Share

Bounderies Between Us (BL)
Bounderies Between Us (BL)
Author: Mhai Villa Nueva

Prologue

last update Last Updated: 2024-07-01 05:12:32

AXECEL

"Akel, sinabihan mo na ba 'yung table doon sa dulo na magsasarado na tayo mayamaya?"

"Opo. Alam naman na po nila Madam. Magpahinga ka na po't ako na ang bahala sa kanila."

"Hindi naman sa nagmamadali na palayasin sila, Akel. Ang akin lang naman kasi, alak na alak na din ako kanina pa."

Natawa ako. Isang buwan na akong nagpa-part-time dito sa mini bar ni Madam Alex dito lang malapit sa university na pinag-aaralan ko. Mabuti nga't pumayag siya na sumadline ako kahit ang totoo ay full-time employee ang hinahanap niya. Sa awa ng Diyos naging maayos ang trabaho rito.

Alas-onse na ng gabi ng papaalis na ang huling costumer namin. Sa loob ng isang buwan ay madalas silang grupo ang nahuhuling mag-bill out. Grupo din sila ng mga estudyante ng UM—mga señior ko ata ang mga ito.

"Top! Mahal na mahal kita! Mahal na mahal kita, brother!" Natatawang sabi ng mestisong lalaki sa katabi nitong pinangalanan nitong Top.

"I know. Uwi na tayo ihahatid na kita sa dorm mo, Esra." ani naman nitong lalaking si Top sa kaibigang lasing. "Let's go! Let's go!" Inakay na ang kaibigan palabas ng mini bar.

"Last round pa, brod! Hindi pa naman ako lasing, eh!" Wika naman ni Esra kay Top sabay tulak nito dahilan para matumba si Esra.

"Hays! Kapag lasing na kasi, uwi na. Pahihirapan pa niya kasama nito." Biglang sambit ni Madam Alex sa akin na nagmamasid sa dalawang nakalabas na ng mimi bar.

Pailing ako. "Pero atleast hindi sila 'yung tipo na naglalasing tapos naghahanap ng away." sabi ko naman sa bossing ko. "Silipin ko muna sila sa daan Madam." Dali-dali akong lumabas ng mini bar, at sinundan 'yung dalawang nasa daan na.

"Balik ka kaagad, Akel." Pahabol ng boss ko.

Tahimik akong nakamasid sa dalawang magkaibigan hanggang sa maisakay ni Top ang kaibigan nitong si Esra sa taxi.

"'Tay pakihatid nalang po sa harap ng dorm. Naghihintay 'yung ka-boardmate niya sa labas ng gate. Ito po ang bayad, maraming salamat po. Ingat!"

Pagkasabi ay kaagad naman umalis ang taxi. Iniisip ko nalang kung alam ba ng tsuper ang dorm ng kaibigan niyang iyon.

"May lighter ka ba diyan?" nagpalingalinga ako ng tingin. Walang tao maliban sa akin. "I'm asking you." Wika niya nang makalapit sa akin.

"Ha? So-sorry?" Utal kong sabi.

Pumagilid kami sa daan. Nasa ilalim kami ng dilaw na ilaw ng poste kaya medyo 'di nakikita ko ang mukha niya, at magkatabi lang kami.

"Why are you following us?"

"Not really. I mean, naninigurado na makakauwi kayo baka kasi magkaroon pa ng kargo si bossing sa inyo."

"So? You're concern to us?" mahina niyang sabi. "To me?" Dagdag pa niya dahilan para balingan ko siya.

Napairap ako. "Bakit hindi ka pa umuwi? Hindi ka sumabay do'n sa kaibigan mo?" Pag-iba ko nang usapan.

Rinig ko ang pagbuga niya ng hangin sa kawalan. Nakatingala siya sa langit. Ang gwapo niyang lalaki. Masyadong perpekto ang mukha.

"Umiinom ka ba?" Tanong niya.

"Hmm..." Mahina kong sagot.

"Then, let's drink. Samahan mo ako." pagkwan ay naglakad na siya palayo sa akin. "I'm waiting. Magpaalam ka na sa boss mo." Binalingan niya ako pagkatapos.

Hindi ko alam kung paano niya ako napapayag na sumama sa kanya. Dali-dali naman akong bumalik ng mini bar at nagpaalam sa boss ko na aalis na. Nang makalabas na ulit, nasa kanto si Top nakasandal sa poste ng ilaw habang sa akin nakatingin.

Hindi na ako nagdalawang isip. Basta nalang ako sumama sa kanya kahit hindi ko pa siya kilala—hindi niya pa ako kilala. Parang sinabi nalang ng isip ko na sumama ako sa kanya dahil wala naman siyang gagawin na masama sa akin. Nararamdaman ko din naman iyon.

"Bakit ka pumayag na sumama sa akin? Hindi ka ba takot na baka may gagawin akong masama sa iyo?"

"Wala ka naman sigurong masamang balak na gagawin sa akin, ano?"

"Depende." Mayamaya ay napangiti siya sabay lagok ng alak galing sa baso

Napairap ako. Sinabayan ko rin siya ng tungga.

"Minsan kasi maganda rin makipagkaibigan sa hindi natin kakilala. Saka alam ko naman na mabuti kang tao."

"So, we're friends?"

"Depende."

Natawa siya.

"To be honest, dalawang buwan pa lang ako dito mula nang makabalik ako galing ng Maynila no." Nagsimula na siyang magbahagi ng kwento niya.

"Kaya mo ako niyaya para may kausap ka?" Tanong ko. Hindi naman siya nagsalita, imbes lumagok lang ulit ng alak.

"Willing ka naman makinig, diba?"

Nagkibit balikat ako at lumagok ulit ng alak.

"Magsalita ka lang diyan. Nandito lang ako sa tabi mo, nakikinig ng kwento."

"Really? Abutin tayo ng umaga kapag tinuloy ko na ito," sabay tingin sa analog clock na nasa wall ng bar na pinag-iinuman namin. "Wanna go somewhere else?" Suwisyon niya na may ngiti sa labi. Ang guwapo niya. Para siyang isang aktor ng Korean drama. Pointed ang tangos ng ilong, mahaba ang mukha, hugis puso ang labi, at singkit ang mga mata. Idagdag pa ang makakapal na kilay at gupit pang high school ang buhok.

"Somewhere else? Ang dami mo naman alam na lugar."

Nagkibit balikat siya. "My place?" Wika niya habang titig na titig sa mga mata ko. Mayamaya ay pasimple siyang ngumiti. Binabasa niya siguro ang reaksyon ko sa sinabi niya.

Maliban sa ka-roommate ko, wala na akong ibang kaibigan. Naiilang o nahihiya kasi ako makipagkaibigan sa mga ka-klase ko dahil na rin siguro hindi ako taga-syudad? O dahil ayaw ko lang talaga dahil kuntento na ako sa buhay ang mag-aral, may isang room mate na makulit, at boss na mabait. Gusto ko lang talaga makapagtapos ng pag-aaral sa kolehiyo, at makahanap ng trabaho.

Ngayon, isang lalaking sinamahan ko lang para sabayan uminom dahil nag-aya nga. Hindi ako palakaibigan, pero nang ayain niya ako, kaagad akong sumama. Magaan ang loob ko sa kanya, komportable, at alam kong wala siyang masamang gagawin sa akin.

"Bahay mo?"

Tumango siya. "Apartment ko to be exact. It's okay kung ayaw—"

"Sige."

"Really? Hey! It's okay if you wanna go home na. Saan ba bahay mo?"

Ngumiti lang ako, at mayamaya ay tumayo.

"Alas-dose na. Saan ba apartment mo?"

"Seriously? Gusto mo talagang malaman ang kwento ng buhay ko?"

Nagkibit balikat ako. "Depende sa takbo ng alak. Huwag kang mag-alala nagpaalam na ako sa room mate ko na 'di ako makauwi ng apartment."

"It's because of me, right?"

"Nah! Because I choose to come with you."

Tumayo siya mula sa pagkakaupo. Napaatras ako nang bigla siyang lumapit sa akin dahilan para mahawakan ko ang braso niya. Hindi ko naman inaasahan na hapitin nito ang bewang ko dahilan para hilain niya ako papalapit sa kanya. Subrang lapit.

"I'm warning you," sabi niya sa mahinang boses nito. "I'll give you a ten second just to run away." Bumaba ang tingin niya sa mga labi ko.

"Why would I run away from you?" tanong ko din sa kanya. "Are you into guy?" Tanong ko dahilan para ngumisi siya.

Napakagat labi siyang may ngiti sa labi.

"Are you gay?" Seryosong tanong ko. Hindi niya pa rin ako pinapakawalan. Mahigpit pa rin ang pagkakahapit niya sa aking bewang.

"No I am not gay nor not straight. I like girl and I like guy, too. And yes, I like you, because I am bi' for your info."

Sinubukan niyang idikit ang mga labi niya sa mga labi ko nang ginamit ko ang braso ko panangga sa dibdib niya.

"This is between you and me." Sabi ko.

"It's our secret." pabulong niyang sabi sa gilid ng aking taenga. "Just for tonight." Sambit pa nito sabay dila sa dulo ng aking taenga.

Related chapters

  • Bounderies Between Us (BL)   Chapter 1

    AXECEL"Kel, gising na may pasok ka ngayong umaga, diba?" boses ng ka-room mate ko—si Gelo. "Hoy! Gago! Bugtaw na diyan sabi! Aning oras ka umuwi kagabi, ha?! Ni hindi ka man lang nagsabi na akin! Animal ka!" Hinila ang binti ko pababa ng kama."Alas-sais. Skip muna ako sa klase, Gelo. Masakit ulo ko.""Talagaaa? Axecel dela Rosa? Alas-sais ng umaga ka na palang umuwi na enemels ka! Saan ka pumunta pagkatapos ng shift mo? Ha?!""Leave me alone! Just go to your class!"Tinakpan ko ng unan ang ulo ko dahil umagang umaga maingay itong si Gelo. Dinaig niya pa ang bunganga ng Mamang ko sa sobrang ingay."Bahala ka! Hoy! Akel!" bunganga niya. Mayamaya ay tumahimik din. Ang akala ko umalis na, iyon pala'y busy sa cellphone. "May pre-trial ang swimming club ngayon. Parang gusto kong subukan." Naramdaman ko ang pag-alon ng kama ko. Alam kong yayain niya na naman ako nito."I'm not interested. Umalis ka na, late ka na.""Hoy! Sige na. Screening tayo mamayang alas-kwatro. O 'di kaya samahan mo n

    Last Updated : 2024-07-01
  • Bounderies Between Us (BL)   Chapter 2

    AXECEL"Top!" nagpumiglas ako. "What's your deal, huh?!" Asik ko. Nakakapikon na kasi siya. Hindi ko na nagugustuhan ang bawat mga kilos niya.Hinayaan niya na akong makalayo sa kanya. Nakita niya naman sa mukha ko ang pagkagalit ko sa kanya. Bagaman, hindi iyon ang dahilan para matakot siya sa akin. Mas ako pa 'yong natakot sa kanya dahil nakatitig lang siya sa akin. Parang kasalanan ko pa. Pero nagbago din ang awra niya nang makita niyang natakot ako sa kanya. Lalapitan niya pa sna ako nang humakbang ako papalayo sa kanya. Umiling ako.''I'm sorry,'' aniya sa mahinang tono ng kanyang boses. "I didn't mean to scared you. I'm sorry." Nababasa sa mga mata niya ang pagsisisi.Huminga ako ng malalim. "It's okay. Huwag mo na sana ulit gawin iyon. Mauna na ako."Naglakad na ako palayo sa kanya."Axecel, right?" binalingan ko siya saka tumango. "Good luck sa try-out mo." Imbes ako ang aalis, ay siya na 'yung pumauna. Sinundan ko siya ng tingin, at napabunting hininga nalang ulit."Napaka-a

    Last Updated : 2024-07-01
  • Bounderies Between Us (BL)   Chapter 3

    TOP"How's life in Province? Long time no see. How are you this past few months?""I guess, I'm good?""You're not pretty sure, huh? Now, tell me what's going on? Hindi ako natutuwa na makita kitang bumalik rito, pero masaya ako dahil magkakaroon na naman ako ng regular client."I deeply sigh. I smile bitterness.Hindi ko alam kung saan ako magsisimulang magsalita. Hindi ko rin alam kung bakit dito ako dinala ng mga paa ko. At hindi ko rin alam bakit bumalik ako sa lugar na ito, na matagal ko nang hindi napuntahan."It's been six months since I saw you. And I thought I'm okay, but-" Napahinto ako nang ngumiti siya habang nilalaro ang pulang panulat sa kamay niya."Tell me your story, and I'll listen. I'm your Theraphist, Christopher," ngiti niya. "Bakit ka bumalik rito? May mga bumabagabag na naman ba sa isipan mo? Kumusta ang tulog mo? Your medicine? Tell me." He knows me.Umiling ako. "I stop taking meds. I can't even sleep peacefully."Tatango-tangong siyang sumagot habang nakatiti

    Last Updated : 2024-07-01
  • Bounderies Between Us (BL)   Chapter 4

    AXECELAm a Bisexual, but none of my family knows that I'm a bi'. Gelo knows my secrets, and it's fine to him naman dahil 'yung sekreto ko ay sekreto niya rin. We support each other. Kaya hindi na siya magtataka kung gugustuhin ko su Top o hindi. Kahit naman siya ay gusto si Top pero mas gusto niya si Alfred. Iba raw karisma ni Alfred. Well, totoo naman."Once upon a time. I was innocent. Then, I discover, Christoper Vicente. Hoy!!!""Ano?!"Ang aga-aga inaasar ako nitong si Gelo.Lumipat siya ng upuan. Tumabi siya sa akin at nanumbabang ngumiting nakaharap sa akin. Salubong ang mga kilay ko dahil sa reaksyon niya. Pero imbes na patulan ay nagpatuloy ako sa pagkain."Boyfriend niya ba si Top?" Ito naman si Mariam ay diretsyahan kung magtanong. Akala mo naman inosente."Hindi. Pero nagtitikiman!" Naging Manila boy lang, naging liberated na.Binatukan ko si Gelo dahil hindi na ako natutuwa sa sinabi niya.

    Last Updated : 2024-07-03
  • Bounderies Between Us (BL)   Chapter 5

    TOPIn the midst of thousands strangers, we accidentally meet."Where did you meet him?" My Psychiatrist asking me ramdomly. Kakapasok ko lang ng clinic niya tapos itong tanong ang isasalubong niya sa akin.Salubong ang mga kilay na sinalubong ang mga titig niya sa akin. Imbes na maupo, natungo ako sa malaking aquarium at pinagmasdan ang mga maliliit na isda roon."Airport Terminal 3. Two months ago." Sagot ko. Hindi pa rin ako nakaharap sa kanya."He knows?"Umiling ako. "He didn't recognize me. Sino ba naman ako para maalala niya? Sa dami ng tao roon, maaalala niya pa ba ako? No."It's been two months since the day I meet him—Axecel. Kitang-kita sa mukha nito noong araw na iyon na stress siya dahil hindi niya matawagan ang kuya nito, sa kadahilan lowbat ang phone niya. I offer him. Nahiya pa siya no'ng una dahil hindi naman kami magkakilala, pero dahil emergency at kailangan niya nang magpasundo sa kuya nito, he grab m

    Last Updated : 2024-07-04
  • Bounderies Between Us (BL)   Chapter 6

    AXECEL"Top? Akel? Aw! Excuse me naman po." Alfred and Gelo suddenly come over to our room, and witness them—nasa itaas ng katawan ko si Top. But Top and I act nothings happen. Tumayo siya saka sumunod naman ako."Aw! Sana naman next time mag-lock ng pinto, ano?" Wika ni Gelo."Knock the door first next time." Sabat naman ni Top."Hoy! Pinagsasabi mo?! Mamaya kung ano-ano na iisipin ng dalawa na iyan." Sabi ko naman. Mahirap na ma-misunderstanding nila ang nakita nila."Psst... Wala ba?" Segunda naman ni Alfred.Nahiya na tuloy ako."Tara na nga!" Hinila ko na palabas ng kwarto si Gelo."Alfred? Top? Hapunan na." Pahabol pa na sabi ni Gelo bago pa nawala sa paningin namin ang dalawa.Mali ang iniisip nila sa kanilang nakita. Ayaw kong magkaroon ng hindi magandang isyu sa club namin."Hoy! Ano ibig nun?""Wala! Tumahimik ka na nga Gelo. Huwag kang tanong nang tanong, at baka may makari

    Last Updated : 2024-07-05
  • Bounderies Between Us (BL)   Chaptet 7

    AXECEL"You have no idea how I fantazise about you at night." He whisper near my ear. Malalim na paglinghap ng hangin ang nagawa ko dahil sa nakakakiliting pagbulong ni Top. Mayamaya ay niyakap niya ako na may kasabay halik sa leeg.Pagod ang buong katawan. Nang binalingan ko ng tingin si Top, nakapikit na ang mga mata nito, at malalim din ang paghinga. Humarap ako sa kanya para tignan ang kabuuan itsura niya.Perpektong hulma ng ilong, ang mga labing hugis puso, at ang mga mata na singkit. Makapal na maitim na kilay. At hugis pahaba ang mukha. Katulad ng sinabi ko sa unang kong diskripsyon sa kanya—mukha siyang ibang lahi—Koryano breed.I let myself fall asleep beside Top. Big deal pa ba sa amin ang nangyari? Hindi na. Napagkasunduan na namin ito sa simula pa lang, at mayga bounderies kami. In shorts, friends with benefits. No hurt feelings. Pareho kaming makakabenipisyon sa ginawa namin dalawa. Hindi namin alam bakit nagkaroon kami nang ganitong

    Last Updated : 2024-07-06
  • Bounderies Between Us (BL)   Chapter 8

    AXECEL"Top? Top, gising!" Inalog-alog ko siya para magising ito, subalit wala pa rin. Matapos ang inuman, nagsipasukan na rin ang mga kasamahan namin sa kani-kanilang mga kwarto. Si Gelo, binuhat nalang talaga ni Alfred dahil sa kalasingan nito. At ito ako ngayon, kargo ko na naman si Top. As usual, isang kwarto lang kami. Hindi ko naman siya kayang buhatin, kaya inalalayan ko nalang siya maglakad hanggang sa makapasok kami sa sariling kwarto. Hingal nang maibagsak ko ang katawan ni Top sa kama. Napailing nalang ako nang titigan ko ang walang malay nitong sarili."Iinom nang marami tapos magpapabuhat din naman pala," pailing-iling na sabi ko.Naghanap ako sa maleta ni Top ng pampalit niya ng damit nang bigla nalang may yumakap sa likuran ko. Ang bigat niya."Axecel?" Amoy alak talaga siya pero mas matapang ang pabango nito."Bakit ka bumangon? Bumalik ka dun, ang bigat mo, Top." Sabi ko.Akma sana akong tatayo nang mawalan ako

    Last Updated : 2024-07-07

Latest chapter

  • Bounderies Between Us (BL)   Chapter 58

    AXECEL Hampas ng tubig sa dagat. Huni ng mga ibon na nagsisiliparan, at ang hampas ng hangin sa aming pisngi ang siyang saksi kung bakit hindinkami sumusuko ni Top sa kanyang laban. Nag half-bind ako saka bumaling sa kanya. "Yesterday..." Panimula ko saka tumikhim. Mayamaya ay sumabay siya sa akin. "Yesterday, all my troubles seemed so far away. Now it tooks as though they're here to stay. Oh, I believe in yesterday. Suddenly, I’m not half the man I used to be. There’s a shadow hanging over me. Oh, yesterday came suddenly." Mahinang tumawa si Top nang kantahan ko siya nang makalumang tugtugin ng “The Beattles.” Hawak ang magkabilang kamay sabay namin tinatanaw ang paglubog ng araw sa Kanluran. "How does it feel na nakaamoy ka ulit ng dagat?" "Relaxing and very calm. I want to stay here for a while, Babe. Ayos lang ba?" "Sabi ng doktor mo, hindi ka pwedeng tumagal sa labas. Dalawang araw lang 'yung paalam natin at pagkatapos ng dalawang araw babalik na ulit tayo ng ospital." S

  • Bounderies Between Us (BL)   Chapter 57

    AXECEL Reality of Life? Always be ready to survive alone. Maliban sa pamilya, wala nang ibang tutulong sa iyo kundi ang iyong sarili. It's been a month since Top sent back to hospital. Admition ulit na maraming laboratory exam dahil sa sakit nito; blood, stool, urine at maging ang saliva nito ay hindi nalaligtas sa mga examine. CT-scanning, x-ray, and chemotherapy, too. Ang dami! Like, mapapatanong ka na lang talaga sa Diyos kung bakit sa dinami-rami ng masasamang tao sa mundo—bakit si Top pa ang pinarunasan nito. Oo, may isang beses na nagalit na ako sa kanya—dapat hindi ko iyon ginawa at hindi ko siya dapat sunumbatan ng ganoon. Gusto konrin isisi sa kanya lahat, ngunit hindi ko rin owedeng gawin iyon dahil mas may alam siya kesa sa akin na nilikha niya lang—instrumento sa ibabaw ng mundo. Gabi-gabi akong umiiyak. Nagdadasal; humihingi ng kapatawaran, at gabay sa kanya. "Top? Gising na." Pabulong kong sabi sa kanya—malapit sa tainga nito. Dahan-dahan na iminulat ni Top a

  • Bounderies Between Us (BL)   Chapter 56

    AXECEL POINT OF VIEWS Nakatanga sa pulang ilaw. Hindi ko alam kung ilang oras na iyon tinititigan dahil sa walang hulog sa sarili. "Hey? Are you okay? You're spacing out, Akel." "Alfred, nandiyan ka pala. Pasensya na kung hindi kita napansin—may iniisip lang." "Maya't maya ka naman may iniisip. Don't wprry, he'll be fine. Trust him." Peke akong ngumiti. Halos maiiyak na naman ako dahil halos tatlong oras na akong nakatayo at paroon-parito sa harapan ng sliding door ng operating room. Hindi ako mapakali; kinakabahan at natatakot. Risks. Gastric bypass is major surgery and it has many risks. Some of these risks are very serious. Kaya hindi ko maiwasan mag-isip nang nakatatakot. "Axecel? Maupo ka muna, anak. Magiging maayos din ang lahat. Basta magtiwala ka lang kay Christopher sa sinabi niyang malalampasan niya ang lahat ng ito." Wika ng aking ina saka iginaya paupo sa mahabang bangko. "Tama ang mama mo anak. Kaya tatagan mo lang ang sarili mo diyan. Kapag natapos na ang op

  • Bounderies Between Us (BL)   Chapter 55

    AXECEL Stomach ulcer or severe gastritis. Ayun sa diagnose ng doktor ni Top matapos namin siyang isugod ng hospital dito sa Batangas. Hindi ako makapaniwala. Bakit nagka-ulcer? "Babe, I'm okay." Salita ni Top nang magising ito makalipas ang kalahating araw. Kaagad ko siya pinainom ng maaligamgam na tubig pagkagising niya. "Hindi ka okay, e! Bakit ka nagka-ulcer? Iyan ang tanong ko!" "Hon? Please, don't get mad. Hindi ko din alam." Medyo naiinis lang talaga ako kay Top kapag may pinagdadaanan siya; hindi siya madalas nagsasabi sa akin. Minsan kailangan ko oang hulaan para lang may pag-uusapan kaming dalawa. Tumayo ako't dumulog sa lamesa kung saan may iilang pagkain na dala sina Alfred at Gelo galing sa restaurant. "Pwde kang kumain, pero hindi ka pwedeng maparami ng kain. Kapag nasubra sa busog, sasakit ang tiyan mo. As of now, lugaw ka na lang muna." Tipid na ngumiti si Top, at suminyas na lumapit ako sa kanya. "Yes Boss, masusunod po." Mayamaya sumeryoso ulit ako. Hinawaka

  • Bounderies Between Us (BL)   Chapter 54

    AXECELIt's been a week since napuntahan namin ni Top iyong resort sa Batangas. Hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwala na meron na kaming ganun bahay at lupa; business resort. Masyadong malawak ang pag-iisip ni Top sa ganun bagay at napagporsigehan nitong maipatayo at maipaayos."Talaga? Hoy! Gusto namin punthan ang lugar na iyon." Magiliw na sabi ni Gelo."Yeah! Next week kapag puntahan natin. Wala akong work nun bakla." Suhisyon naman ni Mariam.Napangiti ako. "Tatanungin ko muna si Top kung pwede na. Hindi pa kasi masyadong na organize, kaya kailangan pa ng kaunting linis." Wika ko."Ganun ba? Baka this coming December pwede na, ano? Sige na Akel, excited na kaming makita ang pinatayong bahay ni Top saka syempre ang resort din, ano.""Gelo is right. Next week bisitahin natin."Tatango-tango nalang akong sumang-ayon kahit na alanganin dahil hindi naman ako ang makapagdesisyon ng buo—kailangan ko rin ng permiso galing kay Top. Siya ang totoong may-ari ng properties sa Batan

  • Bounderies Between Us (BL)   Chapter 53

    AXECELJUNE, 2024"Axecel, congrats! Finally, tapos na rin tayo sa kolehiyo.""Congrats din sa 'yo Gelo. Congrats sa atin.""Teka lang! Nasaan si Mariam? Nawawala na naman ang baklang 'yun.""Hayaan mo na muna 'yun. Magpapakita naman iyon kapag nakaalala."Nakapagtapos na rin kami nina Gelo at Mariam sa kolehiyo. Walang nang eskwela, walang projects, at wala nang stress. Tapos na ang huling kabatana namin as a young adult, at papasukin na namin ang adultering. Ibug sabihin ay dito susubukan ang pagiging matatag as a independent person, bagaman may responsibilid sa mga taong pinakakakutangan ng loob—which is my parents, Manong Angel and Christopher—my fiancé."Nasaan na pala si Top? Kanina ko pa siya 'di nakikitang kasama mo. Busy ba?" Tanong ni Gelo."His on his way na—tumawag na siya sa akin. How about Alfred?""Dalawang araw ko na siyang hindi nabobombayah! Jusme! Kulang nalang maging bahay niya ang opisina nito, at iisipin ko nalang talaga na mas matatag pa relasyon nila ng sekreta

  • Bounderies Between Us (BL)   Chapter 52

    TOP"Sigurado ba na babalik na kayo ng Maynila, Akel? Baka gusto niyo pang pumerme dito ng ilang araw, walang problema."Gustuhin ko din po sana Mamang pero may pagsusulit ako bukas. Hawak ko din grado ng ka-grupo ko sa proyekto namin sa major. Pagkatapos nañang po ng exam babalik kami dito."Nalungkot si Axecel. Gustuhin man namin na pumerme ay hindi talaga pwede. Limang araw na kami ditonsa Koronadal, at nakalabas na rin si Mamang. Sa awa ng Diyos ay maayos at mabuti na rin ang kalagayan niya, kaya pwede na kaming bumalik ng Maynila."Christopher, huwag kayo masyadong magpapapagod sa pag-aaral at trabaho. Graduation mo sana makapunta kami." Nakangiting sabi ni Mamang."I'm so happy to hear that Mang. Hindi bali ako na bahala kung gusto ninyo ni Papang um-attend ng graduation ko. Ipapakita ko din sa inyo ang Gallery Shop ko do'n."I'm so blessed to had them. Nang dahiñnsa pamilya ni Axecel ay nagkaroon din ako ng pangalawang pamilya.Bumalik kami ni Axecel ng Maynila kinabukasan. Ma

  • Bounderies Between Us (BL)   Chapter 51

    TOPI swear to God! I can't forgive myself kapag may nangraying masama kay Axevel dahil sa kapabayaan ko."Sir Christopher? I need your sign here, Sir."Pinermahan ko kaagad ang tatñong dukomento na binigay sa akin ng aking sekretarya. Mayamaya ay napatingin ulit ako sa aking phone. He's still not answering his phone. Cannot be reach na rin pagkatapos kong magdial ng sampung beses."Sir? Tumawag po si Sir Chris—nakapagbook na po siya ng table ninyo sa isang hotel sa Parañaque. Tinatawagan raw po niya kayo, but you're not answering his calls.""Ah? I call him. Thank you. You may leave now.""Sir—""I said; you may leave now! Huwag niyo muna akong isturbuhin hangga't wala akong kailangan sa inyo.""Ye-yes, Sir Christopher."Napabuga nalang ako ng hangin sa kawalan nang lumabas na ng opisina ang aking sekretarya. Tinawagan ko ang aking nakatatandang kapatid na hindi ako makakasabay sa kanya ng dinner dahil mas kailangan kong hanapin si Axecel. I tried to call his Manong ngunit wala din.

  • Bounderies Between Us (BL)   Chapter 50

    AXECELWala na siya. I try to call him, but no answer—cannot be reach na ang number niya; baka may ibang kausap sa linya.I deeply sigh then bumalim sa Uni. Laglag ang balikat na bumalik sa loob ng classroom ko at saka kinuha ang mga gamit, at lumabas ulit. Uuwi na muna ako ng condo namin ni Top, at baka kasali na nandoon siya. Pero sigurado din ako na wala siya roon sa ganitong oras. Mas abala pa siya kesa sa akin dahil sa exhibit gallery nito na dinadagsa ng mga tao.Pagdating ko ng condo, payapa ang lugar.Napasampa nalang ako sa aming kama at napatitig sa kisame. Sinubukan kong tawagan ulit si Top ngunit nabigo lang ako. Ilang minuto lang ay nakatanggap din aki ng tawag—galing kay Manong. Kaagad ko din sinagot iyon."Manong?""Nasaan ka?""Nasa condo, bakit?""Si Mamang sinugod sa ospital."Kumalipas ako ng bangon nang marinig ko ang masamang balita sa akin ni Manong."Bakit? Anong nangyari?""Nasa labas na ako ng building ng condo ninyo—uuwi tayo ngayon ng Koronadal."Hindi na

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status