All Chapters of Divorce Now, Marry Me Later: Chapter 81 - Chapter 90

Hindi mapakali si Claire dahil dis-oras na ng gabi ay wala pa ang asawa. Nangako ito kanina na babalik ito kaagad pagkatapos ng meeting nito kaya’t naghanda siya ng hapunan. Pero maghahatinggabi na ay wala pa rin ito na labis niyang ikinakabahala. Hindi rin niya makontak ang cellphone nito kahit ilang beses na siyang nagtangkang tumawag. Nakagat niya ang kuko sa sobrang pag-aalala at hindi mapakaling naglakad-lakad sa harap ng foyer. “Manson, saan ka na ba? May masama bang nangyari sa ‘yo?” puno nang pag-aalala na bulong niya habang nakatitig sa cellphone. Umaasa siya na tatawagan siya ng asawa para sabihin na ayos lang ito. Hindi alam ni Claire kung ano ang gagawin sa sarili kapag may nangyari kay Manson. Masiyado nang nahulog ang loob niya rito para makita ito sa miserableng kalagayan. Ayaw niyang bumalik ito sa pagkakalumpo. They have a happy life now. Isa pa, nagbabalak pa silang magkaroon ng baby. “Stop the negativity, Claire!” saway niya sa sarili. “Hindi ka dapat nag-iisip

Dalawang araw ang lumipas mula nang mangyari ang insidente kay Manson at Veena at hanggang ngayon ay hindi pa rin iyon nawawala sa isip ni Claire. Hindi man niya iyon inuulit sa asawa dahil ayaw nitong alalahanin, napapansin pa rin ni Manson ang minsang pagtulala niya at nang tinanong siya nito ay mahigpit na umiiwas si Claire. Nang umagang iyon ay nasa harap sila ng isang mental institution dahil pinapunta sila dito ni Morsheire upang bisitahin ang kakilala ni Manson, bestfriend daw ito ng kanyang ina. “Manson, ayos lang ba talaga na sumama ako sa ‘yo?” Kinakabahang tanong ni Claire habang magkahawak-kamay silang naglalakad papasok sa loob ng institution.Nilingon siya ni Manson saka buong pusong nginitian. “Huwag kang mag-alala, Claire. Mabait si Tita Odette. Saka lagi siyang tahimik at laging nakatulala kaya hindi ka niya mapapansin.” Pinisil ni Manson ang palad niya saka bumuga nang malungkot na hininga dahil sa huling sinabi nito. Ramdam ni Claire ang bigat sa puso ni Manson h

Mabilis na lumipas ang araw at dumating na nga ang pinakahihintay ni Claire na kaarawan ni Mr. Campbell. Wala siyang maisip na ibang regalo kundi ang gawaan ito ng painting na katulad sa isa nitong pinakapaboritong artist. It was a lotus pond with lots of growing and flowering lotuses. Sa pagkakaalam ni Claire ay hindi lang paborito ni Mr. Campbell ang lotuses, pero may sentimental value sa matanda, na kahit ang mansion nito ay may malawak na pond at may malalagong lotus na nakatanim. Nang pinakita niya sa asawa ang painting, kahit ito ay hindi makapaniwala at napabilib nang husto sa kanya. Paano naman kasi ang painting na ginawa niya ay buhay na buhay. Ang mga bulaklak ng lotus ay tila gumagalaw habang sinasayaw ng hangin. Kapag tinitigan nang husto ay nakakagaan iyon ng mabigat na nararamdaman at nakakatanggal ng stress. Isa ito sa expertise ni Claire. Lahat ng painting niya ay may buhay at nakakantig ng damdamin. “Sigurado akong magugustuhan ni Mr. Campbell ang regalo mo. He is o

Patuloy pa rin sa pag-iyak si Veena. Balewala rito ang pagbabanta ni Luke. “Puwede ba umalis ka na? Hindi nakakatulong ang pag-iyak mo. Mabuti pa ay umalis ka na at mas mapadali pa ang pagtulog ko kay Mr. Campbell.”Walang nagawa si Veena kundi ang umalis at iwan sila ni Mr. Campbell. Nang wala na ito sa paningin ni Luke ay saka siya nagsalita. “She’s gone. Puwede ka nang bumangon.” Saka lang siya tumigil sa pagsi-CPR kay Mr. Campbell nang wala na si Veena. Dahil sa organizer ay muling bumalik ang mga tao sa party at nagpatuloy sa kasiyahan kaya ang dalawa na lang ang natira sa gilid ng pond. Malaya na silang makapag-usap dahil wala nang ibang taong makakarinig. Ang totoo ay kanina pa nagising si Mr. Campbell pero dahil umaatungal si Veena sa tabi niya ay hindi ito nagmulat ng mata. Hinayaan na rin ito ni Luke na magkunwari.“Talagang walang nakakaligtas sa ‘yo.” Napapailing na saad ni Mr. Campbell. Ngumisi si Luke at tinulungan ang matanda na makaupo. Umubo ito at nagsuka ng tubi

Kinabukasan, nang bumalik si Luke sa opisina ay isang hindi inaasahang bisita ang naghihintay sa kanya. Hindi niya gustong i-entertain ito pero mapilit ang babae.“Mr. del Vega, alam kong gusto mo rin si Claire. Bakit ka ba nagmamatigas sa suhestiyon ko? Kung tutulungan mo akong paghiwalayin sina Claire at Manson ay sisiguraduhin kong mapapasaiyo ang babaeng gusto mo.”Mahinang napatawa si Luke. Ang klase ng tawa na hindi mo gugustuhing marinig. Ang kanyang tsokolateng mata ay biglang tumalim habang nakatitig sa kausap.“Get out, Ms. Coltre. Speak no more if you don’t want me to cut off your poisonous tongue,” malamig ang boses na banta niya. Umupo si Luke sa kanyang swivel chair at pinaikot iyon upang humarap sa dingding na salamin at tingnan ang magulong trapiko sa kalsada. Sa totoo lang, sa kagustuhan niyang mapasakamay muli si Claire ay pumasok sa isip niya na sapilitan itong kunin kay Manson. Kung puwede lang ay kidnap-in niya ito at dalhin sa ibang bansa ay gagawin niya. Pero h