Lahat ng Kabanata ng The Spoiled Wife of Attorney Dankworth: Kabanata 81 - Kabanata 90

SA KABILA NG pagod ni Bethany ay hindi siya dalawin ng antok kahit nakalapat na ang kanyang likod sa kama. Nakailang biling na siya sa higaan upang humanap ng komportableng pwesto ngunit wala siyang makuha kahit na ilang beses niyang sinubukan ‘yun. Subalit sa tuwing ipipikit niya ang mga mata ay ginigising siya ng diwa sa pakiramdam na yakap-yakap siya ng matipuno at makisig na mga braso ni Gavin habang naglalakad ito sa gitna ng buhos ng ulan. Hindi lang iyon, dala ng kanyang malikot na imahinasyon ay naririnig niya rin ang nakakakilig na malambing na pagtawag ni Gavin sa kanyang pangalan nang paulit-ulit dahilan upang ang diwa niya ay mas magising pa at itaboy ang antok niya. “Waaah! Ano ba? Patulugin mo naman ako! Patulugin mo ako!” bulalas niyang nagtakip pa ng kumot sa mukha upang itago ang kilig na nakabalandra sa kanyang mukha na tanging siya lang naman ang nakakaramdam at nakakakita, mas naging gwapo pa sa paningin niya si Gavin. Para itong hero niya in shining armor dahil p

TUMAYO NA SI Gavin nang matapos niyang lagyan ang kabilang paa ni Bethany. Magaan na niyang tiningnan at nginitian ang dalaga na pumanaog na rin ng kama. Umapak ang mga paa nito sa malamig na sahig ng silid. Walang pakundangan na niyang iniyakap ang dalawa niyang braso sa leeg ng binata. Ang mapangahas niyang galaw na iyon ay ikinagulat nang sobra ni Gavin na nahigit ang hininga nang ilang segundo. Hindi pa nakuntento dito ang dalaga, tumingkayad ito upang subukang abutin ang labi ng binatang bahagyang nakaawang. Parang estatwang hindi makagalaw si Gavin na blangkong tinitigan lang sa mukha ang dalaga at pinagmasdan kung ano ang tangkang gawin nito sa kanya. Kung sasabayan niya ito at paiiralin ang dikta ng nag-iinit niyang katawan, paniguradong kanina niya pa ito sinunggaban. Ang mga tingin namang iyon ni Gavin kay Bethany ay nagpainit ng katawan ng dalaga na panandaliang nawala ang gumagapang na hiya. Para siyang naging ibang tao bigla.“S-Sandali lang, Thanie.” awat niya nang ilang

BAGO LUMABAS NG silid ay naisip din ni Bethany na bagay sa kanya ang off shoulder peach dress na binili ng secretary kahit na minsan lang siya magsuot ng ganong style ng damit. More on fitted jeans siya at saka crop top or mga formal attire dala na rin ng kanyang propesyon bilang guro. Ganun ang klase ng mga pormahan niya. Subalit dahil wala naman siyang dalang damit, alangan namang mag-inarte pa siya at maghanap sa abogado ng papasa sa kanyang panlasa? May hiya pa rin naman siya kahit na mukha siyang mapagsamantala sa paningin ng ibang tao. Dapat niyang ilagay sa tamang lugar ang kanyang kaartehan. Huwag sa araw na iyon, sa ibang araw na lang kapag may karapatan na siyang gawin iyon at hindi na siya pabigat sa ibang taong nasa paligid niya. Marapat na magpasalamat na lang siya kung ano ang ibinibigay sa kanya. Kumbaga ay maging grateful. Abot sa tainga ang ngiti na naupo siya harapan ng abogadong hindi bumibitaw ang tingin sa katawan niya. Bakit? Labas na labas kasi ang ganda ni Beth

MALUTONG NA HALAKHAK ang tanging isinagot ni Albert kay Bethany sa litanya niyang iyon. Para sa lalaki ay imposible na bawiin iyon ng dating nobya kung nakapangako na ito sa kanya. Hindi iyon ugali nito. Sobrang halaga ng mga magulang nito kung kaya naman hindi ito basta tatanggi o magba-back out sa alok niya kung ikakabuti naman iyon ng madrasta at ama. Hindi niya sila hahayaang mapahamak kung kaya naman hindi siya naniniwala sa sinasabi ng dalaga. Baka nagbibiro lang ito o kung hindi naman ay paniguradong may nangyari kung kaya bigla itong kinapitan ng tapang na ‘di niya alam kung saan nanggaling.“Talaga, Bethany? Wala kang anumang pakialam kay Tita Victoria at Tito Benjo? Gusto mo talaga silang makitang nahihirapan? Hindi ka ba nakokonsensya ha? Akala ko ba nakahanda kang gawin ang lahat para sa kanila? Ni ang paghalik nga sa talampakan ko ay kaya mong gawin para sa kanilang dalawa di ba?Anong nangyari? Bakit binabawi mo na? Hindi ka ba natatakot sa maaari kong gawin sa kanila?”

GALIT NA INIHAMPAS ni Albert ang isa niyang palad sa katawan ng kotse matapos niyang ibaba ang tawag sa dalaga. Ang buong akala niya ay magtatagumpay na siyang makuha ito ngunit hindi pala. May pumigil na makuha niya ang gusto niya sa babae at hindi niya matanggap na ang future bayaw niya lang ang gagawa noon sa kanya. Halos dumugo na ang kanyang labi sa mariing pagkakakagat niya bunga ng kanyang galit at hinanakit na nararamdaman. Dito niya ibinaling ang lahat ng nararamdaman niya at hindi niya napansin na lumikha na iyon agad ng sugat. Ang sakit-sakit ng puso niya. Mas masakit pa ‘yun sa sugat na gawa ng kutsilyo sa kanyanng tagiliran. Parang wala iyong katapusan eh. “Bethany Guzman!” sambit ni Albert habang nandidilim na ang mga mata habang naiisip ang mukha ng babaeng paniguradong sa mga sandaling iyon ay pinagtatawanan na siya. “Inuubos mo ang pasensya ko. Sinasagad at sinusubukan mo ako kung hanggang saan aabot ang pagtitimpi ko ng mas tumitindi pang galit ko sa’yo! Hintayin mo