All Chapters of องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น: Chapter 791 - Chapter 800

เว่ยซวินไม่เข้าใจอยู่บ้าง กระซิบถามเสียงค่อยพระราชโองการนี้เขียนไว้ดีแล้ว เหตุใดฮ่องเต้หวู่ไม่นำออกมาเล่าฮ่องเต้หวู่ถอนหายใจเฮือกหนึ่ง เอ่ยว่า “สุดท้ายเราก็ยังมิอาจหักใจได้! ยิ่งไปกว่านั้น ต่อให้เรานำพระราชโองการออกมา เจ้าเก้าก็ไม่มีวันรับปาก! เขาเป็นเด็กที่ดีคนหนึ่ง! รอก่อนเถอะ อาจยังไม่ถึงเวลา!”“เราอารมณ์ไม่ดี ไปตำหนักฉางเล่อเถอะ”“เราจะไปหาหลินกุ้ยเฟย คุยกับนาง”วังหลังมีสตรีงามสามพันคน มีเพียงหลินกุ้ยเฟยที่นั่น ฮ่องเต้หวู่ถึงจะสามารถทำใจให้สงบลงได้ นอนหลับสนิทเว่ยซวินพูดอย่างลำบากใจ “ฝ่าบาท ฮองเฮาเพิ่งส่งคนมา พูดว่าอยากเชิญท่านเสด็จไปที่ตำหนักเฟิ่งซีสักเที่ยวหนึ่ง พูดว่าอยากตุ๋นน้ำแกงโสมให้ท่าน ท่านว่า...”ดวงตาฮ่องเต้หวู่ทอประกาย พูดอย่างตกตะลึง “ฮองเฮาถึงขั้นต้มน้ำแกงโสมให้เรา? เกิดขึ้นไม่บ่อยนัก! ในเมื่อเป็นเช่นนี้ เราจะไปตำหนักเฟิ่งซีก่อน ไม่สามารถทำให้ฮองเฮาเสียน้ำใจได้!”เว่ยซวินทำความเคารพ “กระหม่อมน้อมรับคำสั่ง!”......คุกหลี่หลงหลินได้พบเสิ่นชิงโจวที่ห้องขังแห่งหนึ่งสมเป็นอาจารย์ของฮ่องเต้ติดคุกก็ยังแตกต่างจากผู้อื่น ได้อยู่ในห้องหรูหราห้องนี้แม้เล็ก

“ไร้เหตุผลสิ้นดี!”ซูเฟิ่งหลิงตกตะลึง “เดินหมากแพ้ ก็ล้มกระดาน? ทำเลยเถิดถึงเพียงนี้เชียว? ช่างแล้ว ท่านเองก็อย่าโกรธเขาเลย! อย่างไรเสีย เขากลายเป็นนักโทษ ยังจะสามารถก่อปัญหาสร้างความวุ่นวายอะไรได้อีก?”“กระดานหมาก...กระดานหมาก...”หลี่หลงหลินอึดอัดใจแย่แล้ว ปากบ่นงึมงำไม่หยุด เอ่ยถามซูเฟิ่งหลิงอย่างกะทันหัน “เจ้าพูด อะไรคือกระดากหมากของข้า?”ซูเฟิ่งหลิงใคร่ครวญครู่หนึ่ง พูดว่า “นั่นยังต้องพูดอีกหรือ! ย่อมต้องเป็นฝ่าบาทอย่างไรเล่า!”หลี่หลงหลินชะงัก “เสด็จพ่อ?”ซูเฟิ่งหลิงพูดอย่างจริงจัง “ใช่แล้ว! ท่านสามารถทำสำเร็จไปเสียทุกอย่าง ชนิดที่ว่าแม้แต่ในทางที่ไม่ถูกต้องก็ทำได้! ก็เพราะท่านเป็นองค์ชายเก้า โอรสที่ฝ่าบาทโปรดปรานที่สุด!”“หากเปลี่ยนเป็นคนอื่น ศีรษะคงหลุดจากบ่าไปแล้ว!”หลี่หลงหลินพยักหน้า “เจ้าพูดมีเหตุผลยิ่งนัก! สิ่งที่ข้าพึ่งพาอาศัย ตั้งแต่เริ่มจนจบก็คืออำนาจกษัตริย์! เป็นที่โปรดปรานของเสด็จพ่อ! ก็เพราะสาเหตุนี้ ข้าถึงสามารถโอหังไม่เกรงกลัว ไม่ให้ความสำคัญต่อกษัตริย์เท่าที่ควร ลบหลู่ขุนนางได้!”“ไม่ว่าอัครมหาเสนาบดีตู้เหวินยวน หรืออาจารย์ของฮ่องเต้เสิ่นชิงโจว!”“ข้าล้

เสิ่นชิงโจวทำทั้งหมด ก็เพื่อองค์ชายใหญ่หลี่เทียนฉี่!ในอดีต หลี่เทียนฉี่ก่อกบฏล้มเหลว ถูกปลดจากรัชทายาทกลายเป็นเจ้าแคว้นเสิ่นชิงโจวไม่ยอมตัดใจ!วางแผนมานานหลายปี ก็เพื่อช่วยหลี่เทียนฉี่ก่อกบฏอีกครั้ง ครอบครองบัลลังก์ฮ่องเต้!ซูเฟิ่งหลิงพูดอย่างกระตือรือร้น “ข้าเข้าใจแล้ว! ฮองเฮาหลู่เป็นมารดาแท้ๆ ขององค์ชายใหญ่หลี่เทียนฉี่! ยิ่งไปกว่านั้น หลี่เทียนฉี่ก่อกบฏล้มเหลว นางพลอยเดือดร้อนไปด้วย ถูกส่งเขาตำหนักเย็น! ปากนางไม่พูด แต่ฝ่าบาทในหัวใจนาง กลับมีความแค้นฝังลึก!”“ระหว่างสามีและลูกชาย นางเลือกลูกชาย!”“ดังนั้น นางไม่ใช่ช่วยเสิ่นชิงโจว แต่ช่วยหลี่เทียนฉี่ ปลงพระชนม์ฝ่าบาท!”สีหน้าหลี่หลงหลินไม่สบอารมณ์มาก “ใช่แล้ว! ต่อให้เสด็จพ่อระวังเยี่ยงไร ก็คิดไม่ถึง ภรรยาร่วมผูกผมร่วมเตียงเคียงหมอนมานานหลายปีจะทำร้ายพระองค์! หวังว่าจะยังทันเวลา!”ระหว่างพูด หลี่หลงหลินและซูเฟิ่งหลิงมาถึงหน้าตำหนักเฟิ่งซีแล้ววันนี้ตำหนักเฟิ่งซี ป้องกันอย่างแน่นหนาองครักษ์หน้าประตูเห็นสองคนมา ก็รีบกางแขนขวางไว้ “องค์ชาย! ฮองเฮามีรับสั่ง ห้ามมิให้ผู้ใดเข้าตำหนักเฟิ่งซี! ท่านโปรดกลับไปด้วย!”สีหน้าหลี่หลงหล

ในเวลาเดียวกันฮองเฮาผู้มีเมตตาและคุณธรรมท่านนี้ ฉีกหน้ากากที่เต็มไปด้วยความอ่อนโยนและความอบอุ่นอย่างสิ้นเชิง ในสายตาของหลี่หลงหลิน ราวกับอสรพิษที่เลือกกัดคนตัวหนึ่ง!เพื่อทำให้ลูกชายแท้ๆ หลี่เทียนฉี่ขึ้นสู่ตำแหน่งฮ่องเต้ฮองเฮาหลู่ใกล้เสียสติเต็มที!แม้แต่ฮ่องเต้หวู่ นางก็กล้าลงมือสังหาร!นับประสาอะไรกับหลี่หลงหลิน?ขอเพียงฮองเฮาหลู่นำพระราชโองการแต่งตั้งรัชทายาทไปจากมือหลี่หลงหลินได้ แก้ไขชื่อแซ่ เปลี่ยนจากหลี่หลงหลินเป็นหลี่เทียนฉี่เช่นนั้น หลี่เทียนฉี่รัชทายาทที่ถูกปลด ก็สามารถกลับมาเป็นรัชทายาทได้ใหม่อีกครั้ง อย่างถูกต้องตามครรลองครองธรรม!“ท่านอย่าฝันเลย!”หลี่หลงหลินเก็บพระราชโองการไว้ในอก เผชิญหน้ากับฮองเฮาหลู่ทันใดนั้นเสียงฝีเท้าดังขึ้นจากภายนอกระลอกหนึ่งเว่ยซวินในชุดปักลายหม่าง เร่งฝีเท้าบุกเข้ามาข้างหลังเขา ยังมีองครักษ์เสื้อแพรทั้งหมดที่ชวนให้ตกตะลึงพรึงเพริดก็คือ ซูเฟิ่งหลิงถูกองครักษ์เสื้อแพรจับไว้ มือสองข้างไพล่หลัง ผลักเข้ามาแล้วเว่ยซวินเห็นฮ่องเต้หวู่นอนบนพื้น ไม่รู้เป็นหรือตาย ทันใดนั้นว้าวุ่นใจหนัก สีหน้าไม่สบอารมณ์มากฮองเฮาหลู่รีบร้องตะโกน ล้มล

หลี่หลงหลินปาดเหงื่อเย็นเต็มศีรษะ “พี่สะใภ้สาม เสด็จพ่อถูกวางยาพิษอะไร?”ภายในใจเขาว้าวุ่นมากแม้ซุนชิงไต้เชี่ยวชาญด้านยาพิษมากแต่หากเป็นพิษแปลกประหลาดนั่นก็ยุ่งยากแล้ว!สีหน้าซุนชิงไต้เคร่งขรึม พูดว่า “สารหนู!”เพียงเว่ยซวินได้ยิน ทันใดนั้นสีหน้าเผือดซีด ล้มลงกับพื้นสารหนู!แม้ว่านี่เป็นยาพิษที่พบเห็นได้บ่อยๆ แต่ฤทธิ์รุนแรงมาก ไม่มียารักษา!ฝ่าบาท ยังสามารถช่วยชีวิตกลับมาได้จริงหรือ?หลี่หลงหลินกลับถอนหายใจโล่งอกเฮือกหนึ่ง “เป็นสารหนูไม่ผิดไปดังคาด!”แท้จริงแล้วเมื่อครู่หลี่หลงหลินก็หยั่งเดาไว้แล้ว ยาพิษที่ฮองเฮาหลู่ใช้กับฮ่องเต้หวู่ อาจเป็นสารหนูเหตุผลนั้นง่ายมากประการแรก ที่นี่คือฝ่ายในของวังหลวง การป้องกันแน่นหนาต่อให้เป็นฮองเฮา ก็ไม่สามารถทำยาพิษแปลกอะไรออกมาได้อย่างง่ายดายประการที่สอง ในสายตาคนยุคสมัยโบราณ กินสารหนูเข้าไป นั่นต้องตายอย่างแน่นอนแท้จริงแล้วนี่คือความเข้าใจผิดอย่างหนึ่งสารหนูเป็นพิษ แต่มีวิธีถอนพิษย่อมดีกว่ายาพิษกระเรียนแดงทำนองนั้น ยาพิษที่สูญหายไปในยุคสมัยต่อมานั้นดีมากนักยิ่งไปกว่านั้นในเมื่อฮองเฮาหลู่ใส่สารหนูลงในน้ำแกงโสม นั่