AXECEL
"Top? Akel? Aw! Excuse me naman po." Alfred and Gelo suddenly come over to our room, and witness them—nasa itaas ng katawan ko si Top. But Top and I act nothings happen. Tumayo siya saka sumunod naman ako. "Aw! Sana naman next time mag-lock ng pinto, ano?" Wika ni Gelo. "Knock the door first next time." Sabat naman ni Top. "Hoy! Pinagsasabi mo?! Mamaya kung ano-ano na iisipin ng dalawa na iyan." Sabi ko naman. Mahirap na ma-misunderstanding nila ang nakita nila. "Psst... Wala ba?" Segunda naman ni Alfred. Nahiya na tuloy ako. "Tara na nga!" Hinila ko na palabas ng kwarto si Gelo. "Alfred? Top? Hapunan na." Pahabol pa na sabi ni Gelo bago pa nawala sa paningin namin ang dalawa. Mali ang iniisip nila sa kanilang nakita. Ayaw kong magkaroon ng hindi magandang isyu sa club namin. "Hoy! Ano ibig nun?" "Wala! Tumahimik ka na nga Gelo. Huwag kang tanong nang tanong, at baka may makarinig pa sa atin dito, at mapag-isipan pa kami ng masama ni Top." "Atin-atin lang 'yon." "Gago! Bilisan mo nga diyan!" Nasa malaking cottage kami. Ang ganda ng ambiance ng lugar. Malamig na hangin dahil open ang cottage na pinili ni Alfred para sa amin lahat. Malapit sa pool at ang view, napakaganda. Ang ganda ng unang gabi namin sa resort. Hindi kompleto ang outing na ito na walang alak at ihaw-ihaw. "Top? Tulungan ko muna si Gelo mag ihaw ng karne." Isang oras na nang matapos ang hapunan. Ngayon ay nagpaplano na naman sila mag-inuman. Dahil nasimulan na nila, nagpaalam ako kay na Top na tulungan si Gelo. Hindi kasi ako nakakarelate ng mga pinag-uusapan nila. Medyo usapang yayamanin. "Sige. Pagkatapos ninyo diyan, maupo na kayo dito." Wika ni Top na tinanguan ko nalang. Dumulog ako kay Gelo. Tinulungan ko siya mag-ihaw para mapabilis ang trabaho. "Gelo? May tanong ako sa 'yo." Panimula ko. Abala ang kaibigan ko kakaihaw ng karne ng baboy. "Ako nga dapat ang magtanong sa iyo. Bakit ano ba 'yun?" "Ang dami mo nang tanong. Wala ka din naman may makuhang sagot sa akin." "Last na 'to. Last na talaga." panay pa sulyap niya sa mga kasama namin na nasa hapag pa't nag-iinuman. "Boyfriend mo ba si Mr Vicente? 'Yung totoo!" Nahinto si Gelo sa ginagawang pagbabaliktad ng nga BBQ. Nakapamewang ito na nakaharap na akin—akala mo nanay na manenermon. Napabuntong hininga ako. Napatingin muna ako kay Top na abala sa pakikipagkwentuhan kay Alfred at sa iba pa naming kasama. Ang ganda ng ngiti niya. Nawawala ang mga mata. Singkit kasi. Gwapo at moreno. Matangkad at matalino. "Hindi." Imbes na sumagot, binatukan niya ako. Imbes na mainis, hindi ko nalang pinansin. Tinulungan ko nalang siya hanggang sa matapos kami. Maganda ang unang tatlong oras na usapan at kwentuhan ng grupo hanggang sa hindi namalayan, nalasing din ang lahat. Maliban sa akin na hindi naman masyadong umiinom dahil todo bantay ako kay Gelo. Pakawala din ang kaibigan ko kapag nalasing. Mabuti nalang nandiyan si Alfred na handang umalalay sa kanyan hanggang sa hinatid niya na nga ito sa kwarto nila. Hindi ko napansin na nawala din pala si Top. Huling kita ko sa kanya ay kausap ito sa phone, at lumayo lang dahil maingay ang nga kasama namin. Tumayo na rin ako saka naupo malapit sa pool. Nilubog ko ang aking mga paa at doon pinagmasdan ang kumikislap na mga bituin. "What are you doing here?" Napalingon ako mula sa aking likuran nang marinig ko ang boses ni Top. May hawak na dalawang bote ng alak, saka inabot sa akin ang isa. "Nagpapahangin. Ikaw, ba't gising ka pa?" Tumabi siya sa akin saka nakipagtinginan din sa mga bituin. "May kausap kasi ako sa phone kanina. Tulog na rin 'yung iba sa cottage, at wala ka do'n, dito kita nahanap." Wika niya. Tumango ako saka lumagok ng alak. Ganun din siya. "Do you have a dream?" Bigla bigla nalang nagtatanong 'tong si Top nang walang dahilan. Bored na naman siya siguro. "Hmm... Nakapagtapos sa pag-aaral at bumalik ng Mindanao." "That's it? Anything?" Natawa ako. Sino ba naman kasing tao ang walang pangarap? Lahat tayo meron. "Travel abroad? Stable job and happy life. How about you?" "Me? Noon, gusto ko lang naman makasama ang pamilya ko na palaging masaya. Makitang masaya ang bunsong kapatid ko." "Noon! Ang ngayon?" "Now?" Bumuntong hininga si Top saka inubos ang alak na nasa bote. Ang lalim nang iniisip niya kahit hindi ka magtanong dahil titignan mo palang siya sa mga mata niya ay may tinatago itong lungkot. "Sorry. Never mind—" "I don't know. My life is mess." He inhales hardly. Napatitig ako sa kanya. "Ba't mo naman nasabi?" "Nothing. Since the day I lost my younger brother, I don't have a normal life. I nit strong, but I tried to be," He said. "I wish I have someone who was excited to talk with me every day." Nasa kalawakan ang tingin habang binibigkas ni Top ang mga salitang iyon habang pinagmamasdan ang nga bituin. "Minsan 'yung mga mapapait na nakaraan natin ay siya din yung pinagkukunan natin ng lakas at inspirasyon sa present at future, e. Yeah. We have to be strong, hindi dahil sa mga taong nasa paligid natin kundi dahil para na rin sa atin sarili." I explain. "That's the reason why I am here now—continue to live and to pursue my dreams." "I'll be by your side, Top. I can't promise, but I'll my best. Hindi pa man tayo magkakilala ng lubusan atleast nailalabas mo 'yung gusto mong sabihin sa akin." "Thank you! How about you?" "Me?" Turo ko sa aking sarili. Tumango si Top. Ngumiti lang ako saka tumingala. Hindi naman ako pini-presure ni Top na sagutin ang nga tanong niya sa akin. "Kapag handa ka na magsabi kung anuman 'yang nasa isip mo, nandito lang ako para makinig., Axecel." Napatitig ako sa kanya ng ilang segundo bago ko inilapit ang aking mukha sa pisngi niya saka ginawaran ng halik sa pisngi na siyang ikinagulat nito. Ngumiti ako saka inulit ang unang ginawa ngunit sa pagkakataon na iyon ay sa labi na. Dampi lang sana iyon subalit itong si Top ay bigla niya nalang kumilos. Ang isang dampi ng halik sa labi ay nagtapos sa isang malalim na halik. F*ck what I did? I said to my mind. Pero huli na para pigilan dahil kusa na rin akong gumaganti sa mga halik niya. "Top? Baka may makakita sa atin." Sabi ko nang pinigilan ko siya. Napatungo ako dahil medyo nahiya ako. Nakangiti siya habang ang magkabilang palad ng kamay niya ay nakadampi sa aking mukha. "Let's go inside." Aniya saka niya ako pinatayo. Bumalik kami sa aming kwarto. Hindi pa nga ako nakaharap sa kanya nang bigla niya akong hinila at saka sinakop ng mainit na halik ang aking labi. Paatras ako nang paatras hanggang sa tuluyan na akong napahiga sa kama, at doon pumaibabaw si Top sa katawan ko. Nagkatitigan kami pareho. Sa mga oras na iyon ay isa lang ang nasa isip namin. "You can stop me—" "No! Let's try, Top." "Final decision?" tanong niya. "Because once I start it, I won't stop, Axecel." Sabi niya sa seryosong noto ng boses. Tumango ako. "I won't stop you. I am fine." "You will remember this night. Who is with you right now?" "Chri-Chistopher." "Then I won't let you forget this night, Axecel." Top became aggressive. He helped me take off my top, and I did the same—taking off his top. His lips are more tastier than before. Me trying to calm dowm myself dahil sa intesity na nangyayari sa amin ngayin ni Top. Pero hindi ko nagawa iyon dahil I've became more aggressive, too. While Top on my top, he suddenly stop kissing me and kneel. He took my right hand and placed it on the private part of his body. I'm not surprised because I've done it before. Hard and hot. When I looked at the reaction on Top's face, he closed his eyes and bit his lip. Hindi ko napigilan ang aking sarili na hubarin ang short at ang boxer nito dahilan para tumantad ang matigas na parte na iyon. I held it. "F*ck! Axecel!" He growled. I started whipping that hard part. Instead of continuing what I was doing, Top suddenly stopped me. "Let me in!" He then said he took a small plastic box from inside the drawer next to our bed. "For safety." And he opened it. "Let me help you." Sabi ko saka kinuha ang maliit na plastic na iyon saka ko nilagay sa matigas niyang parte. "It is okay to you? It will hurt you a lot." "I'm fine. As long as you can handle it, I'll be fine." "Okay! Trust me, I'll be gentle." In that moment. Halos matuliro ako. I couldn't scream out loud dahil na ayaw kong magkaroon ng ingay. Top cover my mouth. Alam ko ang mga ginagawa namin, pero hindi ko halos mapaniwalan na mangyayari ito sa amin ngayong gabi. We're totally insane. Having a s*x with same sexual is new to me. I couldn't imagine myself now, but I won't regret. I'm a bi'. No. I am a gay. I feel his manhood inside my butt. It's really hurt, but it feels so good.AXECEL"You have no idea how I fantazise about you at night." He whisper near my ear. Malalim na paglinghap ng hangin ang nagawa ko dahil sa nakakakiliting pagbulong ni Top. Mayamaya ay niyakap niya ako na may kasabay halik sa leeg.Pagod ang buong katawan. Nang binalingan ko ng tingin si Top, nakapikit na ang mga mata nito, at malalim din ang paghinga. Humarap ako sa kanya para tignan ang kabuuan itsura niya.Perpektong hulma ng ilong, ang mga labing hugis puso, at ang mga mata na singkit. Makapal na maitim na kilay. At hugis pahaba ang mukha. Katulad ng sinabi ko sa unang kong diskripsyon sa kanya—mukha siyang ibang lahi—Koryano breed.I let myself fall asleep beside Top. Big deal pa ba sa amin ang nangyari? Hindi na. Napagkasunduan na namin ito sa simula pa lang, at mayga bounderies kami. In shorts, friends with benefits. No hurt feelings. Pareho kaming makakabenipisyon sa ginawa namin dalawa. Hindi namin alam bakit nagkaroon kami nang ganitong
AXECEL"Top? Top, gising!" Inalog-alog ko siya para magising ito, subalit wala pa rin. Matapos ang inuman, nagsipasukan na rin ang mga kasamahan namin sa kani-kanilang mga kwarto. Si Gelo, binuhat nalang talaga ni Alfred dahil sa kalasingan nito. At ito ako ngayon, kargo ko na naman si Top. As usual, isang kwarto lang kami. Hindi ko naman siya kayang buhatin, kaya inalalayan ko nalang siya maglakad hanggang sa makapasok kami sa sariling kwarto. Hingal nang maibagsak ko ang katawan ni Top sa kama. Napailing nalang ako nang titigan ko ang walang malay nitong sarili."Iinom nang marami tapos magpapabuhat din naman pala," pailing-iling na sabi ko.Naghanap ako sa maleta ni Top ng pampalit niya ng damit nang bigla nalang may yumakap sa likuran ko. Ang bigat niya."Axecel?" Amoy alak talaga siya pero mas matapang ang pabango nito."Bakit ka bumangon? Bumalik ka dun, ang bigat mo, Top." Sabi ko.Akma sana akong tatayo nang mawalan ako
AXECEL"Fresh na fresh ang and good looking tayo ngayon, ah? Maaga bang nadiligan ang beshy ko?"Isang mapang-asar ngunit makatutuhan na salita ang binungad sa akin ni Gelo nang nasa cottage na kami ni Top. Sinalubong ko siya nang matatalas kong tingin dahilan para tumahimik siya."Does it hurt?" pabulong na tanong sa akin ni Top nang mapansin niyang ang pag-upo ko. "You can set to my lap." He added. Siniko ko siya."Tumahimik ka nga diyan! Mamaya may makarinig sa atin." Sita ko."Who's cry like a baby?" He teasing me."Christopher?!""Kidding. Let's eat!" Kindat niya sa akin.He pull me closer to him. Tinignan ko ang mga kasama koo; walang may nakapansin. Abala silang lahat sa paghanda ng kani-kanilang mga gamit."Okay! Unahin muna natin 'yung almusal at kunting pahinga bago tayo tumungo sa last training natin." Anunsyo ni Alfred sa lahat.Sumang-ayon kami. Last day na namin ngayon dito sa re
AXECEL"Axecel? Wake up."Malumanay na bumukas ang mga mata ko nang marinig ko ang bises ni Top. Ginigising niya ako."We're here. Get up already." He added."Tulog ako buong byahe. Hindi ko namalayan na nasa University na pala tayo.""Hmm... Did you sleep well?"Tumango ako sabay tayo. Nang igala ko ang aking paningin, wala na ang mga kasamahan namin. Nasaan na sila?"Nasaan sila?" Tanong ko."They left.""Si Gelo? Ba't 'di ako ginising nun?""Sinabi ko sa kanya na sa apartment muna kita. Pumayag naman siya, besides ihahatid siya ni Alfred sa apartment ninyo."Hmm... I smell something fishy."When you know, you know." Top said.Napabuntong hininga nalang ako saka tumango. Lumabas kami ng sasakyan saka sabay na tumungo sa bigbike nito.One thing about Top, imbes na kotse ang gagamitin, mas pinili nito ang motorbike. Ducati worth five million. He's a definati
AXECEL"You okay?" Tanong ni Top."Okay lang ako." Sagot ko naman sa kanya.Napatitig siya sa akin. Pareho kaming walang suot na damit dahil sa nangyari. Tanging boxer shorts lang ang saplot sa katawan habang nagpapahinga sa mahabang sofa. Nahiga ako sa lap ni Top. Pinikit ko ang aking mga mata dahil nakaramdam na naman ako ng antok.Top rub my hair. "It's getting late. Dito ka na matulog."Tumango ako. "Wala naman na akong choice kundi ang magpalipas na naman ng gabi dito."Rinig ko ang mahinang tawa ni Top. Binalot ki ng katahimikan dahil pareho kaming nakaidlip. Pagising ko wala na sa tabi ko si Top. Bumangon at naupo ako sa sofa nang mag-ring sa cellphone ko.Si Manong Angel."Hello, Nong?""Kumusta ka na da, Akel?""Mayo man nong, napatawag ka haw?""Pumunta ako ng apartment mo. Wala ka dun."Bumalikwas ako ng tayo."Nong, nandito ako ngayon sa apartment ng kaibigan ko. Bukas pa ako makauwi. May kailangan ka ba nong?""Wala naman. Gusto ko lang makita ang bunso kong kapatid. Hin
AXECEL "You paint this?" Manghang tanog ko. Nasa painting ang tingin. "He's my little brother—Migge. " "Oh? I see. He looks lime you. Gwapo." "Thanks." Nilagay niya sa harapan ng tv ang painting na iyon. Ang ganda talaga, e. Pero bakit nakatago lang siya? Hindi ba dapat nakadisplay kasi one of his favourite arts iyan? "Bakit nakatago? Bakit hindi mo nilagay iyan dito sa sala o kaya sa kwarto mo? Bakit tinago mo iyan?" I ask him politely. "Just because... I don't want to see other people." "Pero pinakita mo sa akin. I'm consider myself as a other people." "But you visit here often. Besides, ikaw palang 'yong nakapasok sa bahay ko." Oh? That's another revelation. Ang swerte ko naman kung ganun. "Talaga?" Paninigurado ko. Tumango siya. Hindi talaga nagsisinungaling ang taong 'to. "Can I ask you favor?" Nanonood na ako ng kdrama na ni-recommended niya. "Speak." "Can you draw me?" Nasa screen ng tv ang mga tingin ko pero nakikita ng sideview ko na tinignan ak
AXECEL "Akel?" "Nong?" "Ti ano? Gutom ka na?" I didn't hesitate to answer him. Nakatingin ako kay Top na ngayon ay salubong ang mga kilay. Nakalimutan niya na ata 'yung sinabi ko sa kanya kagabi. "Sin.o gina tan.aw mo?" tanong ni Manong. Sinundan niya ang tingin ko. "Klasmeyt mo?" Lumapit siya sa akin saka umakbay. "Hindi. President namin sa swimming club—si Top." "Parang iba 'yong tingin, e. May galit. Kausapin ko gusto mo?" "Ah? Huwag na! Huwag na. Aalis din iyan mayamaya. Tara na?" "Sigurado ka? Sandali nga..." Hindi ko napigilan si Manong. Tagalang nilapitan niya si Top. Itong si Top naman kasi makatitig ay akala mo nama'y may kaaway. Napakamot ako ng ulo. Bumalik si Manong at kasama pa talaga si Top. "Gi hagad ko siya makaon sabay sa aton." "Nong!" "Ayaw niya ata akong makasabay kumain." Sabi ni Top. Pangitingiti ang loko. Parang naging kasalanan ko pa. "I invited him. Magkaibigan naman kayo." Manong said. Tumango nalang ako. Kapag ito nalaman ni Gelo,
AXECEL "Gelo? Akel? Thank you for coming my birthday. Tara sa loob!" Nagpahila nalang kami ni Gelo kay Mariam nang makita niya kaming nasa labas ng venue. "Kel, simpleng okasyon lang raw pero bakit sa labas pa lang yayamanin na?" Pabulong na sabi ni Gelo. "Huwag ka nalang maingay." Sagot ko. Totoo. Sabi simple lang, pero parang pang ingrande naman itong okasyon na pinuntahan namin ni Gelo. Parang gusto ko nalang bumalik sa labas at umuwi ng apartment. "Halika kayo. Dito kayo maupo, Axecel, Gelo." Halata ang kasiyahan sa mukha ni Mariam. "Aw?! Bakit parang wala namang tao? Nasaan ang ibang bisita mo?" Si Gelo na naglakas loob na nagtanong. Umiling si Mariam. "I told, I don't have a friend. Oh? By the way, may ibang bisita pa palang darating—mga pinsan ko." Mga pinsan niya? Sigurado ako mga babae din mga ito. "Ah okay! Happy birthday nga pala ulit. Here's your gift, Mars." Sabay na kami nag abot kay Mariam ng mga regalo namin. Nakakahiya man ay iyon lang ang nakaya d
AXECELJUNE, 2024"Axecel, congrats! Finally, tapos na rin tayo sa kolehiyo.""Congrats din sa 'yo Gelo. Congrats sa atin.""Teka lang! Nasaan si Mariam? Nawawala na naman ang baklang 'yun.""Hayaan mo na muna 'yun. Magpapakita naman iyon kapag nakaalala."Nakapagtapos na rin kami nina Gelo at Mariam sa kolehiyo. Walang nang eskwela, walang projects, at wala nang stress. Tapos na ang huling kabatana namin as a young adult, at papasukin na namin ang adultering. Ibug sabihin ay dito susubukan ang pagiging matatag as a independent person, bagaman may responsibilid sa mga taong pinakakakutangan ng loob—which is my parents, Manong Angel and Christopher—my fiancé."Nasaan na pala si Top? Kanina ko pa siya 'di nakikitang kasama mo. Busy ba?" Tanong ni Gelo."His on his way na—tumawag na siya sa akin. How about Alfred?""Dalawang araw ko na siyang hindi nabobombayah! Jusme! Kulang nalang maging bahay niya ang opisina nito, at iisipin ko nalang talaga na mas matatag pa relasyon nila ng sekreta
TOP"Sigurado ba na babalik na kayo ng Maynila, Akel? Baka gusto niyo pang pumerme dito ng ilang araw, walang problema."Gustuhin ko din po sana Mamang pero may pagsusulit ako bukas. Hawak ko din grado ng ka-grupo ko sa proyekto namin sa major. Pagkatapos nañang po ng exam babalik kami dito."Nalungkot si Axecel. Gustuhin man namin na pumerme ay hindi talaga pwede. Limang araw na kami ditonsa Koronadal, at nakalabas na rin si Mamang. Sa awa ng Diyos ay maayos at mabuti na rin ang kalagayan niya, kaya pwede na kaming bumalik ng Maynila."Christopher, huwag kayo masyadong magpapapagod sa pag-aaral at trabaho. Graduation mo sana makapunta kami." Nakangiting sabi ni Mamang."I'm so happy to hear that Mang. Hindi bali ako na bahala kung gusto ninyo ni Papang um-attend ng graduation ko. Ipapakita ko din sa inyo ang Gallery Shop ko do'n."I'm so blessed to had them. Nang dahiñnsa pamilya ni Axecel ay nagkaroon din ako ng pangalawang pamilya.Bumalik kami ni Axecel ng Maynila kinabukasan. Ma
TOPI swear to God! I can't forgive myself kapag may nangraying masama kay Axevel dahil sa kapabayaan ko."Sir Christopher? I need your sign here, Sir."Pinermahan ko kaagad ang tatñong dukomento na binigay sa akin ng aking sekretarya. Mayamaya ay napatingin ulit ako sa aking phone. He's still not answering his phone. Cannot be reach na rin pagkatapos kong magdial ng sampung beses."Sir? Tumawag po si Sir Chris—nakapagbook na po siya ng table ninyo sa isang hotel sa Parañaque. Tinatawagan raw po niya kayo, but you're not answering his calls.""Ah? I call him. Thank you. You may leave now.""Sir—""I said; you may leave now! Huwag niyo muna akong isturbuhin hangga't wala akong kailangan sa inyo.""Ye-yes, Sir Christopher."Napabuga nalang ako ng hangin sa kawalan nang lumabas na ng opisina ang aking sekretarya. Tinawagan ko ang aking nakatatandang kapatid na hindi ako makakasabay sa kanya ng dinner dahil mas kailangan kong hanapin si Axecel. I tried to call his Manong ngunit wala din.
AXECELWala na siya. I try to call him, but no answer—cannot be reach na ang number niya; baka may ibang kausap sa linya.I deeply sigh then bumalim sa Uni. Laglag ang balikat na bumalik sa loob ng classroom ko at saka kinuha ang mga gamit, at lumabas ulit. Uuwi na muna ako ng condo namin ni Top, at baka kasali na nandoon siya. Pero sigurado din ako na wala siya roon sa ganitong oras. Mas abala pa siya kesa sa akin dahil sa exhibit gallery nito na dinadagsa ng mga tao.Pagdating ko ng condo, payapa ang lugar.Napasampa nalang ako sa aming kama at napatitig sa kisame. Sinubukan kong tawagan ulit si Top ngunit nabigo lang ako. Ilang minuto lang ay nakatanggap din aki ng tawag—galing kay Manong. Kaagad ko din sinagot iyon."Manong?""Nasaan ka?""Nasa condo, bakit?""Si Mamang sinugod sa ospital."Kumalipas ako ng bangon nang marinig ko ang masamang balita sa akin ni Manong."Bakit? Anong nangyari?""Nasa labas na ako ng building ng condo ninyo—uuwi tayo ngayon ng Koronadal."Hindi na
AXECEL"He's not qualified." Mariin na sabi ni Top nang makauwi kami ng unit."Bakit? Okay naman siya. I mean—""You want him? Nakita mo naman kung ano'ng ginawa niya kanina, hindi ba?""Teka lang! Ba't ka ba nagagalit? Wala naman siyang may ginagawang masama—""Kung sa tingin mo sa 'yo wala... sa akin meron! Really? Sasali siya ng swimming club dahil sa 'yo?!""Top! What's wrong with you?!"Bumuga ng hangin sa kawalan si Top at saka umiling. Hindi ko alam kung ano na naman ang nangyayari sa kanya, bakit bigña-bigña nalang ito nagagalit o nagseselos ng walang dahilan.Tatlong araw nang nakalipas ay hindi kami nagkikibuan na dalawa. Nauuna akong imaalis ng unit habang siya ay tulog pa. Magkatabi kaming natutulog ngunit mas malamig pa sa gabi ang pakikisama sa isa't isa."Breakfast." Anyaya niya sa akin."Hindi ako gutom. Mauuna na ako." Nilampasan ko siya. Lumabas ako ng unit at diretso ang lakad hanggang sa makalabas ng gusali.Bumuga ako ng hangin sa kawalan. Napatingala at hindi al
AXECEL"Good morning!" I'm folded. Ngiti at malambing niyang boses palang ay jimlay na ako. Dumagdag pa ang gwapong mukha at maging ang katawan nito. We both half-naked. After a long day na away namin. No. I mean, after a long days na away namin, kaming dalawa pa rin ang mahkakainyindihan at magbibigayan sa huli.I love him morethan he thought. Sa loob ng ilang taon namin relasyon ay masasabi kong naging parte na ng buhay namin ang mga ups and downs na mga pagsubok."Gising ka na, may pasok ka ngayong umaga, hindi ba?""Hmmm...""Bangon na't maligo. Gagawan kita ng almusal mo ngayon."Kumunot ang noo ko. "Ako lang?""Sa atin dalawa syempre. Wala akong klase ngayon, kaya fiancé duty ako ngayon sa matampuhin kong mahal."Umangat ang gilid ng labi ko nang magsalita ito ng kabaduyan."Hindi na ako bata para pagsilbihan mo, Christopher.""I know. Ginagampanan ko lang naman ang pagiging loyal fiancé ko sa 'yo.""Loyal sa imong kalimutaw!"He chuckled. Bumangon na ako at diretso na dumulog s
AXECEL"Akel? Tatlong araw ka na dito sa unit namin ni Alfred. Baka gusto mo dalhin nalang lahat ng gamit mo dito, ano? Dito ka nalang tumira kaya?"I deeply sigh and ignore what he said to me. Wala akong mood makipag-asaran sa kanya ngayon dahil abala ako sa aking thesis."Axecel? Hindi mo sinasagot ang tanong ko—ano'ng nangyari't pumarito ka sa condo namin ni Alfred? Saka panay tawag ni Daddy Top kay Alfred; tinatanong kung nandito ka ba raw. Nag-away ba talaga kayo?""Gelo? Hindi ako pumarito para interviewhin mo ako sa personal kong buhay, okay? Pumarito ako para mag-aral at tapusin ang thesis ko.""Friend? It's been three days. Sigurado ka ba na thesis ang ginagawa mo? O iniiwasan mo 'yang fiancé mo na ngayon ay nasa labas na ng unit namin."Bumalikwas kaagad ako ng bangon nang marinig ko iyon. Akma sana akong magtatago nang bumukas ang pintuan, at iniluwal doon sina Alfred at si Top.Natahimik nalang ako't nagkunwari na nagbabasa ng aking librong hawak."Guys? I think kailangan
TOPWhat was that?I didn't expect anything from him tinoght, but he surprised me with a passionate kiss—in public.Tahimik kaming kumakain habang nagmamasid ako sa kanya. Kanina ko pa siya napapansin na pangiti-ngiti sa akin.What happen when he was inside the men's room?Sini ang na-meet niya roon? At ganun nalang ang pagbalik niya dito sa table namin; he's in a good mode."Babe? Let's go shopping after this?""Hmm... sure. Ikaw bahala."This is not right. Usually, umaangal kaagad siya sa tuwing yayain ko siya mag shopping—dahil gastos lang daw iyon at wala naman daw kaming kailangan na bilhin o palitan na mga gamit sa aming unit. Pero ngayon ay nakapagtataka—he agreed, at nakangiti pa."Babe? Can I buy a new shoes?""Sure! Ikaw bahala."Kumunot ang noo ko. Parang may mali talaga sa kanya.Matagal ko siyang tinitigan hanggang sa napuna niya iyon. Nahinto siya sa kanyang pagkain at tinaasan niya ako ng kilay nito. Ang cute niya talaga."What?!"Umiling ako. "Nothing... I'm good." Pak
AXECELMonth later. Nakabalik na kami ni Top ng Pilipinas, at balik eskwela na rin. Pagsusulit na hindi dapat ipagpaliban, dahil iyon ay napakahalaga sa akin.Samantala si Top ay abala na sa kanyang gallery exhibition dito lang din sa loob ng University.About his father? I'm glad I meet him. Magkaiba ang expectation ko sa reality na inaasahan ko. Mabait. Sobrang bait ni Tito, although palagi silang nagsasagutan ni Top ay literal na mabait na ama ito sa dalawang anak niya."Babe? Are you busy tomorrow?" Top ask."Hindi. Bakit?""Nothing. It's been a week since nakabalik tayo ng Pilipinas, at hindi man lang tayo nakapag dinner date. Hindi mo na ba ako mahal?"What the—"Really, Top? Ikaw pa talaga may sabi niyan sa akin? Delulu ka na naman.""I'm serious. You don't love me. Hindi mo ako niyayaya na kumain sa labas.""Babe? Busy tayo sa studies natin, okay? Saka araw-araw naman tayo nagsasama, tapos sasabihin mo, hindi na kita mahal?"Lately nagiging over acting na rin itong si Top. Hi