AXECEL "You paint this?" Manghang tanog ko. Nasa painting ang tingin. "He's my little brother—Migge. " "Oh? I see. He looks lime you. Gwapo." "Thanks." Nilagay niya sa harapan ng tv ang painting na iyon. Ang ganda talaga, e. Pero bakit nakatago lang siya? Hindi ba dapat nakadisplay kasi one of his favourite arts iyan? "Bakit nakatago? Bakit hindi mo nilagay iyan dito sa sala o kaya sa kwarto mo? Bakit tinago mo iyan?" I ask him politely. "Just because... I don't want to see other people." "Pero pinakita mo sa akin. I'm consider myself as a other people." "But you visit here often. Besides, ikaw palang 'yong nakapasok sa bahay ko." Oh? That's another revelation. Ang swerte ko naman kung ganun. "Talaga?" Paninigurado ko. Tumango siya. Hindi talaga nagsisinungaling ang taong 'to. "Can I ask you favor?" Nanonood na ako ng kdrama na ni-recommended niya. "Speak." "Can you draw me?" Nasa screen ng tv ang mga tingin ko pero nakikita ng sideview ko na tinignan ak
AXECEL "Akel?" "Nong?" "Ti ano? Gutom ka na?" I didn't hesitate to answer him. Nakatingin ako kay Top na ngayon ay salubong ang mga kilay. Nakalimutan niya na ata 'yung sinabi ko sa kanya kagabi. "Sin.o gina tan.aw mo?" tanong ni Manong. Sinundan niya ang tingin ko. "Klasmeyt mo?" Lumapit siya sa akin saka umakbay. "Hindi. President namin sa swimming club—si Top." "Parang iba 'yong tingin, e. May galit. Kausapin ko gusto mo?" "Ah? Huwag na! Huwag na. Aalis din iyan mayamaya. Tara na?" "Sigurado ka? Sandali nga..." Hindi ko napigilan si Manong. Tagalang nilapitan niya si Top. Itong si Top naman kasi makatitig ay akala mo nama'y may kaaway. Napakamot ako ng ulo. Bumalik si Manong at kasama pa talaga si Top. "Gi hagad ko siya makaon sabay sa aton." "Nong!" "Ayaw niya ata akong makasabay kumain." Sabi ni Top. Pangitingiti ang loko. Parang naging kasalanan ko pa. "I invited him. Magkaibigan naman kayo." Manong said. Tumango nalang ako. Kapag ito nalaman ni Gelo,
AXECEL "Gelo? Akel? Thank you for coming my birthday. Tara sa loob!" Nagpahila nalang kami ni Gelo kay Mariam nang makita niya kaming nasa labas ng venue. "Kel, simpleng okasyon lang raw pero bakit sa labas pa lang yayamanin na?" Pabulong na sabi ni Gelo. "Huwag ka nalang maingay." Sagot ko. Totoo. Sabi simple lang, pero parang pang ingrande naman itong okasyon na pinuntahan namin ni Gelo. Parang gusto ko nalang bumalik sa labas at umuwi ng apartment. "Halika kayo. Dito kayo maupo, Axecel, Gelo." Halata ang kasiyahan sa mukha ni Mariam. "Aw?! Bakit parang wala namang tao? Nasaan ang ibang bisita mo?" Si Gelo na naglakas loob na nagtanong. Umiling si Mariam. "I told, I don't have a friend. Oh? By the way, may ibang bisita pa palang darating—mga pinsan ko." Mga pinsan niya? Sigurado ako mga babae din mga ito. "Ah okay! Happy birthday nga pala ulit. Here's your gift, Mars." Sabay na kami nag abot kay Mariam ng mga regalo namin. Nakakahiya man ay iyon lang ang nakaya d
AXECEL "Good evening sir Christopher!" Boses ng isang babae. Hindi ko alam kung saan na amo dinala ni Top. Gising ngunit nahihilo pa rin ako. "Salamat Manang Lelet! Magpahinga na po kayo." "Sige po sir Christopher." "Axecel? Kaya mo bang maglakad?" Sunod sunod akong tumango kahit hilong hilo pa rin. Pero imbes na maglakad, binuhat na naman ako ni Top. Mayamaya lang ay napahiga na ako sa isang malambot na kama. Ang bango. Babangon pa sana ako nang pigilan ako ni Top. "Stay. Mas lalo kang mahihilo kapag panay galaw mo." He said. Naramdaman ko nalang na isa-isa inaalis ni Top ang suot ko. Dahil do'n ay panay ang tulak ko sa kanya. "Ako na—" akma akong babangon nang bumagsak ulit ako sa kama. "Huwag matigas ang ulo." Sabi niya. Nagpaubaya nalang ako sa huli dahil wala na talaga akong lakas na natira sa katawan ko. Hilamon na ako ng alcohol. "Let's get change your clothes. Iinom-inom hindi naman pala kaya." Iyon nalang talaga ang huli kong narinig sa kanya. Bagsak at
AXECEL "May subject ka ba ngayon?" Tanong ni Top. Kagigising ko lang din habang siya ay nakaligo na. Ang bango. "Wala. Mamayang hapon pa, pero may kailangan akong gagawin sa Uni. "Maligo ka na. Nandiyan na rin ang susuutin mo. Hintayin kita, sabay tayo mag-almusal." Sinundan ko siya ng tingin. Patungo siya sa walk in closet niya. Pati ang closet, may sariling pintuan. Gaano ba ka lawak iyang closet niya na iyan? Sinundan ko siya. Gulat ako nang masaksihan ang lawak ng closet ni Top. "Closet mo ito?" tumango niya. wala sa akin ang tingin. "Eh? Ang galing. I mean, ang ganda ng pagka-organize." Wala akong masabi kundi, wow! Kumuha si Top ng white polo na nakahilera sa mga puting damitan. Magkakahiwalay kasi ang bawat kulay ng mga damit niya, at may sariling drawer din ang mga relo's at sun glasses at belt nito. Mayamaya ay lumapit siya sa akin na may hawak hawak na outfit. Sinukat niya iyon sa akin. "Much better. You can have this. Go take a shower and wear this. You look
AXECEL "We're here." Kaagad naman ako bumaba ng sasakyan nang makita ko ang kagandahan ng lugar. Nasa isang beach resort kami ni Top sa Batangas. "What can you say?" Wika pa niya saka umakbay sa akin. "Ang ganda naman dito." Naaamaze kong sabi. "Let's go! Mag check in muna tayo." "Sige!" Masayang sabi ko. Naglakad kami hanggang sa makapasok kami sa lobby ng resort. Todo salita si Top sa receptionist habang ang mga mata ko ay gumagala sa lugar. "Here your key Sir. Enjoy staying here." Ani ng babae. "Axecel? Tara dito tayo." Sinundan ko lang siya hanggang sa kwarto namin. Sakto ang laki ng kwarto. Salamin ang dingding sa may veranda, at makikita mo ang ganda ng karagatan. Napasampa ako sa kama nang makaramdam ng pagod. "Tired already, huh?" ani Top saka tumabi sa akin. "Do you want to go there on the rocks? Mas maganda ang nga tanawin roon." Suhisyon niya. Tumagilid ako para makaharap sa kanya. Ngumiti akong tumango. "Hmm! Dalhin mo ako do'n. Tapos sa tabing dagat na rin."
AXECEL"Top? Top? Top?!" Halos sasakit na ang lalamunan ko kakatawag sa pangalan niya. Kanina pa siya sa veranda since nang pumasok kami pagkatapos ng lunch. Hindi niya na ako kinikibo simula nun."Top?! Ano ba problema mo? Kanina mo pa ako hindi pinapansin! Kung ganito lang naman na simana mo ako rito, at babiwalain, mas mabuti pang babalik nalang ako ng Maynila!"Galit na galit na singhal ko sa kanya. Halos iiyak na ako sa galit dahil ni isang letra ay wala man lang siyang may sinabi. Hinablot ko ang aking bag na nasa gilid ng kama at cellphone saka nagmartsa palabas ng kwarto. Doon na tuluyang bumagsak ang mga luha ko. Mabuti't walang tao, kaya malaya akong iiyak.Hindi pa naman nakakalayo sa kwartong iyon may humawak na sa pulsuhan ko. Paglingon ko sa likuran... si Top. Kunot ang mga noo na hindi mo malaman kung galit ba siya o hindi."What?! Ayaw mo akong kausapin, hindi ba?! Tapos ngayon pipigilan mo ako! Hindi ko alam bakit bigla-bigla ka nalang hindi kumikibo diyan! Bakit par
AXECEL"Let's go." Aniya."To where?" Tanong ko naman. Alas-onse na ng gabi at nag-aaya pa siyang lumabas."I'm starving. Want something to eat?" Ginutom kakaano niya. Bumangon ako sa kama saka lumapit sa kanya. Nasa paanan siya ng kama, kaya pagapang akong lumapit."Gutom na gutom talaga?" Nang aasar na sabi ko sa kanya. Hindi niya ako matignan ng deritsyo sa mga mata. Natawa ako.v"Tara!" Nauna na akong naglakad sa kanya palabas ng kwarto, saka naman siya sumunod.Naglalakad kami sa hallway nang makasalubong namin ang grupo nina Clyde. Pasimple kong tinignan si Top kung ano ang magiging reaksyon niya since napag-usapan na namin ang bagay na ito."Akel? Hinihintay ka namin kanjna, ba't ngayon ka lang nagpakita?" Ang lakas ng boses ni Clyde. Halatang lasing na siya/sila.Akma sana akong lalapitan ni Clyde nang humarang siya si Top sa harapan ko. Ang isang kamay niya ay nakahawak na sa kanan kamay ko."Over protective boyfriend?" tatawa-tawang sabi ni Clyd—sinabayan din ng mga kasamaha
AXECELJUNE, 2024"Axecel, congrats! Finally, tapos na rin tayo sa kolehiyo.""Congrats din sa 'yo Gelo. Congrats sa atin.""Teka lang! Nasaan si Mariam? Nawawala na naman ang baklang 'yun.""Hayaan mo na muna 'yun. Magpapakita naman iyon kapag nakaalala."Nakapagtapos na rin kami nina Gelo at Mariam sa kolehiyo. Walang nang eskwela, walang projects, at wala nang stress. Tapos na ang huling kabatana namin as a young adult, at papasukin na namin ang adultering. Ibug sabihin ay dito susubukan ang pagiging matatag as a independent person, bagaman may responsibilid sa mga taong pinakakakutangan ng loob—which is my parents, Manong Angel and Christopher—my fiancé."Nasaan na pala si Top? Kanina ko pa siya 'di nakikitang kasama mo. Busy ba?" Tanong ni Gelo."His on his way na—tumawag na siya sa akin. How about Alfred?""Dalawang araw ko na siyang hindi nabobombayah! Jusme! Kulang nalang maging bahay niya ang opisina nito, at iisipin ko nalang talaga na mas matatag pa relasyon nila ng sekreta
TOP"Sigurado ba na babalik na kayo ng Maynila, Akel? Baka gusto niyo pang pumerme dito ng ilang araw, walang problema."Gustuhin ko din po sana Mamang pero may pagsusulit ako bukas. Hawak ko din grado ng ka-grupo ko sa proyekto namin sa major. Pagkatapos nañang po ng exam babalik kami dito."Nalungkot si Axecel. Gustuhin man namin na pumerme ay hindi talaga pwede. Limang araw na kami ditonsa Koronadal, at nakalabas na rin si Mamang. Sa awa ng Diyos ay maayos at mabuti na rin ang kalagayan niya, kaya pwede na kaming bumalik ng Maynila."Christopher, huwag kayo masyadong magpapapagod sa pag-aaral at trabaho. Graduation mo sana makapunta kami." Nakangiting sabi ni Mamang."I'm so happy to hear that Mang. Hindi bali ako na bahala kung gusto ninyo ni Papang um-attend ng graduation ko. Ipapakita ko din sa inyo ang Gallery Shop ko do'n."I'm so blessed to had them. Nang dahiñnsa pamilya ni Axecel ay nagkaroon din ako ng pangalawang pamilya.Bumalik kami ni Axecel ng Maynila kinabukasan. Ma
TOPI swear to God! I can't forgive myself kapag may nangraying masama kay Axevel dahil sa kapabayaan ko."Sir Christopher? I need your sign here, Sir."Pinermahan ko kaagad ang tatñong dukomento na binigay sa akin ng aking sekretarya. Mayamaya ay napatingin ulit ako sa aking phone. He's still not answering his phone. Cannot be reach na rin pagkatapos kong magdial ng sampung beses."Sir? Tumawag po si Sir Chris—nakapagbook na po siya ng table ninyo sa isang hotel sa Parañaque. Tinatawagan raw po niya kayo, but you're not answering his calls.""Ah? I call him. Thank you. You may leave now.""Sir—""I said; you may leave now! Huwag niyo muna akong isturbuhin hangga't wala akong kailangan sa inyo.""Ye-yes, Sir Christopher."Napabuga nalang ako ng hangin sa kawalan nang lumabas na ng opisina ang aking sekretarya. Tinawagan ko ang aking nakatatandang kapatid na hindi ako makakasabay sa kanya ng dinner dahil mas kailangan kong hanapin si Axecel. I tried to call his Manong ngunit wala din.
AXECELWala na siya. I try to call him, but no answer—cannot be reach na ang number niya; baka may ibang kausap sa linya.I deeply sigh then bumalim sa Uni. Laglag ang balikat na bumalik sa loob ng classroom ko at saka kinuha ang mga gamit, at lumabas ulit. Uuwi na muna ako ng condo namin ni Top, at baka kasali na nandoon siya. Pero sigurado din ako na wala siya roon sa ganitong oras. Mas abala pa siya kesa sa akin dahil sa exhibit gallery nito na dinadagsa ng mga tao.Pagdating ko ng condo, payapa ang lugar.Napasampa nalang ako sa aming kama at napatitig sa kisame. Sinubukan kong tawagan ulit si Top ngunit nabigo lang ako. Ilang minuto lang ay nakatanggap din aki ng tawag—galing kay Manong. Kaagad ko din sinagot iyon."Manong?""Nasaan ka?""Nasa condo, bakit?""Si Mamang sinugod sa ospital."Kumalipas ako ng bangon nang marinig ko ang masamang balita sa akin ni Manong."Bakit? Anong nangyari?""Nasa labas na ako ng building ng condo ninyo—uuwi tayo ngayon ng Koronadal."Hindi na
AXECEL"He's not qualified." Mariin na sabi ni Top nang makauwi kami ng unit."Bakit? Okay naman siya. I mean—""You want him? Nakita mo naman kung ano'ng ginawa niya kanina, hindi ba?""Teka lang! Ba't ka ba nagagalit? Wala naman siyang may ginagawang masama—""Kung sa tingin mo sa 'yo wala... sa akin meron! Really? Sasali siya ng swimming club dahil sa 'yo?!""Top! What's wrong with you?!"Bumuga ng hangin sa kawalan si Top at saka umiling. Hindi ko alam kung ano na naman ang nangyayari sa kanya, bakit bigña-bigña nalang ito nagagalit o nagseselos ng walang dahilan.Tatlong araw nang nakalipas ay hindi kami nagkikibuan na dalawa. Nauuna akong imaalis ng unit habang siya ay tulog pa. Magkatabi kaming natutulog ngunit mas malamig pa sa gabi ang pakikisama sa isa't isa."Breakfast." Anyaya niya sa akin."Hindi ako gutom. Mauuna na ako." Nilampasan ko siya. Lumabas ako ng unit at diretso ang lakad hanggang sa makalabas ng gusali.Bumuga ako ng hangin sa kawalan. Napatingala at hindi al
AXECEL"Good morning!" I'm folded. Ngiti at malambing niyang boses palang ay jimlay na ako. Dumagdag pa ang gwapong mukha at maging ang katawan nito. We both half-naked. After a long day na away namin. No. I mean, after a long days na away namin, kaming dalawa pa rin ang mahkakainyindihan at magbibigayan sa huli.I love him morethan he thought. Sa loob ng ilang taon namin relasyon ay masasabi kong naging parte na ng buhay namin ang mga ups and downs na mga pagsubok."Gising ka na, may pasok ka ngayong umaga, hindi ba?""Hmmm...""Bangon na't maligo. Gagawan kita ng almusal mo ngayon."Kumunot ang noo ko. "Ako lang?""Sa atin dalawa syempre. Wala akong klase ngayon, kaya fiancé duty ako ngayon sa matampuhin kong mahal."Umangat ang gilid ng labi ko nang magsalita ito ng kabaduyan."Hindi na ako bata para pagsilbihan mo, Christopher.""I know. Ginagampanan ko lang naman ang pagiging loyal fiancé ko sa 'yo.""Loyal sa imong kalimutaw!"He chuckled. Bumangon na ako at diretso na dumulog s
AXECEL"Akel? Tatlong araw ka na dito sa unit namin ni Alfred. Baka gusto mo dalhin nalang lahat ng gamit mo dito, ano? Dito ka nalang tumira kaya?"I deeply sigh and ignore what he said to me. Wala akong mood makipag-asaran sa kanya ngayon dahil abala ako sa aking thesis."Axecel? Hindi mo sinasagot ang tanong ko—ano'ng nangyari't pumarito ka sa condo namin ni Alfred? Saka panay tawag ni Daddy Top kay Alfred; tinatanong kung nandito ka ba raw. Nag-away ba talaga kayo?""Gelo? Hindi ako pumarito para interviewhin mo ako sa personal kong buhay, okay? Pumarito ako para mag-aral at tapusin ang thesis ko.""Friend? It's been three days. Sigurado ka ba na thesis ang ginagawa mo? O iniiwasan mo 'yang fiancé mo na ngayon ay nasa labas na ng unit namin."Bumalikwas kaagad ako ng bangon nang marinig ko iyon. Akma sana akong magtatago nang bumukas ang pintuan, at iniluwal doon sina Alfred at si Top.Natahimik nalang ako't nagkunwari na nagbabasa ng aking librong hawak."Guys? I think kailangan
TOPWhat was that?I didn't expect anything from him tinoght, but he surprised me with a passionate kiss—in public.Tahimik kaming kumakain habang nagmamasid ako sa kanya. Kanina ko pa siya napapansin na pangiti-ngiti sa akin.What happen when he was inside the men's room?Sini ang na-meet niya roon? At ganun nalang ang pagbalik niya dito sa table namin; he's in a good mode."Babe? Let's go shopping after this?""Hmm... sure. Ikaw bahala."This is not right. Usually, umaangal kaagad siya sa tuwing yayain ko siya mag shopping—dahil gastos lang daw iyon at wala naman daw kaming kailangan na bilhin o palitan na mga gamit sa aming unit. Pero ngayon ay nakapagtataka—he agreed, at nakangiti pa."Babe? Can I buy a new shoes?""Sure! Ikaw bahala."Kumunot ang noo ko. Parang may mali talaga sa kanya.Matagal ko siyang tinitigan hanggang sa napuna niya iyon. Nahinto siya sa kanyang pagkain at tinaasan niya ako ng kilay nito. Ang cute niya talaga."What?!"Umiling ako. "Nothing... I'm good." Pak
AXECELMonth later. Nakabalik na kami ni Top ng Pilipinas, at balik eskwela na rin. Pagsusulit na hindi dapat ipagpaliban, dahil iyon ay napakahalaga sa akin.Samantala si Top ay abala na sa kanyang gallery exhibition dito lang din sa loob ng University.About his father? I'm glad I meet him. Magkaiba ang expectation ko sa reality na inaasahan ko. Mabait. Sobrang bait ni Tito, although palagi silang nagsasagutan ni Top ay literal na mabait na ama ito sa dalawang anak niya."Babe? Are you busy tomorrow?" Top ask."Hindi. Bakit?""Nothing. It's been a week since nakabalik tayo ng Pilipinas, at hindi man lang tayo nakapag dinner date. Hindi mo na ba ako mahal?"What the—"Really, Top? Ikaw pa talaga may sabi niyan sa akin? Delulu ka na naman.""I'm serious. You don't love me. Hindi mo ako niyayaya na kumain sa labas.""Babe? Busy tayo sa studies natin, okay? Saka araw-araw naman tayo nagsasama, tapos sasabihin mo, hindi na kita mahal?"Lately nagiging over acting na rin itong si Top. Hi