LOGINShare
บทที่ 1504
Related chapters
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1505
บัดนี้นึกขึ้นได้ ผู้เฒ่าหวงบอกเขาไม่ผิดไปเลยสักเศษเสี้ยว หากเขากลับเมืองหลวงก็จะต้องเผชิญหน้ากับหายนะซูจิ่งสิงเปิดอ่านหนังสือเล่มนั้นภายในมิติของกู้หว่านเยว่มาก่อนเจิ้นเป่ยอ๋องซูจิ่งสิงถูกเรียกตัวเข้าวังและถูกลงโทษข้อหากบฏ ประทานเหล้าพิษ ตายกลางทางระหว่างเนรเทศตอนอายุยี่สิบสองปีหากไม่ใช่กู้หว่านเยว่มาช่วยพลิกชะตาชีวิตเขา เช่นนั้นสิ่งที่บรรยายไว้ภายในต้นฉบับก็อาจเป็นจุดจบของเขาคำทำนายของผู้เฒ่าหวงเองก็ไม่ผิดหากเขากลับเมืองหลวงก็จะเกิดหายนะซูจิ่งสิงหายใจเข้าลึกๆ จับมือกู้หว่านเยว่เบาๆ“ข้าเข้าใจแล้ว”กู้หว่านเยว่เองก็นึกหวาดกลัวขึ้นในภายหลัง หากนางไม่ทะลุมิติเข้ามา สามีของนางก็อาจตายอย่างอนาถเฉกเดียวกับต้นฉบับผู้เฒ่าหวงเห็นการกระทำของทั้งสองคน ลูบเคราพลางคลี่ยิ้มมีเลศนัย“ทว่าบัดนี้ข้าได้เห็นเจ้าแล้ว โหงวเฮ้งเจ้าไม่เหมือนในอดีตอีกต่อไป”บนตัวซูจิ่งสิงปกคลุมด้วยแสงทองชั้นหนึ่ง หนำซ้ำต้นกำเนิดของแสงทองนี้ยังมาจากกู้หว่านเยว่ทางด้านข้างผู้เฒ่าหวงสามารถมองออกได้ เป็นกู้หว่านเยว่พลิกชะตากรรมอันเลวร้ายของซูจิ่งสิงทว่าตกลงกู้หว่านเยว่มีโหงวเฮ้งเยี่ยงไร ผู้เฒ่าหวงกลับมองไ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1506
จุมพิตบนหน้าผากซูจิ่งสิงเบาๆ ทีหนึ่ง“ข้าไปก่อนแล้ว ท่านพี่ ท่านพักผ่อนดีๆ”สุ้มเสียงนางนุ่มนวล คล้ายกำลังกล่อมเด็ก ทำเสียจนใบหน้าซูจิ่งสิงแดงเรื่อผู้เฒ่าหวงทางด้านข้างยื่นมือออกมาปิดตาของตน“ไอหยา ข้าว่าพวกเจ้าคนหนุ่มสาวไม่ระวังเอาเสียเลย จูบๆ หอมๆ ต่อหน้าผู้ชรา นี่จะให้ผู้ชราหงำเหงือก หนำซ้ำยังครองโสดคนหนึ่งทนไหวได้เยี่ยงไร?”คำพูดสัพยอกของผู้เฒ่าหวงทำให้ทั้งสองคนหัวเราะออกมาในทันใด กู้หว่านเยว่รีบหันหลังจากไปหลังออกไปแล้ว นางก็เรียกชิงเหลียนและหงเจาเข้ามาเพื่อทำตามแผนของซูจิ่งสิง“ฮูหยิน พวกเราจะไปเดี๋ยวนี้เลย!”หงเจาและชิงเหลียนฟังจบก็พยักหน้า รีบไปเตรียมการขณะเดียวกันเจี่ยชิงอวิ๋นถูกขังไว้ในห้องเก็บฟืนนางถูกกู้หว่านเยว่ป้อนยาพิษ บัดนี้กำลังรู้สึกเจ็บปวด โดนยาพิษทรมานไปไม่รู้กี่รอบแล้ว กำลังหมอบอยู่บนพื้นเจ็บปวดจนอยากตายยามกู้หว่านเยว่เข้ามา ทั้งตัวนางเปียกชื้น คล้ายเพิ่งขึ้นมาจากน้ำก็มิปานโลหิตไหลออกจากทวารทั้งเจ็ด ภายในเล็บล้วนมีเลือดซึมเห็นกู้หว่านเยว่เข้ามา เจี่ยชิงอวิ๋นเงยหน้ามองนางอย่างโกรธแค้น“ซูจิ่งสิงตายแล้วกระมัง?”เพียงนางเอ่ยปากก็คือคำพูดหยาบคาย ก
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1507
“พวกเจ้าเป็นคนของพ่อบุญธรรมหรือ?”หากไม่ใช่คนของเจี่ยงฝูไฉ ย่อมไม่มีวันพูดว่า “ภารกิจสำเร็จแล้ว เก็บไว้ก็ไร้ประโยชน์” เช่นนี้คนชุดดำไม่ปฏิเสธ แต่ทุกการกระทำล้วนมุ่งหมายเอาชีวิตเจี่ยชิงอวิ๋นเกิดความสงสัย“พ่อบุญธรรมต้องการกำจัดข้า?”นี่เป็นไปไม่ได้ พ่อบุญธรรมลากนางออกจากกองศพของสกุลเจี่ย เลี้ยงดูนางจนเติบใหญ่ เห็นนางเป็นลูกสาวก็มิปานเหตุใดจึงส่งคนมาฆ่านางกันเล่า?เจี่ยชิงอวิ๋นรู้สึกสับสนภายในใจอย่างมาก แต่สัญชาตญาณเอาตัวรอดทำให้นางเบี่ยงตัวหลบการโจมตีของศัตรูนางถูกวางยาพิษ การเคลื่อนไหวจึงเชื่องช้ามือสังหารไม่ได้ฆ่านาง แต่ทำให้นางบาดเจ็บสาหัส“เข้ามา!”กู้หว่านเยว่ยกถ้วยชา ทุบลงบนพื้นนี่คือสัญญาณ องครักษ์เฝ้าหน้าประตูต่างกรูกันเข้ามาคนชุดดำเห็นสถานการณ์ผิดปกติ กระโดดออกจากหน้าต่าง “หนี” ไปแล้ว“ฮูหยิน ไหล่นางได้รับบาดเจ็บเจ้าค่ะ”ชิงเหลียนแสร้งประคองเจี่ยชิงอวิ๋นขึ้น“พานางไปอยู่ที่ห้องอื่น”กู้หว่านเยว่พูดเสียงเรียบเฉย เปลือกตาเจี่ยชิงอวิ๋นยกขึ้นเบาๆ คล้ายยังไม่หมดสติไปเสียทีเดียวนางพูดเสริมอีกหนึ่งประโยค “ส่งกำลังทั้งหมดตามสืบมือสังหาร ห้ามมิให้ปล่อยพวกเขาหนี
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1508
หากไม่ระวังก็จะถูกเปิดโปง“หว่านเยว่”ซูจิ่งสิงเปลี่ยนหัวข้อสนทนาได้ทันเวลา ช่วยกู้หว่านเยว่กลบเกลื่อน “ทางฝั่งเจี่ยชิงอวิ๋นมีความคืบหน้าเยี่ยงไร?”“อ้อ คนได้รับบาดเจ็บหมดสติไป แต่ข้าให้นางกินยาแล้ว กลางคืนนางจะฟื้นขึ้นมา ถึงตอนนั้นค่อยทำตามแผนของพวกเรา”กู้หว่านเยว่เดินไปหยุดข้างกายซูจิ่งสิง จับมือเขาไว้อย่างเป็นธรรมชาติ“ลำบากเจ้าแล้ว”ซูจิ่งสิงลูบเส้นผมนาง“คืนนี้ข้าจะไปกับเจ้าด้วย”“พวกเจ้าเด็กสองคนนี้วางแผนแสดงละครอีกแล้วกระมัง?”ผู้เฒ่าหวงขยับไปอยู่ทางด้านข้าง ดื่มน้ำชานั้นอีกหลายอึกอย่างไม่อาจทนไหวช่างเป็นของดีโดยแท้ เขาต้องดื่มมากหน่อยราตรีมาเยือนกู้หว่านเยว่พาซูจิ่งสิงมาบนหลังคา ทั้งสองคนเปิดแผ่นกระเบื้องออก มองลงไปเบื้องล่างเจี่ยชิงอวิ๋นได้รับบาดเจ็บไม่เบาบัดนี้ยังนอนบนเตียง แต่ศีรษะนางเต็มไปด้วยเหงื่อเม็ดโต เห็นได้ชัดว่ากำลังฝันร้าย นอนหลับไม่สนิท“ชู่ว์ มาแล้ว”กู้หว่านเยว่กระซิบเตือนข้างโสตซูจิ่งสิงเบาๆ สองสามีภรรยากลั้นหายใจในทันใด รอรับชมละครฉากสนุกเงียบๆเจี่ยชิงอวิ๋นกินน้ำแกงยาผสมบางอย่างเข้าไปเรียบร้อยแล้วก็ฝันร้ายอยู่ตลอดนางสะลึมสะลือ คิดว่า
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1509
หร่านถิงประกบมือเข้าหากันอย่างถ่อมตนพลางพูด “ผู้น้อยไม่กล้ารับความดีความชอบขอรับ”“พูดเรื่องความดีความชอบ เรื่องวันนี้ข้าจะตกรางวัลให้เจ้าอย่างงาม”นับตั้งแต่หงเจาและหร่านถิงคบหาดูใจกัน เขาก็กลายเป็นผู้อยู่ใต้บังคับบัญชาของกู้หว่านเยว่ทว่าปกติมีเรื่องให้ใช้งานเขาน้อยมาก วันนี้ก็ได้ใช้งานแล้วมิใช่หรือ“ผู้น้อยขอตัวก่อน”หร่านถิงถนอมช่วงเวลาสงบสุขที่ได้ใช้กับหงเจาเป็นพิเศษ กลัวกู้หว่านเยว่ไม่ชอบเขาจึงรีบถอนตัวจากไปชิงเหลียนและหงเจาเดินเข้ามา“ฮูหยิน เช่นนั้นนางจะทำเยี่ยงไร?”“ขังนางไว้ก่อน ให้หมอมาดูอาการนาง อย่าให้ถูกกระตุ้นมากเกินไปจนตาย”บัดนี้ยังไม่ยืนยันอย่างแน่นอนว่าหนอนกู่อยู่ภายในซองจดหมายจริง หลังถอนหนอนกู่ออกจากร่างกายซูจิ่งสิงแล้ว ถึงจะสามารถจัดการนางได้“เจ้าค่ะ”ชิงเหลียนรีบขังคนไว้หงเจากลับออกไปพบหร่านถิง “ทำได้ดีมาก ครั้งนี้ท่านช่วยฮูหยินครั้งใหญ่ ฮูหยินจะต้องตกรางวัลท่านอย่างงามแน่”หร่านถิงยิ้มขมปร่า สบมองสตรีตรงหน้า“ตราบใดที่ฮูหยินไม่คัดค้านข้าคบหากับเจ้า ไม่ว่าให้ข้าทำอันใดก็ยอม”พวงแก้มหงเจาแดงเรื่อ“เหตุใดดีต่อข้าถึงเพียงนี้?”หร่านถิงผ่านสตรีมาน
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1510
“ไม่จำเป็นต้องเกรงใจ เจ้าระวังหน่อย หนอนกู่นี้เจ้าเล่ห์ยิ่งนัก อย่าปล่อยให้มันเข้าไปในรูจมูกของเจ้าได้ ใช้ผ้าอุดรูจมูกและใบหูเอาไว้เถอะ”กู้หว่านเยว่พยักหน้านางหยิบผ้าออกมาหนึ่งผืนจากใต้วงแขน อุดรูจมูกและใบหูไว้แล้วผู้เฒ่าหวงหยิบซองจดหมายออกมา วางซองจดหมายลงไปในน้ำอย่างระมัดระวังผ่านไปครู่หนึ่งซองจดหมายก็มีท่าทีตอบสนองต่อน้ำยาที่อยู่ภายในอ่าง แผ่กลิ่นหอมแปลกบางอย่างออกมา“กลิ่นนี้หอมเหลือเกิน”“ฮ่าๆๆๆ ไม่เพียงแค่เจ้าที่คิดเช่นนี้ หนอนกู่เองก็คิดเช่นนี้ มันได้กลิ่นหอมนี้แล้วย่อมออกมาอย่างว่าง่าย”กู้หว่านเยว่เข้าใจหลักการแล้ว พยักหน้าลง“ที่แท้ก็เป็นเช่นนี้”“เร็ว หยิบขวดใบหนึ่งให้ข้า”ผู้เฒ่าหวงออกคำสั่งอย่างตื่นเต้นหนึ่งประโยค ภายในกล่องเครื่องมือมีขวดมากมาย กู้หว่านเยว่เลือกมาหนึ่งอัน รีบส่งถึงมือผู้เฒ่าหวงจากนั้นก็ได้เห็นหนอนกู่ตัวเล็กมากหนึ่งตัวคลานออกจากซองจดหมาย ทั้งตัวหนอนเป็นสีดำ ซ่อนตัวภายในความมืดย่อมแยกไม่ออกหากไม่ใช่มันปีนออกมาด้วยตนเอง กู้หว่านเยว่ย่อมคิดไม่ถึงว่าภายในร่องรอยความมืดดุจหมึกนี้ ถึงขั้นยังซ่อนหนอนกู่ตัวหนึ่งไว้ก็ไม่รู้ว่าเพราะผลกระทบจากน้ำย
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1511
หลังผู้เฒ่าหวงรับมีดสั้นไป จึงกรีดข้อมือซูจิ่งสิงออกจนเป็นแผล“นังหนู เจ้าสายตาดีกว่าข้า อีกเดี๋ยวตอนที่หนอนกู่คลานออกมาเจ้ารีบใช้ขวดหยก จับหนอนไว้ตั้งแต่แรกเลยนะ”“เจ้าค่ะ”กู้หว่านเยว่รีบนำขวดที่ใส่หนอนกู่ตัวแม่ออกมา วางไว้ด้านข้าง แล้วรออย่างจดจ่อผู้เฒ่าหวงหยิบธูปหนึ่งก้านออกมา แล้วจุดไฟ“นี่คือสิ่งใด?”กู้หว่านเยว่รีบสอบถาม“นี่คือธูปหอม สามารถทำให้แม่หนอนกู่เหน็บชา ทำให้นางปล่อยสัญญาณผิดพลาด ให้ลูกหนอนกู่ออกมาจากร่างกายมนุษย์” ผู้เฒ่าหวงอธิบาย“สิ่งที่หนอนกู่ทนไม่ได้ที่สุดก็คือธูปหอม”“เข้าใจแล้ว”กู้หว่านเยว่พยักหน้ากลิ่นธูปหอมนี้แข็งกร้าวมาก จุดเพียงไม่นาน ภายใจห้องก็เต็มไปด้วยกลิ่นหอมประหลาด“ออกมาแล้ว”จากนั้นผู้เฒ่าหวงทำท่าให้เงียบงดใช้เสียงกู้หว่านเยว่กับซูจิ่งสิงกลั้นหายใจ สายตาต่างมองไปที่บาดแผลเพียงไม่นาน กู้หว่านเยว่มองเห็นหนอนตัวหนึ่งซึ่งเล็กมาก บินออกมาจากบาดแผลของซูจิ่งสิงเมื่อลูกหนอนกู่ออกมา บินมุ่งหน้าไปหาขวดที่ใส่แม่หนอนกู่ทันที“ตอนนี้ละ!”ลูกหนอนกู่เข้าไปในขวดแล้ว กู้หว่านเยว่มือไวใจเร็ว รีบปิดฝาขวดหยกทันที“จับได้แล้ว”นางผ่อนลมหายใจ ใ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1512
“น้องหญิงระวัง”ซูจิ่งสิงรีบกันกู้หว่านเยว่ไว้ด้านหลังหลังจากเจี่ยชิงอวิ๋นลุกขึ้น มีเพียงดวงตาที่ขยับ ราวกับหุ่นเชิดซูจิ่งสิงรู้สึกผิดปกติ จึงให้คนไปเรียกผู้เฒ่าหวงกลับมาอีกครั้งหลังจากผู้เฒ่าหวงดูอาการแล้วลูบเครา ส่ายหน้า“คนผู้นี้ช่างเหี้ยมโหด ถึงกับใส่หนอนกู่ให้ตัวเองด้วย”“นางใส่หนอนกู่อย่างไรให้ตัวเองหรือ?”กู้หว่านเยว่รีบสอบถาม “หนอนกู่หุ่นเชิด”ผู้เฒ่าหวงถอนหายใจมองแววตาของเจี่ยชิงอวิ๋น รู้สึกเสียดายเล็กน้อย“จากนี้คนผู้นี้ไม่ต่างจากศพเดินได้ ทำตามเพียงคำสั่งที่ได้รับมอบหมาย ไม่มีอารมณ์นึกคิดของตัวเองอีกต่อไป”“ท่านหมายถึงนางหรือ”กู้หว่านเยว่มองเจี่ยชิงอวิ๋นด้วยความแปลกใจแวบหนึ่ง“นางทำให้ตัวเองกลายเป็นหุ่นเชิดหรือ?”ผู้เฒ่าหวงพยักหน้า “หมายความว่าเช่นนั้น”คนผู้นี้น่าจะสะเทือนใจมาก ไม่อาจยอมรับที่ตัวเองรับโจรเป็นบิดาช่วยคนชั่วก่อกรรม ทำให้สะเทือนใจเกินไป จึงทำให้ตัวเองกลายเป็นหุ่นเชิดนับจากนี้ จะได้ไม่ต้องเผชิญหน้ากับใครอีกเดิมทีกู้หว่านเยว่โกรธนางที่ใส่หนอนกู่ให้ซูจิ่งสิงโดยไม่สนใจสิ่งใด ตอนนี้เมื่อเห็นดวงตาที่ว่างเปล่าของนาง ในใจกลับเกิดความสงสารขึ้นม
Latest chapter
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1656
“ข้าไม่รู้ว่าพวกเขาอยากฆ่าพวกเจ้า ก็แค่บังเอิญโดนข้าจับได้เสียก่อน”“พระมเหสี ข้าเอง”เกาเจี้ยนจะกล้าให้กู้หว่านเยว่ลงมือเองได้อย่างไร เขารีบรุดหน้าเข้าไปคว้าเชือกป่านจากมือของนาง แล้วจับคนชุดดำทั้งห้าคนลากไปมัดเอาไว้ด้วยกัน“จริงสิ ใต้ต้นไม้ใหญ่ฝั่งตะวันออกเฉียงใต้ยังมีคนชุดดำที่โดนข้าฟาดสลบอีกหนึ่งคน เจ้าส่งคนไปลากเขามามัดไว้ด้วยกันเถอะ”จะปล่อยให้คนชุดดำมีโอกาสรอดกลับไปรายงานเจ้านายของมันแม้แต่คนเดียวไม่ได้“พระมเหสีโปรดวางใจ ข้าจะไปเดี๋ยวนี้”เกาเจี้ยนรีบพุ่งตัวออกจากค่าย ทันทีที่ออกไป จู่ ๆ หนังตาก็กระตุกมิน่าล่ะกู้หว่านเยว่จึงสัมผัสได้ถึงความไม่ชอบมาพากลทหารลาดตระเวนนอกค่ายแห่งนี้พากันล้มลงไปบนพื้นและหลับไปเสียงกรนของทุกคนดังสนั่น และมีน้ำลายไหลยืดจากมุมปาก ทหารลาดตระเวนปกติที่ไหนจะเป็นเช่นนี้? “รีบลุกขึ้นได้แล้ว นอนอะไรกันนักหนา หลับสบายกันขนาดนี้จนไม่รู้ว่าค่ายของตัวเองถูกทำลายไปแล้ว”เกาเจี้ยนเดินขึ้นหน้า ยกเท้าเตะทหารสองนายตรงหน้า“ท่านแม่ทัพ เกิดอะไรขึ้น?”“ข้าหลับได้อย่างไร?”ทหารสองคนมีสีหน้างัวเงีย รีบคุกเข่าขอความเมตตาจากเกาเจี้ยน“ท่านแม่ทัพได้โปรดไว้
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1655
ตอนนี้เอง กู้หว่านเยว่ปรากฏตัวออกจากที่ลับอย่างว่องไว เล่นงานคนชุดดำสองคนจนล้มลงไป“แย่แล้ว มีกับดัก!”คนชุดดำที่เหลือเห็นกู้หว่านเยว่มีวิชายุทธ์สูง เวลาเพียงชั่วพริบตาก็สามารถล้มสหายสองคนของพวกเขาได้ หันหลังเตรียมหนีโดยไม่ยั้งคิด“คิดหนีตอนนี้ ไม่สายเกินไปหรือ?”กู้หว่านเยว่พุ่งตัวไปที่หน้าประตูกระโจม สาดผงยาพิษใส่พวกเขา“มีพิษ!”ทำให้กู้หว่านเยว่แปลกใจก็คือหัวหน้าคนชุดดำมีท่าทีตอบสนองอย่างว่องไวและกลั้นหายใจได้ทันท่วงที หลบหลีกผงยาพิษของนาง“ดูท่าแล้วพวกเจ้าแต่ละคนล้วนเป็นปรมาจารย์ใช้ยาพิษสินะ”กู้หว่านเยว่หรี่ตาลง หยิบกระบองไฟฟ้าอันหนึ่งออกจากมิติจากนั้นเหินบินขึ้นไป เหวี่ยงกระบองไฟฟ้าใส่ร่างพวกเขาชั่วขณะแตะโดนกระบองไฟฟ้า พวกเขาเพียงรู้สึกชาไปทั่วทั้งสรรพางค์กาย เบื้องหน้ามืดมิด ชักกระตุกระลอกหนึ่งแล้วล้มลงบนพื้นหลังมั่นใจว่าคนชุดดำทั้งห้าหมดสติไปแล้ว กู้หว่านเยว่ถึงเก็บกระบองไฟฟ้า หันหลังเดินไปทางเกาเจี้ยน“แม่ทัพใหญ่เกา! ตื่นๆ รีบตื่นเร็วเข้า”กู้หว่านเยว่ผลักไหล่ของเกาเจี้ยน เห็นเขายังไร้ท่าทีตอบสนอง ดึงแขนเสื้อขึ้น ออกแรงตบหน้าของเขาเกาเจี้ยนกำลังหลับฝันหวาน สั
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1654
กู้หว่านเยว่อ่านความคิดของเขาออก ยื่นมือออกไปหนึ่งข้าง ดึงคางของเขาออก จากนั้นยกขาหนึ่งข้างเหยียบหลังของเขาไว้และกดลงบนพื้น“สงบเสงี่ยมสักหน่อย หาไม่แล้วจะฆ่าเจ้า!”กู้หว่านเยว่พูดเตือนหนึ่งประโยคคนชุดดำอยากพูดอะไร แต่เพราะคางถูกดึงออกแล้ว ไม่สามารถพูดออกมาได้แม้ครึ่งประโยค ทำได้เพียงหันหน้า ใช้สายตาโหดเหี้ยมสบมองกู้หว่านเยว่กู้หว่านเยว่กลับไม่ตามใจเขา เหวี่ยงหมัดใส่เขาแรงๆ ทีหนึ่ง“มองอะไร ไม่เคยเห็นหญิงงามหรือ? รีบก้มหน้าให้ข้าดีๆ”คนชุดดำถูกหมัดนี้ของกู้หว่านเยว่ต่อยจนสันจมูกหัก เลือดพุ่ง เขาก้มหน้าลงไปด้วยความเจ็บปวดผู้หญิงคนนี้โหดเหี้ยมยิ่งนัก“ข้าถามเจ้า ดึกดื่นค่ำมืดพวกเจ้ามาทำอันใดที่ค่ายของต้าฉีข้า? พวกเจ้ามีเป้าหมายอะไร? วางแผนเช่นไร?”เพราะเวลากระชั้นชิด กู้หว่านเยว่กังวลคนหนานเจียงยังมีแผนอื่นอีก ไม่พูดเหลวไหลกับคนชุดดำอีก หยิบยาพูดความจริงออกจากมิติและป้อนคนชุดดำ“พวกเราได้รับคำสั่งจากฮองเฮา ล่วงหน้ามาฆ่าชวีเฟิง”กู้หว่านเยว่ชะงักเล็กน้อย“พวกเจ้ารู้ข่าวว่าชวีเฟิงทรยศพวกเจ้าแล้ว พวกเจ้ารู้ได้เยี่ยงไร?”คิดไม่ถึงเลยว่าหูตาของคนหนานเจียงจะว่องไวถึงเพียงนี้“
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1653
“ข้านึกขึ้นได้ว่าลืมมอบของบางอย่างให้คุณชายอวิ๋น พวกเจ้าช่วยนำของสิ่งนี้กลับไปมอบให้เขาเถอะ”กู้หว่านเยว่หยิบขวดน้ำน้ำแร่ศักดิ์สิทธิ์ออกจากใต้วงแขนหนึ่งในทหารชะงักไป พูดเสนอขึ้นว่า “ขวดเล็กๆ เพียงขวดเดียว ไม่ถึงขั้นต้องให้พวกเราสิบคนกลับไปพร้อมกันหรอกกระมัง หากพวกเรากลับไปทั้งหมด ก็ไม่มีคนปกป้องฮองเฮาแล้ว”“เอาเช่นนี้เถอะ ข้าน้อยจะนำของสิ่งนี้กลับไปให้คุณชายอวิ๋นเอง คนที่เหลืออยู่ติดตามท่านไปข้างหน้า ท่านคิดเห็นเช่นไร?”กู้หว่านเยว่ส่ายหน้า เหตุที่นางให้พวกเขานำน้ำแร่ศักดิ์สิทธิ์กลับไปก็เพราะต้องการสลัดพวกเขาทิ้งและใช้การเทเลพอร์ตหากพวกเขาตามอยู่ข้างหลัง นางจะเทเลพอร์ตได้เยี่ยงไร?“ฟังคำสั่งของข้า พวกเจ้ากลับไปก่อน ข้าไปหาเกาเจี้ยนคนเดียวก็พอ ครั้นถึงที่หมายข้าจะปล่อยพลุสัญญาณให้พวกเจ้า”“พวกเจ้าเห็นพลุสัญญาณแล้วก็รีบพาทุกคนมา”เสียงกู้หว่านเยว่เคร่งขรึมลง ไม่อนุญาตให้ทัดทานเหล่าทหารต่างสบตากัน สุดท้ายพยักหน้าลงและคุกเข่า“น้อมรับคำสั่งฮองเฮา”“พวกเจ้าไปเถอะ”กู้หว่านเยว่โบกมือ สิบคนลุกขึ้นจากพื้นพร้อมกัน พลิกตัวขึ้นม้าและย้อนกลับทางเดินเพื่อไปหาอวิ๋นมู่รอจนกระทั่งเงาร
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1652
เกาเจี้ยนค้อนตาขาวใส่เขาอย่างไม่สบอารมณ์แวบหนึ่ง บัดนี้ชวีเฟิงยังเป็นนักโทษคนหนึ่ง เขาต้องจับตามองเอาไว้ให้ดี ป้องกันไม่ให้เขาหนีไป“พวกเราผู้ชายตัวโตสองคน จะนอนด้วยกันได้เยี่ยงไร?”ชวีเฟิงขมวดคิ้ว ทำเสียจนเกาเจี้ยนพูดไม่ออก“ข้าไม่รังเกียจเจ้า เจ้ายังกล้ารังเกียจข้าอีกนะ ตอนนี้เจ้าเป็นนักโทษ พูดมากถึงเพียงนี้ทำอันใด? เร็วๆ เข้าไป”ชวีเฟิงจนใจ ทำได้เพียงตามเกาเจี้ยนเข้ากระโจมไปพร้อมกัน เขาบีบจมูกของตนแน่น เกือบสำลักตายเพราะกลิ่นเท้าเหม็นของเกาเจี้ยน“รีบนอนเถอะ พรุ่งนี้ยังมีเรื่องอีกมาก”เกาเจี้ยนหยิบถุงแพรออกจากอก นั่นคือลั่วยางเย็บให้เขา เขาวางไว้บนริมฝีปากและจุมพิตลงไปสองที จากนั้นเก็บกลับเข้าวงแขนคล้ายสมบัติล้ำค่าก็มิปาน ทิ้งตัวลงนอนหลับไปชวีเฟิงบีบจมูกของตน จากนั้นนอนหลับไปท่ามกลางความอึดอัดท่ามกลางความมืด คนชุดดำหนึ่งกลุ่มลอบเข้าใกล้ค่ายใหญ่“คำสั่งของฮองเฮา จะต้องฆ่าชวีเฟิงไอ้คนทรยศคนนี้ให้ได้”ขณะเดียวกัน ระหว่างเร่งเดินทางมายังหนานเจียง กู้หว่านเยว่หยุดฝีเท้า มองทางอวิ๋นมู่อย่างกังวลแวบหนึ่ง“เจ้าไม่เป็นไรกระมัง จะหยุดพักผ่อนก่อนสักครู่หรือไม่?”เร่งเดินทางมาหลาย
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1651
“แม่ทัพใหญ่เกา เรื่องคำสัญญาของต้าฉีย่อมไม่อาจบิดพลิ้วได้กระมัง?”มองบ้านเกิดที่เข้าใกล้มากขึ้นเรื่อยๆ ชวีเฟิงเลียริมฝีปาก เอ่ยถามอย่างไม่วางใจ“รีบร้อนอะไร หรือว่าราชสำนักยังจะหลอกเจ้าอีกกระนั้น? วางใจได้ ตราบใดเจ้าช่วยต้าฉีกำราบหนานเจียง ถึงตอนนั้นเผ่าของเจ้าย่อมได้รับการปฏิบัติอย่างดีเป็นพิเศษ”ภายในก้นบึ้งสายตาของเกาเจี้ยนเผยแววอึ้งงันเมื่อสิบวันก่อนคนถูกกักบริเวณที่เจดีย์หนิงกู่อย่างชวีเฟิงได้ยินว่าต้าฉีและหนานเจียงแตกหักกัน โวยวายจะขอเข้าพบซูจิ่งสิงให้ได้องครักษ์จันทราเอือมระอา จึงพาเขาออกจากเจดีย์หนิงกู่มายังเมืองหลวงชั่วขณะชวีเฟิงได้พบซูจิ่งสิงและกู้หว่านเยว่ ก็เผยท่าทีออกมาอย่างชัดเจนว่ายอมออกแรงเพื่อต้าฉี ขอเพียงต้าฉีปล่อยเขา ไม่ขังเขาไว้ที่เจดีย์หนิงกู่อีกคนผู้นี้ฉลาดมีไหวพริบยิ่งนัก ยังเสนออีกว่าหากเสร็จเรื่องแล้ว เขาอยากเป็นหัวหน้าตระกูลชวี เช่นนี้แล้ว ก็ไม่มีใครกล้าว่าเขาเรื่องสวามิภักดิ์ตาฉีอีกแม้ว่าพวกเขามีความมั่นใจว่าจะชนะ สามารถเอาชนะหนานเจียงได้ แต่มีคนนำทาง สามารถลดการบาดเจ็บล้มตายของทหารได้ ก็เป็นเรื่องดีเรื่องหนึ่งดังนั้นหลังซูจิ่งสิงและกู้หว่านเยว
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1650
บัดนี้เห็นอยู่ว่าหนานเจียงของเราแข็งแกร่งขึ้นทุกวัน เหตุใดยังต้องทนต่อไปอีกเล่า?”ฮองเฮามีความทะเยอทะยานอย่างยิ่ง นับตั้งแต่ขึ้นสู่ตำแหน่งก็มุ่งมั่นบริหารจัดการบ้านเมือง จัดตั้งกองกำลังลับขึ้นมาหนึ่งหน่วยโดยเฉพาะ เพื่อเพาะเลี้ยงแมลงพิษและหนอนกู่อย่างลับ ๆ ความคิดของนางแตกต่างจากผู้นำคนก่อน ๆ ที่หลีกเร้นจากโลกภายนอก นางอยากจะได้ดินแดนและความมั่งคั่งของต้าฉีมิฉะนั้น เพียงแค่เพราะเฟิ่งหมิงกวง เป็นไปไม่ได้ที่ฮองเฮาหนานเจียงจะทรงยินยอมให้ส่งกองทัพไปยังต้าฉี“ความคิดของฮองเฮาพวกกระหม่อมย่อมทราบดี เพียงแต่ซูจิ่งสิงผู้นี้ เดิมเป็นแม่ทัพไร้พ่าย กองกำลังใต้บังคับบัญชาก็มีพลังรบเหนือชั้น ได้ยินมาว่าพวกเขามีดินปืนใช้ด้วย หากต้องรบกันจริง ๆ พวกกระหม่อมเกรงว่าจะมิใช่คู่ต่อสู้ของพวกเขาพ่ะย่ะค่ะ”เหล่าผู้อาวุโสต่างมีสีหน้าวิตกกังวล“ก่อนหน้านี้ พวกเราได้ส่งกองกำลังไปหยั่งเชิงแล้ว ผลปรากฏว่าไม่เพียงแต่กองกำลังนั้นจะถูกทำลายสิ้นทั้งกองทัพ แต่ยังต้องสูญเสียทั้งองค์หญิงใหญ่และคุณชายชวีเฟิงไปด้วยเห็นได้ว่าซูจิ่งสิงนั้นมีกำลังและความสามารถจริง ๆ พวกเราต้องป้องกันไว้พ่ะย่ะค่ะ”ฮองเฮาแค่นเสียงเย็น
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1649
กู้หว่านเยว่พินิจมองบุตรชายอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นพยักหน้า “ข้าว่าเข้าท่า ให้ราชครูโจวมาสอนขั้นพื้นฐานให้เขา สอนเขาอ่านหนังสือ”อ่านหนังสือ?เสี่ยวจ้านจ้านทำหน้ายู่ จมูกและตาย่นเข้าหากันแล้วอยู่ดี ๆ เหตุใดจึงพูดเรื่องเรียนหนังสือขึ้นมา?เขาไม่อยากเรียนหนังสือ เขายังเป็นแค่เจ้าเด็กตัวน้อยอยู่เลย“มะ ไม่เรียน...”เสี่ยวจ้านจ้านโบกมือเล็ก ๆ เป็นเชิงปฏิเสธกู้หว่านเยว่กล่าวด้วยรอยยิ้ม “จ้านจ้านเด็กดี ให้ราชครูโจวสอนเจ้าอ่านหนังสือนะ เขาเป็นถึงอาจารย์ของเสด็จปู่เชียวนะ ความรู้มากมายนัก”“มะ ไม่เรียน...ข้าจะกลับบ้าน!”เสี่ยวจ้านจ้านดิ้นขาไปมา คราวนี้แม้แต่ท่านแม่ก็ไม่ต้องการให้อุ้มแล้วเขาได้รับความกระทบกระเทือนทางจิตใจเหตุใดคนเราต้องเรียนหนังสือกันนะ?ซูจิ่งสิงคว้าตัวบุตรชายมา สีหน้าเคร่งขรึม “อย่างไรก็ต้องเรียนหนังสือ ถึงเวลานั้น พ่อจะหาสหายร่วมศึกษามาให้เจ้าสักสองสามคน ให้มาเรียนหนังสือกับเจ้า”“อ๊ะ!”เสี่ยวจ้านจ้านหน้าเจื่อน สลดลงอย่างสิ้นเชิงเหตุใดเขาต้องปรากฏตัวด้วย เขาอยากจะหายตัวไปเหลือเกิน“ท่านพี่ ท่านคิดจะหาเด็กคนไหนมาเป็นสหายร่วมศึกษาให้ลูกเราบ้าง?” สองสามีภรรยาล
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1648
“เข้าใจแล้ว”กู้หว่านเยว่พยักหน้า“ตามต่อไปเถอะ หากมีความเคลื่อนไหวใด ๆ ค่อยกลับมารายงาน”“พ่ะย่ะค่ะ”องครักษ์จันทราออกไปแล้ว“น้องหญิง เจ้าสงสัยว่าฐานะของหญิงสาวผู้นี้ไม่ธรรมดาหรือ?”“ถูกต้อง ท่านยังจำตอนที่เราพบหญิงสาวผู้นี้ที่โรงเตี๊ยมได้หรือไม่ ตอนนั้นข้าเหลือบไปเห็นใบหน้าของนาง ดูไม่ค่อยเหมือนชาวต้าฉีเท่าไรนัก ยิ่งไปกว่านั้น ในสายตาของนางยังแฝงไปด้วยความสูงศักดิ์อยู่บ้าง ยิ่งดูไม่เหมือนสามัญชนทั่วไป”กู้หว่านเยว่สงสัยว่าหญิงสาวผู้นั้นมาจากต่างแคว้นทว่า นางสังเกตดูอย่างละเอียดแล้ว หญิงสาวผู้นั้นไม่มีวรยุทธ์“ท่านพี่ ความคิดของข้าคืออย่าเพิ่งจับนางกลับมา ให้คนคอยจับตาดูนางอย่างลับ ๆ หากมีความเคลื่อนไหวใด ๆ ค่อยจับนางกลับมาก็ยังไม่สาย ไม่แน่ว่าอาจสามารถล่อศัตรูออกมาด้วยก็ได้”ซูจิ่งสิงครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง“ตกลง เอาตามที่เจ้าว่า”ความคิดของเขาเหมือนกับกู้หว่านเยว่หากสตรีผู้นี้ไม่ใช่ชาวต้าฉี เช่นนั้นก็มีความเป็นไปได้สูงว่าจะเป็นไส้ศึกที่แคว้นอื่นส่งมาเก็บตัวนางไว้ ไม่แน่ว่าอาจจะล่อให้ไส้ศึกคนอื่นปรากฏตัวออกมาได้ระหว่างที่ทั้งสองคนคุยกัน อาหารมื้อหนึ่งก็ทานหมดพอดีก
