All Chapters of Bounderies Between Us (BL): Chapter 1 - Chapter 10

AXECEL "Akel, sinabihan mo na ba 'yung table doon sa dulo na magsasarado na tayo mayamaya?" "Opo. Alam naman na po nila Madam. Magpahinga ka na po't ako na ang bahala sa kanila." "Hindi naman sa nagmamadali na palayasin sila, Akel. Ang akin lang naman kasi, alak na alak na din ako kanina pa." Natawa ako. Isang buwan na akong nagpa-part-time dito sa mini bar ni Madam Alex dito lang malapit sa university na pinag-aaralan ko. Mabuti nga't pumayag siya na sumadline ako kahit ang totoo ay full-time employee ang hinahanap niya. Sa awa ng Diyos naging maayos ang trabaho rito. Alas-onse na ng gabi ng papaalis na ang huling costumer namin. Sa loob ng isang buwan ay madalas silang grupo ang nahuhuling mag-bill out. Grupo din sila ng mga estudyante ng UM—mga señior ko ata ang mga ito. "Top! Mahal na mahal kita! Mahal na mahal kita, brother!" Natatawang sabi ng mestisong lalaki sa katabi nitong pinangalanan nitong Top. "I know. Uwi na tayo ihahatid na kita sa dorm mo, Esra." ani nama

AXECEL"Top!" nagpumiglas ako. "What's your deal, huh?!" Asik ko. Nakakapikon na kasi siya. Hindi ko na nagugustuhan ang bawat mga kilos niya.Hinayaan niya na akong makalayo sa kanya. Nakita niya naman sa mukha ko ang pagkagalit ko sa kanya. Bagaman, hindi iyon ang dahilan para matakot siya sa akin. Mas ako pa 'yong natakot sa kanya dahil nakatitig lang siya sa akin. Parang kasalanan ko pa. Pero nagbago din ang awra niya nang makita niyang natakot ako sa kanya. Lalapitan niya pa sna ako nang humakbang ako papalayo sa kanya. Umiling ako.''I'm sorry,'' aniya sa mahinang tono ng kanyang boses. "I didn't mean to scared you. I'm sorry." Nababasa sa mga mata niya ang pagsisisi.Huminga ako ng malalim. "It's okay. Huwag mo na sana ulit gawin iyon. Mauna na ako."Naglakad na ako palayo sa kanya."Axecel, right?" binalingan ko siya saka tumango. "Good luck sa try-out mo." Imbes ako ang aalis, ay siya na 'yung pumauna. Sinundan ko siya ng tingin, at napabunting hininga nalang ulit."Napaka-a

AXECELAm a Bisexual, but none of my family knows that I'm a bi'. Gelo knows my secrets, and it's fine to him naman dahil 'yung sekreto ko ay sekreto niya rin. We support each other. Kaya hindi na siya magtataka kung gugustuhin ko su Top o hindi. Kahit naman siya ay gusto si Top pero mas gusto niya si Alfred. Iba raw karisma ni Alfred. Well, totoo naman."Once upon a time. I was innocent. Then, I discover, Christoper Vicente. Hoy!!!""Ano?!"Ang aga-aga inaasar ako nitong si Gelo.Lumipat siya ng upuan. Tumabi siya sa akin at nanumbabang ngumiting nakaharap sa akin. Salubong ang mga kilay ko dahil sa reaksyon niya. Pero imbes na patulan ay nagpatuloy ako sa pagkain."Boyfriend niya ba si Top?" Ito naman si Mariam ay diretsyahan kung magtanong. Akala mo naman inosente."Hindi. Pero nagtitikiman!" Naging Manila boy lang, naging liberated na.Binatukan ko si Gelo dahil hindi na ako natutuwa sa sinabi niya.

AXECEL"Top? Akel? Aw! Excuse me naman po." Alfred and Gelo suddenly come over to our room, and witness them—nasa itaas ng katawan ko si Top. But Top and I act nothings happen. Tumayo siya saka sumunod naman ako."Aw! Sana naman next time mag-lock ng pinto, ano?" Wika ni Gelo."Knock the door first next time." Sabat naman ni Top."Hoy! Pinagsasabi mo?! Mamaya kung ano-ano na iisipin ng dalawa na iyan." Sabi ko naman. Mahirap na ma-misunderstanding nila ang nakita nila."Psst... Wala ba?" Segunda naman ni Alfred.Nahiya na tuloy ako."Tara na nga!" Hinila ko na palabas ng kwarto si Gelo."Alfred? Top? Hapunan na." Pahabol pa na sabi ni Gelo bago pa nawala sa paningin namin ang dalawa.Mali ang iniisip nila sa kanilang nakita. Ayaw kong magkaroon ng hindi magandang isyu sa club namin."Hoy! Ano ibig nun?""Wala! Tumahimik ka na nga Gelo. Huwag kang tanong nang tanong, at baka may makari

AXECEL"Top? Top, gising!" Inalog-alog ko siya para magising ito, subalit wala pa rin. Matapos ang inuman, nagsipasukan na rin ang mga kasamahan namin sa kani-kanilang mga kwarto. Si Gelo, binuhat nalang talaga ni Alfred dahil sa kalasingan nito. At ito ako ngayon, kargo ko na naman si Top. As usual, isang kwarto lang kami. Hindi ko naman siya kayang buhatin, kaya inalalayan ko nalang siya maglakad hanggang sa makapasok kami sa sariling kwarto. Hingal nang maibagsak ko ang katawan ni Top sa kama. Napailing nalang ako nang titigan ko ang walang malay nitong sarili."Iinom nang marami tapos magpapabuhat din naman pala," pailing-iling na sabi ko.Naghanap ako sa maleta ni Top ng pampalit niya ng damit nang bigla nalang may yumakap sa likuran ko. Ang bigat niya."Axecel?" Amoy alak talaga siya pero mas matapang ang pabango nito."Bakit ka bumangon? Bumalik ka dun, ang bigat mo, Top." Sabi ko.Akma sana akong tatayo nang mawalan ako