All Chapters of องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น: Chapter 211 - Chapter 220

แสงอันล้ำค่า ส่องสว่างพร่างพรายถึงบนฟ้า!รถเกวียนเต็มไปด้วยทองคำและตั๋วเงินเปล่งแสงเจิดจ้า สว่างจะไม่อาจลืมตามอง!“ขันทีเว่ย…”เสียงของฮ่องเต้หวู่สั่นเครือ “เร็ว! ดึงผ้าสีดำของรถม้าคันอื่นออก ให้ข้าดูเร็วเข้า!”เว่ยซวินรีบดึงผ้าสีดำของรถม้าแต่ละคันออกรถม้าทุกคัน เต็มไปด้วยทองคำตั๋วเงิน แสงสีทองในลักษณะเดียวกันเปล่งประกายส่องสว่าง ทำให้ผู้คนตกตะลึง!สูด สูด...แม้แต่เว่ยซวินก็อดไม่ได้ที่จะอ้าปากค้าง!พระเก้าพันปีคนนี้ แม้ว่าจะร่ำรวยไม่แพ้ใครในแว่นแคว้น!แต่ทั่วไปแล้ว เว่ยซวินจัดการเรื่องของตั๋วเงินและธนบัตร!ตั๋วเงินฉากหน้าอาจสูงค่า แต่สุดท้ายก็ไม่สู้มูลค่าจากเงินจริงทองแท้!เงินสดสองล้านตำลึง!ถึงขั้นต้องใช้รถม้าหลายสิบคัน ลากมันขึ้นมาเป็นภูเขาเงินภูเขาทองที่แท้จริง!ยังไม่ต้องพูดถึงเว่ยซวิน แม้แต่ฮ่องเต้หวู่ ผู้สูงส่งแห่งเก้าห้า[footnoteRef:1] ก็แทบไม่ได้เห็นสิ่งมหัศจรรย์เช่นนี้ในชีวิตเท่าใดนัก! [1: เลขเก้า เป็นเลขที่มีค่าสูงสุดในบรรดาเลขหยาง(เลขคี่) และมีเลขห้าอยู่ตรงกลาง ดังนั้น “เก้าห้า” จึงเป็นสัญลักษณ์ของอำนาจของจักรพรรดิ] “องค์ชายเก้า นี่คือ…”เสียงของเว่ยซว

เหล่าขุนนางผู้สูงศักดิ์ยิ้มอย่างกว้าง ดูเหมือนจะเขินอายเล็กน้อยกงซูหว่านพูดอย่างเย็นชา “พวกเขามาที่นี่ ไม่ใช่เพราะตำแหน่งว่างในมือท่านหรอกหรือเจ้าคะ?”หลี่หลงหลินตระหนักได้ทันทีพวกขุนนางสูงส่งเหล่านี้ ข้อมูลสื่อสารดียิ่งก็ไม่รู้ว่าไปรู้มาจากไหนว่าเขาเพื่อสร้างกองทัพตระกูลซูขึ้นมาใหม่ ได้ขอตำแหน่งขุนนางมาจากเสด็จพ่อหลายสิบตำแหน่งตำแหน่งว่างเหล่านี้ มีค่าสำหรับเหล่าขุนนางอย่างที่สุด!พวกเขาทั้งหมดล้วนแต่เป็นสุนัข ดมได้กลิ่นก็กรูกันมาแล้ว!แต่นี่ก็ทำอะไรไม่ได้ขุนนางที่ต้องการการเลื่อนตำแหน่ง ไม่มีทางใดให้เดิน เช่นนั้นก็มีทางเดียวเท่านั้น นั่นคือเข้าร่วมกองทัพ สร้างผลงาน รับรางวัล!อันที่จริง เหล่าขุนนางผู้สูงศักดิ์ทำกันเช่นนี้มาตลอดหลายปีที่ผ่านมาตำแหน่งที่ดีในกองทัพ ล้วนแต่ถูกขุนนางซื้อขายไปนานแล้วเมื่อเวลาผ่านไป กองทัพต้าเซี่ยที่ยิ่งใหญ่ ก็กลายเป็นกองทัพชายหนุ่ม ทรุดโทรม สูญเสียประสิทธิภาพในการรบถ้าไม่ใช่เพราะกองทัพตรงกูลซูคอยปกป้องชายแดนทางเหนือ ปกป้องแม่น้ำและภูเขาเอาไว้ ต้าเซี่ยคงล่มสลายไปนานแล้ว!จนกระทั่งหม่านอี๋บุกเข้ามา สงครามก่อกำเนิดขึ้น เส้นทางสู่สวรรค์ของ

หลี่หลงหลินปฏิเสธอย่างเด็ดขาด “ไม่ขอรับ!”จางเฉวียนตกตะลึง มองไปที่หลี่หลงหลินด้วยความตกใจ “เจ้าว่าอะไรนะ? ข้าได้ยินไม่ชัดเจน!”หลี่หลงหลินหัวเราะและพูดเบาๆ “ข้าบอกว่า ไม่ ขอรับ!”ดวงตาของจางเฉวียนเบิกกว้าง จ้องมองไปที่หลี่หลงหลิน “เพราะเหตุใด?”หลี่หลงหลินพูดอย่างองอาจ “ข้าทำงานใต้บังคับบัญชาของเสด็จพ่อ สร้างกองทัพตระกูลซูขึ้นใหม่ ย่อมต้องทำให้ดีที่สุด ปฏิบัติตามกฎเกณฑ์ทุกข้ออย่างเคร่งครัด! ถ้าข้าเปิดประตูหลังให้ลูกชายของท่าน นั่นไม่ใช่ว่าฝ่าฝืนกฎ ผิดระเบียบเพื่อหาประโยชน์ส่วนตนหรอกหรือ?“อีกอย่าง ท่านน้าเองก็มีอำนาจในกองทัพ การจะจัดหาตำแหน่งให้ลูกชายไม่ใช่ว่าง่ายดายมากหรอกหรือ? เหตุใดท่านจึงต้องมาขอเอาจากข้าด้วย?”“พูดกันตามตรง นั่นเพราะเขาเป็นพวกไม่เอาอ่าว ไร้ความสามารถ!”คำพูดของหลี่หลงหลินไร้ซึ่งความสุภาพและนอบเคารพเขาในฐานะชายผู้เสเพลอันดับหนึ่งในเมืองหลวง นอกจากจะรู้ว่าคณิกาคนไหนงาม โรงเตี๊ยมร้านไหนมึนเมาง่าย เขายังรู้อีกอย่างหนึ่งอีกด้วยนั่นคือชายเสเพลจากตระกูลใหญ่ เป็นคนไร้ประโยชน์ที่แท้จริงหรงกั๋วกง จางเฉวียน มีความสามารถไม่น้อย กิจการทางทหารก็บริหารได้อย่างยอดเย

“ข้าโกรธเจ้าองค์ชายเก้านั่น แม้แต่หน้าข้าก็ยังไม่ไว้ให้!”“ส่วนเจ้าเด็กเวรนั่น ไร้ประโยชน์เสียจนแม้แต่หลี่หลงหลินก็ยังดูถูก...”จางเฉวียนระบายความโกรธทุกอย่างให้อวี่ชื่อได้ฟังอวี่ชื่อคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดด้วยความสับสน “องค์ชายเก้าหลี่หลงลิน ไม่ใช่ว่าร่ำลือเรื่องไร้ประโยชน์หรอกหรือเจ้าคะ? ก่อนหน้าดีด่าใครไม่ได้ก็ไปด่าเขา องค์ชายเก้าไม่อาจเทียบท่านได้ด้วยซ้ำ!”“ทำไมเขาถึงกลับตัวกลับใจ กลายเป็นคนโดดเด่นประสบความสำเร็จขึ้นมาได้กัน?”จางเฉวียนจิบชาแล้วพูดว่า “ผีสิรู้!”อวี่ชื่อถามอีกครั้ง “แม้ว่าหลี่หลงหลินจะโบยบินขึ้นสู่จุดสูงสุดไป แต่เขาก็เป็นเพียงองค์ชายไร้อำนาจ! กล้าดีอย่างไรถึงได้จองหอง ทำให้นายท่านอับอายต่อหน้าคนมากมายได้?”“ใครคอยอยู่เบื้องหลังหลี่หลงหลิน คอยสนับสนุนเขากัน?”จางเฉวียนพึมพำ “ยังจะเป็นใครได้อีก ย่อมต้องเป็นฮ่องเต้อยู่แล้ว! ทั้งฮ่องเต้ยังมอบกระบี่อาญาสิทธิ์ให้เขาแล้วด้วย! แม้แต่ตู้เหวินยวนจิ้งจอกเฒ่าก็ยังถูกหลี่หลงหลินทำให้เสียหน้า เสียหายไปครั้งใหญ่!”อวี่ชื่อส่ายหัวเล็กน้อย ปิ่นปักผมของนางแกว่งไปมา “ข้าคิดว่า คนที่อยู่เบื้องหลังองค์ชายเก้า อาจไม่ใช่ฮ่องเต้

เว่ยซวินจิบชา “ใต้เท้าตู้ไม่จำเป็นต้องทดสอบพวกเราหรอก! ท่านและข้าต่างก็ข้าราชบริพาร ทุกคนล้วนทำงานเพื่อฮ่องเต้! สำหรับศัตรูของท่านและข้า ย่อมต้องพวกทหารสูงศักดิ์...”ตู้เหวินยวนขมวดคิ้ว ถามด้วยความสับสน “ทหารสูงศักดิ์?”กองกำลังทั้งสาม ขุนที ขุนนางและทหาร ต่อหน้าและลับหลังราชสำนัก ล้วนแต่ต่อสู้กันอย่างดุเดือด แสดงให้เห็นถึงพลังอันยิ่งใหญ่ผู้นำของทหารสูงศักดิ์คือตระกูลซูอย่างไม่ต้องสงสัยนับตั้งแต่สมาชิกผู้ภักดีของตระกูลซูตายไป ศพถูกฝังทางตอนเหนือ ตระกูลนี้ก็เริ่มมีสัญญาณของการเสื่อมโทรมสำหรับอำนาจของหรงกั๋วกง ก็เป็นเพียงลิงสวมหมวก[footnoteRef:1] ไม่มีทางกลายเป็นความจริงได้! [1: อุปมาว่า คางคกขึ้นวอ] เว่ยซวินต้องการร่วมมือกับขุนนาง เพื่อจัดการกับทหารสูงศักดิ์จริงๆ หรือ?หรือว่า เขาต้องการคนล้มแล้วเหยียบซ้ำ เอาชนะกลุ่มทหารให้ได้โดยสิ้นเชิง ยุติการเผชิญหน้าสามกองกำลังในราชสำนัก?เว่ยซวินพยักหน้าและพูดอย่างหนักแน่น “ใช่แล้ว ทหารสูงศักดิ์!”ตู้เหวินยวนส่ายหัว “ทหารสูงศักดิ์เสียบารี ไม่คู่ควรที่จะเป็นศัตรูของเรา ยิ่งไม่คู่ควรให้สองเราร่วมมือกัน!”เว่ยซวินเคาะนิ้วลงบนโต๊ะแล้วพู