TOP "You haven't made me feel for a long time. I thought you wouldn't show up here since you seem to be okay again. I'll still ask you even though I know you're okay—how are you? What have you been up to since we last talked? It's been over a year, right?" "It's been a year—yes!" "Kumusta ka naman sa mga nakaraang taon? Sa mga nakalipas na buwan na hindi tayo nagkita? How's your heart?" "Nothing's change, and still the same." "Sounds good. Ba't ka pala nandito kung okay ka naman pala?" "I have pasalubong for you. Ayaw mo?" Napangiti siya nang inabot ko ang tatlong paper bags. He's the first person na nakakaalam ng lahat sa akin bagonsi Axecel. Of course he's my therapist, my council, and my guidance. Pero nang dumating si Axecel sa buhay ko, mas maraming alam si Axecel kumpara sa kanya. "This is too much Christopher." Sinilip niya ang laman ng bawat paper bags. "You deserved that. I owe you and thank you so much for everything, Doc." "Thanks a lot, Mister Vicente. Ikaw lang '
TOPAfter that incident, naging maayos ulit kami i Axecel. Hindi ko siya kayang baliwalain. Siya lang 'yung taong pilit akong iniintindi sa lahat ng aspeto konsa buhay.Lahat nang pagkakataon na ibinibigay sa akin ay gagawin ko para sa kanya. I won't let him go, and I won't leave him again.Five o'clock in the afternoon. I'm already inside the airport—waiting area for arriving passengers from General Santos City. Waiting for Axecel to come out."That neck of yours looks like a giraffe! You'll see each other later." Alfred said. I just ignore him. I know he's waiting to Gelo, too."Oh? There they are!" Ani Alfred saka binangga niya ako sa balikat para unahan na salubungin ang dalawa.Napapailing nalang ako. Mayamaya ay sinundan ko si Alfred at sinalubong din si Axecel. Napangiti kaagad aki nang makita ko ang napaka-cute nitong mukha. Nang makalapit ay kaagad ko siyang niyakap dahilan na ikinagulat niya."Maraming taong nakakakita, Top." Aniya na para bang bumubulonh lang ito."It's d
TOPIt's been a month since we live together. Yes. Me and Axecel agreed libe together in one apartment. Last January, napag-usapan namin ang tungkol dito simula nang bumalik siya galing ng Mindanao—sa kanilang probinsya. Sa buong buwan ng Enero, madalas siyang umiiwas sa akin. And I don't even know why. I ask him, but he refuse to answer. So, I had an idea. I ask Gelo what happen when he was in Koronadal before sila bumalik ng Maynila. And Gelo said; Axecel met Clyde, at sa pagkakaintindi ni Gelo sa mga sinasabi ni Axecel ay about sa akin na baka isang araw ay iiwan ko siya ulit at hindi na babalikan. Kaya pala—nag overthink ng malala ang boyfriend kong ito.Grabeng panunuyo ko sa kanya. Inabot ng dalawang linggo, bago ko napagdesisyunan na i-bahay na ito. I mean, magsasama na kami sa iisang bubong—apartment while we studying. I ask a permision to his older brother—Angel. And he agreed. To be honest, wala rin tiwala si Angel sa akin noong una kaming nagkita. As a man, marunong din siy
TOP"Sorry for keeping you wait. Kanina ka pa?"Lumapit ako sa kanya at saka ko siya niyakap."Hmm—nope! Let's go!" Saka ako kumalas ng pagkakayakap ko sa kanya at hinila na ito papasok sa loob ng sasakyan.Nang makapasok ako, doon ulit soya nagtanong. "Saan tayo pupunta?" Abala siya sa kakahalungkat ng bag nito.Pinagmamasdan ko lang habang abala ito. Hindi ko maiwasan na hindi ngumiti. He's very busy person."Top? Saan tayo—" nahinto siya magsalita nang umangat ang mukha niya. "Bakit?" Mahinang sabi nito.Umiling ako. "I like you so much." lumapit ako sa kanya, ar saka ko siya niyakap. "Thank you for making me happy every single day."Axecel made me realize for everything. Kahit anong pagsubok sa buhay ay kailangan mong harapin iyon at ilaban. Sa tuwing nakikita ko siya ay masasabi kong—ko siya nga ay nakaya niya, bakit ako hindi? I want to show him what I can do. Lalo na sa relasyon namin na maraming balikos ng mga tao.His smiled at me sabay tapik ng balikat ko."Alam ko, kaya mar
AXECEL"Axecel? Sandali!""Oh? Rod? May kailangan ka ba?""Wala naman, pero kasi may event party ang faculty natin. Lahat raw na 2nd year ay dadalo sa party na iyon."Hindi kaagad ako nakasagotnsa sinabi ni Rod—he's my major classmate, at sa aaminin ko—ang gwapo niyang lalaki."Subukan ko—""Nandiyan naman si Gelo, hindi ba? Saka marami naman tayo, kaya dumalo ka na.""Ganun ba? Sige. Anong oras pala?""Alas-siete sa bahay namin. Mamayang gabi."Sa bahay nila? Hindi ko alam saan bahay nila tapos magpapa-party sila sa bahay nito mismo? Parang nabasa ni Rod ang mukha mo. Mayamaya ay binigay niya sa akin ang phone niya."Lagay mo number mo diyan, at ite-text ko sa 'yo ang location ng bahay namin."Nilagay ko ang number ko doon. Mayamayanay binalik ko naman sa kanya ang phonr nito at saka ngumiti."Good! Sige, tawagan nalang kita mamaya, ha? See later."At kumindat pa nga ito bago niya ako tinalikuran. Nagkibit-balikat nalang ako saka nagpatuloy sa paglalakad."What are he doing?" Hind
AXECEL"What?!" Bulalas ko nang sabihin sa akin ni Top na nagkaroon ng raid sa bahay mismo nina Rod. Nakayakap lang siya sa akin. Ayaw akong pakawalan."Hmm...""Kaya pala parang may humahabol sa 'yo—pawis na pawis ka.""At sinong boyfriend ang hindi mag-aalala at matataranta dahil sa nalaman kong balit? Ano sa palagay mo magiging reaksyon ko? Natutuwa?"Hindi kaagad ako nakapagsalita. May punto naman kasi siya."Nagtext pa sa akin si Rod, ngunit hindi ko iyon nareplayan dahil wala ako sa hulog at masama ang pakiramdam ko. Kaya nga nakatulog ulit ako dito sa sala dahil do'n. Sorry kung pinag-alala kita."Kumalas ng yakap si Top. Napaupo ako nang maayos nang tumayo siya, at dumulog ng pintuan para kunin ang in-order nitong pahkain. Pagbalik niya ay nagsalita siya ulit."Kahit nag-aaway na tayo, hindi ibig sabihin nun au wala na akong pakialam sa iyo. Tandaan mo, mag-aaway lang tayo pero hindi kita pababayaan kahit anong mangyari."Napayakap ako ng sabihin niya iyon. Mayamaya ay napaubo
AXECELJanuary 2023It's been a year. Malapit na rin magtapos si Top sa kanyang señior year. Noong nakaraang taon pa sana kung hindi siya huminto noong 2021 sa kanyang pag-aaral. Bumalik talaga siya sa 4th year nito dahil lang sa akin na ayaw niya pang umalis ng University. Ngayon ay magse-senior na rin ako ngayong taon, habang si Top ay magtatapos na. Ang dami rin naming napagdaanan na hindi talaga namin sinukuan.Ngayong taon ay mas lalo pang patatagun at mas lalong pagtibayan ang relasyon namin dahil magtatrabaho na si Top after ng graduation nito habang ako ay OJT at maraming hahabulin na lessons dahil iyon ang kailangan. Bagaman ay may apat na buwan pa, ay makakasama ko pa si Top dito sa Uni."Kumusta ang exhibit kanina? Mukhang marami ang pumunta." Salita ko habang naghahanda ng hapunan namin. Marunong na rin ako magluto kahit papaano. Nagpaturo ako kay Mamang noong nagbakasyon ulit kami sa amin, at kasama pa rin ang mga kaibigan."Hmm... someone's approaching me na mag invest r
AXECEL"Are you okay? Drink some water first.""Malayo pa ba ang bahay niyo?"He laugh after I ask him. Hilong-hilo na ako sa byahe. Dumagdag pa ang sakit ng ulo ko tapos inuubo ako ng malala. Nakakahiya."We're almost. Nagpatawag na ako ng doktor kay Chris to checking you up when we arrive. I'm sorry, Axecel."Wal din naman akong magawa kundi ang magtiis. Pero laking ginhawa ko nang makarating na kami sa bahay nila, at ganun nalang kaagad ang pag-aasikaso sa akin ni Kuya Chris, at may doktor na nga kaagad na naghihintay. At Filipino din ito."Take him to you room and let him rest. Si Jared na bahala sa kanya." Wika ni Kuya Chris.Dinala nga ako ni Top sa kwarto nito. At saka pinahiga sa king's bed nito."This is our room, not only mine. Lay down first, I'll get some water for you. Jared, please watch him.""Don't worry, he'll be fine. Pagod lang ito sa byahe at paninibago sa klima. Anyqay, welcome to New York, Axecel, right?"Tumango ako. "Thank you.""Let's talk later. Let's check