บทที่ 181

"คุณดื่มกับใคร?"

“แล้วคุณมายุ่งอะไรด้วย”

“ได้ ยังจะปากแข็งอีกเหรอ? งั้นผมรอคุณสร่างเมาดี ๆ ก่อน แล้วมาดูกันสุดท้ายแล้วคุณจะยังปากแข็งอยู่ไหม หรือว่าผมกันแน่ที่จะแข็ง”

หลังจากที่หลินหยางพูดอย่างนั้น แล้วจึงโผตัวเข้าไปจูบปากแดงของฉินโม่หนง ส่วนมืออีกข้างก็โอบรอบเอวอรชรของเธอ ทำให้ฉินโม่หนงดิ้นหนีไม่ได้

"อื้ออ อืมม..."

พอเริ่มฉินโม่หนงก็กัดฟันไว้แน่น ไม่เปิดโอกาสให้หลินหยางบุกเข้ามาโจมตี แต่การยืนกรานนี้ก็ทำได้เพียงแค่ชั่วงเวลาสั้น ๆ เท่านั้น ร่างกายของเธอค่อย ๆ อ่อนระทวยลง ฟันที่กัดไว้แน่นก็ค่อย ๆ เปิดเผยอออก ให้หลินหยางรุกล้ำเข้ามาได้

มือของฉินโม่หนงที่ผลักหลินหยาง ก็ค่อย ๆ ยกขึ้น โอบกอดหลินหยางเอาไว้

เธอดื่มเข้าไปไม่น้อยเลย ทั้งที่เมาอยู่แล้ว เมื่อแอลกอฮอล์ออกฤทธิ์ อุณภูมิในร่างกายก็พุ่งสูงขึ้น จึงเป็นเหตุทำให้เธอจมดิ่งลงอย่างรวดเร็ว

ครั้งนี้ ฉินโม่หนงรุกล้ำมากกว่าเดิม ดูท่าเหมือนว่าจะเปลี่ยนมาเป็นฝ่ายรุกเองเสียด้วยซ้ำ

พวกเขาทั้งสองย้ายจากโถงทางเข้าไปที่โซฟาในห้องนั่งเล่นอีกครั้ง

ฉินโม่หนงนั่งบนตัวของหลินหยาง แล้วยกมือขึ้นเพื่อแก้ผมยาว ทันใดนั้นเส้นผมดำขลับทั้งสามพันเส้