All Chapters of Bounderies Between Us (BL): Chapter 31 - Chapter 40

AXECEL Magtatapos na ang klase, at papasok na naman ang Christmas occasion. Hindi pa ako nakapag-paalam kay Manong na uuwi since iniisip ko rin ang mahal ng plane ticket ngayon. Nakapanumbaba ako habang ang lalim ng iniisip. "May sasabihin ka ba sa akin?" Saglit ay bumalik ang hulog ko nang magsalita si Manong. Sabado ngayon at nakipagkita siya sa akin. "Manong, ano kasi—" "Ah? Uuwi ka ng Mindanao? Iyon ba 'yong sasabihin mo?" Nakangiti niyang sabi sa akin saka inabutan ng kape. "Paano niyo nalaman?" "Ah? Si Top. Or should I say, nobyo mo?" Nanlaki ang mga mata ko sa aking narinig mula sa kanya. "Manong! Ano abi—" "Bal.an ko—kag hindi mo na kailangan magkabalaka kay wala problema sa akon kay baton taka kag isa pa-utod taka." Natahimik ako. Pero mayamaya ay tumayo ako saka lumapit sa kanya. "Manong. Sorry kung hindi ko sinabi sa iyo." "Hmm... Matagal ko nang alam. Sinabi sa akin ni Top." "Ho? Kailan niya sinabi?" "Matagal na, since the day we first met. Natatandaan mo pa

AXECEL"Let's go! Oh? Ingat, dahan-dahan." Masayang pagkakasabi ni Alfred sa amin habang papasok na kami ng eroplano. Nauna sa pila sina Mariam, Sakura, at Gelo. Kasunod ako, si na nakasablay ang dalawang kamay sa magkabila kong balikat. Habang nasa likuran naman ni Top si Alfeed, at ang nasa hulihan ng pila ay si Manong. Sinisigurado niya talaga na walang may maiiwan sa amin.Hindi kami magkakatabi ng upuan, dahil mas naunang nag book si Manong kesa sa Gelo, at Top. Pero dahil ayaw humiwalay itong si Top sa akin, nakipagpalitan ng seat number kay Manong."Dinaig mo pa babae kung dumikit 'tong tisoy na ito sa 'yo, Akel."Napangiwi ako sa sinabi niya, pero mayamaya ay natawa rin."Power ng mga taga-Mindanao iyan Manong." nag peace sign pa ako sa kanya, at pagbaling ko sa aking katabi, nakatingin pala si Top. "Peace!" Saka ako umiwas ng tingin sa kanya."Mabuti naman at hindi ka nhihilo sa byahe o nasusuka?" Tanong ni Top."Hindi naman. Saka sanay na rin akong bumyahe ng eroplano.""Ma

AXECELNaalimpungatan ako nang bigla nalang may sumampa sa itaas ng katawan ko. Si Top. Literal na top talaga siya."Top?" Pabulong kong sabi. Mayamaya ay tinakpan nito ang bibig ko para hindi magkaroon ng ingay. Nang alisan niya ang palad nito sa bibig ko, napangiti nalang ako.Top gave me a light kiss on the lips, and I kissed him back. that light kiss suddenly became passionate. It's a good thing my room is not next to Mom and Dad's room. I got up to help Top take off his clothes. He couldn't wait any longer because he himself took off my clothes until I was only wearing boxers. Top covered my lips to the tip of my ear."I'm sorry, I can't help myself." He whispered to me."Okay lang." Sabi ko saka ngumiti.I fell to my knees when Top's kisses were traveling my body. the only thing I can do is stop the noise because I don't want anyone to hear. who wants to be partners like that when you are doing something? nothing. I tightened my grip on his right arm when Top sucked both nipples

TOP "You haven't made me feel for a long time. I thought you wouldn't show up here since you seem to be okay again. I'll still ask you even though I know you're okay—how are you? What have you been up to since we last talked? It's been over a year, right?" "It's been a year—yes!" "Kumusta ka naman sa mga nakaraang taon? Sa mga nakalipas na buwan na hindi tayo nagkita? How's your heart?" "Nothing's change, and still the same." "Sounds good. Ba't ka pala nandito kung okay ka naman pala?" "I have pasalubong for you. Ayaw mo?" Napangiti siya nang inabot ko ang tatlong paper bags. He's the first person na nakakaalam ng lahat sa akin bagonsi Axecel. Of course he's my therapist, my council, and my guidance. Pero nang dumating si Axecel sa buhay ko, mas maraming alam si Axecel kumpara sa kanya. "This is too much Christopher." Sinilip niya ang laman ng bawat paper bags. "You deserved that. I owe you and thank you so much for everything, Doc." "Thanks a lot, Mister Vicente. Ikaw lang '

TOPIt's been a month since we live together. Yes. Me and Axecel agreed libe together in one apartment. Last January, napag-usapan namin ang tungkol dito simula nang bumalik siya galing ng Mindanao—sa kanilang probinsya. Sa buong buwan ng Enero, madalas siyang umiiwas sa akin. And I don't even know why. I ask him, but he refuse to answer. So, I had an idea. I ask Gelo what happen when he was in Koronadal before sila bumalik ng Maynila. And Gelo said; Axecel met Clyde, at sa pagkakaintindi ni Gelo sa mga sinasabi ni Axecel ay about sa akin na baka isang araw ay iiwan ko siya ulit at hindi na babalikan. Kaya pala—nag overthink ng malala ang boyfriend kong ito.Grabeng panunuyo ko sa kanya. Inabot ng dalawang linggo, bago ko napagdesisyunan na i-bahay na ito. I mean, magsasama na kami sa iisang bubong—apartment while we studying. I ask a permision to his older brother—Angel. And he agreed. To be honest, wala rin tiwala si Angel sa akin noong una kaming nagkita. As a man, marunong din siy