AXECEL Sa buong buhay ko, ngayon lang ako nagkaroon ng mga kaibigan na hindi hinuhusgahan ang pagkatao ko. Aminado akong hindi ako perperkto subalit may mga taong kaya akong tanggapin kung sino man ako ngayon. "Ready na ba ang lahat? Mga bagahe ninyo, okay na ba?" Si Manong Angel. Hindi ko rin lubos maisip na dahil sa mga kaibigan ko na taga-Maynila ay magsasama kami ngayong pasko at bagong taon. "Maraming salamat 'Nong." Wika ko habang tinutulungan nito si Alfred na ayusin ang mga bagahe namin. "Walang anuman. Tinawagan ko na sina Mamang at Papang na uuwi tayo ngayon, at may bisitang kasama." "Magugulat ang mga iyon, panigurado." "Maliban kay Top, itong tatlo ba ay ngayon palang makakapunta ng Mindanao?" Tanong niya habang nakatingin kina Alfred, Mariam, at Sakura. Sunod-sunod akong tumangong nakanguti. "Si Top hindi pa iyan nakapunta sa lugar natin 'Nong. Sa Dabaw siya tumira." "Ganun ba?" napabaling ito kay Top na may kausap sa telepono. "Hindi ko natanong, pero ita
AXECEL"Let's go! Oh? Ingat, dahan-dahan." Masayang pagkakasabi ni Alfred sa amin habang papasok na kami ng eroplano. Nauna sa pila sina Mariam, Sakura, at Gelo. Kasunod ako, si na nakasablay ang dalawang kamay sa magkabila kong balikat. Habang nasa likuran naman ni Top si Alfeed, at ang nasa hulihan ng pila ay si Manong. Sinisigurado niya talaga na walang may maiiwan sa amin.Hindi kami magkakatabi ng upuan, dahil mas naunang nag book si Manong kesa sa Gelo, at Top. Pero dahil ayaw humiwalay itong si Top sa akin, nakipagpalitan ng seat number kay Manong."Dinaig mo pa babae kung dumikit 'tong tisoy na ito sa 'yo, Akel."Napangiwi ako sa sinabi niya, pero mayamaya ay natawa rin."Power ng mga taga-Mindanao iyan Manong." nag peace sign pa ako sa kanya, at pagbaling ko sa aking katabi, nakatingin pala si Top. "Peace!" Saka ako umiwas ng tingin sa kanya."Mabuti naman at hindi ka nhihilo sa byahe o nasusuka?" Tanong ni Top."Hindi naman. Saka sanay na rin akong bumyahe ng eroplano.""Ma
AXECEL Paglabas palang namin ng van ay pinangunanhan na kaagad ni Gelo ng isang nakatatawang biro. Mayamaya ay nagsilabasan ang iilang mga kapit-bahay para tignan o mangungusisa kung sino ang dumating—hindi man magkakalapit ang mga bahay namin, pero makikita mo talaga sa daan palang kung sino ang paparating na tao. "This way," pinangunahan ni Manong para sundan namin siya. "Pasensya na kayo sa lugar namin." Wala talaga akong masabi sa kanya kundi ang haba ng pasensya niya sa amin. "Ang ganda naman dito, Axecel! Ang daming pananim at mga puno." Si Mariam. "Kawai! I really liked the ambiance." Sabi naman ni Sakura-chan. "Wala kang ibang makikita kundi lahat ay berde. Tignan ninyo, ang lapit lang natin sa bukid." Sabat naman ni Alfred. "Maraming salamat, at sinama niyo kami sa lugar ninyo." Ngiting sabi ni Top. Napangiti ako dahil ang buong akala ko ay hindi nila magugustuhan rito, pero kabaliktaran pala ang lahat. Iba talaga kapag galing ka ng malaking syudad, at dadayo ka
AXECELNaalimpungatan ako nang bigla nalang may sumampa sa itaas ng katawan ko. Si Top. Literal na top talaga siya."Top?" Pabulong kong sabi. Mayamaya ay tinakpan nito ang bibig ko para hindi magkaroon ng ingay. Nang alisan niya ang palad nito sa bibig ko, napangiti nalang ako.Top gave me a light kiss on the lips, and I kissed him back. that light kiss suddenly became passionate. It's a good thing my room is not next to Mom and Dad's room. I got up to help Top take off his clothes. He couldn't wait any longer because he himself took off my clothes until I was only wearing boxers. Top covered my lips to the tip of my ear."I'm sorry, I can't help myself." He whispered to me."Okay lang." Sabi ko saka ngumiti.I fell to my knees when Top's kisses were traveling my body. the only thing I can do is stop the noise because I don't want anyone to hear. who wants to be partners like that when you are doing something? nothing. I tightened my grip on his right arm when Top sucked both nipples
AXECELIt's been one week had passed nang dumating kami sa bahay. Dunaan na ang nueche buena pero itong mga kasama ko ay wala balak na bumalik ng Maynila para doon sa kanila magbagong taon."Anong plano ninyo? Nakapag-beach na kayo sa Sarangani. Nakapag-lake sebu na kayo, at zipline. Nakapag-halo-halo na rin kayo sa Esperanza, at higit sa lahat nakapag-holon na rin kayo. Hindi ba kayo napapagod?" Mahaba kong sabi sa kanila."Actually... wala pa kaming balak na umuwi. May na google ako. Ugis Peak tayo do'n sa Sultan Kudarat. Ready na mga gear ko. Kayo nalang kulang." Tuwang-tuwa na sabi ni Mariam. Hindi talaga napapagod."Seryoso ka ka diyan Mars? Hindi biro ang Ugis Peak." Wika ni Gelo."Mas hindi biro ang Lake Holon." Sabat naman ni Mariam."Hoy! Huwag na! Huwag na! Next life nalang. Bumalik na kayo ng Maynila. Nauubos na rin ang naipon na palay ni Axecel. Kita mo naman—kalbo na ang palayan nila." Pabirong sabi ni Gelo."Baliw! Pero seryoso gusto ko talaga puntahan iyon." Nakangusong
TOP "You haven't made me feel for a long time. I thought you wouldn't show up here since you seem to be okay again. I'll still ask you even though I know you're okay—how are you? What have you been up to since we last talked? It's been over a year, right?" "It's been a year—yes!" "Kumusta ka naman sa mga nakaraang taon? Sa mga nakalipas na buwan na hindi tayo nagkita? How's your heart?" "Nothing's change, and still the same." "Sounds good. Ba't ka pala nandito kung okay ka naman pala?" "I have pasalubong for you. Ayaw mo?" Napangiti siya nang inabot ko ang tatlong paper bags. He's the first person na nakakaalam ng lahat sa akin bagonsi Axecel. Of course he's my therapist, my council, and my guidance. Pero nang dumating si Axecel sa buhay ko, mas maraming alam si Axecel kumpara sa kanya. "This is too much Christopher." Sinilip niya ang laman ng bawat paper bags. "You deserved that. I owe you and thank you so much for everything, Doc." "Thanks a lot, Mister Vicente. Ikaw lang '
TOPAfter that incident, naging maayos ulit kami i Axecel. Hindi ko siya kayang baliwalain. Siya lang 'yung taong pilit akong iniintindi sa lahat ng aspeto konsa buhay.Lahat nang pagkakataon na ibinibigay sa akin ay gagawin ko para sa kanya. I won't let him go, and I won't leave him again.Five o'clock in the afternoon. I'm already inside the airport—waiting area for arriving passengers from General Santos City. Waiting for Axecel to come out."That neck of yours looks like a giraffe! You'll see each other later." Alfred said. I just ignore him. I know he's waiting to Gelo, too."Oh? There they are!" Ani Alfred saka binangga niya ako sa balikat para unahan na salubungin ang dalawa.Napapailing nalang ako. Mayamaya ay sinundan ko si Alfred at sinalubong din si Axecel. Napangiti kaagad aki nang makita ko ang napaka-cute nitong mukha. Nang makalapit ay kaagad ko siyang niyakap dahilan na ikinagulat niya."Maraming taong nakakakita, Top." Aniya na para bang bumubulonh lang ito."It's d
TOPIt's been a month since we live together. Yes. Me and Axecel agreed libe together in one apartment. Last January, napag-usapan namin ang tungkol dito simula nang bumalik siya galing ng Mindanao—sa kanilang probinsya. Sa buong buwan ng Enero, madalas siyang umiiwas sa akin. And I don't even know why. I ask him, but he refuse to answer. So, I had an idea. I ask Gelo what happen when he was in Koronadal before sila bumalik ng Maynila. And Gelo said; Axecel met Clyde, at sa pagkakaintindi ni Gelo sa mga sinasabi ni Axecel ay about sa akin na baka isang araw ay iiwan ko siya ulit at hindi na babalikan. Kaya pala—nag overthink ng malala ang boyfriend kong ito.Grabeng panunuyo ko sa kanya. Inabot ng dalawang linggo, bago ko napagdesisyunan na i-bahay na ito. I mean, magsasama na kami sa iisang bubong—apartment while we studying. I ask a permision to his older brother—Angel. And he agreed. To be honest, wala rin tiwala si Angel sa akin noong una kaming nagkita. As a man, marunong din siy
AXECELJUNE, 2024"Axecel, congrats! Finally, tapos na rin tayo sa kolehiyo.""Congrats din sa 'yo Gelo. Congrats sa atin.""Teka lang! Nasaan si Mariam? Nawawala na naman ang baklang 'yun.""Hayaan mo na muna 'yun. Magpapakita naman iyon kapag nakaalala."Nakapagtapos na rin kami nina Gelo at Mariam sa kolehiyo. Walang nang eskwela, walang projects, at wala nang stress. Tapos na ang huling kabatana namin as a young adult, at papasukin na namin ang adultering. Ibug sabihin ay dito susubukan ang pagiging matatag as a independent person, bagaman may responsibilid sa mga taong pinakakakutangan ng loob—which is my parents, Manong Angel and Christopher—my fiancé."Nasaan na pala si Top? Kanina ko pa siya 'di nakikitang kasama mo. Busy ba?" Tanong ni Gelo."His on his way na—tumawag na siya sa akin. How about Alfred?""Dalawang araw ko na siyang hindi nabobombayah! Jusme! Kulang nalang maging bahay niya ang opisina nito, at iisipin ko nalang talaga na mas matatag pa relasyon nila ng sekreta
TOP"Sigurado ba na babalik na kayo ng Maynila, Akel? Baka gusto niyo pang pumerme dito ng ilang araw, walang problema."Gustuhin ko din po sana Mamang pero may pagsusulit ako bukas. Hawak ko din grado ng ka-grupo ko sa proyekto namin sa major. Pagkatapos nañang po ng exam babalik kami dito."Nalungkot si Axecel. Gustuhin man namin na pumerme ay hindi talaga pwede. Limang araw na kami ditonsa Koronadal, at nakalabas na rin si Mamang. Sa awa ng Diyos ay maayos at mabuti na rin ang kalagayan niya, kaya pwede na kaming bumalik ng Maynila."Christopher, huwag kayo masyadong magpapapagod sa pag-aaral at trabaho. Graduation mo sana makapunta kami." Nakangiting sabi ni Mamang."I'm so happy to hear that Mang. Hindi bali ako na bahala kung gusto ninyo ni Papang um-attend ng graduation ko. Ipapakita ko din sa inyo ang Gallery Shop ko do'n."I'm so blessed to had them. Nang dahiñnsa pamilya ni Axecel ay nagkaroon din ako ng pangalawang pamilya.Bumalik kami ni Axecel ng Maynila kinabukasan. Ma
TOPI swear to God! I can't forgive myself kapag may nangraying masama kay Axevel dahil sa kapabayaan ko."Sir Christopher? I need your sign here, Sir."Pinermahan ko kaagad ang tatñong dukomento na binigay sa akin ng aking sekretarya. Mayamaya ay napatingin ulit ako sa aking phone. He's still not answering his phone. Cannot be reach na rin pagkatapos kong magdial ng sampung beses."Sir? Tumawag po si Sir Chris—nakapagbook na po siya ng table ninyo sa isang hotel sa Parañaque. Tinatawagan raw po niya kayo, but you're not answering his calls.""Ah? I call him. Thank you. You may leave now.""Sir—""I said; you may leave now! Huwag niyo muna akong isturbuhin hangga't wala akong kailangan sa inyo.""Ye-yes, Sir Christopher."Napabuga nalang ako ng hangin sa kawalan nang lumabas na ng opisina ang aking sekretarya. Tinawagan ko ang aking nakatatandang kapatid na hindi ako makakasabay sa kanya ng dinner dahil mas kailangan kong hanapin si Axecel. I tried to call his Manong ngunit wala din.
AXECELWala na siya. I try to call him, but no answer—cannot be reach na ang number niya; baka may ibang kausap sa linya.I deeply sigh then bumalim sa Uni. Laglag ang balikat na bumalik sa loob ng classroom ko at saka kinuha ang mga gamit, at lumabas ulit. Uuwi na muna ako ng condo namin ni Top, at baka kasali na nandoon siya. Pero sigurado din ako na wala siya roon sa ganitong oras. Mas abala pa siya kesa sa akin dahil sa exhibit gallery nito na dinadagsa ng mga tao.Pagdating ko ng condo, payapa ang lugar.Napasampa nalang ako sa aming kama at napatitig sa kisame. Sinubukan kong tawagan ulit si Top ngunit nabigo lang ako. Ilang minuto lang ay nakatanggap din aki ng tawag—galing kay Manong. Kaagad ko din sinagot iyon."Manong?""Nasaan ka?""Nasa condo, bakit?""Si Mamang sinugod sa ospital."Kumalipas ako ng bangon nang marinig ko ang masamang balita sa akin ni Manong."Bakit? Anong nangyari?""Nasa labas na ako ng building ng condo ninyo—uuwi tayo ngayon ng Koronadal."Hindi na
AXECEL"He's not qualified." Mariin na sabi ni Top nang makauwi kami ng unit."Bakit? Okay naman siya. I mean—""You want him? Nakita mo naman kung ano'ng ginawa niya kanina, hindi ba?""Teka lang! Ba't ka ba nagagalit? Wala naman siyang may ginagawang masama—""Kung sa tingin mo sa 'yo wala... sa akin meron! Really? Sasali siya ng swimming club dahil sa 'yo?!""Top! What's wrong with you?!"Bumuga ng hangin sa kawalan si Top at saka umiling. Hindi ko alam kung ano na naman ang nangyayari sa kanya, bakit bigña-bigña nalang ito nagagalit o nagseselos ng walang dahilan.Tatlong araw nang nakalipas ay hindi kami nagkikibuan na dalawa. Nauuna akong imaalis ng unit habang siya ay tulog pa. Magkatabi kaming natutulog ngunit mas malamig pa sa gabi ang pakikisama sa isa't isa."Breakfast." Anyaya niya sa akin."Hindi ako gutom. Mauuna na ako." Nilampasan ko siya. Lumabas ako ng unit at diretso ang lakad hanggang sa makalabas ng gusali.Bumuga ako ng hangin sa kawalan. Napatingala at hindi al
AXECEL"Good morning!" I'm folded. Ngiti at malambing niyang boses palang ay jimlay na ako. Dumagdag pa ang gwapong mukha at maging ang katawan nito. We both half-naked. After a long day na away namin. No. I mean, after a long days na away namin, kaming dalawa pa rin ang mahkakainyindihan at magbibigayan sa huli.I love him morethan he thought. Sa loob ng ilang taon namin relasyon ay masasabi kong naging parte na ng buhay namin ang mga ups and downs na mga pagsubok."Gising ka na, may pasok ka ngayong umaga, hindi ba?""Hmmm...""Bangon na't maligo. Gagawan kita ng almusal mo ngayon."Kumunot ang noo ko. "Ako lang?""Sa atin dalawa syempre. Wala akong klase ngayon, kaya fiancé duty ako ngayon sa matampuhin kong mahal."Umangat ang gilid ng labi ko nang magsalita ito ng kabaduyan."Hindi na ako bata para pagsilbihan mo, Christopher.""I know. Ginagampanan ko lang naman ang pagiging loyal fiancé ko sa 'yo.""Loyal sa imong kalimutaw!"He chuckled. Bumangon na ako at diretso na dumulog s
AXECEL"Akel? Tatlong araw ka na dito sa unit namin ni Alfred. Baka gusto mo dalhin nalang lahat ng gamit mo dito, ano? Dito ka nalang tumira kaya?"I deeply sigh and ignore what he said to me. Wala akong mood makipag-asaran sa kanya ngayon dahil abala ako sa aking thesis."Axecel? Hindi mo sinasagot ang tanong ko—ano'ng nangyari't pumarito ka sa condo namin ni Alfred? Saka panay tawag ni Daddy Top kay Alfred; tinatanong kung nandito ka ba raw. Nag-away ba talaga kayo?""Gelo? Hindi ako pumarito para interviewhin mo ako sa personal kong buhay, okay? Pumarito ako para mag-aral at tapusin ang thesis ko.""Friend? It's been three days. Sigurado ka ba na thesis ang ginagawa mo? O iniiwasan mo 'yang fiancé mo na ngayon ay nasa labas na ng unit namin."Bumalikwas kaagad ako ng bangon nang marinig ko iyon. Akma sana akong magtatago nang bumukas ang pintuan, at iniluwal doon sina Alfred at si Top.Natahimik nalang ako't nagkunwari na nagbabasa ng aking librong hawak."Guys? I think kailangan
TOPWhat was that?I didn't expect anything from him tinoght, but he surprised me with a passionate kiss—in public.Tahimik kaming kumakain habang nagmamasid ako sa kanya. Kanina ko pa siya napapansin na pangiti-ngiti sa akin.What happen when he was inside the men's room?Sini ang na-meet niya roon? At ganun nalang ang pagbalik niya dito sa table namin; he's in a good mode."Babe? Let's go shopping after this?""Hmm... sure. Ikaw bahala."This is not right. Usually, umaangal kaagad siya sa tuwing yayain ko siya mag shopping—dahil gastos lang daw iyon at wala naman daw kaming kailangan na bilhin o palitan na mga gamit sa aming unit. Pero ngayon ay nakapagtataka—he agreed, at nakangiti pa."Babe? Can I buy a new shoes?""Sure! Ikaw bahala."Kumunot ang noo ko. Parang may mali talaga sa kanya.Matagal ko siyang tinitigan hanggang sa napuna niya iyon. Nahinto siya sa kanyang pagkain at tinaasan niya ako ng kilay nito. Ang cute niya talaga."What?!"Umiling ako. "Nothing... I'm good." Pak
AXECELMonth later. Nakabalik na kami ni Top ng Pilipinas, at balik eskwela na rin. Pagsusulit na hindi dapat ipagpaliban, dahil iyon ay napakahalaga sa akin.Samantala si Top ay abala na sa kanyang gallery exhibition dito lang din sa loob ng University.About his father? I'm glad I meet him. Magkaiba ang expectation ko sa reality na inaasahan ko. Mabait. Sobrang bait ni Tito, although palagi silang nagsasagutan ni Top ay literal na mabait na ama ito sa dalawang anak niya."Babe? Are you busy tomorrow?" Top ask."Hindi. Bakit?""Nothing. It's been a week since nakabalik tayo ng Pilipinas, at hindi man lang tayo nakapag dinner date. Hindi mo na ba ako mahal?"What the—"Really, Top? Ikaw pa talaga may sabi niyan sa akin? Delulu ka na naman.""I'm serious. You don't love me. Hindi mo ako niyayaya na kumain sa labas.""Babe? Busy tayo sa studies natin, okay? Saka araw-araw naman tayo nagsasama, tapos sasabihin mo, hindi na kita mahal?"Lately nagiging over acting na rin itong si Top. Hi