Lahat ng Kabanata ng Divorce Now, Marry Me Later: Kabanata 131 - Kabanata 140

Nang gabi ring iyon ay agad na bumiyahe pabalik ng Manila si Claire kasama ang dalawang bodyguard niya. Buong biyahe ay hindi siya mapakali at puno ng pag-aalala para kay Manson ang puso niya. Kahit gabi na ay mabigat pa rin ang daloy ng trapiko kaya inabot din ng siyam na oras ang kanilang biyahe bago makarating sa Manila. Pinauwi niya ang dalawang bodyguard dahil alam niyang pagod ang mga ito sa pagmamaneho ng buong gabi. Madaling-araw na pero hindi nakaramdam ng antok si Claire dahil kahit papaano ay nakatulog siya sa biyahe. May isang guard na nakabantay sa labas ng pinto ng kuwarto kung saan naka-admit si Manson. Kilala ito ni Claire dahil ito ang bodyguard na sumama sa kanya noon sa Davao. Bago pa man siya makiusap dito na papasukan siya ay biglang bumukas ang pinto at iniluwa si Mr. Peire. Nang makita siya nito ay agad na dumilim ang mukha nito at mabilis a isinara ang pinto sa likuran nito. “Ano’ng ginagawa mo rito?” madilim ang mukhang tanong nito. “Hiwalay na kayo ng anak

Masakit ang ulo ni Claire nang magising kinahapunan at halos hindi niya maimulat ang mata. Nang biglang naalala na dumaan siya sa bar ay biglang nawala ang pagkahilo niya at bumalikwas ng bangon. Ang alam niya ay nalasing siya at… Inikot niya ang paningin sa paligid at nakahinga nang maluwag nang makitang nasa loob siya ng sariling kuwarto. “Pero sino ang nagdala sa akin dito?” nalilitong tanong niya sa sarili.Bumaba siya ng kama at pilit na inaalala ang nangyari habang naglalakad sa banyo upang maghilamos. Nang buksan ang pinto ay tumambad sa kanya ang repleksyon niya sa salamin na magulo ang buhok at may bahid pa ng laway ang sulok ng labi. Naka-pajama na rin siya pero hindi niya matandaan kung paano siya nakapagpalit. Ni hindi niya maalala kung paano siya nakauwi. Ito ang unang beses na nalasing siya kaya matinding hang-over ang idinulot niyon sa kanya. Habang nakayuko at naghihilamos ay biglang may pumasok na eksena sa isip niya. Nakayuko siya at nagsusuka habang may isang lala

Bago makahuma si Claire ay yakap-yakap na siya ni Luke habang ang kamay nito ay nakahawak sa likod ng kanyang ulo upang protektahan siya na hindi mabagok ang ulo. “Ayos ka lang ba, Claire?” nag-aalalang tanong ni Luke. Tinulungan siya nitong makatayo nang ayos bago nito inusisa kung nasugatan siya. Tumango si Claire. “Oo, ayos lang ako.” Lumingon-lingon siya sa paligid. “Ang tahimik. Palagay ko ay nasa ibang kuwarto bumagsak ang iba. Napakakumplikado ng mekanismo na ginawa ng ninuno ni Mr. Padroncillio. I just don’t know if the treasures will be worth all of this trouble.” Naglakad siya upang maghanap ng daan para makalabas. Sumunod sa kanya si Luke. “I am sure it will be. Hindi maglalagay ng ganito kakumplikado kung hindi ganoon kaimportante ang yamang tinatago ng ninuno ni Mr. Padroncillio. Take care—” Biglang hinawakan ni Luke si Claire sa braso nang muntikan siyang mahulog dahil sa pagguho ng lupa sa inaapakan niya. Her heart beat faster and she felt terrible. “We are trapped.

Dahil biglaan ang ginawang paghalik sa kanya ni Manson ay hindi agad nakahuma si Claire at walang nagawa kundi tugunin ang halik nito. She misses her husband’s kisses so much. Kaytagal na nang muling naglapat ang kanilang labi. Kahit medyo may pagkamarahas ang paggalaw ng labi nito ay hindi ito pinahinto ni Claire. Batay sa kilos nito ay tila nagagalit na naman ito. Dahil ba umalis siya kanina ng walang paalam? Habang tumatagal ang kanilang halikan ay lalong naging pursigido ang kilos ni Manson. Pilit na ibinuka ng labi nito ang kanyang bibig upang makapasok ang dila at galugadin ang kanyang bunganga. Hinayaan niya ito at ibinuka ang labi. Once she opened her mouth, Manson's tongue surged like a tidal wave and swept everything in its path. Ramdam niya ang init ng dila nito habang nakikipag-espadahan sa kanyang labi. Their saliva mixed and overflowed at the corner of Claire’s mouth. Napayakap siya sa leeg nito upang hindi mawalan ng balanse lalo na at nanginginig ang kanyang tuhod d

Dumiretso si Manson sa villa ni Mr. Padroncillio pagkalabas niya sa airport. At dahil nga hindi alam ni Claire na pupunta siya at hindi nito sinasagot ang tawag ay ang matanda ang naabutan niya. “Manson, iho. Bakit wala man lang pasabi na pupunta ka? Pinasundo sana kita sa airport,” puno ng pagkamangha na tanong ni Mr. Padroncillio nang makapasok sila sa loob. “I have to visit our company here, Mr. Padroncillio. Kaya naisipan kong dumaan,” dahilan niya. Hindi na kailangan ni Mr. Padroncillio alamin kung nagdadahilan lang si Manson o hindi kaya inutusan nito ang kasambahay na dalhin si Manson kung nasaan si Claire. Pero bago siya makalayo ay isang mahigpit na bilin ang pahabol nito. “Manson, iho. Napakasuwerte ko at nakilala ko si Claire. Napakagaling sa trabaho, pero hindi ibig sabihin niyon ay halos patayin na niya ang sarili sa pagtatrabaho. Ni Hindi na siya kumakain sa tamang oras dahil masiyadong concentrated sa ginagawa. Tumiim ang bagang ni Manson sa narinig. Tinanguan niya