Semua Bab ชายาแพทย์พลิกชะตา: Bab 1491 - Bab 1500

“ตกลง” หลิ่วเพียวเพียวรีบพยักหน้า เรียนรู้อย่างอดทนในขณะที่ทั้งสองกำลังพูดคุยกัน คนสกุลหลี่ก็เดินเข้ามาจากด้านนอก“เจี่ยอวิ๋น ทำไมพวกเจ้าถึงรีบร้อนจะย้ายออกไปนัก?”ใบหน้าของฮูหยินผู้เฒ่าหลี่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม แตกต่างจากตอนที่สงสัยว่าเจี่ยฮูหยินขโมยรังนกไปในวันนั้นราวกับเป็นคนละคน“ก็ใช่น่ะสิ ทำไมน้องชายถึงไม่พักที่สกุลหลี่ของเราอีกสักสองวันเล่า”คุณชายหลี่ก็เสริมขึ้นมาด้วยแม้ว่าทั้งสองจะกำลังคุยกับเจี่ยอวิ๋น แต่สายตากลับมองไปทางกู้หว่านเยว่อยู่บ่อยครั้ง“นี่ นี่คือญาติผู้น้องของภรรยาของท่านกระมัง?”“บังอาจนัก”ชิงเหลียนชักมีดออกมาด้วยสีหน้าเย็นชา“เห็นพระชายาแต่ไม่ทำความเคารพ มัวมองอะไรอยู่?”สองแม่ลูกสกุลหลี่ตกใจกลัวจนทนไม่ไหวทั้งสองเพิ่งเข้ามา ในใจยังมีเจตนาชั่วร้ายอยู่หากรู้ว่าหลิ่วเพียวเพียวและพระชายาเป็นญาติพี่น้องกัน พวกเขาคงทำแบบผักชีโรยหน้าไปแล้วบัดนี้เป็นเรื่องเป็นราว น่าอึดอัดยิ่งนักทั้งสองรีบคุกเข่าลง หลี่ฮูหยินกล่าวว่า “พระชายาโปรดอภัยด้วย ข้าคิดว่าท่านและภรรยาของเจี่ยอวิ๋นเป็นญาติพี่น้อกัน พวกเราก็ถือว่าเป็นญาติพี่น้องกันด้วย จึงไม่ได้คิดอะไรมาก”“ใช่แ

พูดไปก็ทุบตีและถีบเจี่ยหงอีก ไม่สนใจเลยว่าลูกสาวจะร้องไห้งอแงอยู่ข้าง ๆช่วงนี้เจี่ยหงถูกทุบตีอย่างโหดเหี้ยมอยู่หลายครั้ง คราวนี้ถูกถีบหลายครั้ง มีอยู่สองครั้งถีบเข้าที่ท้องของนางพอดีหลังจากนั้นไม่นานก็มีเลือดไหลออกมาจากหว่างขาทั้งสองของนางสติของนางค่อย ๆ เลือนราง และสลบไปอย่างรวดเร็ว“ท่านแม่!” เหลือเพียงเสียงร้องไห้ของลูกสาวตัวน้อย“เอาข้าวของไปหมดแล้วหรือยัง?”กู้หว่านเยว่ที่อยู่ด้านนอกประตูให้ชิงเหลียนช่วยประคองหลิ่วเพียวเพียวขึ้นรถม้าทั้งคณะมาถึงจวนสกุลหลิว หลิวชวี่ได้ให้พ่อบ้านทำความสะอาดเรือนไว้ก่อนหน้านี้แล้วเมื่อเห็นรถม้ากลับมา พ่อบ้านก็เข้ามาต้อนรับพวกเขาด้วยตัวเอง“ท่านแม่ทัพและท่านอ๋องไปที่กำแพงเมืองแล้ว ทิ้งข้าน้อยไว้รอต้อนรับ”พ่อบ้านอธิบาย กู้หว่านเยว่พยักหน้าระหว่างมื้ออาหารเช้า ซูจิ่งสิงบอกว่าวันนี้เขาจะไปที่กำแพงเมืองเพื่อดูแผนผังการจัดวางกำลังป้องกันเสียหน่อย“ไปกันเถอะ”กู้หว่านเยว่ให้พ่อบ้านนำทางอยู่ข้างหน้า ส่วนตัวเองคอยประคองหลิ่วเพียวเพียวอยู่ทางด้านหลังขณะที่เข้าไป ก็เห็นคณะละครกลุ่มหนึ่งเข้ามาทางประตูข้างพอดี“ท่านแม่ทัพเชื่อฟังคำพูดของท่า

แสดงให้เห็นว่า เจี่ยชิงอวิ๋นไม่รู้จริง ๆ ว่าอดีตรัชทายาทสิ้นพระชนม์อย่างไรซูจิ่งสิงเห็นดังนั้น ในดวงตาก็เผยความเสียใจออกมา ทำได้เพียงสอบถามเจี่ยชิงอวิ๋นต่อไป“ในเมื่อเจ้าไม่รู้ว่าอดีตรัชทายาทสิ้นพระชนม์อย่างไร แล้วเหตุใดจึงกล่าวถึงเขาในจดหมาย?”เจี่ยชิงอวิ๋นตอบอย่างตรงไปตรงมา “นี่คือคำสั่งจากเบื้องบน”“คนที่อยู่เบื้องบนคือใคร?”ซูจิ่งสิงซักถามต่อไป“หัวหน้าขันทีเจี่ยงฝูไฉ เขาเป็นพ่อบุญธรรมของข้า” เจี่ยชิงอวิ๋นตอบอย่างซื่อตรงใบหน้าของกู้หว่านเยว่เผยความอยากรู้อยากเห็นออกมา“คนผู้นี้เป็นใคร? เหตุใดถึงไม่เคยได้ยินชื่อมาก่อน”ซูจิ่งสิงอธิบายให้นางฟังที่ข้างหู“นี่คือหัวหน้าขันทีในวัง และเป็นสมุนของฮ่องเต้ชั่วด้วย”ตอนที่ถูกยึดทรัพย์และเนรเทศ ก็เป็นคนผู้นี้ที่ประกาศคำตัดสินโทษของเขาดังนั้นซูจิ่งสิงจึงมีความทรงจำต่อคนผู้นี้เป็นอย่างดี“ได้ยินมาว่าเขาติดตามฮ่องเต้ชั่วมาตั้งแต่ยังเป็นญาติพี่น้องร่วมวงศ์ตระกูล ดังนั้นฮ่องเต้ชั่วจึงไว้ใจเขามาก”กู้หว่านเยว่พยักหน้า นางเข้าใจแล้ว“เนื่องจากหัวหน้าขันทีผู้นี้เป็นคนของฮ่องเต้ชั่ว นั่นก็หมายความว่า หญิงผู้นี้ฝ่ายฮ่องเต้ชั่วเป็นผู้ส

ที่น่าเสียดายก็คือ กู้หว่านเยว่ส่ายหน้า“หนอนกู่ทั่วไปข้ายังสามารถถอนพิษได้ แต่หนอนกู่ชนิดนี้ในร่างกายของท่านพี่นั้นมีฤทธิ์ร้ายแรงมาก ข้าเองก็ไม่แน่ใจว่าจะสามารถถอนพิษได้หรือไม่”กู้หว่านเยว่พลิกดูตำราโบราณเกี่ยวกับหนอนกู่ในมือนางเชี่ยวชาญในการใช้ทักษะทางการแพทย์และทักษะด้านการใช้พิษ เรื่องหนอนกู่ แค่รู้เพียงผิวเผินเท่านั้นหากพบหนอนกู่ที่มีฤทธิ์ร้ายแรงมาก การฝืนถอนพิษมีแต่จะเป็นผลเสียต่อผู้ที่ถูกพิษอย่างเบาจะทำลายรากฐาน อย่างหนักอาจจะเสียชีวิตในทันทีกู้หว่านเยว่บอกเล่าความร้ายแรงออกมาหลิวชวี่ฟังจบใบหน้าก็ขมวดมุ่นทันที“พูดเช่นนี้ ท่านเองก็จนปัญญา แล้วจะทำอย่างไรดี ข้าเองก็ไม่รู้จักผู้เชี่ยวชาญที่สามารถถอนพิษกู่ได้”กู้หว่านเยว่หรี่ตาลง “เจี่ยชิงอวิ๋นล่ะ?”จากการแสดงออกของเจี่ยชิงอวิ๋นในคุกใต้ดินเมื่อสักครู่ กู้หว่านเยว่สามารถมั่นใจได้หนึ่งร้อยส่วนแล้วว่า หนอนกู่ในร่างกายของซูจิ่งสิงต้องถูกเจี่ยชิงอวิ๋นปล่อยออกมาแน่นอน“ถูกขังอยู่ห้องถัดไป”หลิวชวี่เอ่ยออกมาประโยคหนึ่ง“ข้าได้ยินฉู่เฟิงบอกเล่าต้นสายปลายเหตุของเรื่องราวแล้ว คิดว่าหญิงผู้นี้ไม่ใช่ธรรมดา ดังนั้นจึงจับนางม

“ฮูหยิน ข้าจะลากนางออกไปใช้เครื่องทรมาน”ชิงเหลียนกำหมัดแน่นอยู่ทางด้านหนึ่งคนผู้นี้ไม่รู้อะไรดีรู้อะไรชั่วจริง ๆ ต้องการแก้แค้น เหตุใดถึงมาหาพวกเขา?” “ลากออกไปเถอะ” กู้หว่านเยว่ไม่ใจอ่อนนางโบกมือ เพื่อป้องกันไม่ให้เจี่ยชิงอวิ๋นคิดไม่ได้ดื้อดึงไม่ยอมรับสารภาพนางต้องค้นหาหนอนกู่ทั้งหมดออกมา ดูว่าจะหาวิธีได้หรือไม่“ใช่แล้ว ส่งคนไปหาหวงเหล่า”กู้หว่านเยว่เรียกฉู่เฟิงเข้ามา นางจำได้ว่าหวงเหล่ารอบรู้เรื่องหนอนกู่“พระชายา?”เจี่ยอวิ๋นก้าวออกมาข้างหน้า“เกิดอะไรขึ้นหรือเปล่า?”เขาเห็นภายในจวนดูเหมือนจะโกลาหลขึ้นมาทันใด ราวกับมีเรื่องใหญ่เกิดขึ้นหลิ่วเพียวเพียวไม่วางใจ ให้เขาเข้ามาสอบถามดู“มีอะไรที่เราสามารถช่วยได้ไหม?”กู้หว่านเยว่ส่ายศีรษะ “ไม่เป็นไร ให้พี่หญิงบำรุงครรภ์อย่างสบายใจได้”เรื่องที่ซูจิ่งสิงถูกพิษกู่ ไม่สามารถปล่อยให้รั่วไหลออกไปได้แม้แต่นิดเดียวขณะที่กำลังพูดอยู่ หงเจาก็กระวีกระวาดเข้ามา“ไม่ได้การแล้วฮูหยิน”นางมีสีหน้าสับสน เมื่อกู้หว่านเยว่ออกมา ก็ขอให้นางช่วยดูแลซูจิ่งสิงที่อยู่ในห้องดี ๆ“ถ้าอย่างนั้นข้าขอตัวกลับก่อน”เจี่ยอวิ๋นก็เป็นคนมีวิจารณ