TOP"Sorry for keeping you wait. Kanina ka pa?"Lumapit ako sa kanya at saka ko siya niyakap."Hmm—nope! Let's go!" Saka ako kumalas ng pagkakayakap ko sa kanya at hinila na ito papasok sa loob ng sasakyan.Nang makapasok ako, doon ulit soya nagtanong. "Saan tayo pupunta?" Abala siya sa kakahalungkat ng bag nito.Pinagmamasdan ko lang habang abala ito. Hindi ko maiwasan na hindi ngumiti. He's very busy person."Top? Saan tayo—" nahinto siya magsalita nang umangat ang mukha niya. "Bakit?" Mahinang sabi nito.Umiling ako. "I like you so much." lumapit ako sa kanya, ar saka ko siya niyakap. "Thank you for making me happy every single day."Axecel made me realize for everything. Kahit anong pagsubok sa buhay ay kailangan mong harapin iyon at ilaban. Sa tuwing nakikita ko siya ay masasabi kong—ko siya nga ay nakaya niya, bakit ako hindi? I want to show him what I can do. Lalo na sa relasyon namin na maraming balikos ng mga tao.His smiled at me sabay tapik ng balikat ko."Alam ko, kaya mar
AXECEL"Axecel? Sandali!""Oh? Rod? May kailangan ka ba?""Wala naman, pero kasi may event party ang faculty natin. Lahat raw na 2nd year ay dadalo sa party na iyon."Hindi kaagad ako nakasagotnsa sinabi ni Rod—he's my major classmate, at sa aaminin ko—ang gwapo niyang lalaki."Subukan ko—""Nandiyan naman si Gelo, hindi ba? Saka marami naman tayo, kaya dumalo ka na.""Ganun ba? Sige. Anong oras pala?""Alas-siete sa bahay namin. Mamayang gabi."Sa bahay nila? Hindi ko alam saan bahay nila tapos magpapa-party sila sa bahay nito mismo? Parang nabasa ni Rod ang mukha mo. Mayamaya ay binigay niya sa akin ang phone niya."Lagay mo number mo diyan, at ite-text ko sa 'yo ang location ng bahay namin."Nilagay ko ang number ko doon. Mayamayanay binalik ko naman sa kanya ang phonr nito at saka ngumiti."Good! Sige, tawagan nalang kita mamaya, ha? See later."At kumindat pa nga ito bago niya ako tinalikuran. Nagkibit-balikat nalang ako saka nagpatuloy sa paglalakad."What are he doing?" Hind
AXECEL"What?!" Bulalas ko nang sabihin sa akin ni Top na nagkaroon ng raid sa bahay mismo nina Rod. Nakayakap lang siya sa akin. Ayaw akong pakawalan."Hmm...""Kaya pala parang may humahabol sa 'yo—pawis na pawis ka.""At sinong boyfriend ang hindi mag-aalala at matataranta dahil sa nalaman kong balit? Ano sa palagay mo magiging reaksyon ko? Natutuwa?"Hindi kaagad ako nakapagsalita. May punto naman kasi siya."Nagtext pa sa akin si Rod, ngunit hindi ko iyon nareplayan dahil wala ako sa hulog at masama ang pakiramdam ko. Kaya nga nakatulog ulit ako dito sa sala dahil do'n. Sorry kung pinag-alala kita."Kumalas ng yakap si Top. Napaupo ako nang maayos nang tumayo siya, at dumulog ng pintuan para kunin ang in-order nitong pahkain. Pagbalik niya ay nagsalita siya ulit."Kahit nag-aaway na tayo, hindi ibig sabihin nun au wala na akong pakialam sa iyo. Tandaan mo, mag-aaway lang tayo pero hindi kita pababayaan kahit anong mangyari."Napayakap ako ng sabihin niya iyon. Mayamaya ay napaubo
AXECELJanuary 2023It's been a year. Malapit na rin magtapos si Top sa kanyang señior year. Noong nakaraang taon pa sana kung hindi siya huminto noong 2021 sa kanyang pag-aaral. Bumalik talaga siya sa 4th year nito dahil lang sa akin na ayaw niya pang umalis ng University. Ngayon ay magse-senior na rin ako ngayong taon, habang si Top ay magtatapos na. Ang dami rin naming napagdaanan na hindi talaga namin sinukuan.Ngayong taon ay mas lalo pang patatagun at mas lalong pagtibayan ang relasyon namin dahil magtatrabaho na si Top after ng graduation nito habang ako ay OJT at maraming hahabulin na lessons dahil iyon ang kailangan. Bagaman ay may apat na buwan pa, ay makakasama ko pa si Top dito sa Uni."Kumusta ang exhibit kanina? Mukhang marami ang pumunta." Salita ko habang naghahanda ng hapunan namin. Marunong na rin ako magluto kahit papaano. Nagpaturo ako kay Mamang noong nagbakasyon ulit kami sa amin, at kasama pa rin ang mga kaibigan."Hmm... someone's approaching me na mag invest r
AXECEL"Are you okay? Drink some water first.""Malayo pa ba ang bahay niyo?"He laugh after I ask him. Hilong-hilo na ako sa byahe. Dumagdag pa ang sakit ng ulo ko tapos inuubo ako ng malala. Nakakahiya."We're almost. Nagpatawag na ako ng doktor kay Chris to checking you up when we arrive. I'm sorry, Axecel."Wal din naman akong magawa kundi ang magtiis. Pero laking ginhawa ko nang makarating na kami sa bahay nila, at ganun nalang kaagad ang pag-aasikaso sa akin ni Kuya Chris, at may doktor na nga kaagad na naghihintay. At Filipino din ito."Take him to you room and let him rest. Si Jared na bahala sa kanya." Wika ni Kuya Chris.Dinala nga ako ni Top sa kwarto nito. At saka pinahiga sa king's bed nito."This is our room, not only mine. Lay down first, I'll get some water for you. Jared, please watch him.""Don't worry, he'll be fine. Pagod lang ito sa byahe at paninibago sa klima. Anyqay, welcome to New York, Axecel, right?"Tumango ako. "Thank you.""Let's talk later. Let's check
AXECEL "Akel, sinabihan mo na ba 'yung table doon sa dulo na magsasarado na tayo mayamaya?" "Opo. Alam naman na po nila Madam. Magpahinga ka na po't ako na ang bahala sa kanila." "Hindi naman sa nagmamadali na palayasin sila, Akel. Ang akin lang naman kasi, alak na alak na din ako kanina pa." Natawa ako. Isang buwan na akong nagpa-part-time dito sa mini bar ni Madam Alex dito lang malapit sa university na pinag-aaralan ko. Mabuti nga't pumayag siya na sumadline ako kahit ang totoo ay full-time employee ang hinahanap niya. Sa awa ng Diyos naging maayos ang trabaho rito. Alas-onse na ng gabi ng papaalis na ang huling costumer namin. Sa loob ng isang buwan ay madalas silang grupo ang nahuhuling mag-bill out. Grupo din sila ng mga estudyante ng NDMU—mga señior ko ata ang mga ito. "Top! Mahal na mahal kita! Mahal na mahal kita, brother!" Natatawang sabi ng mestisong lalaki sa katabi nitong pinangalanan nitong Top. "I know. Uwi na tayo ihahatid na kita sa dorm mo, Esra." ani naman ni
AXECEL"Kel, gising na may pasok ka ngayong umaga, diba?" boses ng ka-room mate ko—si Gelo. "Hoy! Gago! Bugtaw na diyan sabi! Aning oras ka umuwi kagabi, ha?! Ni hindi ka man lang nagsabi na akin! Animal ka!" Hinila ang binti ko pababa ng kama."Alas-sais. Skip muna ako sa klase, Gelo. Masakit ulo ko.""Talagaaa? Axecel dela Rosa? Alas-sais ng umaga ka na palang umuwi na enemels ka! Saan ka pumunta pagkatapos ng shift mo? Ha?!""Leave me alone! Just go to your class!"Tinakpan ko ng unan ang ulo ko dahil umagang umaga maingay itong si Gelo. Dinaig niya pa ang bunganga ng Mamang ko sa sobrang ingay."Bahala ka! Hoy! Akel!" bunganga niya. Mayamaya ay tumahimik din. Ang akala ko umalis na, iyon pala'y busy sa cellphone. "May pre-trial ang swimming club ngayon. Parang gusto kong subukan." Naramdaman ko ang pag-alon ng kama ko. Alam kong yayain niya na naman ako nito."I'm not interested. Umalis ka na, late ka na.""Hoy! Sige na. Screening tayo mamayang alas-kwatro. O 'di kaya samahan mo n
AXECEL"Top!" nagpumiglas ako. "What's your deal, huh?!" Asik ko. Nakakapikon na kasi siya. Hindi ko na nagugustuhan ang bawat mga kilos niya.Hinayaan niya na akong makalayo sa kanya. Nakita niya naman sa mukha ko ang pagkagalit ko sa kanya. Bagaman, hindi iyon ang dahilan para matakot siya sa akin. Mas ako pa 'yong natakot sa kanya dahil nakatitig lang siya sa akin. Parang kasalanan ko pa. Pero nagbago din ang awra niya nang makita niyang natakot ako sa kanya. Lalapitan niya pa sna ako nang humakbang ako papalayo sa kanya. Umiling ako.''I'm sorry,'' aniya sa mahinang tono ng kanyang boses. "I didn't mean to scared you. I'm sorry." Nababasa sa mga mata niya ang pagsisisi.Huminga ako ng malalim. "It's okay. Huwag mo na sana ulit gawin iyon. Mauna na ako."Naglakad na ako palayo sa kanya."Axecel, right?" binalingan ko siya saka tumango. "Good luck sa try-out mo." Imbes ako ang aalis, ay siya na 'yung pumauna. Sinundan ko siya ng tingin, at napabunting hininga nalang ulit."Napaka-a