AXECEL
"Kel, gising na may pasok ka ngayong umaga, diba?" boses ng ka-room mate ko—si Gelo. "Hoy! Gago! Bugtaw na diyan sabi! Aning oras ka umuwi kagabi, ha?! Ni hindi ka man lang nagsabi na akin! Animal ka!" Hinila ang binti ko pababa ng kama. "Alas-sais. Skip muna ako sa klase, Gelo. Masakit ulo ko." "Talagaaa? Axecel dela Rosa? Alas-sais ng umaga ka na palang umuwi na enemels ka! Saan ka pumunta pagkatapos ng shift mo? Ha?!" "Leave me alone! Just go to your class!" Tinakpan ko ng unan ang ulo ko dahil umagang umaga maingay itong si Gelo. Dinaig niya pa ang bunganga ng Mamang ko sa sobrang ingay. "Bahala ka! Hoy! Akel!" bunganga niya. Mayamaya ay tumahimik din. Ang akala ko umalis na, iyon pala'y busy sa cellphone. "May pre-trial ang swimming club ngayon. Parang gusto kong subukan." Naramdaman ko ang pag-alon ng kama ko. Alam kong yayain niya na naman ako nito. "I'm not interested. Umalis ka na, late ka na." "Hoy! Sige na. Screening tayo mamayang alas-kwatro. O 'di kaya samahan mo nalang ako tapos libre kita ng inasal." "No!" "Diba swimmer ka naman na? Bakit 'di mo subukan? Malay mo diyan mo makikilala ang magiging boyfriend mo o girlfriend mo." Bumangon ako kahit pa na masakit ang ulo. Makulit talaga ang isang 'to. Ayaw akong tigilan. "Okay! Okay! Mamayang alas-dose na ako papasok. Please, patulugin mo muna ako, Angelo Pedrosa!" Niyakap niya ako. Wala akong magawa dahil siya lang naman ang nagiisang kaibigan ko sa university. "Yes! Sige, go na me. Kita tayo mamaya sa cafeteria. Uminom ka ng gamot para mawala 'yang sakit ng ulo mo! Sige inom pa more!" Tuluyan na ngang umalis ng apartment si Gelo. Dahil masakit ang ulo ko, bumalik ako ng tulog. Kahit ngayon lang babawi lang ako ng tulog ko. Nang makahiga ay naalala ko nalang ang nangyari kagabi. Hindi ako makapaniwala na mangyayari ang bagay na iyon. Hinalikan ako ni Top. No. I mean, we kissed. "Ugh! Bi' ka pala bakit 'di ako aware na mangyari iyon kagabi? Ang tanga mo talaga Axecel!" Buong buhay ko. Sa edad kong bente anyos ay ngayon lang ako nakahalik ng lalaki. Ngayon lang ako nakipaghalikan sa kapwa ko lalaki. Imbes na mandiri ay parang nagustuhan ko pa ang nangyari. Ang lambot ng mga labi niya. Nalala ko ang bawat detalye na nangyari kagabi. Napangiti ako. Paano nangyari ang gano'ng bagay? "Enough, Akel! Huwag mo nang isipin iyon! Hindi na iyon mauulit pa dahil iyon na ang una't huli mong mahalikan si Top." Oo, alam ko ang pangalan dahil sa madalas sila ng kaibigan nito sa Mini bar ni Madam Alex. Wala pala akong duty ngayon sa bar dahil off ko pala. Bukas pagbalik ko baka magkita ulit kami. Pero, what if, hindi niya maalala iyon? E di mas maganda. May bounderies kapag ganun. Hindi na ako nakatulog dahil sa kakaisip sa nangyari kagabi. Bumangon nalang ako saka naligo at pumasok ng University. Alas-una pa lang naman ng hapon nang magkita kami ni Gelo sa cafeteria. "May klase pala ako; two to three." Ngiti ko. Sinamaan ako ng tingin ni Gelo. "Hindi porket transfere ka e excuse ka na! Humabol ka Axecel sa mga lectures natin. Saka huwag kang iinom at uuwi ng apartment na lasing. Hindi mo pa sinasagot ang tanong ko kung saan ka galing kagabi after ng shift mo sa pinagpapart-timan mo." "Hmmm... mamaya sasabihin ko. Anong oras nga pala 'yung trial sa swimming?" "Alas-kwatro po! Hintayin kita, ha? Sabay tayo mag trial." Sunod-sunod akong tumango at hinablot ang bag ko. "Diyan ka na. Text mo nalang ako mamaya." "Okay!" Pumasok naman na ako sa klase ko. Isang subject lang naman at minor lang. Akalain mo, absent ako kaninang umaga pero ang sabi wala raw si Prof, tapos ngayon naman sa Filipino may meeting raw si sir Aldin. Ang saya. "dela Rosa, right?" Isang ka-klase na babae ang tumabi sa akin. Tumango ako. "Bakit?" Hindi ko kabisado ang mga pangalan nila dahil dalawang buwan palang simula no'ng bumalik ang klase. "Wala naman. Gusto lang kitang maging kaibigan. Ang cute mo kasi." ngiti niya. "By the way, I'm Mariam—" "Excuse me kailangan ko na palang umalis. Sorry. Next time nalang ulit tayo mag-uusap." "Ay! Pwede sumama?" "Hah? Ah, kwan kasi... may trial ako sa swimming club." Umiba ang awra ng mukha niya. Parang mas naexcite ata siya. "Really? Can I go with you? Please, maraming gwapo raw sa swimming club tapos kung makukuha ka pa, e di marami na kayo." Kinikilig pa na sabi niya. Bakit ba may mga ganitong babae? Kapag gwapo ang isang lalaki mabilis pa kay the flash. Nakasabit na ang braso niya sa braso ko. Feeling close na kaagad. "O-okay! Pero daan muna tayo sa cafeteria, nando'n 'yung kasama ko na magtrail din sa swimming." "Okay!" Ang ganda ng mga ngiti niya. Ang cute niya rin—chinita. "Pwede distansya?" "Why? We're friends na, right?" Ngisi niya. Diyos ko Lord! Nag dasal po ako sa inyo na bigyan niyo po ako ng mabait na kaibigan, pero bakit higad na kaibigan ang ibinigay ninyo? Kapit na kapit na po siya sa braso ko, e. Panay tulak ko sa kanya para makawala ako sa .ga braso niya subalit baliwala lang ito—hindi niya pinapansin. Nakangiti lang siya sa akin at panay talak nito. Nang nasa cafeteria na kami ay nakuha ko kaagad ang ibig sabihin ng reaksyon ni Gelo. Malayo pa lang salubong na ang mga kilay. "Hi? I'm Mariam. New friend ni dela Rosa." Nakahinga ako ng maluwag nang kumawala na siya sa akin. Kay Gelo na naman siya dumikit. "Ang bilis, ha? Higad ka ba?" Wika ni Gelo. Walang preno ang bunganga. "Bakit?" Inosenteng tanong naman ni Mariam. "Dikit ka nang dikit, eh! Lumayo ka nga!" Nairita na nga itong si Gelo. Nag-pouting lips naman si Mariam. Ang cute ng higad na ito, este babae pala. "Joke lang." Binawi naman kaagad ni Gelo ang sinabi. Nagsitanguan kaming dalawa. "Ano? Tara na?" Aya ko. "Tara! Good luck sa atin, Akel," binalingan si Mariam. "Ikaw? Saan ka pupunta?" Tanong naman niya. "Taga-suporta ninyong dalawa," ngiti ni Mariam. Akma pa sanang hahawak sa braso ni Gelo nang umatras ang kaibigan ko. "We're friends, right?" Tinapunan ako ng tingin ni Gelo. Nagkibit balikat lang ako para wala nang maraming usapan. "Tara na nga!" Ako na naunang maglakad. Bahal na si Gelo kay Mariam, parang bagay naman na sila. Isang malambing na higad at isang bugnutin na pilosopo. Narating namin ang swimming club na maingay ang kasama naming higad—si Mariam pala. "Wow! Daming daks!" Ani Mariam na ang tingin ay sa mga lalaking naka-swim trunks na. "Talaga bang sumama ka sa amin para suportahan kami? O para makakita ng mga bumubukol sa harapan? Yung totoo?" Bwelta naman ni Gelo. "Syempre, support din ako sa inyo, pero iba pa rin kapag maraming inspirasyon." Ngisi naman ni Mariam. "Ewan ko sa 'yo! Doon ka na nga sa gilid—huwag kang aalis diyan, ha? Kukuha lang kami ng form ni Axecel at magpapalit pagkatapos, okay?" Paalala nman ni Gelo sa kanya. "Okay, mahal." nagflying kiss pa ito kay Gelo. "Good luck sa inyong dalawa. After ng trial niyo kain tayo. My treat." Pahabol niya pa. Tumango ako at ngumiti. Mabait naman pala talaga kahit medyo nakakairita siya dahil sa manarism nito. "Akel, doon tayo—tara!" "Ang daming magta-trial, Gelo. Kinakabahan naman na ako. Huwag nalang kaya?" "Ulol! Nandito na tayo, aatras ka pa! Tara na nga! Mag fill-up na tayo ng form. Doon, oh!" Sumunod naman ako kay Gelo sa gilid ng pool. Nandoon ang mga form na fill-upon. "Anong year ninyo? Siguro na ba kayo sa napili ninyong club?" Sabi ng naka-assign sa form application. "Opo! Swimmer po itong kaibigan ko, at ako naman po ay swimmer din." Ngiti ni Gelo. "Okay, sige. Fill up niyo lang iyan at pagkatapos ninyo diyan magkakaroon tayo ng kaunting breafing. Hintayin lang natin 'yung mga señior na be-briefing sa inyo na mga baguhan." Tatango-tango kaming pareho ni Gelo. Matapos namin sulatan ang application ay naghintay kami ng ilang minuto. Mayamaya ay dumating na ang magbe-briefing sa amin na mga señior student. Mga athlete rin daw ang mga ito ng MU. Ibig sabihin, magagaling na mga swimmer. "Basta sabay tayo magpalit, ha? Sabay din tayo lalangoy, ha? Huwag mo 'kong iwan." Napairap ako kay Gelo. Parang tanga lang e. "Ikaw nag-aya sa akin dito tapos ganyan ka? Gago ka talaga!" "Oo na! Oo na! Excited lang, e! Ito naman 'di mabiro." Hindi ko na siya pinansin nang magsalita na ang isa sa officer ng swimming club. "Good afternoon newbies. So, hindi na ako magpaligoy-ligoy pa. Ang dami niyo palang magtrial ngayon. Sure na ba kayo na swimming club ang sasalihan ninyo? Pagkatapos ng briefing na ito ay magkakaroon na ng first-trial. Which is kung nakuha mo 'yung qualification as a swimmer member, ibig sabihin nun pasok ka na sa club na ito." Ang dami niyang sinasabi. Panay naman kami sagot; oo nang oo. "By the way, I'm Alfred Manalo. Fine arts señior student, at ako ang vice-president ng swimming club na ito." Guwapo ni Alfred. Matangkad, moreno at may dimple sa kaliwang pisngi. Palangiti siya. Ibig sabihin mabait siya. Halata sa pagmumukha nito. "Coming na si Pres, may kinausap lang saglit," sabi ni Vice. "Ah! He's here." Napalingon kaagad ako sa lalaking papalapit sa gawi ni Vice. Nanlaki ang mga mata ko nang makilala siya. "Top?" Mahina kong sabi. "May sinasabi ka, Akel?" Tanong ni Gelo. Siniko pa ako. "W-wala." Pabulong kong sagot. Nang magtama ang mga tingin namin ay bigla ako nakaramdam ng kaba. Hindi ko alam kung bakit. Deritso ang tingin niya sa akin—parang nagtatanong kung anong ginagawa ko dito. Malay ko ba! Hindi ko naman alam kasi nga hindi ko naman siya kilala. Pangalan lang dahil narinig ko lang do'n sa bar. Ibinaling ko sa ibang dereksyon ang mga mata. Mayamaya ay nagsalita si Top sa harapan namin. "I'm the president of this club. Christoper Vicente, señior student. Just call me, Top. Good luck sa trial ninyo mamaya. Hindi lahat makukuha dahil may qualification kaming hinahanap sa isang swimmer. You got it?" Kailangan talaga sa akin nakatingin? "Swimmer ako, huwag kang ano diyan!" Pabulong kong sabi. "May sinasabi ka ba diyan candidate? State your name please?" Ang galing din ng timing niya. "Axecel." Sabi ko. "What? I can't hear you. And please can you stand up? Magpapamyembro ka ba talaga dito?" Napayukom ako ng aking mga kamao. Kainis. "Tumayo ka na!" Sita din ni Gelo. Sarap niyang tadyakan. Tumayo ako. Tayong matuwid. "Axecel dela Rosa, transferee, second year polsci." Uupo na sana ako nang magsalita ulit si Top. "Transferee? From where?" Required ba na sagutin iyan? "Small countryside somewhere in Mindanao. Happy now?" Nakita ko ang pag-iba ng mukha niya. "Really? Well, what can you say about here?" "About what Mister President?" "About me, instead?" natawa ang lahat. "Of course about our university." Ayaw ata akong tigilin ng isang 'to. Parang 'di umamin sa akin na kwan siya ah?! Nevermind. "Good." Maiksi kong sagot. "Okay! Welcome to Manila University. If you need anything, free to ask me." Wika niya. "Yeah! Thanks, but no thanks." "Cute!" Biglang sabat naman ni Vice. Medyo nabadtrip na ako pero okay lang—tuloy pa rin ang trial. Huwag ko na muna siyang pansinin at mag focus muna ako sa screening mamaya. Natapos ang briefing. Tahimik akong naglalakad patungong locker habang itong si Gelo ay panay din tanong sa akin. Hinahayaan ko lang siya na magtanong na magtanong hanggang sa nagsawa na ito at tumahimik. "Mauna na ako sa pool. Bilisan mo diyan." Paalam ni Gelo. "Okay!" Nauna pa siyang mag-banlaw ng katawan sa akin habang ako ay nahuli, at nang matapos na, hindi kaagad ako nakalabas ng locker room dahil bigla akong hinarang ni Top. "Good luck sa trial mo mamaya." Malapit na siya sa akin. "Salamat." maiksi kong sagot. "Si-sige... mauna na ako." Paalam ko pero imbes na makaalis ay hinawakan ni Top ang kanan braso ko. Umangat ang mukha ko para tignan siya. Seryoso ang mukha. "Remember me, right?" Tumango ako. "Yeah! Sige na, at baka hinahanap na nila ako doon." "Ako ang presidente ng club na ito. Hindi magsisimula ang trial hangga't wala ko. So, no need to worry. Okay?" "Kahit na. Baka ano isipin ng ibang mga swimmer dito kapag nakita nila tayong dalawa dito." "I don't care. Wala naman tayong may ginagawang masama." Bakit ba kasi ang kulit ng lalaking 'to? Ipinagdasal ko nalang sana na hindi na mag krus ang mga landas namin pero hindi ata pumapanig ang swerte sa akin. "Wala nga, pero baka mag-isip sila. Sige na, Mister President, mauna na ako—" "Iniiwasan mo ba ako? 'Yung nangyari sa atin kagabi—" Nahinto siyang magsalita nang takpan ko ng aking palad ang kanyang bibig. Napasandig siya sa dingding ng locker habang ako naman ay napasubsub sa dibdib niya. Pag-angat ko ng aking mukha ay nakatitig lang siya akin. Aatras na sana ako nang maramdaman ko ang braso niya sa bewang ko dahilan na ikinakaba ng dibdib ko.AXECEL"Top!" nagpumiglas ako. "What's your deal, huh?!" Asik ko. Nakakapikon na kasi siya. Hindi ko na nagugustuhan ang bawat mga kilos niya.Hinayaan niya na akong makalayo sa kanya. Nakita niya naman sa mukha ko ang pagkagalit ko sa kanya. Bagaman, hindi iyon ang dahilan para matakot siya sa akin. Mas ako pa 'yong natakot sa kanya dahil nakatitig lang siya sa akin. Parang kasalanan ko pa. Pero nagbago din ang awra niya nang makita niyang natakot ako sa kanya. Lalapitan niya pa sna ako nang humakbang ako papalayo sa kanya. Umiling ako.''I'm sorry,'' aniya sa mahinang tono ng kanyang boses. "I didn't mean to scared you. I'm sorry." Nababasa sa mga mata niya ang pagsisisi.Huminga ako ng malalim. "It's okay. Huwag mo na sana ulit gawin iyon. Mauna na ako."Naglakad na ako palayo sa kanya."Axecel, right?" binalingan ko siya saka tumango. "Good luck sa try-out mo." Imbes ako ang aalis, ay siya na 'yung pumauna. Sinundan ko siya ng tingin, at napabunting hininga nalang ulit."Napaka-a
TOP"How's life in Province? Long time no see. How are you this past few months?""I guess, I'm good?""You're not pretty sure, huh? Now, tell me what's going on? Hindi ako natutuwa na makita kitang bumalik rito, pero masaya ako dahil magkakaroon na naman ako ng regular client."I deeply sigh. I smile bitterness.Hindi ko alam kung saan ako magsisimulang magsalita. Hindi ko rin alam kung bakit dito ako dinala ng mga paa ko. At hindi ko rin alam bakit bumalik ako sa lugar na ito, na matagal ko nang hindi napuntahan."It's been six months since I saw you. And I thought I'm okay, but-" Napahinto ako nang ngumiti siya habang nilalaro ang pulang panulat sa kamay niya."Tell me your story, and I'll listen. I'm your Theraphist, Christopher," ngiti niya. "Bakit ka bumalik rito? May mga bumabagabag na naman ba sa isipan mo? Kumusta ang tulog mo? Your medicine? Tell me." He knows me.Umiling ako. "I stop taking meds. I can't even sleep peacefully."Tatango-tangong siyang sumagot habang nakatiti
AXECELAm a Bisexual, but none of my family knows that I'm a bi'. Gelo knows my secrets, and it's fine to him naman dahil 'yung sekreto ko ay sekreto niya rin. We support each other. Kaya hindi na siya magtataka kung gugustuhin ko su Top o hindi. Kahit naman siya ay gusto si Top pero mas gusto niya si Alfred. Iba raw karisma ni Alfred. Well, totoo naman."Once upon a time. I was innocent. Then, I discover, Christoper Vicente. Hoy!!!""Ano?!"Ang aga-aga inaasar ako nitong si Gelo.Lumipat siya ng upuan. Tumabi siya sa akin at nanumbabang ngumiting nakaharap sa akin. Salubong ang mga kilay ko dahil sa reaksyon niya. Pero imbes na patulan ay nagpatuloy ako sa pagkain."Boyfriend niya ba si Top?" Ito naman si Mariam ay diretsyahan kung magtanong. Akala mo naman inosente."Hindi. Pero nagtitikiman!" Naging Manila boy lang, naging liberated na.Binatukan ko si Gelo dahil hindi na ako natutuwa sa sinabi niya.
TOPIn the midst of thousands strangers, we accidentally meet."Where did you meet him?" My Psychiatrist asking me ramdomly. Kakapasok ko lang ng clinic niya tapos itong tanong ang isasalubong niya sa akin.Salubong ang mga kilay na sinalubong ang mga titig niya sa akin. Imbes na maupo, natungo ako sa malaking aquarium at pinagmasdan ang mga maliliit na isda roon."Airport Terminal 3. Two months ago." Sagot ko. Hindi pa rin ako nakaharap sa kanya."He knows?"Umiling ako. "He didn't recognize me. Sino ba naman ako para maalala niya? Sa dami ng tao roon, maaalala niya pa ba ako? No."It's been two months since the day I meet him—Axecel. Kitang-kita sa mukha nito noong araw na iyon na stress siya dahil hindi niya matawagan ang kuya nito, sa kadahilan lowbat ang phone niya. I offer him. Nahiya pa siya no'ng una dahil hindi naman kami magkakilala, pero dahil emergency at kailangan niya nang magpasundo sa kuya nito, he grab m
AXECEL"Top? Akel? Aw! Excuse me naman po." Alfred and Gelo suddenly come over to our room, and witness them—nasa itaas ng katawan ko si Top. But Top and I act nothings happen. Tumayo siya saka sumunod naman ako."Aw! Sana naman next time mag-lock ng pinto, ano?" Wika ni Gelo."Knock the door first next time." Sabat naman ni Top."Hoy! Pinagsasabi mo?! Mamaya kung ano-ano na iisipin ng dalawa na iyan." Sabi ko naman. Mahirap na ma-misunderstanding nila ang nakita nila."Psst... Wala ba?" Segunda naman ni Alfred.Nahiya na tuloy ako."Tara na nga!" Hinila ko na palabas ng kwarto si Gelo."Alfred? Top? Hapunan na." Pahabol pa na sabi ni Gelo bago pa nawala sa paningin namin ang dalawa.Mali ang iniisip nila sa kanilang nakita. Ayaw kong magkaroon ng hindi magandang isyu sa club namin."Hoy! Ano ibig nun?""Wala! Tumahimik ka na nga Gelo. Huwag kang tanong nang tanong, at baka may makari
AXECEL"You have no idea how I fantazise about you at night." He whisper near my ear. Malalim na paglinghap ng hangin ang nagawa ko dahil sa nakakakiliting pagbulong ni Top. Mayamaya ay niyakap niya ako na may kasabay halik sa leeg.Pagod ang buong katawan. Nang binalingan ko ng tingin si Top, nakapikit na ang mga mata nito, at malalim din ang paghinga. Humarap ako sa kanya para tignan ang kabuuan itsura niya.Perpektong hulma ng ilong, ang mga labing hugis puso, at ang mga mata na singkit. Makapal na maitim na kilay. At hugis pahaba ang mukha. Katulad ng sinabi ko sa unang kong diskripsyon sa kanya—mukha siyang ibang lahi—Koryano breed.I let myself fall asleep beside Top. Big deal pa ba sa amin ang nangyari? Hindi na. Napagkasunduan na namin ito sa simula pa lang, at mayga bounderies kami. In shorts, friends with benefits. No hurt feelings. Pareho kaming makakabenipisyon sa ginawa namin dalawa. Hindi namin alam bakit nagkaroon kami nang ganitong
AXECEL"Top? Top, gising!" Inalog-alog ko siya para magising ito, subalit wala pa rin. Matapos ang inuman, nagsipasukan na rin ang mga kasamahan namin sa kani-kanilang mga kwarto. Si Gelo, binuhat nalang talaga ni Alfred dahil sa kalasingan nito. At ito ako ngayon, kargo ko na naman si Top. As usual, isang kwarto lang kami. Hindi ko naman siya kayang buhatin, kaya inalalayan ko nalang siya maglakad hanggang sa makapasok kami sa sariling kwarto. Hingal nang maibagsak ko ang katawan ni Top sa kama. Napailing nalang ako nang titigan ko ang walang malay nitong sarili."Iinom nang marami tapos magpapabuhat din naman pala," pailing-iling na sabi ko.Naghanap ako sa maleta ni Top ng pampalit niya ng damit nang bigla nalang may yumakap sa likuran ko. Ang bigat niya."Axecel?" Amoy alak talaga siya pero mas matapang ang pabango nito."Bakit ka bumangon? Bumalik ka dun, ang bigat mo, Top." Sabi ko.Akma sana akong tatayo nang mawalan ako
AXECEL"Fresh na fresh ang and good looking tayo ngayon, ah? Maaga bang nadiligan ang beshy ko?"Isang mapang-asar ngunit makatutuhan na salita ang binungad sa akin ni Gelo nang nasa cottage na kami ni Top. Sinalubong ko siya nang matatalas kong tingin dahilan para tumahimik siya."Does it hurt?" pabulong na tanong sa akin ni Top nang mapansin niyang ang pag-upo ko. "You can set to my lap." He added. Siniko ko siya."Tumahimik ka nga diyan! Mamaya may makarinig sa atin." Sita ko."Who's cry like a baby?" He teasing me."Christopher?!""Kidding. Let's eat!" Kindat niya sa akin.He pull me closer to him. Tinignan ko ang mga kasama koo; walang may nakapansin. Abala silang lahat sa paghanda ng kani-kanilang mga gamit."Okay! Unahin muna natin 'yung almusal at kunting pahinga bago tayo tumungo sa last training natin." Anunsyo ni Alfred sa lahat.Sumang-ayon kami. Last day na namin ngayon dito sa re
AXECELJUNE, 2024"Axecel, congrats! Finally, tapos na rin tayo sa kolehiyo.""Congrats din sa 'yo Gelo. Congrats sa atin.""Teka lang! Nasaan si Mariam? Nawawala na naman ang baklang 'yun.""Hayaan mo na muna 'yun. Magpapakita naman iyon kapag nakaalala."Nakapagtapos na rin kami nina Gelo at Mariam sa kolehiyo. Walang nang eskwela, walang projects, at wala nang stress. Tapos na ang huling kabatana namin as a young adult, at papasukin na namin ang adultering. Ibug sabihin ay dito susubukan ang pagiging matatag as a independent person, bagaman may responsibilid sa mga taong pinakakakutangan ng loob—which is my parents, Manong Angel and Christopher—my fiancé."Nasaan na pala si Top? Kanina ko pa siya 'di nakikitang kasama mo. Busy ba?" Tanong ni Gelo."His on his way na—tumawag na siya sa akin. How about Alfred?""Dalawang araw ko na siyang hindi nabobombayah! Jusme! Kulang nalang maging bahay niya ang opisina nito, at iisipin ko nalang talaga na mas matatag pa relasyon nila ng sekreta
TOP"Sigurado ba na babalik na kayo ng Maynila, Akel? Baka gusto niyo pang pumerme dito ng ilang araw, walang problema."Gustuhin ko din po sana Mamang pero may pagsusulit ako bukas. Hawak ko din grado ng ka-grupo ko sa proyekto namin sa major. Pagkatapos nañang po ng exam babalik kami dito."Nalungkot si Axecel. Gustuhin man namin na pumerme ay hindi talaga pwede. Limang araw na kami ditonsa Koronadal, at nakalabas na rin si Mamang. Sa awa ng Diyos ay maayos at mabuti na rin ang kalagayan niya, kaya pwede na kaming bumalik ng Maynila."Christopher, huwag kayo masyadong magpapapagod sa pag-aaral at trabaho. Graduation mo sana makapunta kami." Nakangiting sabi ni Mamang."I'm so happy to hear that Mang. Hindi bali ako na bahala kung gusto ninyo ni Papang um-attend ng graduation ko. Ipapakita ko din sa inyo ang Gallery Shop ko do'n."I'm so blessed to had them. Nang dahiñnsa pamilya ni Axecel ay nagkaroon din ako ng pangalawang pamilya.Bumalik kami ni Axecel ng Maynila kinabukasan. Ma
TOPI swear to God! I can't forgive myself kapag may nangraying masama kay Axevel dahil sa kapabayaan ko."Sir Christopher? I need your sign here, Sir."Pinermahan ko kaagad ang tatñong dukomento na binigay sa akin ng aking sekretarya. Mayamaya ay napatingin ulit ako sa aking phone. He's still not answering his phone. Cannot be reach na rin pagkatapos kong magdial ng sampung beses."Sir? Tumawag po si Sir Chris—nakapagbook na po siya ng table ninyo sa isang hotel sa Parañaque. Tinatawagan raw po niya kayo, but you're not answering his calls.""Ah? I call him. Thank you. You may leave now.""Sir—""I said; you may leave now! Huwag niyo muna akong isturbuhin hangga't wala akong kailangan sa inyo.""Ye-yes, Sir Christopher."Napabuga nalang ako ng hangin sa kawalan nang lumabas na ng opisina ang aking sekretarya. Tinawagan ko ang aking nakatatandang kapatid na hindi ako makakasabay sa kanya ng dinner dahil mas kailangan kong hanapin si Axecel. I tried to call his Manong ngunit wala din.
AXECELWala na siya. I try to call him, but no answer—cannot be reach na ang number niya; baka may ibang kausap sa linya.I deeply sigh then bumalim sa Uni. Laglag ang balikat na bumalik sa loob ng classroom ko at saka kinuha ang mga gamit, at lumabas ulit. Uuwi na muna ako ng condo namin ni Top, at baka kasali na nandoon siya. Pero sigurado din ako na wala siya roon sa ganitong oras. Mas abala pa siya kesa sa akin dahil sa exhibit gallery nito na dinadagsa ng mga tao.Pagdating ko ng condo, payapa ang lugar.Napasampa nalang ako sa aming kama at napatitig sa kisame. Sinubukan kong tawagan ulit si Top ngunit nabigo lang ako. Ilang minuto lang ay nakatanggap din aki ng tawag—galing kay Manong. Kaagad ko din sinagot iyon."Manong?""Nasaan ka?""Nasa condo, bakit?""Si Mamang sinugod sa ospital."Kumalipas ako ng bangon nang marinig ko ang masamang balita sa akin ni Manong."Bakit? Anong nangyari?""Nasa labas na ako ng building ng condo ninyo—uuwi tayo ngayon ng Koronadal."Hindi na
AXECEL"He's not qualified." Mariin na sabi ni Top nang makauwi kami ng unit."Bakit? Okay naman siya. I mean—""You want him? Nakita mo naman kung ano'ng ginawa niya kanina, hindi ba?""Teka lang! Ba't ka ba nagagalit? Wala naman siyang may ginagawang masama—""Kung sa tingin mo sa 'yo wala... sa akin meron! Really? Sasali siya ng swimming club dahil sa 'yo?!""Top! What's wrong with you?!"Bumuga ng hangin sa kawalan si Top at saka umiling. Hindi ko alam kung ano na naman ang nangyayari sa kanya, bakit bigña-bigña nalang ito nagagalit o nagseselos ng walang dahilan.Tatlong araw nang nakalipas ay hindi kami nagkikibuan na dalawa. Nauuna akong imaalis ng unit habang siya ay tulog pa. Magkatabi kaming natutulog ngunit mas malamig pa sa gabi ang pakikisama sa isa't isa."Breakfast." Anyaya niya sa akin."Hindi ako gutom. Mauuna na ako." Nilampasan ko siya. Lumabas ako ng unit at diretso ang lakad hanggang sa makalabas ng gusali.Bumuga ako ng hangin sa kawalan. Napatingala at hindi al
AXECEL"Good morning!" I'm folded. Ngiti at malambing niyang boses palang ay jimlay na ako. Dumagdag pa ang gwapong mukha at maging ang katawan nito. We both half-naked. After a long day na away namin. No. I mean, after a long days na away namin, kaming dalawa pa rin ang mahkakainyindihan at magbibigayan sa huli.I love him morethan he thought. Sa loob ng ilang taon namin relasyon ay masasabi kong naging parte na ng buhay namin ang mga ups and downs na mga pagsubok."Gising ka na, may pasok ka ngayong umaga, hindi ba?""Hmmm...""Bangon na't maligo. Gagawan kita ng almusal mo ngayon."Kumunot ang noo ko. "Ako lang?""Sa atin dalawa syempre. Wala akong klase ngayon, kaya fiancé duty ako ngayon sa matampuhin kong mahal."Umangat ang gilid ng labi ko nang magsalita ito ng kabaduyan."Hindi na ako bata para pagsilbihan mo, Christopher.""I know. Ginagampanan ko lang naman ang pagiging loyal fiancé ko sa 'yo.""Loyal sa imong kalimutaw!"He chuckled. Bumangon na ako at diretso na dumulog s
AXECEL"Akel? Tatlong araw ka na dito sa unit namin ni Alfred. Baka gusto mo dalhin nalang lahat ng gamit mo dito, ano? Dito ka nalang tumira kaya?"I deeply sigh and ignore what he said to me. Wala akong mood makipag-asaran sa kanya ngayon dahil abala ako sa aking thesis."Axecel? Hindi mo sinasagot ang tanong ko—ano'ng nangyari't pumarito ka sa condo namin ni Alfred? Saka panay tawag ni Daddy Top kay Alfred; tinatanong kung nandito ka ba raw. Nag-away ba talaga kayo?""Gelo? Hindi ako pumarito para interviewhin mo ako sa personal kong buhay, okay? Pumarito ako para mag-aral at tapusin ang thesis ko.""Friend? It's been three days. Sigurado ka ba na thesis ang ginagawa mo? O iniiwasan mo 'yang fiancé mo na ngayon ay nasa labas na ng unit namin."Bumalikwas kaagad ako ng bangon nang marinig ko iyon. Akma sana akong magtatago nang bumukas ang pintuan, at iniluwal doon sina Alfred at si Top.Natahimik nalang ako't nagkunwari na nagbabasa ng aking librong hawak."Guys? I think kailangan
TOPWhat was that?I didn't expect anything from him tinoght, but he surprised me with a passionate kiss—in public.Tahimik kaming kumakain habang nagmamasid ako sa kanya. Kanina ko pa siya napapansin na pangiti-ngiti sa akin.What happen when he was inside the men's room?Sini ang na-meet niya roon? At ganun nalang ang pagbalik niya dito sa table namin; he's in a good mode."Babe? Let's go shopping after this?""Hmm... sure. Ikaw bahala."This is not right. Usually, umaangal kaagad siya sa tuwing yayain ko siya mag shopping—dahil gastos lang daw iyon at wala naman daw kaming kailangan na bilhin o palitan na mga gamit sa aming unit. Pero ngayon ay nakapagtataka—he agreed, at nakangiti pa."Babe? Can I buy a new shoes?""Sure! Ikaw bahala."Kumunot ang noo ko. Parang may mali talaga sa kanya.Matagal ko siyang tinitigan hanggang sa napuna niya iyon. Nahinto siya sa kanyang pagkain at tinaasan niya ako ng kilay nito. Ang cute niya talaga."What?!"Umiling ako. "Nothing... I'm good." Pak
AXECELMonth later. Nakabalik na kami ni Top ng Pilipinas, at balik eskwela na rin. Pagsusulit na hindi dapat ipagpaliban, dahil iyon ay napakahalaga sa akin.Samantala si Top ay abala na sa kanyang gallery exhibition dito lang din sa loob ng University.About his father? I'm glad I meet him. Magkaiba ang expectation ko sa reality na inaasahan ko. Mabait. Sobrang bait ni Tito, although palagi silang nagsasagutan ni Top ay literal na mabait na ama ito sa dalawang anak niya."Babe? Are you busy tomorrow?" Top ask."Hindi. Bakit?""Nothing. It's been a week since nakabalik tayo ng Pilipinas, at hindi man lang tayo nakapag dinner date. Hindi mo na ba ako mahal?"What the—"Really, Top? Ikaw pa talaga may sabi niyan sa akin? Delulu ka na naman.""I'm serious. You don't love me. Hindi mo ako niyayaya na kumain sa labas.""Babe? Busy tayo sa studies natin, okay? Saka araw-araw naman tayo nagsasama, tapos sasabihin mo, hindi na kita mahal?"Lately nagiging over acting na rin itong si Top. Hi