เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง의 모든 챕터: 챕터 181 - 챕터 190

"คุณดื่มกับใคร?"“แล้วคุณมายุ่งอะไรด้วย”“ได้ ยังจะปากแข็งอีกเหรอ? งั้นผมรอคุณสร่างเมาดี ๆ ก่อน แล้วมาดูกันสุดท้ายแล้วคุณจะยังปากแข็งอยู่ไหม หรือว่าผมกันแน่ที่จะแข็ง”หลังจากที่หลินหยางพูดอย่างนั้น แล้วจึงโผตัวเข้าไปจูบปากแดงของฉินโม่หนง ส่วนมืออีกข้างก็โอบรอบเอวอรชรของเธอ ทำให้ฉินโม่หนงดิ้นหนีไม่ได้ "อื้ออ อืมม..."พอเริ่มฉินโม่หนงก็กัดฟันไว้แน่น ไม่เปิดโอกาสให้หลินหยางบุกเข้ามาโจมตี แต่การยืนกรานนี้ก็ทำได้เพียงแค่ชั่วงเวลาสั้น ๆ เท่านั้น ร่างกายของเธอค่อย ๆ อ่อนระทวยลง ฟันที่กัดไว้แน่นก็ค่อย ๆ เปิดเผยอออก ให้หลินหยางรุกล้ำเข้ามาได้ มือของฉินโม่หนงที่ผลักหลินหยาง ก็ค่อย ๆ ยกขึ้น โอบกอดหลินหยางเอาไว้ เธอดื่มเข้าไปไม่น้อยเลย ทั้งที่เมาอยู่แล้ว เมื่อแอลกอฮอล์ออกฤทธิ์ อุณภูมิในร่างกายก็พุ่งสูงขึ้น จึงเป็นเหตุทำให้เธอจมดิ่งลงอย่างรวดเร็ว ครั้งนี้ ฉินโม่หนงรุกล้ำมากกว่าเดิม ดูท่าเหมือนว่าจะเปลี่ยนมาเป็นฝ่ายรุกเองเสียด้วยซ้ำ พวกเขาทั้งสองย้ายจากโถงทางเข้าไปที่โซฟาในห้องนั่งเล่นอีกครั้งฉินโม่หนงนั่งบนตัวของหลินหยาง แล้วยกมือขึ้นเพื่อแก้ผมยาว ทันใดนั้นเส้นผมดำขลับทั้งสามพันเส้

“หยุดพูดไร้สาระได้แล้ว ใครเป็นผู้หญิงของคุณ? ฉันถูกคุณบังคับต่างหาก ถ้ามีโอกาส ฉันจะฆ่าคุณอย่างไม่ลังเลเลยแม้แต่นิดเดียว เพียงแค่ ตอนนี้ฉันยังไม่มีวิธีฆ่าคุณ”ฉินโม่หนงเริ่มปากแข็งอีกครั้ง“หลินหยาง คุณจำฉันไว้ให้ดี! ว่าฉันไม่ใช่ผู้หญิงของคุณ ชั่วชีวิตนี้ก็ไม่ใช่เป็นผู้หญิงของคุณ”หลินหยางเม้มปาก ขี้เกียจเกินกว่าจะโต้เถียงกับฉินโม่หนงเรื่องนี้“มาพูดถึงคุณหลินผู้ลึกลับคนนี้กันดีกว่า คุณวางแผนที่จะสร้างความสัมพันธ์อย่างไร?” หลินหยางถาม“ทำไมฉันต้องบอกคุณด้วยล่ะ? บอกคุณไปแล้วจะมีประโยชน์อะไร? คุณช่วยฉันได้เหรอ” ฉินโม่หนงตะคอกอย่างเย็นชา“บางทีผมอาจจะช่วยคุณได้จริง ๆ ” หลินหยางยิ้ม“ฉันจะหาทางเอง ตุณไม่ต้องห่วงหรอก วันนี้ฉันเหนื่อยมาก จัดการกับเรื่องที่บริษัทไปกองหนึ่ง ตกเย็นมายังต้องไปดื่มเหล้าเข้าสังคมอีก คุณช่วยอุ้มฉันขึ้นไปพักข้างบนได้ไหม”ฉินโม่หนงดูเหมือนไม่เต็มใจที่จะพูดมากเกินไปเกี่ยวกับเรื่องธุรกิจกับหลินหยางหลินหยางอุ้มฉินโม่หนงขึ้นมาแล้วเดินขึ้นไปชั้นบนในระหว่างขั้นตอนการขึ้นไปชั้นบน หลินหยางยังลังเลว่าจะถามโดยตรงเกี่ยวกับอุบัติเหตุทางรถยนต์ของพ่อแม่ดีไหมถ้าอุบัติ

ฉินโม่หนงมองดูหลินหยางจากไป เธอสูดบุหรี่เข้าลึก ๆ จากนั้นหายใจออกเป็นวงแหวนควันอย่างสง่างาม แล้วดับก้นบุหรี่“หลินหยาง ฉันหวังว่าคุณจะไม่มีวันค้นพบความจริงตลอดไป การรู้ความจริง อาจไม่ใช่เรื่องดีสำหรับคุณ”ฉินโม่หนงถอนหายใจอย่างเอ้อระเหย ลมในยามค่ำคืนที่พัดผ่าน ทำให้เธอรู้สึกหนาวขึ้นเล็กน้อยคืนนี้ เธอคงอยู่คนเดียวอีกครั้ง ทั้งที่นอนไม่หลับหลินหยางขับรถ ไปทางแยกที่พ่อแม่ของเขาประสบอุบัติเหตุก่อน ในหัวยังนึกถึงวิดีโอเหตุการณ์อุบัติเหตุทางรถยนต์คนขับรถผู้ก่อการในที่เกิดเหตุที่มีผู้เสียชีวิต ทางสถานีตำรวจทำการตรวจสอบประวัติของคนขับรถ เขาก็เป็นเพียงคนขับรถบรรทุกธรรมดา ที่มีประวัติอาชญากรรมไม่ดี โดยตอนที่เกิดอุบัติเหตุ เขาเพิ่งได้รับการปล่อยตัวจากเรือนจำมาได้ครึ่งปี“ดูเหมือนว่ายังต้องหาโอกาสตรวจสอบไฟล์จากสถานีตำรวจเกี่ยวกับคดีนี้อีกครั้ง”หลินหยางกำลังคิดว่าการตรวจสอบไฟล์ของทางสถานีตำรวจคงเป็นเรื่องยาก แม้ว่าเขาจะขอให้ครอบครัวมู่หรงออกมารับหน้าหน้าให้ แต่ก็อาจจะเป็นไปไม่ได้แต่เฉาเค่อหมิงอาจจะมีวิธี ที่เพียงพอสำหรับการได้รับไฟล์ ท้ายที่สุดเขาเป็นผู้อำนวยการฝ่ายเลขานุการการเงิน ซึ่

“จะเป็นไปได้ยังไง? ผมไม่ใช่คนแบบนั้น”ทายาทเศรษฐีกล่าวว่า“งั้นก็ไม่มีความหมายแล้วสิ ไม่ใช่ว่าคุณอยากจะขึ้นฉันเหรอ นี่แสดงว่าฉันไม่มีเสน่ห์สินะ นี่ถือเป็นการดูถูกฉัน”หลังจากที่โฉวเยี่ยจื่อพูดอย่างนั้น เธอก็เปิดประตูรถแล้วลงจากรถไปทายาทเศรษฐีถูกโฉวเยี่ยจื่อทำให้อึ้งไปชั่วขณะ เขาจึงรีบลงรถไปแล้วพูดว่า "คนสวย คุณหมายถึงอะไร? คุณยังหวังให้ผมทำไม่ดีกับคุณอยู่หรือเปล่า?"“แล้วคุณอยากอย่างว่าไหมล่ะ” โฉวเยี่ยจื่อพูดด้วยรอยยิ้ม“อยาก! อยากอย่างมากเลยหล่ะ ตราบใดที่คุณขึ้นรถของผม ไปที่โรงแรมหรือไปที่ป่า ผมจะติดตามคุณไปจนสุดทาง รับรองเลยว่าคุณต้องพอใจได้อย่างแน่นอน ”ทายาทเศรษฐีจงใจอวดกล้ามเนื้อ ในใจรู้สึกมีความสุข คิดไม่ถึงเลยว่าระหว่างทางกลับบ้านกลางดึกแบบนี้ จะได้พบเข้ากับหญิงชั้นสูงสักคนโฉวเยี่ยจื่อเพิกเฉยต่อทายาทเศรษฐี แต่หลังจากขยิบตาให้เขาแล้ว เธอก็บิดเอวแล้วเดินไปที่สวนสาธารณะข้างๆ จิตวิญญาณของทายาทเศรษฐี ถูกโฉวเยี่ยจื่อล่อลวง เขาจึงรีบตามไปทันทีที่เดินเข้าไปในเงามืด จู่ ๆ โฉวเยี่ยจื่อก็หันหลังกลับมา แล้วเคลื่อนไหวโดยการหักคอทายาทเศรษฐี ทายาทเศรษฐีตัณหากลับคนนี้ ถึงแก่ความ

“เป็นความคิดที่ดี! คุณชายเซวียฉลาดมาก!”หลี่เหยียนปรบมือทันทีเมื่อมู่หรงยิ่นด้ยินสิ่งนี้ เธอก็ขมวดคิ้ว ก่อนจะพูดอย่างเย็นชา "คุณชายเซวีย สิ่งที่คุณกำลังทำมันเป็นการกลั่นแกล้งกันเกินไป! คุณคิดว่าตระกูลมู่หรงของฉันอ่อนแอจริงๆ หรือ?"เซวียเผิงจวี่ยิ้มอย่างดูถูกแล้วพูดว่า "อย่าพูดว่าคุณเป็นเพียงส่วนหนึ่งของตระกูลมู่หรงสิ แม้แต่ตระกูลมู่หรงในหนานตู ก็ยังไม่ได้อยู่ในสายตาตระกูลฉินของพวกเราเลย ให้รังแกคุณเหรอ แล้วยังไงต่อล่ะ? "มู่หรงยิ่นรู้ว่าเซวียเผิงจวี่นำปรมาจารย์ฝึกยุทธมาด้วย ซึ่งตระกูลมู่หรงไม่สามารถจัดการได้เลยเซวียเผิงจวี่ยืนกรานที่จะเทเลือดพิษลงบนร่างกาย แต่เธอไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากถูกรังแกอยู่แบบนี้ ถึงแม้ในใจของมู่หรงยิ่นจะโกรธมากก็ตาม“คุณชายเซวีย โปรดคิดให้ดีอีกครั้ง!”หานลี่ฉินพยายามห้ามปรามอย่างกล้าหาญ ทั้งนี้เจียงหลินเลขาของมู่หรงยิ่นก็รีบเข้ามาปกป้องมู่หรงยิ่นไว้ “ผู้อำนวยการหาน คุณอยากลองรสผื่นพิษโลหิตเหมือนกันเหรอ?”เซวียเผิงจวี่เหลือบมองหานลี่ฉินด้วยความเย็นชา“คุณชายเซวีย คุณหนูฉินไมได้หลับทั้งคืน ได้แต่อยู่ที่โรงพยาบาลตลอดเวลา ผมพยายามอย่างเต็มที่แล้ว! ยิ่