Semua Bab องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น: Bab 1241 - Bab 1244

หลี่หลงหลินเพิ่งออกจากบ่อน้ำพุร้อนก็ถูกซูเฟิ่งหลิงขวางไว้“องค์ชาย ท่านจะยื้อเวลาไปถึงยามใด?”ซูเฟิ่งหลิงขมวดคิ้วเล็กน้อย นัยน์ตาหงส์เปี่ยมความไม่พอใจหลี่หลงหลินหัวเราะเบาๆ “อะไรกัน สนมรักเจ้าร้อนใจแล้วหรือ?”ซูเฟิ่งหลิงพูดเสียงเย็นชา “สถานการณ์ในตอนนี้ข้าไม่ร้อนใจได้หรือ? ตอนนี้เสียเวลาระหว่างทางไปหลายวัน ราษฎร์ตงไห่จะทำเช่นไร?”“พวกเราได้รับคำสั่งจากราชสำนักส่งทหารไปปราบปรามกบฏ แต่ระหว่างเดินทางกลับมาเล่นน้ำ ราวกับไม่มีท่าทางการเดินทัพอย่างไรอย่างนั้น!”“ความฉับไวคือหัวใจของชัยชนะ ท่านรู้หรือไม่ว่าไปช้าหนึ่งวันจะต้องมีราษฎร์เคราะห์ร้ายมากน้อยเพียงใด? หรือท่านไม่ใส่ใจความเป็นตายของราษฎร์เหล่านี้กระนั้น?”จากเมืองหลวงถึงตงไห่ระยะทางไม่นับว่าไกลอิงตามความเร็วในการเดินทัพตอนนี้ อย่างน้อยอีกครึ่งเดือนจึงจะถึงตงไห่ตอนนั้นตงไห่คงตกอยู่ในความทุกข์ยากอย่างแสนสาหัสหลี่หลงหลินพูดเสียงเครียด “เฟิ่งหลิง ข้ารู้เจ้าคิดถึงเพียงราษฎร์ หมายมั่นจะปราบกบฏโดยเร็ว ตงไห่เป็นที่ดินศักดินาของข้า ราษฎร์ตงไห่ก็คือราษฎร์ของข้า ไฉนเลยจะไม่ใส่ใจความเป็นตายของราษฎร์?”“เจ้าเองก็ต้องตระหนักถึงฮูหยินผ

ข่าวรัชทายาทหลี่หลงหลินนำกองทัพสกุลซูมาปราบเมืองตงไห่แพร่งพรายมาแล้วตงไห่ตกอยู่ในความโกลาหลเหล่าราษฎร์ต่างวิตกกังวลใจ พูดซุบซิบนินทาตั้งแต่หัวถนนจนสุดตรอกเรื่องดีปกปิดไว้อย่างเงียบเชียบ เรื่องร้ายแพร่งพรายไปนับพันลี้คนตงไห่ต่างรู้ชื่อเสียงฉาวโฉ่ของหลี่หลงหลินอย่างถ้วนทั่วบัดนี้ตงไห่กลายเป็นที่ดินศักดินาของเขาแล้ว ไม่ว่าพ่อค้าหาบเร่หรือตระกูลสูงศักดิ์ทั้งหมดก็ล้วนต้องประสบเคราะห์ร้ายทว่าแปดตระกูลใหญ่ขุนนางขั้นสูงตงไห่กลับเงียบงันมาโดยตลอดในเวลาเพียงชั่วพริบตาสถานการณ์ของตงไห่ก็กลายเป็นเปราะบางขึ้นมาท้องฟ้าปลอดโปร่งสะท้อนผืนน้ำสีฟ้าใสดุจกระจกองค์หญิงใหญ่ยืนบนเรือใหญ่ ทอดสายตามองมหาสมุทรสีฟ้ากว้างใหญ่ลึกสุดหยั่ง ขมวดคิ้วแน่น ตั้งแต่ต้นจนจบไม่พูดจา“องค์หญิงใหญ่ สถานการณ์อยู่เหนือการควบคุมเล็กน้อย”นินจาคนหนึ่งคุกเข่าข้างเดียว กระซิบพูดเสียงค่อยใบหน้าด้านข้างขององค์หญิงใหญ่เย็นชา ริมฝีปากแดงขบเม้มเล็กน้อยตนเองยืมมือพี่เขยของฝ่าบาทฆ่าเจ้าเมืองตงไห่ เดิมทีวางแผนเชือดไก่ให้ลิงดู ทำให้ตระกูลขุนนางขั้นสูงตงไห่ยอมศิโรราบคิดไม่ถึงเลยว่าหลี่หลงหลินจะอาจหาญวู่วามถึงเพียงนี