AXECEL "We're here." Kaagad naman ako bumaba ng sasakyan nang makita ko ang kagandahan ng lugar. Nasa isang beach resort kami ni Top sa Batangas. "What can you say?" Wika pa niya saka umakbay sa akin. "Ang ganda naman dito." Naaamaze kong sabi. "Let's go! Mag check in muna tayo." "Sige!" Masayang sabi ko. Naglakad kami hanggang sa makapasok kami sa lobby ng resort. Todo salita si Top sa receptionist habang ang mga mata ko ay gumagala sa lugar. "Here your key Sir. Enjoy staying here." Ani ng babae. "Axecel? Tara dito tayo." Sinundan ko lang siya hanggang sa kwarto namin. Sakto ang laki ng kwarto. Salamin ang dingding sa may veranda, at makikita mo ang ganda ng karagatan. Napasampa ako sa kama nang makaramdam ng pagod. "Tired already, huh?" ani Top saka tumabi sa akin. "Do you want to go there on the rocks? Mas maganda ang nga tanawin roon." Suhisyon niya. Tumagilid ako para makaharap sa kanya. Ngumiti akong tumango. "Hmm! Dalhin mo ako do'n. Tapos sa tabing dagat na rin."
AXECEL"Top? Top? Top?!" Halos sasakit na ang lalamunan ko kakatawag sa pangalan niya. Kanina pa siya sa veranda since nang pumasok kami pagkatapos ng lunch. Hindi niya na ako kinikibo simula nun."Top?! Ano ba problema mo? Kanina mo pa ako hindi pinapansin! Kung ganito lang naman na simana mo ako rito, at babiwalain, mas mabuti pang babalik nalang ako ng Maynila!"Galit na galit na singhal ko sa kanya. Halos iiyak na ako sa galit dahil ni isang letra ay wala man lang siyang may sinabi. Hinablot ko ang aking bag na nasa gilid ng kama at cellphone saka nagmartsa palabas ng kwarto. Doon na tuluyang bumagsak ang mga luha ko. Mabuti't walang tao, kaya malaya akong iiyak.Hindi pa naman nakakalayo sa kwartong iyon may humawak na sa pulsuhan ko. Paglingon ko sa likuran... si Top. Kunot ang mga noo na hindi mo malaman kung galit ba siya o hindi."What?! Ayaw mo akong kausapin, hindi ba?! Tapos ngayon pipigilan mo ako! Hindi ko alam bakit bigla-bigla ka nalang hindi kumikibo diyan! Bakit par
AXECEL"Let's go." Aniya."To where?" Tanong ko naman. Alas-onse na ng gabi at nag-aaya pa siyang lumabas."I'm starving. Want something to eat?" Ginutom kakaano niya. Bumangon ako sa kama saka lumapit sa kanya. Nasa paanan siya ng kama, kaya pagapang akong lumapit."Gutom na gutom talaga?" Nang aasar na sabi ko sa kanya. Hindi niya ako matignan ng deritsyo sa mga mata. Natawa ako.v"Tara!" Nauna na akong naglakad sa kanya palabas ng kwarto, saka naman siya sumunod.Naglalakad kami sa hallway nang makasalubong namin ang grupo nina Clyde. Pasimple kong tinignan si Top kung ano ang magiging reaksyon niya since napag-usapan na namin ang bagay na ito."Akel? Hinihintay ka namin kanjna, ba't ngayon ka lang nagpakita?" Ang lakas ng boses ni Clyde. Halatang lasing na siya/sila.Akma sana akong lalapitan ni Clyde nang humarang siya si Top sa harapan ko. Ang isang kamay niya ay nakahawak na sa kanan kamay ko."Over protective boyfriend?" tatawa-tawang sabi ni Clyd—sinabayan din ng mga kasamaha
AXECELHindi umalis ang mga titig ko sa kanya, at ganun din siya sa akin. Mayamaya ay mahina akong tumawa."Huwag mo nga akong biruin ng ganyan, Top!" Pinipilit ko nalang na tumawa kahit alam kong walang may nakatatawa."I'm serious." at semoryoso din ang mukha ko. Aalis na sana ako nang pinigilan niya ako."I'm not asking to be your boyfriend, and I don't want to you answer me immediatly. Take your time to think. Maghihintay ako Akel."Hindi pa rin mawala sa isipin ko ang mga salitang binitawan ni Top sa akin. Magdadapit-hapon na nang pabalik kami ng Maynila, at good things walang Clyde o grupo nito ang nagpakita buong umaga sa beach na iyon. Nakadungaw ako sa bintana habang malayog ang iniisip. Mayamaya ay kinuha ni Top ang kaliwang kamay ko dahilan para makuha niya ang aking atensyo.Nakangiti siya nang balingan ko. "Let's grab a food? Hindi ka ba nagugutom?"Napatingin muna ako sa magkahawak namin kamay. "Double cheese burger with letuce and tomato." Mayamaya mahina akong tumawa d
AXECEL"Guys?! Guys?! Gusto niyo bang pumunta ng langit? I mean, mag lunch sa langit?" Hindi naman kami nagulat nang biglang lumabas si Gelo galing ng kwarto, kundi dahil sa sinabi niya."Ha?" Sabay pa talaga kami ni Top na auto blanko sa sinabi ni Gelo."Ten pesos lang, nasa langit ka na. Ano? Ano? Tara? Pa-langit tayo?"Kumunot ang noo namin ni Top."Minus ten ka talaga sa langit kapag sinabi mo ulit iyan! Anyari ba sa 'yo?! Umagang-umaga kung ano-ano pinagsasabi mo." Singhal ko sa kanya."Psst! Tawagan mo nga si Alfred kung bakante siya ngayon." Utos ni Top kay Gelo.Auto sunod naman 'tong isa na ito sa sinabi ni Top. Nilingon ako ni Top at saka nagkibit balikat. Napabuntong hininga nalang ako, at saka tinalikuran sila. Nasa lababo ako para maghugas ng mga pinagkainan namin. Mayamaya ay tumabi si Top sa akin para tumulong."Maupo ka na do'n. Hintayin mong dumating ang pinsan mo. Ab! Hindi niyo sinabi sa amin na magpipinsan pala kayo!""Hindi naman kasi kayo nagtanong. So, ba't ko
TOP"Kumusta ka na? Ang tagal mo nang hindi bumalik dito. Okay ka na ba ngayon?""I guess, I am?""Anong klaseng sagot ba iyan? Let's be honest here. How are you?""It's wonderful to see you again, of course. Abd I think I'm fine."I made him smile when we met again. I haven't visited him in a long time either, so I'm glad to see him. Out of the many patients who passed by him, I was the only one who went back and forth to his clinic. Actually, I'm fine. I didn't go to his clinic for a consultation, but to share my feelings. Other than him—who is my therapist, I have no one else to tell about my personal life."So? What can I help you? You can shares if you want. I'm all ears."I smile. "Do you remember the transfere student I was telling you about?"He nodded. "How is he? He's fine?""Yeah! Actually, we're good friends now.""Good friends? Really, huh?""To be honest, the longer our relationship goes on because we're just a team in swimming, the deeper my feelings for him."Umiiling
AXECEL"Maraming salamat sa masarap na hapunan!" masayang sabi ni Gelo. "At salamat din sa panghimagas. Masarap!" Tukoy naman ni Gelo sa kinakain niyang cake at chocolate.Napapailing nalang akonsa kakulitan ng aking kaibigan. Siya ang bumuhay sa tahimik namin hapunan, although maingay ang paligid, at may umaangat ang boses nito."Maraming salamat sa hapunan Alfred." Mahina kong sabi sabay ngiti."Wala 'yon. Saka tayo-tayo lang naman e. I don't have many friends, pero mas pinili ko kayo na makasama ko ngayon." Wika ni Alfred."Nasaaan pala si Marskie?" Tanong ni Gelo."She's with Sakura. May ibang lakad ang dalawang 'yon." Sagot ulit ni Alfred.Napabaling ako kay Top sa labas ng restau. May kausap siya sa linya at mukhang seryoso. Naalala ko tuloy 'yong araw na nagtampuhan kami dahil hindi ko alam na badtrip pala siya dahil sa kausap nito sa linya. Napabuga ako ng hangin sa kawalan, at nakinig nalang kay Alfred, at saka kumain na rin ng cake kahit pa na busog na ako—ang dami kasing in
AXECEL"He left? Kanina ay tinatawagan niya pa ako tapos ngayon sasabihin nila sa akin na umalis na siya? Saan papunta? America?Peke akong ngumiti hanggang sa tumawa ako, na hindi ko namalayan ay umiiyak na pala ako. Pero bakit ba ako umiiyak kung wala din naman pala kaming label?Pinunasan ko ang luha sa aking pisngi, at huminga ng malalim saka dahan-dahan ko iyon ibinuga sa kawalan. Laglag ang balikat na umalis na lugar na iyon at ni isang salita ay walang akong may binitawan."Axecel?" Rinig kong tawag sa akin ni Gelo."Hayaan nalang muna natin siya." Wika naman ni Alfred.Imbes na umuwi ng apartment, dumiretsyo ako ng Uni at nagpaalam sa guard na gagamitin ko ang pool area para mag praktis. Alibi ko lang iyon para payagan ako nito.Tumungo ako ng locker para magpalit ng swimming trunk at magbanlaw ng katawan. Nang matapos ay kaagad akong lumusog sa tubig at doon lumangoy nang lumangoy hanggang sa mapagod ako.Umahon ako saka naupo sa gilid ng pool. Napatungo ako habang hinahayaa
AXECELJUNE, 2024"Axecel, congrats! Finally, tapos na rin tayo sa kolehiyo.""Congrats din sa 'yo Gelo. Congrats sa atin.""Teka lang! Nasaan si Mariam? Nawawala na naman ang baklang 'yun.""Hayaan mo na muna 'yun. Magpapakita naman iyon kapag nakaalala."Nakapagtapos na rin kami nina Gelo at Mariam sa kolehiyo. Walang nang eskwela, walang projects, at wala nang stress. Tapos na ang huling kabatana namin as a young adult, at papasukin na namin ang adultering. Ibug sabihin ay dito susubukan ang pagiging matatag as a independent person, bagaman may responsibilid sa mga taong pinakakakutangan ng loob—which is my parents, Manong Angel and Christopher—my fiancé."Nasaan na pala si Top? Kanina ko pa siya 'di nakikitang kasama mo. Busy ba?" Tanong ni Gelo."His on his way na—tumawag na siya sa akin. How about Alfred?""Dalawang araw ko na siyang hindi nabobombayah! Jusme! Kulang nalang maging bahay niya ang opisina nito, at iisipin ko nalang talaga na mas matatag pa relasyon nila ng sekreta
TOP"Sigurado ba na babalik na kayo ng Maynila, Akel? Baka gusto niyo pang pumerme dito ng ilang araw, walang problema."Gustuhin ko din po sana Mamang pero may pagsusulit ako bukas. Hawak ko din grado ng ka-grupo ko sa proyekto namin sa major. Pagkatapos nañang po ng exam babalik kami dito."Nalungkot si Axecel. Gustuhin man namin na pumerme ay hindi talaga pwede. Limang araw na kami ditonsa Koronadal, at nakalabas na rin si Mamang. Sa awa ng Diyos ay maayos at mabuti na rin ang kalagayan niya, kaya pwede na kaming bumalik ng Maynila."Christopher, huwag kayo masyadong magpapapagod sa pag-aaral at trabaho. Graduation mo sana makapunta kami." Nakangiting sabi ni Mamang."I'm so happy to hear that Mang. Hindi bali ako na bahala kung gusto ninyo ni Papang um-attend ng graduation ko. Ipapakita ko din sa inyo ang Gallery Shop ko do'n."I'm so blessed to had them. Nang dahiñnsa pamilya ni Axecel ay nagkaroon din ako ng pangalawang pamilya.Bumalik kami ni Axecel ng Maynila kinabukasan. Ma
TOPI swear to God! I can't forgive myself kapag may nangraying masama kay Axevel dahil sa kapabayaan ko."Sir Christopher? I need your sign here, Sir."Pinermahan ko kaagad ang tatñong dukomento na binigay sa akin ng aking sekretarya. Mayamaya ay napatingin ulit ako sa aking phone. He's still not answering his phone. Cannot be reach na rin pagkatapos kong magdial ng sampung beses."Sir? Tumawag po si Sir Chris—nakapagbook na po siya ng table ninyo sa isang hotel sa Parañaque. Tinatawagan raw po niya kayo, but you're not answering his calls.""Ah? I call him. Thank you. You may leave now.""Sir—""I said; you may leave now! Huwag niyo muna akong isturbuhin hangga't wala akong kailangan sa inyo.""Ye-yes, Sir Christopher."Napabuga nalang ako ng hangin sa kawalan nang lumabas na ng opisina ang aking sekretarya. Tinawagan ko ang aking nakatatandang kapatid na hindi ako makakasabay sa kanya ng dinner dahil mas kailangan kong hanapin si Axecel. I tried to call his Manong ngunit wala din.
AXECELWala na siya. I try to call him, but no answer—cannot be reach na ang number niya; baka may ibang kausap sa linya.I deeply sigh then bumalim sa Uni. Laglag ang balikat na bumalik sa loob ng classroom ko at saka kinuha ang mga gamit, at lumabas ulit. Uuwi na muna ako ng condo namin ni Top, at baka kasali na nandoon siya. Pero sigurado din ako na wala siya roon sa ganitong oras. Mas abala pa siya kesa sa akin dahil sa exhibit gallery nito na dinadagsa ng mga tao.Pagdating ko ng condo, payapa ang lugar.Napasampa nalang ako sa aming kama at napatitig sa kisame. Sinubukan kong tawagan ulit si Top ngunit nabigo lang ako. Ilang minuto lang ay nakatanggap din aki ng tawag—galing kay Manong. Kaagad ko din sinagot iyon."Manong?""Nasaan ka?""Nasa condo, bakit?""Si Mamang sinugod sa ospital."Kumalipas ako ng bangon nang marinig ko ang masamang balita sa akin ni Manong."Bakit? Anong nangyari?""Nasa labas na ako ng building ng condo ninyo—uuwi tayo ngayon ng Koronadal."Hindi na
AXECEL"He's not qualified." Mariin na sabi ni Top nang makauwi kami ng unit."Bakit? Okay naman siya. I mean—""You want him? Nakita mo naman kung ano'ng ginawa niya kanina, hindi ba?""Teka lang! Ba't ka ba nagagalit? Wala naman siyang may ginagawang masama—""Kung sa tingin mo sa 'yo wala... sa akin meron! Really? Sasali siya ng swimming club dahil sa 'yo?!""Top! What's wrong with you?!"Bumuga ng hangin sa kawalan si Top at saka umiling. Hindi ko alam kung ano na naman ang nangyayari sa kanya, bakit bigña-bigña nalang ito nagagalit o nagseselos ng walang dahilan.Tatlong araw nang nakalipas ay hindi kami nagkikibuan na dalawa. Nauuna akong imaalis ng unit habang siya ay tulog pa. Magkatabi kaming natutulog ngunit mas malamig pa sa gabi ang pakikisama sa isa't isa."Breakfast." Anyaya niya sa akin."Hindi ako gutom. Mauuna na ako." Nilampasan ko siya. Lumabas ako ng unit at diretso ang lakad hanggang sa makalabas ng gusali.Bumuga ako ng hangin sa kawalan. Napatingala at hindi al
AXECEL"Good morning!" I'm folded. Ngiti at malambing niyang boses palang ay jimlay na ako. Dumagdag pa ang gwapong mukha at maging ang katawan nito. We both half-naked. After a long day na away namin. No. I mean, after a long days na away namin, kaming dalawa pa rin ang mahkakainyindihan at magbibigayan sa huli.I love him morethan he thought. Sa loob ng ilang taon namin relasyon ay masasabi kong naging parte na ng buhay namin ang mga ups and downs na mga pagsubok."Gising ka na, may pasok ka ngayong umaga, hindi ba?""Hmmm...""Bangon na't maligo. Gagawan kita ng almusal mo ngayon."Kumunot ang noo ko. "Ako lang?""Sa atin dalawa syempre. Wala akong klase ngayon, kaya fiancé duty ako ngayon sa matampuhin kong mahal."Umangat ang gilid ng labi ko nang magsalita ito ng kabaduyan."Hindi na ako bata para pagsilbihan mo, Christopher.""I know. Ginagampanan ko lang naman ang pagiging loyal fiancé ko sa 'yo.""Loyal sa imong kalimutaw!"He chuckled. Bumangon na ako at diretso na dumulog s
AXECEL"Akel? Tatlong araw ka na dito sa unit namin ni Alfred. Baka gusto mo dalhin nalang lahat ng gamit mo dito, ano? Dito ka nalang tumira kaya?"I deeply sigh and ignore what he said to me. Wala akong mood makipag-asaran sa kanya ngayon dahil abala ako sa aking thesis."Axecel? Hindi mo sinasagot ang tanong ko—ano'ng nangyari't pumarito ka sa condo namin ni Alfred? Saka panay tawag ni Daddy Top kay Alfred; tinatanong kung nandito ka ba raw. Nag-away ba talaga kayo?""Gelo? Hindi ako pumarito para interviewhin mo ako sa personal kong buhay, okay? Pumarito ako para mag-aral at tapusin ang thesis ko.""Friend? It's been three days. Sigurado ka ba na thesis ang ginagawa mo? O iniiwasan mo 'yang fiancé mo na ngayon ay nasa labas na ng unit namin."Bumalikwas kaagad ako ng bangon nang marinig ko iyon. Akma sana akong magtatago nang bumukas ang pintuan, at iniluwal doon sina Alfred at si Top.Natahimik nalang ako't nagkunwari na nagbabasa ng aking librong hawak."Guys? I think kailangan
TOPWhat was that?I didn't expect anything from him tinoght, but he surprised me with a passionate kiss—in public.Tahimik kaming kumakain habang nagmamasid ako sa kanya. Kanina ko pa siya napapansin na pangiti-ngiti sa akin.What happen when he was inside the men's room?Sini ang na-meet niya roon? At ganun nalang ang pagbalik niya dito sa table namin; he's in a good mode."Babe? Let's go shopping after this?""Hmm... sure. Ikaw bahala."This is not right. Usually, umaangal kaagad siya sa tuwing yayain ko siya mag shopping—dahil gastos lang daw iyon at wala naman daw kaming kailangan na bilhin o palitan na mga gamit sa aming unit. Pero ngayon ay nakapagtataka—he agreed, at nakangiti pa."Babe? Can I buy a new shoes?""Sure! Ikaw bahala."Kumunot ang noo ko. Parang may mali talaga sa kanya.Matagal ko siyang tinitigan hanggang sa napuna niya iyon. Nahinto siya sa kanyang pagkain at tinaasan niya ako ng kilay nito. Ang cute niya talaga."What?!"Umiling ako. "Nothing... I'm good." Pak
AXECELMonth later. Nakabalik na kami ni Top ng Pilipinas, at balik eskwela na rin. Pagsusulit na hindi dapat ipagpaliban, dahil iyon ay napakahalaga sa akin.Samantala si Top ay abala na sa kanyang gallery exhibition dito lang din sa loob ng University.About his father? I'm glad I meet him. Magkaiba ang expectation ko sa reality na inaasahan ko. Mabait. Sobrang bait ni Tito, although palagi silang nagsasagutan ni Top ay literal na mabait na ama ito sa dalawang anak niya."Babe? Are you busy tomorrow?" Top ask."Hindi. Bakit?""Nothing. It's been a week since nakabalik tayo ng Pilipinas, at hindi man lang tayo nakapag dinner date. Hindi mo na ba ako mahal?"What the—"Really, Top? Ikaw pa talaga may sabi niyan sa akin? Delulu ka na naman.""I'm serious. You don't love me. Hindi mo ako niyayaya na kumain sa labas.""Babe? Busy tayo sa studies natin, okay? Saka araw-araw naman tayo nagsasama, tapos sasabihin mo, hindi na kita mahal?"Lately nagiging over acting na rin itong si Top. Hi