Mag-log inShare
บทที่ 1498
Kaugnay na kabanata
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1499
“พระชายาอ๋องเจิ้นเป่ย ท่านไม่เคยได้ยินประโยคหนึ่งหรือ?”แววตาของเจี่ยชิงอวิ๋นเผยความเกลียดชังออกมา“ท่านไม่ได้ฆ่าปั๋วเหริน แต่ปั๋วเหรินก็ตายเพราะท่าน”ซูจิ่งสิงไม่เคยทำร้ายนาง แต่คนในครอบครัวของนางก็ตายเพราะเขากู้หว่านเยว่นึกอะไรได้บางอย่าง พลางเชยตาขึ้นอย่างเฉียบแหลม “เจ้าสกุลเจี่ย เจ้าคือบุตรสาวของเจ้าเมืองเจี่ยแห่งเจียงหนาน!”รูม่านตาของเจี่ยชิงอวิ๋นหดตัวลง “ท่าน!” คนผู้นี้ฉลาดขนาดนี้เชียวหรือ?”เรื่องนี้จะโทษนางก็ไม่ได้ตอนที่ซูจิ่งสิงใช้ยาพูดความจริงกับนาง นางสูญเสียความตระหนักรู้ ดังนั้นจึงไม่รู้ว่าตัวเองได้เรียกชื่อเดิมออกไปแล้วและในขณะที่กู้หว่านเยว่และซูจิ่งสิงกำลังสืบสวนการสิ้นพระชนม์ของอดีตรัชทายาท ก็เคยเห็นขุนนางที่ติดตามอดีตรัชทายาทไปลาดตระเวนในเจียงหนานจากในเอกสารราชการมีขุนนางสกุลเจี่ยอยู่คนหนึ่ง ดูแลจัดการคลองเดินเรืออยู่อดีตรัชทายาทบังเอิญเกิดอุบัติเหตุในคลองเดินเรือที่เขาดูแลจัดการอยู่ฮ่องเต้ผู้ล่วงลับต้องสูญเสียบุตรอันเป็นที่รักไปอย่างเจ็บปวดด้วยความโกรธดั่งสายฟ้าฟาด สกุลเจี่ยทั้งครอบครัวถูกจองจำในเรือนจำใหญ่ด้วยเหตุที่ดูแลจัดการไม่ดีสุดท้าย คนสกุ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1500
“ฮูหยิน ข้าจะลากนางออกไปใช้เครื่องทรมาน”ชิงเหลียนกำหมัดแน่นอยู่ทางด้านหนึ่งคนผู้นี้ไม่รู้อะไรดีรู้อะไรชั่วจริง ๆ ต้องการแก้แค้น เหตุใดถึงมาหาพวกเขา?” “ลากออกไปเถอะ” กู้หว่านเยว่ไม่ใจอ่อนนางโบกมือ เพื่อป้องกันไม่ให้เจี่ยชิงอวิ๋นคิดไม่ได้ดื้อดึงไม่ยอมรับสารภาพนางต้องค้นหาหนอนกู่ทั้งหมดออกมา ดูว่าจะหาวิธีได้หรือไม่“ใช่แล้ว ส่งคนไปหาหวงเหล่า”กู้หว่านเยว่เรียกฉู่เฟิงเข้ามา นางจำได้ว่าหวงเหล่ารอบรู้เรื่องหนอนกู่“พระชายา?”เจี่ยอวิ๋นก้าวออกมาข้างหน้า“เกิดอะไรขึ้นหรือเปล่า?”เขาเห็นภายในจวนดูเหมือนจะโกลาหลขึ้นมาทันใด ราวกับมีเรื่องใหญ่เกิดขึ้นหลิ่วเพียวเพียวไม่วางใจ ให้เขาเข้ามาสอบถามดู“มีอะไรที่เราสามารถช่วยได้ไหม?”กู้หว่านเยว่ส่ายศีรษะ “ไม่เป็นไร ให้พี่หญิงบำรุงครรภ์อย่างสบายใจได้”เรื่องที่ซูจิ่งสิงถูกพิษกู่ ไม่สามารถปล่อยให้รั่วไหลออกไปได้แม้แต่นิดเดียวขณะที่กำลังพูดอยู่ หงเจาก็กระวีกระวาดเข้ามา“ไม่ได้การแล้วฮูหยิน”นางมีสีหน้าสับสน เมื่อกู้หว่านเยว่ออกมา ก็ขอให้นางช่วยดูแลซูจิ่งสิงที่อยู่ในห้องดี ๆ“ถ้าอย่างนั้นข้าขอตัวกลับก่อน”เจี่ยอวิ๋นก็เป็นคนมีวิจารณ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1501
ตอนขัดขวางซูจิ่งสิง เจียงเฟิ่งรับการโจมตีต่อหน้าจากซูจิ่งสิงหลายครั้ง“เจ้ามานี่”กู้หว่านเยว่กวักมือเรียกเจียงเฟิ่งเจียงเฟิ่งรู้อุปนิสัยของนาง เดินเข้าไปอย่างว่าง่ายกู้หว่านเยว่ตรวจบาดแผลของเขาเล็กน้อยแล้วโยนยาหนึ่งขวดให้“นี่คือยารักษาอาการบาดเจ็บภายใน เจ้าต้องกินทุกวันสองวันนี้ไม่ต้องมา พักรักษาอาการบาดเจ็บให้หายดีก่อนเถอะ”ภายในสายตาเจียงเฟิ่งเผยความซาบซึ้งใจแวบหนึ่ง จากนั้นส่ายหน้า “ไม่ได้ ข้าต้องอยู่ปรนนิบัติข้างกายนายท่านขอรับ”ซูจิ่งสิงเป็นเช่นนี้ไปแล้ว เขาที่เป็นผู้อยู่ใต้อาณัติจะไปพักรักษาตัวได้เยี่ยงไร?วันนี้โชคดีมีเขาอยู่ หากเขาไม่อยู่ ซูจิ่งสิงอาจออกไปแล้ว ไม่รอกู้หว่านเยว่มา“เชื่อฟัง”กู้หว่านเยว่พูดเสียงเครียด“สองสามกระบวนท่านั้นของเจ้านายเจ้าไม่เบา หากไม่อยากเกิดโรคเรื้อรังก็พักรักษาดีๆ รอหายดีแล้วค่อยมาก็ยังไม่สาย”แต่ไหนแต่ไรมานางมีเมตตาต่อผู้อยู่ใต้อาณัติเสมอ“ส่วนทางฝั่งนี้ ให้ฉู่เฟิงเฝ้าเถอะ”“ขอรับ”เจียงเฟิ่งจนใจ ทำได้เพียงพยักหน้าตกลงแต่ภายในใจยังไม่อาจวางใจซูจิ่งสิง ผินมองเจ้านายที่กำลังนอนหลับใหลไม่ได้สติบนเตียงแวบหนึ่ง ถึงหันหลังไปรักษ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1502
“ก็แค่ไม่รู้ท่านอ๋องจะสามารถฟื้นขึ้นมาได้ยามใด หากท่านอ๋องไม่ฟื้น เรื่องนี้ก็ไม่ใช่แผนระยะยาว”“เร็วๆ นี้”กู้หว่านเยว่สั่งให้คนไปตามหาผู้เฒ่าหวงแล้ว ยิ่งไปกว่านั้นทางฝั่งนางก็มีวิธีแล้ว“ใช่แล้ว น้องสาวท่านเป็นเช่นไร?”กู้หว่านเยว่มองทางหลิวชวี่แล้วเอ่ยถามหนึ่งประโยคเอ่ยถึงเรื่องนี้ ใบหน้าหลิวชวี่เผยรอยยิ้ม“อาศัยวาสนาของพระชายา น้องสาวดีขึ้นไม่น้อยแล้ว เช้าวันนี้ยังดื่มโจ๊กข้าวฟ่างได้ครึ่งชาม จิตใจดีกว่าก่อนหน้านี้มาก”กู้หว่านเยว่พยักหน้า เดิมทีอาการป่วยของหลิวหว่านอี้ก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่ เพียงแต่ที่ผ่านมาไม่พบวิธีรักษาก็เท่านั้น บัดนี้พบวิธีแล้ว ย่อมต้องหายได้อย่างว่องไว“ทว่าคนตระกูลฟ่านน่าขยะแขยง ข้ากำลังวางแผนจะไปจัดการพวกเขาอยู่เชียว”กู้หว่านเยว่พยักหน้า“ต้องจัดการชายชั่วให้ดีจริงๆ”“เช่นนั้นข้าขอตัวก่อนแล้ว”หนานหยางอ๋องและหลิวชวี่มาเพื่อถามอาการของซูจิ่งสิง ได้รู้ว่าซูจิ่งสิงยังไม่ฟื้น แต่กู้หว่านเยว่กลับสุขุมถึงเพียงนี้ หัวใจตึงเครียดของทั้งคู่ก็วางใจลงครึ่งหนึ่ง รีบกลับออกไปขณะเดียวกัน ฉู่เฟิงวิ่งเข้ามาจากภายนอกด้วยความดีใจ“พระชายา ท่านดูว่าข้าพาใครมาแล้ว?”
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1503
ผู้เฒ่าหวงลูบเคราสีขาวเทา “หาแม่หนอนกู่ออกมา ย่อมสามารถนำออกมาได้อย่างปลอดภัย”สีหน้ากู้หว่านเยว่เคร่งขรึมดูท่าแล้วจะต้องง้างปากเค้นถามเจี่ยชิงอวิ๋นให้ได้“ต้องเร็วหน่อย หากไม่นำลูกหนอนกู่นี้ออกมาภายในสิบวัน คนจะพิการ กลายเป็นคนฟั่นเฟือน”ผู้เฒ่าหวงเอ่ยเตือนสิบวัน?นั่นก็เหลืออีกไม่กี่วันแล้วหัวใจกู้หว่านเยว่หนักอึ้ง ใบหน้ายังรักษาความสงบนิ่งเอาไว้ “ผู้เฒ่าหวง รบกวนท่านช่วยข้าดูแลท่านพี่ด้วย ข้าจะหาแม่หนอนกู่ออกมาให้ได้ภายในสิบวันเจ้าค่ะ”นางอธิบายเข็มเงินบนตัวซูจิ่งสิง ไปจนถึงเรื่องเขาอาจคุ้มคลั่งหนึ่งรอบ “เจ้าเก็บเข็มเงินไปเถอะ”ผู้เฒ่าหวงเดินมาหยุดหน้าไม้กระถาง เด็ดออกมาหนึ่งใบ พูดยิ้มๆ“ข้าสามารถใช้ดนตรีบำบัด ทำให้เขาฟื้นคืนสติได้”“ขอบคุณผู้เฒ่าหวงมากเจ้าค่ะ!”สมกับเป็นผู้เชี่ยวชาญเฉพาะทาง ปัญหาอื่นไม่อาจล้มกู้หว่านเยว่ได้ แต่เรื่องศาสตร์ลี้ลับหนอนกู่ทำนองนี้ กู้หว่านเยว่คนยุคหลังนี้มีความรู้น้อยมากนางรีบดึงเข็มเงินออกจากตัวซูจิ่งสิงผู้เฒ่าหวงเลื่อนใบไม้เข้าใกล้ริมฝีปาก เป่าเบาๆเสียงขลุ่ยดังออกมา ซูจิ่งสิงมีสัญญาณฟื้นคืนสติอย่างว่องไว“ท่านพี่?”กู้หว่านเย
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1504
ครู่ต่อมากู้หว่านเยว่ผินมองซูจิ่งสิงอดีตฮ่องเต้มีทายาทน้อย หากพระชายาในองค์รัชทายาทสามารถคลอดพระนัดดาองค์โตให้รัชทายาทได้ นั่นตำแหน่งของตำหนักบูรพารัชทายาทก็มั่นคงยิ่งขึ้นแล้ว“ก็คือปีนั้น อดีตฮ่องเต้ค่อยๆ รู้สึกว่าอายุมากแล้ว ร่างกายไม่แข็งแรงอย่างใจคิดพระองค์มีพระประสงค์สละราชบัลลังก์ให้อดีตรัชทายาท อย่างไรเสียปีนั้นตำหนักบูรพารัชทายาทก็มั่นคงอย่างมาก”ผู้เฒ่าหวงโบกพัดปัดเป่ากู้หว่านเยว่จิกนิ้วคำนวณ ราชครูโจวน่าจะเป็นหนึ่งในสมาชิกกลุ่มตำหนักบูรพาองค์รัชทายาทกระมัง“หลังเกิดความคิดนี้แล้ว อดีตฮ่องเต้ก็ให้รัชทายาทเดินทางลงใต้ สร้างบารมีน่าเกรงขามวางแผนรอรัชทายาทเดินทางกลับจากใต้แล้วค่อยมอบตำแหน่งฮ่องเต้ให้เขา”แต่ใครรู้เล่าว่าจะเกิดเหตุไม่คาดฝันตอนเดินทางลงใต้เรือหลวงเผชิญหน้ากับโจรสลัด ไฟไหม้ อดีตรัชทายาทหนึ่งครอบครัวสามคนล้วนถูกสังหาร“ผู้เฒ่าหวง เหตุใดท่านจำเรื่องในปีนั้นได้กระจ่างชัดเจนถึงเพียงนี้เล่า?” กู้หว่านเยว่เอ่ยถามอย่างสงสัยผู้เฒ่าหวงหัวเราะ ทันใดนั้นกะพริบตาให้ซูจิ่งสิง“เพราะปีนั้นข้าเองก็เป็นหนึ่งในสมาชิกของกลุ่มตำหนักบูรพารัชทายาท”บัดซบ!กู้หว่านเยว
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1505
บัดนี้นึกขึ้นได้ ผู้เฒ่าหวงบอกเขาไม่ผิดไปเลยสักเศษเสี้ยว หากเขากลับเมืองหลวงก็จะต้องเผชิญหน้ากับหายนะซูจิ่งสิงเปิดอ่านหนังสือเล่มนั้นภายในมิติของกู้หว่านเยว่มาก่อนเจิ้นเป่ยอ๋องซูจิ่งสิงถูกเรียกตัวเข้าวังและถูกลงโทษข้อหากบฏ ประทานเหล้าพิษ ตายกลางทางระหว่างเนรเทศตอนอายุยี่สิบสองปีหากไม่ใช่กู้หว่านเยว่มาช่วยพลิกชะตาชีวิตเขา เช่นนั้นสิ่งที่บรรยายไว้ภายในต้นฉบับก็อาจเป็นจุดจบของเขาคำทำนายของผู้เฒ่าหวงเองก็ไม่ผิดหากเขากลับเมืองหลวงก็จะเกิดหายนะซูจิ่งสิงหายใจเข้าลึกๆ จับมือกู้หว่านเยว่เบาๆ“ข้าเข้าใจแล้ว”กู้หว่านเยว่เองก็นึกหวาดกลัวขึ้นในภายหลัง หากนางไม่ทะลุมิติเข้ามา สามีของนางก็อาจตายอย่างอนาถเฉกเดียวกับต้นฉบับผู้เฒ่าหวงเห็นการกระทำของทั้งสองคน ลูบเคราพลางคลี่ยิ้มมีเลศนัย“ทว่าบัดนี้ข้าได้เห็นเจ้าแล้ว โหงวเฮ้งเจ้าไม่เหมือนในอดีตอีกต่อไป”บนตัวซูจิ่งสิงปกคลุมด้วยแสงทองชั้นหนึ่ง หนำซ้ำต้นกำเนิดของแสงทองนี้ยังมาจากกู้หว่านเยว่ทางด้านข้างผู้เฒ่าหวงสามารถมองออกได้ เป็นกู้หว่านเยว่พลิกชะตากรรมอันเลวร้ายของซูจิ่งสิงทว่าตกลงกู้หว่านเยว่มีโหงวเฮ้งเยี่ยงไร ผู้เฒ่าหวงกลับมองไ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1506
จุมพิตบนหน้าผากซูจิ่งสิงเบาๆ ทีหนึ่ง“ข้าไปก่อนแล้ว ท่านพี่ ท่านพักผ่อนดีๆ”สุ้มเสียงนางนุ่มนวล คล้ายกำลังกล่อมเด็ก ทำเสียจนใบหน้าซูจิ่งสิงแดงเรื่อผู้เฒ่าหวงทางด้านข้างยื่นมือออกมาปิดตาของตน“ไอหยา ข้าว่าพวกเจ้าคนหนุ่มสาวไม่ระวังเอาเสียเลย จูบๆ หอมๆ ต่อหน้าผู้ชรา นี่จะให้ผู้ชราหงำเหงือก หนำซ้ำยังครองโสดคนหนึ่งทนไหวได้เยี่ยงไร?”คำพูดสัพยอกของผู้เฒ่าหวงทำให้ทั้งสองคนหัวเราะออกมาในทันใด กู้หว่านเยว่รีบหันหลังจากไปหลังออกไปแล้ว นางก็เรียกชิงเหลียนและหงเจาเข้ามาเพื่อทำตามแผนของซูจิ่งสิง“ฮูหยิน พวกเราจะไปเดี๋ยวนี้เลย!”หงเจาและชิงเหลียนฟังจบก็พยักหน้า รีบไปเตรียมการขณะเดียวกันเจี่ยชิงอวิ๋นถูกขังไว้ในห้องเก็บฟืนนางถูกกู้หว่านเยว่ป้อนยาพิษ บัดนี้กำลังรู้สึกเจ็บปวด โดนยาพิษทรมานไปไม่รู้กี่รอบแล้ว กำลังหมอบอยู่บนพื้นเจ็บปวดจนอยากตายยามกู้หว่านเยว่เข้ามา ทั้งตัวนางเปียกชื้น คล้ายเพิ่งขึ้นมาจากน้ำก็มิปานโลหิตไหลออกจากทวารทั้งเจ็ด ภายในเล็บล้วนมีเลือดซึมเห็นกู้หว่านเยว่เข้ามา เจี่ยชิงอวิ๋นเงยหน้ามองนางอย่างโกรธแค้น“ซูจิ่งสิงตายแล้วกระมัง?”เพียงนางเอ่ยปากก็คือคำพูดหยาบคาย ก
Pinakabagong kabanata
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1556
“ทุกคนในสกุลโจวล้วนเป็นขุนนางซื่อสัตย์ พวกเขาไม่มีวันยอมจำนน ในเมื่อเป็นเช่นนี้ก็จับเป็นเขาเถอะ จำไว้ให้ดีอย่าทำร้ายแม่ทัพน้อยโจว”ขุนนางซื่อสัตย์เช่นนี้ นางไม่อยากเด็ดขาดเกินไปนัก“บ่าวเข้าใจแล้ว”ชิงเหลียนพูดหนึ่งประโยค ตอนนี้กองทัพเจดีย์หนิงกู่ทางฝั่งนี้ล้วนเคลื่อนไหวทั้งหมดแล้ว ภายในมือพวกเขาถือธนูและหน้าไม้ผู้อยู่ใต้อาณัติโจวเสี้ยนไม่ใช่คู่ต่อสู้ตั้งแต่แรก ผ่านไปเพียงครู่เดียวก็พ่ายแพ้ราบคาบมู่หรงถิงกวาดตามองรอบด้าน หาโอกาสหนีอยู่ตลอดกู้หว่านเยว่ย่อมไม่เปิดโอกาสให้เขาหนีไปได้ เห็นว่าทั้งสองฝ่ายใกล้ปะทะกันเต็มที นางเหินบินขึ้นไป“ฝ่าบาทระวัง”โจวเสี้ยนตะโกนดังลั่น ลองยับยั้งกู้หว่านเยว่กู้หว่านเยว่ยกเท้าขึ้นเตะโจวเสี้ยนออกไป ขณะเดียวกันองครักษ์จันทราทางด้านหลังก็ไล่ตามมาจับโจวเสี้ยนไว้“บังอาจ!”มู่หรงถิงฝืนรักษาศักดิ์ศรี ตะเบ็งเสียงใส่กู้หว่านเยว่“เราเป็นโอรสสวรรค์ เป็นฮ่องเต้ต้าฉี เจ้าถึงขั้นขวัญกล้าไล่ต้อนเราถึงเพียงนี้”กู้หว่านเยว่หัวเราะดูเบา“บัดนี้ท่านเป็นฮ่องเต้ต้าฉีจริง แต่ฮ่องเต้ท่านคนนี้หมดวาระแล้ว ภายภาคหน้าให้คนอื่นมาเป็นแทนเถอะ”นางลงพื้นอย่างไร้เ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1555
กู้หว่านเยว่หัวเราะ เสียงเสนาะใสดังกังวาน “ชายาเจิ้นเป่ยอ๋อง”“อะไรนะ?”สีหน้าคนตรงหน้าเปลี่ยนไป“เจ้าคือชายาเจิ้นเป่ยอ๋อง”โจวเสี้ยนลอบตกตะลึงภายในใจมองผ่านท่าทางของกู้หว่านเยว่แล้ว คล้ายรู้ว่าพวกเขาจะหนีมาทางนี้จึงพาคนมาขวางไว้ที่นี่ตั้งแต่แรก“กู้หว่านเยว่”สีหน้ามู่หรงถิงเองก็ไม่สบอารมณ์อย่างมาก“ที่แท้เจ้าก็คือกู้หว่านเยว่!”แม้พูดว่างานแต่งของกู้หว่านเยว่และซูจิ่งสิงเป็นเขาที่ประทานเองกับมือ ทว่าแต่ไหนแต่ไรมาเขาไม่เคยพบกู้หว่านเยว่ตัวจริงมาก่อน นี่เป็นการพบกันครั้งแรกครั้งนี้พบหน้าถึงรู้ว่าเป็นสตรียอดเยี่ยมถึงเพียงนี้เขานึกเสียใจภายหลังแล้ว“ใช่แล้ว ข้าก็คือกู้หว่านเยว่ยังต้องขอบคุณฝ่าบาทพระราชทานสมรสให้ในตอนนั้นหาไม่แล้ว ข้าคงหาสามีหล่อเหลาเก่งกาจถึงเพียงนี้ไม่พบ”กู้หว่านเยว่พูดยั่วโมโหแทงใจดำคนมู่หรงถิงถูกทำให้โมโหไม่ผิดไปดังคาด ถึงขั้นไอออกมาสองครั้ง ชี้นิ้วไปทางนาง“เจ้า เจ้าถึงขั้นขวัญกล้าช่วยซูจิ่งสิงก่อกบฏ เจ้ารู้หรือไม่ ชีวิตของจวนกู้โหวอยู่ในมือของเราหากเจ้ายังหลงผิด เราสามารถฆ่าพวกเขาได้ทุกเมื่อ ภายในนั้นรวมถึงพ่อของเจ้าด้วย”กู้หว่านเยว่หัวเร
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1554
“อืออือ!” แม่ทัพโจวถูกทำให้โมโหจนหมดสติไปแล้วเกาเจี้ยนตะโกนเสียงดัง “แม่ทัพโจวถูกจับแล้ว ทุกคนจงวางดาบกระบี่ในมือลง ผู้ยอมจำนนไม่ถูกฆ่าหากยังมีผู้ขัดขืน ฆ่าได้ไม่ละเว้น!”“ผู้ยอมจำนนไม่ถูกฆ่า ผู้ยอมจำนนไม่ถูกฆ่า!”ทหารที่อยู่ข้างหน้าร้องตะโกนกองทัพหลวงต่างหันหน้ามองกัน พวกเขาไม่ใช่คนโง่ สถานการณ์ในคืนนี้ชัดเจนแล้วหากยังดึงดันต่อไป พวกเขามีแต่ต้องตายสถานเดียวราชสำนัก พ่ายแพ้แล้วยิ่งไปกว่านั้น ฮ่องเต้ยังทอดทิ้งพวกเขาและหนีไป“ยอมจำนนเถอะ” มีคนตะโกนเสียงแผ่วเบาหนึ่งประโยค ก้าวขึ้นมาวางอาวุธในมือลงก่อนมีคนนำ คนที่เหลือย่อมวางอาวุธลงตามกัน“อย่าฆ่าพวกเราเลย พวกเรายอมจำนนแล้ว”กองทัพหลวงต่างวางอาวุธในมือลงแล้ว กอดศีรษะหมอบลงบนพื้นคนยอมจำนนมีมากกว่าคนต่อต้านพวกคนที่ต่อต้านล้วนถูกกำจัดไปแล้ว“เก็บอาวุธทหารในมือทหารเหล่านี้ ให้พวกเขากอดหัวไว้ หมอบอยู่รวมกัน รอฟังคำสั่ง”เกาเจี้ยนออกคำสั่งหนึ่งประโยค“ขอรับ” กองทัพเจดีย์หนิงกู่รีบสั่งให้คนเข้าไปล้อมไว้แล้ว“ท่านอ๋อง” เกาเจี้ยนและพวกหลิวชวี่ขี่ม้ามาหยุดข้างกายซูจิ่งสิง “ฮ่องเต้ชั่วหนีไปแล้วขอรับ”พูดถึงเรื่องนี้ สายตาท
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1553
“เร็ว คบเพลิง!” ลางสังหรณ์ภายในใจของเขาทำให้รู้สึกไม่ชอบมาพากลอย่างรุนแรงแม่ทัพโจวรีบยื่นคบเพลิงให้ “ฝ่าบาท”มู่หรงถิงส่องคบเพลิงลงใต้หุบเขา“พวกเจ้าจงโยนคบเพลิงลงไปข้างล่าง”เขาแทบจะร้องตะโกนออกมา ทหารแถวหน้าที่ถือคบเพลิงได้ยินแล้ว ต่างก็โยนคบเพลิงลงไปในหุบเขายังไม่ได้ยินเสียงของคน แต่เปลวเพลิงถูกจุดขึ้นใต้หุบเขาอย่างรวดเร็ว ท่ามกลางแสงไฟ มู่หรงถิงชะเง้อคอมอง เขาเห็นอย่างชัดเจนแล้ว ใต้หน้าผากำลังเผาไหม้หุ่นไล่กาหุ่นไล่กาแต่ละตัวล้วนถูกมัดไว้บนหลังม้า ไม่ใช่คนจริงๆ พวกเขาถูกหลอกแล้ว!เช่นนั้นคนจริงๆ ไปอยู่ที่ใดแล้ว?แผ่นหลังมู่หรงถิงมีเหงื่อเย็นผุด จู่ๆ ทหารสายตาแหลมคมก็ร้องตะโกนทีหนึ่ง“ที่ตีนเขามีทหารขี่ม้าบุกมาแล้ว!”“สวรรค์ พวกเราถูกล้อมไว้แล้ว!”เสียงกีบเท้าม้าดังสนั่นไปทั่วทุกหนแห่งได้ยินเสียงน่ารำคาญของเจ้าคนตัวโตเกาเจี้ยนดังขึ้น “ยอมจำนนไม่ฆ่า ยอมจำนนไม่ฆ่า!”“ฝ่าบาท” แม่ทัพโจวใจสั่น “พวกเราถูกล้อมแล้วพ่ะย่ะค่ะ”เห็นได้ชัดว่าพวกเขาติดกับแล้วเดิมทีพวกเขาอยากวางกับดักฝังซูจิ่งสิงที่นี่ แต่สถานการณ์ในตอนนี้คือซูจิ่งสิงมองแผนการของพวกเขาออกตั้งแต่แรกแล้ว ถึงขั
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1552
หลิวชวี่มาหยุดข้างกายซูจิ่งสิง “ท่านอ๋อง พวกเขาคิดหนี”บัดนี้เขานับว่าเชื่อแล้ว การกระทำของคนกลุ่มนี้เหมือนในจดหมายฉบับนั้นทุกกระเบียดนิ้ว เตรียมล่อพวกเขาไปยังหุบเขา“พวกเขาหนีไปทางหุบเขาฝั่งโน้น”“ทำตามแผนเดิมที่วางไว้”ซูจิ่งสิงมองทิศทางที่กองทัพหลวงหนีไป ออกคำสั่งเสียงเย็นชาหนึ่งประโยค“ขอรับ”หลิวชวี่และเกาเจี้ยนรีบนำกำลังพลไล่ตามไป“ฝ่าบาท พวกเขาไล่ตามมาแล้วพ่ะย่ะค่ะ”แม่ทัพโจวพูดอย่างดีใจ คนกลุ่มนี้ติดกับไม่ผิดไปดังคาด ขอเพียงเข้าหุบเขา ก็คือวันตายของพวกเขา“ดี รีบหนีเร็วเข้า”มู่หรงถิงเปล่งเสียงเครียด จับเชือกเอาไว้แน่น นำกองทัพใหญ่เข้าหุบเขาขณะเดียวกันดวงตะวันกำลังลับฟ้า สีท้องฟ้าใกล้มืดเต็มทีสองฟากฝั่งของหุบเขาล้วนเป็นหน้าผาสูงชัน แสงสว่างแย่มากหลังกองทัพใหญ่เข้าไปแล้ว แม้ว่าไม่ถึงขั้นยื่นมือออกมามองไม่เห็นนิ้วทั้งห้า แต่ในขณะเดียวกันก็ยากจะแยกแยะรูปร่างของคนได้“ออกคำสั่งผู้อยู่ใต้อาณัติให้จุดคบเพลิง อย่าปล่อยให้พวกเขาพลัดหายไป”มู่หรงถิงออกคำสั่งหนึ่งประโยคลูกกำพร้าของอดีตรัชทายาทแล้วอย่างไรเล่า?ปีนั้นแม้แต่ตัวอดีตรัชทายาทเองก็ตายในเงื้อมมือของเขา วันนี
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1551
“เจิ้นเป่ยอ๋องเป็นลูกกำพร้าของอดีตรัชทายาท สายเลือดเชื้อพระวงศ์โดยแท้จริงของต้าฉีพวกข้าน้อมรับพระราชโองการของอดีตฮ่องเต้ ขอเชิญเจิ้นเป่ยอ๋องขึ้นเป็นฮ่องเต้ขอให้ฝ่าบาทสละบัลลังก์ ส่งมอบแคว้นไว้ในมือของเจิ้นเป่ยอ๋อง”เกาเจี้ยนตะโกนเสียงดัง ทรงพลังดุจฟ้าคำรามเพียงสิ้นเสียง เหล่าทหารทางด้านหลังต่างพากันยกทวนยาวขึ้นสูงอย่างเป็นระเบียบ“สละบัลลังก์ สละบัลลังก์!”“มอบแคว้น มอบแคว้น”มู่หรงถิงเห็นเจดีย์หนิงกู่เป็นหนึ่งเดียวกัน เกือบกระอักโลหิตออกมาแม้ว่าเขานั่งบนหลังม้า แต่กลับกำเชือกเอาไว้ในมือแน่น อยากบุกเข้าไปฆ่าซูจิ่งสิงให้ตายขณะเดียวกันยามได้พบซูจิ่งสิงอีกครั้ง กลับไม่เหมือนเมื่อหนึ่งปีก่อนแล้วคนเบื้องหน้าเขาไม่ใช่ขุนนางซื่อสัตย์ใต้ฝ่าเท้าของเขาอีกต่อไปใบหน้าเปี่ยมความหยิ่งทระนง“เราเสียดายเหลือเกินที่ไม่ได้ฆ่าเจ้า”เขากัดฟันพูดทีละคำแววตาเยียบเย็นของซูจิ่งสิงสบมองเขา เป็นไปได้มากว่าคนตรงหน้านี้คือศัตรูฆ่าบิดามารดาของเขา“ข้าต่างหากคือทายาทสายตรงของต้าฉีฉีอ๋องโปรดสละบัลลังก์ด้วย”“เจ้า!”มู่หรงถิงเจ็บแน่นหน้าอกขึ้นมาคนผู้นี้รู้ดีว่าจะใช้มีดแทงใจคนเยี่ยงไร!ฉี
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1550
เขากำลังจะไป นางกำนัลส่วนพระองค์ของฮองเฮาก็เข้ามารายงานอย่างเร่งรีบ“ฝ่าบาท ไม่ได้การแล้วฝ่าบาท ฮองเฮาเป็นลมไปแล้วเพคะ”“อะไรนะ?”สีหน้าของมู่หรงถิงเปลี่ยนไปทันใดร่างกายของหนานหลี่ม่านอ่อนแอมาโดยตลอด การสู้รบครั้งนี้เขาไม่อนุญาตให้นางไปด้วยอยู่แล้ว“รีบพาข้าไปดูหน่อย ตามหมอหลวงแล้วหรือยัง?”“หมอหลวงไปแล้ว ตอนนี้ยังไม่รู้ว่าสถานการณ์เป็นอย่างไร”มู่หรงถิงเดินต่อไปหยุด รีบรุดไปพบฮองเฮาทันทีที่เข้ามาในห้อง ฮองเฮายังคงนอนหลับใหลอยู่บนเตียง หมอหลวงชิงคุกเข่าให้มู่หรงถิงก่อน“ถวายบังคมฝ่าบาท ยินดีด้วยพ่ะย่ะค่ะฝ่าบาท ยินดีด้วยพ่ะย่ะค่ะฝ่าบาท”หมอหลวงยิ้มจนหุบไม่ลง ความสงสัยเกิดขึ้นในใจของมู่หรงถิง“ฮองเฮาเป็นอะไรไปแล้วหรือ?”“ยินดีด้วยฝ่าบาท ฮองเฮาตั้งครรภ์ได้เกือบสามเดือนแล้วพ่ะย่ะค่ะ”“จริงหรือ?”มู่หรงถิงตกตะลึงอยู่ตรงนั้นสุขภาพของฮองเฮาไม่ดีมาโดยตลอด เขาไม่เคยคิดว่าอีกฝ่ายจะมีทายาทสืบสกุลได้ข่าวดีนี้มาอย่างกะทันหันเกินไปหลังจากลังเลอยู่สักครู่ ในที่สุดเขาก็ตั้งสติได้ หัวเราะลั่นด้วยความดีใจ“แน่ใจหรือว่าเป็นชีพจรตั้งครรภ์ ไม่ได้วินิจฉัยผิดใช่ไหม?”มู่หรงถิงไม่กล้าเ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1549
การปล่อยข่าวเช่นนี้ มันออกจะกะทันหันเกินไปผู้สอดแนมรีบบอกว่า “จากข้อมูลที่เชื่อถือได้ เมื่อฮ่องเต้มาถึงด่านหานกู่ ก็เกิดล้มป่วยอย่างกะทันหัน และได้ตามหมอมามากมาย”เกาเจี้ยนมองไปทางซูจิ่งสิง “ท่านอ๋อง”ซูจิ่งสิงกำลังจมอยู่กับความคิด ขณะที่กู้หว่านเยว่จู่ ๆ ก็เข้ามาจากข้างนอกพร้อมกับชิงเหลียน“น้องหญิง?”สายตาของเขาอ่อนโยนลงเล็กน้อย รีบเดินเข้าไปหากู้หว่านเยว่“เหตุใดเจ้าถึงมาในเวลานี้?”“ข้ามีเรื่องจะบอกท่าน”กู้หว่านเยว่มองไปรอบ ๆ แล้วหยิบจดหมายฉบับหนึ่งออกมาจากอก มอบให้กับมือซูจิ่งสิง“อะไรหรือ?”ใบหน้าของซูจิ่งสิงเผยความงุนงงออกมา“ท่านดูก่อนแล้วค่อยว่ากัน”กู้หว่านเยว่ส่งสายตาบอกเขา หลังจากที่ซูจิ่งสิงอ่านจบแล้ว ความรู้สึกประหลาดใจก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าจดหมายนี้ถูกส่งมาจากค่ายของศัตรู ในจดหมายบอกว่า มู่หรงถิงป่วยจริง แต่กำลังจะหายดีแล้ว ข่าวที่ส่งมาตอนนี้ล้วนเป็นข่าวปลอม จงใจก่อกวนวิสัยทัศน์ของพวกเขา ดึงดูดให้พวกเขาบุ่มบ่ามกระหายชัยชนะ“จดหมายฉบับนี้ใครเป็นคนส่งมา?”ซูจิ่งสิงสอบถามกู้หว่านเยว่ ฝ่ายหลังส่ายหน้า“มีคนจงใจใช้ธนูยิงเข้ามา ส่วนคนผู้นั้นคือใคร ข้าก็ไม่รู้เช
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1548
หลังจากกินยาแรง ๆ ไปหลายขนาน อาการของมู่หรงถิงก็ดีขึ้นเล็กน้อยจริง ๆหลังจากดีขึ้นแล้ว เขาก็อยากจะเปิดศึกกับซูจิ่งสิงอย่างอดใจรอต่อไปไม่ไหว“ข้าต้องการล้างแค้นให้กับการหยามเกียรติคราวก่อน”เขาต้องการโจมตีซูจิ่งสิงให้พ่ายแพ้ยับเยินที่ด่านหานกู่แห่งนี้“รีบระดมพลแม่ทัพทั้งหมดมาที่นี่ ข้าต้องการหารือกับพวกเขาว่าจะโจมตีอย่างไร”มู่หรงถิงสวมเสื้อผ้าเรียบร้อย พลางลุกขึ้นพูดฮองเฮาเห็นดังนั้น ก็วางถ้วยยาลง ทำความเคารพพลางเอ่ยว่า “เรื่องสำคัญของแว่นแคว้นหม่อมฉันไม่อาจก้าวก่าย หม่อมฉันขอตัวก่อนนะเพคะ”“เจ้าไม่ต้องไป”มู่หรงถิงเรียกนางไว้ “เจ้าคอยฟังอยู่ข้าง ๆ ก็ได้ เดินไปเดินมา จะได้ไมทำให้ตัวเองเหนื่อย”“เพคะ”ฮองเฮานั่งลงข้าง ๆ ด้วยแววตาระยิบระยับขุนนางชั้นผู้ใหญ่หลายคนที่ติดตามมาด้วย รวมถึงนายทหารชั้นสูงที่เคยปกป้องเมืองในด่านหานกู่ก็รีบเข้ามาในห้อง“ฝ่าบาทไม่ต้องกังวล ด่านหานกู่ป้องกันง่ายแต่โจมตีได้ยาก หม่อมฉันได้วางแผนโดยละเอียดไว้แล้ว”แม่ทัพโจวก้าวออกมาพูดข้างหน้ามู่หรงถิงพยักหน้า “แผนอะไร? พูดให้ข้าฟังหน่อยซิ”“ฝ่าบาท ด้านนอกด่านหานกู่มีหุบเขาแคบ ๆ อยู่เส้นหนึ่ง หากซูจ
