บททั้งหมดของ องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น: บทที่ 1131 - บทที่ 1140

อย่างไรเสียทั้งสองตระกูลเป็นสหายเก่าแก่กันมานาน พบเจอสถานการณ์เช่นนี้ ย่อมสมควรยื่นมือเข้าช่วยเหลือฮูหยินผู้เฒ่าซูเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ตระกูลต่งไปล่วงเกินผู้ใดเข้า ถึงได้ถูกลงมืออย่างโหดเหี้ยมเช่นนี้! นึกไม่ถึงว่าในเมืองหลวงจะเกิดเรื่องราวเช่นนี้ขึ้นได้”ลั่วอวี้จู๋เอ่ยต่อ “ฮูหยินผู้เฒ่า เรื่องนี้มีเบื้องลึกเบื้องหลังที่ซับซ้อน พัวพันกับผู้คนมากมาย เกรงว่าจะไม่ง่ายดายอย่างที่เห็นภายนอกเจ้าค่ะ”“แต่...”ฮูหยินผู้เฒ่าแสดงสีหน้าเคร่งขรึม เป็นสัญญาณให้ลั่วอวี้จู๋พูดต่อลั่วอวี้จู๋กล่าว “แต่เรื่องนี้มีผู้บงการอยู่เบื้องหลัง ต้องการใช้การที่ตระกูลซูให้ที่พักพิงแก่หญิงม่ายตระกูลต่ง มาใส่ร้ายองค์รัชทายาทและตระกูลซูเจ้าค่ะ”ฮูหยินผู้เฒ่าเข้าใจความหมายของลั่วอวี้จู๋ในทันที“ยามนี้ หลี่เทียนฉี่ได้ร่วมมือกับเหล่าบัณฑิต เตรียมจะเข้าเฝ้าทูลกล่าวโทษองค์รัชทายาทในราชสำนัก กล่าวหาว่าทรงใช้อำนาจโดยมิชอบ ปกป้องผู้กระทำผิด”ฮูหยินผู้เฒ่าซูกระแทกไม้เท้าหัวมังกรในมือลงกับพื้นอย่างแรงหากเป็นสมัยที่ฮูหยินผู้เฒ่ายังเยาว์วัย พลังเพียงเท่านี้ก็คงทำให้แผ่นหินแกร่งแตกเป็นเสี่ยงๆ ได้แล้ว“คาดไม่ถึงว่

“เบาะแส?”ลั่วอวี้จู๋สับสน ตั้งแต่ต้นจนบัดนี้ นางยังไม่ได้รับเบาะแสใดๆ เลย“ปล่อยข่าวออกไปว่า ในบรรดาหญิงม่ายตระกูลต่งเมื่อวาน มีคนเห็นโฉมหน้าของฆาตกรชัดเจน เมื่อนั้นฆาตกรจะปรากฏตัวขึ้นเอง”คนตระกูลซูต่างมองหน้ากันด้วยความประหลาดใจไม่อยากจะเชื่อสิ่งที่หลี่หลงหลินพูดลั่วอวี้จู๋ก็ลังเลอยู่บ้าง “องค์รัชทายาท ท่านแน่ใจหรือว่าวิธีนี้จะได้ผล? หากเรื่องนี้ถูกเปิดโปง เกรงว่าจะนำภัยมาสู่ตระกูลซู”หลี่หลงหลินกล่าวด้วยความมั่นใจ “วางใจเถิด ต้องได้ผลอย่างแน่นอน เชื่อในการตัดสินใจของข้า”หลี่หลงหลินรู้ตั้งแต่แรกแล้วว่า ผู้บงการเบื้องหลังจะต้องเป็นองค์หญิงใหญ่ดูเหมือนว่าตอนนี้องค์หญิงใหญ่จะกุมข้อมูลทุกอย่างไว้ดังนั้นนางจึงปรากฏตัวในทุกสถานที่สำคัญได้ทันท่วงทีแต่นางมองข้ามสิ่งหนึ่งไปข้อมูลบางอย่างเป็นของปลอมครั้งนี้หลี่หลงหลินจงใจปล่อยข่าวลวง เพื่อล่อให้ฆาตกรปรากฏตัวยิ่งไปกว่านั้นคือผู้ที่สามารถลงมือได้อย่างโหดเหี้ยม!พวกเขาจะต้องรักษาชื่อเสียงของตนเอง แม้จะต้องเสี่ยงอันตรายเพียงใดก็จะกำจัดตระกูลต่งให้สิ้นซาก!ลั่วอวี้จู๋พยักหน้า “ถ้าเช่นนั้น ข้าจะไปสั่งการให้ผู้รับผิดชอบหนัง

เขาไม่เคยพบเห็นสตรีใดงดงามถึงเพียงนี้มาก่อน!ทันใดนั้น กระแสโลหิตพลุ่งพล่านพุ่งขึ้นศีรษะ ความมึนเมาที่มีเมื่อครู่พลันสลายหายไปสิ้น!“น้องหญิง นี่คือ...?”หลี่เทียนฉี่จ้องมองเฟิงไม่วางตาสำรวจตรวจตราอย่างละเอียดถี่ถ้วนตั้งแต่บนลงล่าง ไม่ยอมละสายตาแม้เพียงเสี้ยววินาทีใบหน้าที่งดงามราวกับถูกสวรรค์สลักออกมา ดวงตากลมโตอันแสนชวนหลงใหลซ่อนอยู่ใต้ขนตาหนาทอดยาวไม่ว่าจะเป็นใบหน้าหรือรูปร่าง ล้วนเป็นสิ่งที่ยอดเยี่ยมที่สุดเท่าที่เขาเคยพบเจอประกอบกับบุคลิกที่ดูบอบบางน่าทะนุถนอมในเวลานี้ หลี่เทียนฉี่จึงเข้าใจว่า เหตุใดจึงกล่าวกันว่าสตรีนั้นทำมาจากน้ำเขาไม่เคยพบเห็นสตรีที่ดูนุ่มนวล อ่อนหวานถึงเพียงนี้!องค์หญิงใหญ่แย้มยิ้มเล็กน้อย “พี่ใหญ่ นี่คือสาวใช้คนสนิทที่ข้าพามาจากตงอิ๋ง หากท่านพี่ถูกใจ ข้าก็จะมอบนางให้เป็นของขวัญแก่ท่าน”“เพราะเราพี่น้องไม่ได้พบกันมานานหลายปี ข้ากลับจากตงอิ๋งก็ไม่ได้เตรียมของขวัญล้ำค่าใดๆ ให้ท่านพี่เลย”หลี่เทียนฉี่รู้สึกยินดียิ่งนัก!เขาไม่ได้มีความรู้สึกเช่นนี้นานแล้ว“ดี ดี ดี!”“น้องหญิงรู้ใจข้าที่สุด!”“คาดไม่ถึงว่าตงอิ๋งจะมีสตรีงามถึงเพียงนี้ ช่างเป็

โอบซ้ายกอดขวา สำราญใจยิ่งนักเหล่าสาวงามเอนกายซบในอ้อมอกของเหล่าบัณฑิต ราวกับนกน้อยน่ารัก หยอกเย้ากันอย่างสนุกสนานฉินฮั่นหยางสังเกตเห็นว่า มีเพียงหลี่เทียนฉี่เท่านั้นที่ข้างกายว่างเปล่า จึงเกิดความสงสัย“นี่จะไม่ใช่กับดักที่หลี่เทียนฉี่จงใจวางไว้หรือ?”“ใช้กลเม็ดสตรีล่อลวงพวกเรา แล้วใช้เรื่องนี้มาข่มขู่?”เพราะหลักการที่เหล่าบัณฑิตยึดถือในการรับราชการ คือการอ่านคัมภีร์ปราชญ์เท่านั้นหากมีผู้พบเห็นภาพความสำเริงสำราญเช่นนี้จะต้องคิดว่าเหล่าบัณฑิตเหล่านี้เอาความรู้ไปทิ้งเสียหมด!ฉินฮั่นหยางผลักหญิงสาวชาวตะวันตกในอ้อมแขนออกไปโดยสัญชาตญาณ จัดเสื้อผ้าให้เรียบร้อย นั่งตัวตรงเล็กน้อย “เหตุใดวันนี้องค์ชายจึงดูไม่รื่นรมย์? หรือว่าทรงมีเรื่องกังวลพระทัย?”เหล่าบัณฑิตที่กำลังดื่มกินกันอย่างสนุกสนาน ต่างวางจอกสุราลง แล้วหันมามองหลี่เทียนฉี่ด้วยความสงสัยแต่ละคนต่างคิดในใจ “หลี่เทียนฉี่จะไม่คิดร้ายต่อพวกเราใช่หรือไม่?”หลี่เทียนฉี่แย้มยิ้มเล็กน้อย “ใต้เท้าทั้งหลายโปรดวางใจ เถิด ข้าจะไปสนใจสตรีชั้นต่ำในอ้อมกอดของพวกท่านได้อย่างไร?”เหล่าบัณฑิตประหลาดใจหญิงงามชาวตะวันตกในต้าเซี่ยนั้น ถ

เฟิงยังคงนั่งอยู่บนพื้น สะอื้นเบาๆ ราวกับลูกแมวขี้อ้อนคลอเคลียอยู่ข้างกายหลี่เทียนฉี่หลี่เทียนฉี่กล่าวเสียงทุ้ม “วันนี้ข้าเพิ่งได้รับข่าว การสังหารล้างตระกูลต่ง พวกเจ้าไม่เพียงแต่ทำงานไม่เรียบร้อย ยังปล่อยให้มีผู้รอดชีวิต!”“อะไรนะ?”ม่านตาของเฟิงหดเล็กลงนางมั่นใจในวิชาลอบสังหารของตนเองยิ่งนักภายใต้มือของนาง ไม่มีทางที่จะมีหลงเหลือผู้รอดชีวิตไปได้!แต่สุราทำให้คนเผยความในใจ น้ำเสียงของหลี่เทียนฉี่หนักแน่นจริงจัง ไม่เหมือนเรื่องล้อเล่นหลี่เทียนฉี่กล่าวเสียงเย็นชา “ปล่อยให้ไท่ผิงดีใจไปเถอะ! นี่เป็นข่าวลือที่ได้มาก่อนใคร รีบกลับไปรายงานนายของเจ้าซะ!”“พรุ่งนี้เช้า ข่าวนี้จะถูกตีพิมพ์ลงในหนังสือพิมพ์วิชาการต้าเซี่ย เมื่อนั้นคนทั้งเมืองจะรับรู้ หากปล่อยให้เกิดความผิดพลาดใหญ่หลวงเช่นนี้ ผลที่ตามมาจะร้ายแรงเกินคาดเดา!”“เจ้ารีบกลับไปสารภาพผิดเสียตอนนี้ ยังพอมีทางแก้ไข!”เฟิงสูดลมหายใจเข้าลึกๆหากเรื่องนี้ปรากฏบนหน้าหนังสือพิมพ์วิชาการต้าเซี่ยเกรงว่าแผนการขององค์หญิงใหญ่จะต้องล้มเหลวไม่เป็นท่า!เฟิงขมวดคิ้ว “จะเป็นไปได้อย่างไรที่จะมีผู้รอดชีวิต? เป็นไปไม่ได้!”เฟิงไม่เคยสงสั