บทที่ 1512

“น้องหญิงระวัง”

ซูจิ่งสิงรีบกันกู้หว่านเยว่ไว้ด้านหลัง

หลังจากเจี่ยชิงอวิ๋นลุกขึ้น มีเพียงดวงตาที่ขยับ ราวกับหุ่นเชิด

ซูจิ่งสิงรู้สึกผิดปกติ จึงให้คนไปเรียกผู้เฒ่าหวงกลับมาอีกครั้ง

หลังจากผู้เฒ่าหวงดูอาการแล้วลูบเครา ส่ายหน้า

“คนผู้นี้ช่างเหี้ยมโหด ถึงกับใส่หนอนกู่ให้ตัวเองด้วย”

“นางใส่หนอนกู่อย่างไรให้ตัวเองหรือ?”

กู้หว่านเยว่รีบสอบถาม

“หนอนกู่หุ่นเชิด”

ผู้เฒ่าหวงถอนหายใจมองแววตาของเจี่ยชิงอวิ๋น รู้สึกเสียดายเล็กน้อย

“จากนี้คนผู้นี้ไม่ต่างจากศพเดินได้ ทำตามเพียงคำสั่งที่ได้รับมอบหมาย ไม่มีอารมณ์นึกคิดของตัวเองอีกต่อไป”

“ท่านหมายถึงนางหรือ”

กู้หว่านเยว่มองเจี่ยชิงอวิ๋นด้วยความแปลกใจแวบหนึ่ง

“นางทำให้ตัวเองกลายเป็นหุ่นเชิดหรือ?”

ผู้เฒ่าหวงพยักหน้า “หมายความว่าเช่นนั้น”

คนผู้นี้น่าจะสะเทือนใจมาก ไม่อาจยอมรับที่ตัวเองรับโจรเป็นบิดาช่วยคนชั่วก่อกรรม ทำให้สะเทือนใจเกินไป จึงทำให้ตัวเองกลายเป็นหุ่นเชิด

นับจากนี้ จะได้ไม่ต้องเผชิญหน้ากับใครอีก

เดิมทีกู้หว่านเยว่โกรธนางที่ใส่หนอนกู่ให้ซูจิ่งสิงโดยไม่สนใจสิ่งใด ตอนนี้เมื่อเห็นดวงตาที่ว่างเปล่าของนาง ในใจกลับเกิด

ความสงสารขึ้นม