บททั้งหมดของ เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง: บทที่ 201 - บทที่ 210

เฉินเหว่ยที่เป็นบอดี้การ์ดได้ยินคำพูดประโยคนี้ของฉินอี๋หลิง ก็ไม่พยายามปิดบังอีกต่อไป“คุณหนูอี๋หลิง ผมทำเรื่องที่ละอายใจต่อคุณจริง ๆ แต่ทั้งหมดนี้ ไม่เกี่ยวข้องอะไรกับครอบครัวของผม หวังว่าคุณจะไว้ชีวิตคนในครอบครัวของผมด้วย”“ดูท่า ผื่นพิษโลหิตนี้จะเกี่ยวข้องกับลูกผู้พี่ของฉันจริง ๆด้วยซินะ เฉินเหว่ย ขอเพียงแค่นายยอมพูดความจริง ฉันขอรับรองว่าคนในครอบครัวของนายจะไม่เป็นอะไรแน่นอน”ฉินอี๋หลิงกล่าวแต่เฉินเหว่ยกลับไม่ได้เลือกที่จะพูดเรื่องทั้งหมดกับฉินอี๋หลิง“คุณหนู ถ้าหากผมพูด คนในครอบครัวของผมจะต้องตายแน่ ตอนนี้มีเพียงใช้ความตายชดเชยความผิด!”เฉินเหว่ยพูดจบ ยกมือขึ้นแล้วตบที่หน้าผากของตัวเองทีหนึ่ง ฆ่าตัวตายตรงนั้นทันทีเมื่อฉินอี๋หลิงเห็นดังนั้น ก็หมดหนทางเช่นกัน แต่การที่เฉินเหว่ยฆ่าตัวตายรวมทั้งคำพูดพวกนั้นที่เขาพูดก่อนตาย ก็สามารถยืนัยนได้แล้วว่าเซวียเผิงจวี่มีเจตนาชั่วร้ายซ่อนอยู่ นี่ก็เพียงพอแล้วติดตามเบาะแสเส้นนี้ของเซวียเผิงจวี่ ก็สามารถใช้เบาะแสนี้ เพื่อตามหาผู้ที่อยู่เบื้องหลังได้อย่างรวดเร็วเลขาหลี่เหยียนรู้อุปนิสัยของฉินอี๋หลิง เป็นคนพูดคำไหนคำนั้นมาตลอด ถ้าเธอขอ

หลินหยางฝังเข็มอีกครั้ง เพื่อนำโลหิตพิษขับออกมาจากรูขุมขนของฉินอี๋หลิงขั้นตอนการขับโลหิตพิษค่อนข้างทรมาน ฉินอี๋หลิงร้องออกมาอย่างเวทนาอย่างอดกลั้นไม่ได้ใช้เวลาประมาณหนึ่งชั่วโมงตลอดขั้นตอนการรักษา ฉินอี๋หลิงได้สลบไปแล้วหลินหยางดึงเข็มเงินทั้งหมดออกมา เข็มเงินหมดเปลี่ยนเป็นสีดำ และหลินหยางเองก็รู้สึกเหนื่อยล้าเช่นกัน เหงื่อเต็มหน้าผาก ใช้ปราณแท้ที่จุดตันเถียนไปประมาณสองส่วนสามหลินหยางเดินออกมาจากห้องผู้ป่วย กล่าวกับหานลี่ฉิน “หลังจากนี้หนึ่งชั่วโมง ให้นำยาเข้าไปส่ง กินหนึ่งส่วนสาม อีกสองส่วนสามเอาไปเจือจางกับน้ำหลังจากนั้นให้เธอแช่ ผื่นพิษโลหิตก็จะหายเป็นปลิดทิ้ง”“คุณหลิน คุณดูเหนื่อยล้า อยากจะพักผ่อนสักหน่อยไหม”หานลี่ฉินถามหลินหยางพยักหน้า เดินไปที่ห้องพักผ่อน เมื่อปราณแท้คืนกลับมาสองส่วนสามแล้ว เขาถึงเดินเข้าไปในห้องของจี้หมิ่นหลินหยางยังคงพูดกระบวนการรักษาให้จี้หมิ่นฟังเช่นเดิม หลังจากได้รับความยินยอมของจี้หมิ่น เขาถึงเริ่มทำการรักษาเมื่อทำการรักษาให้จี้หมิ่นเรียบร้อยแล้ว หลินหยางก็รู้สึกอ่อนแอเดินออกมาจากห้องผู้ป่วย เมื่อมู่หรงยิ่นเห็นท่าทางของเขา ก็รีบเข้าไปประค

เติ้งจิงขุยกลับหลังหันมาอย่างหวาดกลัว“คุณหลิน ผมแค่ถามไปอย่างงั้นเท่านั้นจริง ๆ ไม่ได้มีความคิดอื่นอย่างเด็ดขาดเลยครับ”“นายตื่นเต้นอะไร ฉันแค่อยากจะขอให้นายช่วยอะไรหน่อย”หลินหยางกล่าวอย่างไม่ใส่ใจเมื่อเติ้งจิงขุยได้ยินดังนั้น ก็ราวกับได้ยกภูเขาออกจากอก ถอนหายใจอย่างโล่งอก“คุณสั่งการมาได้เลย ขอเพียงแค่เป็นเรื่องที่ผมสามารถทำได้ ผมยินดีถวายตัวรับใช้แน่นอน”“ฉันต้องการรักษาอาการบาดเจ็บ จะถูกใครรบกวนไม่ได้ นายอยู่ที่นี่ช่วยอารักขาฉัน หากมีคนบุกเข้ามาโดยพลการ ฆ่าไม่เว้น ผลที่ตามมาทั้งหมดฉันรับผิดชอบเอง”หลินหยางรู้ว่าตอนนี้ตนเองมีศัตรูไม่น้อย โดยเฉพาะเว่ยต้ากัง เขาเป็นลูกสมุนของปรมาจารย์เฉิงคั่ว ที่ช่วยบริหารกิจการของตระกูลเฉิงแต่ตอนนี้ถูกเขากระทืบจนพิการ อีกฝ่ายจะต้องไม่มีวันเลิกราแน่ จะต้องมาแก้แค้นถึงที่แน่นอนถ้าหากสถานการณ์ปกติ หลินหยางย่อมไม่มีทางหวาดกลัว แม้ว่าปรมาจารย์ระดับห้าอย่างเฉิงคั่วมาด้วยตนเองก็ตาม หลินหยางอาศัยตัวเบาของวิชามังกรคชสารสะเทือนฟ้ากับวิชาอสนีบาตสามสหัสสะ ก็มีความสามารถในการต่อสู้เช่นกันแต่ตอนนี้เขาอยู่ในช่วงที่สภาพลย่ำแย่ที่สุด ถ้าหากเว่ยต้ากังพา

“สุนัขของตระกูลไหนมาก่อความวุ่นวายที่นี่?”เติ้งจิงขุยรู้จักเว่ยต้ากัง เขาเคยไปสถานบันเทิงเฟิ่งหวง เพียงแต่ว่าในฐานะที่เขาเป็นยอดฝีมือระดับแปด จึงไม่ได้เห็นหัวเว่ยต้ากังที่เติ้งจิงขุยหวาดกลัวคือตระกูลเฉิง คือมหาปรมาจารย์เฉิงคั่ว คือแม่ม่ายดำเฉิงหว่านฉิง ไม่ใช่เว่ยต้ากัง“เติ้งจิงขุย? ทำไมนายมาอยู่ที่นี่?”เว่ยต้ากังเห็นเติ้งจิงขุย ก็ตกตะลึงไปทันที“นี่คือบ้านของนาย? หรือว่าที่ไอ้สารเลวแซ่หลินนั่นกล้าไปทำตัวกำเริบเสิบสารที่สถานบันเทิงเฟิ่งหวงของฉัน ซ้ำยังกล้าทำร้ายลูกน้องของฉัน ที่แท้ก็เป็นเพราะมีแกคอยสนับสนุนเขาอยู่เบื้องหลัง เกรงว่าเขาประเมินแกสูงไป แกต้านเอาไว้ไม่อยู่หรอก!”ปกติเว่ยต้ากังย่อมไม่มีทางล่วงเกินยอดฝีมือระดับแปดอย่างเติ้งจิงขุยแน่แต่วันนี้กล่องดวงใจของตนเองถูกทำลายแล้ว ความแค้นใหญ่หลวงครั้งนี้ อย่าว่าแต่ระดับแปดอย่างเติ้งจิงขุยเลย แม้ว่าจะเป็นปรมาจารย์ฝึกยุทธ ก็ต้องสู้กันสักตั้ง“แกพูดบ้าอะไรวะ? ฉันมีอะไรดี ถึงได้กล้าไปหนุนหลังคุณหลิน ฉันเพียงแค่ช่วยคุณหลินเฝ้าบ้านแค่นั้นเอง”เติ้งจิงขุยเบะปากกล่าว“แกเฝ้าบ้านให้ไอ้สารเลวแซ่หลิน? เติ้งจิงขุยเอ๊ยเติ้งจิงขุย อย่

กระบวนท่าผนึกลิงเฒ่าเป็นหนึ่งในสุดยอดกระบวนท่าในฝ่ามือแปดอัฏลักษณ์ พลังทำลายแข็งแกร่ง เติ้งจิงขุยถูกกระบวนนี้ ลอยกระเด็นออกไป เลือกพลุ่งพล่านเต็มลำคอ แต่ถูกเขาพยายามกลืนกลับลงไปเติ้งจิงขุยพุ่งทะยานตัว พลิกตัวกลับ จ้าวเหวยหมิงโจมตีเป้าหมายไม่หยุด ในทางกลับกันยังโจมตีกลับไปอีกครั้งเติ้งจิงขุยลุกขึ้นแต่ไม่ทันป้องกันตัว ทำได้เพียงเอามือทั้งสองข้างป้องกันที่บริเวณหน้าอกเอาไว้เท่านั้น ถูกจ้าวเหวยหมิงใช้ฝ่ามือแปดอัฏลักษณ์โจมตีลอยกระเด็นออกไปอีกครั้ง กระแทกเข้าเสาหินที่ประตูเสียงดังกร๊อบ!กระดูกบนร่างกายของเติ้งจิงขุยหักหลายท่อน ครั้งนี้อดทนไม่ไหวอีกต่อไป พ่นเลือดคำโตออกมา ราวกับว่าสูญเสียกำลังรบไปแล้ว“ถึงแม้ว่าจะเป็นระดับแปดเหมือนกัน แต่ไม่ว่าจะยังไงก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของฉันอยู่ดี นี่ก็คือความแตกต่างของการวิชาการต่อสู้ของจีนกับวิชาการต่อสู้ของต่างประเทศ นี่ก็คืออานุภาพของฝ่ามือแปดอัฏลักษณ์สกุลเฉิงจ้าวเหวยหมิงเห็นว่าเติ้งจิงขุยได้รับบาดเจ็บสาหัส ก็ไม่ได้ลงมืออีกต่อไปถึงอย่างไรเติ้งจิงขุยในเวลานี้ จะอยู่หรือตายได้ถูกเขาควบคุมเอาไว้ในกำมือแล้วแพ้เป็นพระ ชนะเป็นมาร ในเมื่อแพ้แล้ว เติ