Semua Bab ชายาแพทย์พลิกชะตา: Bab 1511 - Bab 1520

“น้องหญิงระวัง”ซูจิ่งสิงรีบกันกู้หว่านเยว่ไว้ด้านหลังหลังจากเจี่ยชิงอวิ๋นลุกขึ้น มีเพียงดวงตาที่ขยับ ราวกับหุ่นเชิดซูจิ่งสิงรู้สึกผิดปกติ จึงให้คนไปเรียกผู้เฒ่าหวงกลับมาอีกครั้งหลังจากผู้เฒ่าหวงดูอาการแล้วลูบเครา ส่ายหน้า“คนผู้นี้ช่างเหี้ยมโหด ถึงกับใส่หนอนกู่ให้ตัวเองด้วย”“นางใส่หนอนกู่อย่างไรให้ตัวเองหรือ?”กู้หว่านเยว่รีบสอบถาม “หนอนกู่หุ่นเชิด”ผู้เฒ่าหวงถอนหายใจมองแววตาของเจี่ยชิงอวิ๋น รู้สึกเสียดายเล็กน้อย“จากนี้คนผู้นี้ไม่ต่างจากศพเดินได้ ทำตามเพียงคำสั่งที่ได้รับมอบหมาย ไม่มีอารมณ์นึกคิดของตัวเองอีกต่อไป”“ท่านหมายถึงนางหรือ”กู้หว่านเยว่มองเจี่ยชิงอวิ๋นด้วยความแปลกใจแวบหนึ่ง“นางทำให้ตัวเองกลายเป็นหุ่นเชิดหรือ?”ผู้เฒ่าหวงพยักหน้า “หมายความว่าเช่นนั้น”คนผู้นี้น่าจะสะเทือนใจมาก ไม่อาจยอมรับที่ตัวเองรับโจรเป็นบิดาช่วยคนชั่วก่อกรรม ทำให้สะเทือนใจเกินไป จึงทำให้ตัวเองกลายเป็นหุ่นเชิดนับจากนี้ จะได้ไม่ต้องเผชิญหน้ากับใครอีกเดิมทีกู้หว่านเยว่โกรธนางที่ใส่หนอนกู่ให้ซูจิ่งสิงโดยไม่สนใจสิ่งใด ตอนนี้เมื่อเห็นดวงตาที่ว่างเปล่าของนาง ในใจกลับเกิดความสงสารขึ้นม

“ดังนั้น ความหมายของเจ้าคืออยากให้ข้าช่วยสืบเรื่องนี้หรือ?”กู้หว่านเยว่ฟังมาสักพัก จึงพอจะคาดเดาความหมายของเจี่ยอวิ๋นได้“นั่นคือพี่สาวแท้ๆ ของข้า ข้าไม่มีทางนิ่งดูดายแน่นอน”ใบหน้าเจี่ยอวิ๋นขาวซีด ในดวงตามีความกังวล“ยิ่งไปกว่านั้น แม้พี่สาวข้าจะตายไปแล้ว แต่นางยังทิ้งบุตรสาวไว้อีกสองคน บุตรสาวทั้งสองไม่เป็นที่รักในจวนสกุลหลี่ แต่พวกนางเป็นหลานสาวแท้ๆ ของข้า ข้าจะทำใจให้พวกนางอยู่ในถ้ำเสือได้อย่างไร”หากเจี่ยหงถูกหลี่เหวินซ้อมจนตายจริงๆ ลูกสาวทั้งสองอยู่ในสกุลหลี่ต่อไปก็คงจะเป็นเรื่องร้ายมากกว่าดีไม่แน่ ต่อไปอาจต้องพบจุดจบเช่นเดียวกันกับมารดาของพวกนางแต่น่าเสียดายที่เหตุผลเหมือนกันกับที่เขาไม่สามารถตรวจสอบสาเหตุการตายของเจี่ยหงได้ แม้สกุลหลี่จะไม่ชอบหลานสาวทั้งสองคน แต่อย่างไรพวกนางก็เป็นลูกหลานสกุลหลี่ เขาไม่มีสิทธิ์ไปพาตัวมา“ข้าเข้าใจความหมายของเจ้าแล้ว”กู้หว่านเยว่กำหมัดแน่น“ตอนนี้พี่สาวเจ้ายังไม่ฝังสินะ?”“ยังไม่ฝัง เดิมทีควรจะจัดงานศพเจ็ดวัน แต่ไม่รู้ว่าสกุลหลี่ละอายใจหรือว่าด้วยเหตุใด จึงจัดงานศพเพียงสามวันแล้วทำพิธีฝัง วันนี้ก็คือวันทำพิธีฝัง”เจี่ยอวิ๋นรีบเอ่

ด้านหลังตามมาด้วยฮูหยินผู้เฒ่าหลี่และหลี่เหวินที่ด่าทอไม่หยุด“รีบวางศพลงเดี๋ยวนี้”“พวกเจ้ากำลังขโมยศพ ยังเคารพกฏหมายกันอยู่หรือไม่?”“รีบวางศพลูกสะใภ้ข้าลงเดี๋ยวนี้”ทั้งสองคนร้อนใจมาก จึงพูดออกไปวิธีที่ฮูหยินผู้เฒ่าหลี่คิดเป็นวิธีที่ดี จุดไฟเผาศพของเจี่ยหง ถึงตอนนั้นค่อยบอกว่าไม่ระวังจึงเกิดเพลิงไหม้อย่างไรก็ไม่มีหลักฐานแต่ใครจะไปคิด จู่ๆ มีคนชุดดำสองคนบุกเข้ามา แล้วแบกศพหนีไปทันทีความเร็วนั้นรวดเร็วราวกับลมพัดผ่านตอนนี้ฮูหยินผู้เฒ่าหลี่และหลี่เหวินจึงลนลานมากรีบกุลีกุจอตามไป แต่กลับถูกกู้หว่านเยว่ถีบจนกระเด็ดออกไป“ทหาร สองคนนี้คิดจะลอบสังหารท่านอ๋อง จับตัวพวกเขาเอาไว้”ยังไม่ทันที่ทั้งสองจะได้ตั้งตัว กู้หว่านเยว่ออกคำสั่ง ทหารที่อยู่ด้านหลังรีบกรูกันเข้ามา แล้วจับทั้งสองกดลงกับพื้นซูจิ่งสิงเกือบจะหัวเราะออกมา น้องหญิงของเขาช่างมีไหวพริบ ชิงลงมือก่อน“รีบปล่อยข้า ข้าไม่ได้คิดจะลอบสังหารท่านอ๋อง”หลี่เหวินถูกกดไว้กับพื้น ยังคงร้องตะโกนเสียงดัง“คืนศพของเมียข้ามาเดี๋ยวนี้ พวกเจ้าบุกเข้าจวนโดยพลการ ข้าจะไปแจ้งทางการ”เขาดิ้นรนขัดขืนแทบอยากจะทำลายศพของเจี่ยหงต

กู้หว่านเยว่ที่ยืนอยู่ด้านข้างไม่คิดขัดขวางขณะนี้เด็กน้อยสองคนด้านหลังที่ตกใจมาก จู่ๆ ร้องไห้เสียงดัง“ท่านแม่ถูกตีจนตาย” หลี่เจาตี้ร้องไห้พร้อมเอ่ยขึ้นนางอายุห้าขวบแล้ว จึงพอรู้เรื่องรู้ราวอยู่บ้างสายตาโกรธแค้นมองไปที่หลี่เหวิน“ท่านพ่อ ท่านพ่อเป็นคนทำร้ายทุบตีท่านแม่ เตะท่านแม่จนตาย”นางชี้ไปที่หลี่เหวินแล้วตะโกนเสียงดัง“เจ้าลูกชั่ว เจ้าพูดจาเหลวไหลอะไรกัน?”หลี่เหวินแทบอยากจะเข้าไปบีบคอหลี่เจาตี้ให้ตาย ส่วนฮูหยินผู้เฒ่าหลี่กลับตบหน้าหลี่เจาตี้อย่างแรง“แกมันนางของขาดทุน พูดจาเหลวไหลอะไรกัน? อยากให้พ่อเจ้าตายหรือ? เป็นเด็กผู้หญิงมันเนรคุณจริงๆ เลี้ยงเสียข้าวสุก”“เจาตี้!”เจี่ยอวิ๋นรีบไปปกป้องเด็กน้อยเอาไว้ “เจ้าไม่เป็นไรนะ?”เมื่อเห็นเด็กน้อยถูกตีจนเลือดกำเดาไหล เขาสงสารจับใจ“ท่านน้า ท่านแม่ของข้าตายแล้ว ต่อไปข้าไม่มีท่านแม่อีกแล้ว”หลี่เจาตี้ร้องไห้เสียใจ น้องสาวที่อยู่ข้างกันก็ร้องไห้ตาม“อย่าร้องไห้ น้าจะปกป้องพวกเจ้าเอง”เจี่ยอวิ๋นกัดฟัน แล้วหันหลัง จากนั้นสาวหมัดใส่หน้าหลี่เหวินทีละหมัดชกจนฟันในปากของเขาร่วงออกมาเป็นแถว“เจ้าฆ่าพี่สาวข้า ข้าจะให้เจ้าชด

“ครั้งนี้ฮ่องเต้ชั่วหาผิดคนซะแล้ว”เกาเจี้ยนหัวเราะเสียงดัง“ไม่รู้ว่าเฟิ่งอู๋ชีเป็นอย่างไรบ้างแล้ว”แววตากู้หว่านเยว่กังวลเล็กน้อยนางมักรู้สึกว่าครั้งนี้ทางเฟิ่งอู๋ชีไม่ราบรื่นนัก“พวกเราต้องออกจากเมืองจางโจวแล้ว”ซูจิ่งสิงเอ่ยขึ้นพวกเขาอยู่ในเมืองจางโจวมานานมากแล้ว ช่วงที่ผ่านมาหนานหยางอ๋องได้นำทัพใหญ่เดินทางมุ่งหน้าไปเมืองต่อไปแล้ววันนี้ ทางโน้นส่งสารเร็วมารายงาน บอกว่าหนานหยางอ๋องยึดเมืองแห่งนั้นได้แล้วแม้ในมิติของกู้หว่านเยว่จะมียุ้งฉางจำนวนหมื่นล้านแต่การทำศึกให้ความสำคัญที่จบศึกอย่างรวดเร็ว ซูจิ่งสิงวางแผนไว้แล้ว ภายในหนึ่งปีต้องยกทัพไปถึงเมืองหลวง“ได้”นอกจากหลิ่วเพียวเพียว ในเมืองจางโจวไม่มีสิ่งใดให้กู้หว่านเยว่เป็นห่วงหลิวชวี่รับปากแล้ว จะช่วยดูแลหลิ่วเพียวเพียวและเจี่ยอวิ๋นอย่างดีหลังหลิ่วเพียวเพียวคลอดลูก จะให้คนส่งพวกเขากลับเมืองเหยากู้หว่านเยว่จะได้ไม่ต้องเป็นห่วงพวกเขาส่วนน้องสาวของหลิวชวี่ หลังจากรักษาตามวิธีของกู้หว่านเยว่ อาการดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัดอีกไม่นาน คงหายดีเป็นปลิดทิ้งคนสกุลฟ่านที่รังแกคุณหนูหลิว ถูกหลิวชวี่หาข้ออ้างแล้วจัดการทีเด