Dahil biglaan ang ginawang paghalik sa kanya ni Manson ay hindi agad nakahuma si Claire at walang nagawa kundi tugunin ang halik nito. She misses her husband’s kisses so much. Kaytagal na nang muling naglapat ang kanilang labi. Kahit medyo may pagkamarahas ang paggalaw ng labi nito ay hindi ito pinahinto ni Claire. Batay sa kilos nito ay tila nagagalit na naman ito. Dahil ba umalis siya kanina ng walang paalam? Habang tumatagal ang kanilang halikan ay lalong naging pursigido ang kilos ni Manson. Pilit na ibinuka ng labi nito ang kanyang bibig upang makapasok ang dila at galugadin ang kanyang bunganga. Hinayaan niya ito at ibinuka ang labi. Once she opened her mouth, Manson's tongue surged like a tidal wave and swept everything in its path. Ramdam niya ang init ng dila nito habang nakikipag-espadahan sa kanyang labi. Their saliva mixed and overflowed at the corner of Claire’s mouth. Napayakap siya sa leeg nito upang hindi mawalan ng balanse lalo na at nanginginig ang kanyang tuhod d
Matapos makalabas ng ospital si Mr. Padroncillio ay ipinatawag nito si Claire na pumunta sa mansyon nito sa Manila. Napag-alaman ni Claire na kaya siya nito pinatawag ay dahil may ibibigay itong painting sa kanya. Naipadala na ni Mr. Padroncillio ang yamang nakuha nito sa California, at ang mga naiwan ay ibinigay kay Claire at kay Luke upang ilagay sa museum at i-auction. “Mr. Padroncillio, sigurado ba kayong ibibigay niyo itong painting sa akin? Isa itong napakahalagang painting ng kasaysayan. Maaari ko ho bang -donate ito sa museum?”“Ikaw ang bahala, iha. Pagmamay-ari mo na’yan. Pero kung gusto mong i-donate, huwag mong ipangalan sa akin kundi sa sarili mo. Matanda na ako, ayaw kong makaakit ng mga taong may masasamang motibo.”Tumango si Claire. Tama ang matanda. Kapag maraming tao ang makakaalam ng yaman ni Mr. Padroncillio, siguradong hindi lang iisa kundi marami ang gustong gawan ito nang masama. “Thank you, Mr. Padroncillio,” pasasalamat ni Claire. “Huwag mo akong pasalamat
Dumiretso si Manson sa villa ni Mr. Padroncillio pagkalabas niya sa airport. At dahil nga hindi alam ni Claire na pupunta siya at hindi nito sinasagot ang tawag ay ang matanda ang naabutan niya. “Manson, iho. Bakit wala man lang pasabi na pupunta ka? Pinasundo sana kita sa airport,” puno ng pagkamangha na tanong ni Mr. Padroncillio nang makapasok sila sa loob. “I have to visit our company here, Mr. Padroncillio. Kaya naisipan kong dumaan,” dahilan niya. Hindi na kailangan ni Mr. Padroncillio alamin kung nagdadahilan lang si Manson o hindi kaya inutusan nito ang kasambahay na dalhin si Manson kung nasaan si Claire. Pero bago siya makalayo ay isang mahigpit na bilin ang pahabol nito. “Manson, iho. Napakasuwerte ko at nakilala ko si Claire. Napakagaling sa trabaho, pero hindi ibig sabihin niyon ay halos patayin na niya ang sarili sa pagtatrabaho. Ni Hindi na siya kumakain sa tamang oras dahil masiyadong concentrated sa ginagawa. Tumiim ang bagang ni Manson sa narinig. Tinanguan niya
Kinagabihan ay sabay-sabay na nagsalo sa hapagkainan ang lahat. Dahil malawak at madaming bakanteng kuwarto sa villa ni Mr. Padroncillio ay doon na rin nag-stay sina Manson at Devorah, pero si Manson ay nakisiksik sa kuwartong inuukupa ni Claire. “Hindi mo naman siguro mamasamain kung tatabi ako sa ‘yo no’, Claire?” Nilingon ni Claire si Devorah na umupo sa tabi niya sa hapagkainan at hindi sumagot. Hinayaan niya ang babae kung ano ang gusto nitong ipalabas. Nang makaupo ito ay inilapag nito ang cellphone sa mesa malapit sa tabi ni Claire. Eksaktong tumunog iyon at may nagpadala ng text. Hindi maiwasan ni Claire na mapasulyap dahil sa sobrang taas ng brightness ng cellphone nito at nakita niya ang wallpaper na gamit nito ay larawan ni Manson. Umangat ang kilay ni Claire at lihim na napaismid. Nilingon niya si Manson at matalim na tinitigan. “What?” mahinang tanong nito. “Nothing. I suddenly have something to say to Devorah,” sagot niya saka muling nilingon ang babae. “Kapag tapo
Kinabukasan, maagang umalis si Manson dahil bibisita ito sa kumpanya nila upang siyasatin ang development ng bagong proytekto ng mga ito. Wala rin siyang ideya kung nakaalis na si Devorah basta ang alam niya ay nabigyan niya ito ng salita na siguradong hindi nito makakalimutan. Maghapon na abala si Claire sa pagre-restore ng painting ni mr. Padroncillio. Ang tanging pahinga niya lang ay tanghalian dahil ang gusto niya ay matapos kaagad ang ginagawa upang makabalik na ng Pilipinas. Nagliligpit na siya ng mga gamit dahil alas-singko na nang makarinig siya ng katok sa pintuan. Isang segundo ang lumipas ay bumukas iyon at iniluwa si Manson. “Tapos ka na?” tanong nito at nakangiting naglakad papalapit sa kanya. Ibinuka nito ang braso upang yakapin siya.“Hmn. Aalis na ba tayo?” malumanay na tanong niya. Umiwas siya sa yakap ni Manson. “I’m full of solvent. Baka dumikit sa suit mo,” rason niya pero puno ng katotohanan. Matapang sng solvent na ginamit niya sa pagrerestore ng paintings at
Hindi na hinintay ni Manson si Claire na magising at pagkagising pa lang kinaumagahan ay kaagad siyang naghanda upang bumalik sa Pilipinas. Tutal at maayos na rin naman ang kumpanya nang binisita niya ay walang problema kung uuwi siya. Pero bago siya umalis ay iniwan niya ang isang bodyguard kay Claire at mahigpit na ibinilin dito na bantayang maigi ang asawa. Hatinggabi na nang makarating siya sa Pilipinas at dumiretso siya sa bagong penthouse na nabili niya upang magpahinga. Buong oras siyang natulog sa biyahe kaya hindi siya nakaramdam ng antok. Kakatapos niya lang maligo nang maalala na buksan ang naka-off na cellphone at hindi nga siya nagkamali ng hinala na marami siyang misscall sa m3ss3ng3r galing kay Claire. Alam nyang nagtataka ito kung bakit biglaan ang kanyang alis kaya tinawagan niya ito pabalik kahit masama man ang loob niya. Isang ring at agad na itong sumagot. It was a video call, but Manson switched his video off. "Manson?" "Hmm..." anya. Wala na siyang ibang s
“Ano’ng sinabi mo, Luke?” ulit ni Claire dahil hindi niya maintindihan masiyado ang sinabi ng nasa kabilang linya. Mahinang tawa ang pumailanlang sa tainga ni Claire bago iyon sinundan nang mababa at namamaos na boses ni Luke. “Oh, nothing. I just want to say na isa kang babaeng tagadala ng swerte. Hindi ba at ito na ang ikalawang pagkakataon na nakahanap ka ng treasure map? Ang una, ang treasure map ni Mr. Padroncillio na matagal na niyang hinahanap, pero isang araw lang na nasa bahay ka niya ay nakita mo na kaagad. And this time, you solve the seal for me and eventually discover the treasure map from it. Aren’t you the amazing one?”Hindi maiwasang mapangiti ni Claire. Marami na rin ang taong nagsasabi na isa raw siyang babaeng nagdadala ng swerte at noong una ay hindi niya iyon pinaniwalaan pero magmula nang maging asawa niya si Manson ay unti-unti na siyang naniwala. Hindi man sinuwerte ang pagsasama nila ni Manson, pero sigurado siya na may magandang patutunguhan iyon. “Hindi n
“Ah!” Mahinang napatawa si Mr. Del Vega dahil sa tanong ni Claire. Iwinasiwas nito ang kamay sa kanyang harapan upang i-deny ang sinabi nito. “Hindi iyon ang ibig kong sabihin, iha. Ang gusto kong sabihin ay gusto kanni Luke dahil isa kang nakakabilib na tao.”Magalang na ngiti ang isinagot ni Claire. “‘Yun nga rin po ang sabi niya. Sige po, sa susunod na araw kapag wala akong masyadong ginagawa ay bibisita ako sa inyo.”“Aasahan ko iyan, iha. Sigurado ako na matutuwa nito si Luke.”Isang manipis na ngiti ang isinagot ni Claire saka nagpaalam dito at sumunod kay Mr. Padroncillio. Nang makabalik sila sa villia ay agad na ipinagpatuloy ni Claire ang pagre-restore sa natitirang paintings. Kaunti na lang ang gagawin niya dahil sa bilis niyang magtrabaho kaya’t malapit na rin siyang makauwi ng Pilipinas. Iyon ang buong akala niya. Tatlong araw ang lumipas, habang day-off ni Claire, pinagbigyan siya ni Mr. Padroncillio dahil aalis ito patungong Washington D.C, ay inaya niya ang bodyguard n
Kinabukasan, nagpahayag ng imbitasyon si Vincent kina Claire at Manson na gusto nitong manood ng sine matapos mag-dinner sa labas. Pero ang totoong dahilan nito ay nahihiya kung silang dalawa lang ni Meesha ang magkasama. Dahil buong araw na nakapagpahinga ang dalawa ay pinaunlakan nila si Vincent. “Vincent, paano ka naman makaka-iskor kay Meesha niyan kung kasama mo kami?” biro ni Claire kay Vincent nang matapos na silang manood. Nasa labas na sila sa hallway habang hinihintay si Meesha na lumabas ng banyo. Napakamot sa ulo ang lalaki at kinakabahang napatawa. “That’s why I asked you and Manson to come. Kailangan ko lang ng moral support.” “Tsk!” naiiling na komento ni Manson pero wala na itong sinabi dahil papalapit na sa kanila si Meesha. “Goodluck! Kaya mo ‘yan!”Nangunot ang noo ni Meesha dahil sa sinabi ni Claire. “Bakit, ano’ng meron?” Tumayo ito sa tabi ni Vincent at pinaningkitan ng mata ang binata. Alanganin na ngumiti si Vincent saka inaya si Meesha. “Nothing. They
Kinabukasan ay palihim na kinausap si Claire ng kanyang ina sa kanyang kuwarto na ikinagulat niya dahil maaga pa lang ay nasa loob na ito. “Ma, may kailangan ka?” hindi niya mapigilang usisain ito dahil sa labis na pagtataka. Nakahiga pa siya sa kama dahil katatapos niya lang makipag-usap kay Manson. Umupo ang kanyang ina sa gilid ng kama malapit sa uluhan niya at hinaplos ang magulo niyang buhok saka pilit na ngumiti. Nangunot naman ang noo ni Claire dahil sa nakikitang itsura ng ina na tila hindi ito nakatulog dahil sa malalim ang iniisip. Hinintay niya itong sumagot upang pakinggan kung sakali mang may dinadala itong problema. “Claire, ano ang tingin mo ay Lucas?”Lalong nagkasalubong ang kanyang kilay at nagkaroon ng hinala kung bakit tila balisa ito. “Ma, is this about Aunty Marriotte asking me to marry Lucas?” Tumango ito at dumilim ang mukha ni Claire. “Ma, it can't be happen. Hindi ako magpapakasal kay Lucas dahil parang kapatid na ang turing ko sa kanya. Kung ano man ang n
Abala si Claire sa pag-aalaga kay Lola Rosa, ang lola ni Lucas, na hindi niya napansin ang pitong araw na binigay sa kanya ni Manson ay tapos na. Araw-araw siyang tumutungo sa ospital at inaalagan, binabantayan at iginagala sa compound ng hospital si Lola Rosa. kung hindi pa siya sinabihan ng kanyang ina na kailangan na nilang umuwi dahil siguradong magagalit na naman si Manson. Kahit si Lucas ay inuudyukan din siyang bumalik na sa Pilipinas at kaya naman na nitong alagaan si Lola Rosa pero sa araw-araw na lumilipas na nakikita niyang ang unti-unting paghihina ng matanda ay nasasaktan siya at hindi niya ito kayang iwan. Naalala niya ang kanyang lola. Namatay ito na wala siya sa tabi nito. “Claire, hindi ka ba napapagod sa ginagawa mo? Kaya ko nang alagaan si Lola. bumalik ka na ng Pilipinas dahil sigurado akong hinahanap ka na ng kapatid ko. Kapag magtatagal ka pa rito ay sigurado akong hindi ka na makakabalik dahil sa ngayon ay ikaw na lang ang hinahanap ni Lola.”Mahinang napatawa
Dumating ang araw ng linggo na pinakahihintay ni Claire. Ngayong gabi kasi ay pupunta sa bahay nila sina Meesha at Vincent para sumalo sa hapunan kaya naman naghanda ng maraming pagkain si Claire. Hindi niya alam kung ano ang paboritong pagkain ng dalawa kaya bago maghanda ay tinanong niya muna si Manson na sikreto namang tinanong si Meesha upang alamin. Bukod sa in-order niyang putahi ay mayroon ding nilutong pagkain si Claire na natutunan niya sa kanyang lola noong nabubuhay pa ito. At habang naghahanda nga siya ay may hindi maipaliwanag na tuwa sa kanyang puso sa isiping maka-bonding niya si Vincent. Mabuti na lamang at kahit halata sa kilos niya ang tuwa habang naghahanda ay hindi nagselos si Manson at inaprubahan lang kung ano ang gusto niya. Dahil wala si Aurora sa bahay ay sila ni Manang Silva lang ang natoka sa kusina kaya naman nang dumating ang dalawang bisita ay si Manson ang sumalubong dito. Habang nagsalo-salo ang tanging nagsasalita ay si Meesha, as usual ito ang pinak
Kung dati ay nagdadalawang-isip pa si Claire, ngayon ay gusto na niyang sagutin ng oo si Manson hindi dahil sa ama nito na botong-boto na sa kanya sa biglang pagtaas ng posisyon niya kundi dahil gusto niya nang matali sa kanya ng tuluyan si Manson. Sa taglay na kaguwapuhan ng lalaki ay sigurado siyang marami at marami pang kababaihan ang gustong lumandi rito. Niyakap niya ang braso sa leeg ni Manson at sinserong ngumiti habang magkahinang ang kanilang mata. “You know that I always wanted to marry you. Hindi lang talaga sumasabay ang pagkakataon. I always wanted to be with you forever dahil gusto ko nang itali ka sa akin habang-buhay para wala nang ibang babae ang humarot sa ‘yo pero…” “Pero?” Umupo si Claire sa kandungan ni Manson habang nakaupo ito sa kama saka mabilis na dinampian ng halik sa labi at nagsalita. Her words were refined and delicate to appease the man of her dreams for him to agree to her plans. “Alam mong malubha na ang kalagayan ng lola ni Lucas at dahil isa siya
Hindi agad-agad naniniwala si Claire sa mga ganitong nababasa lalo na at dumarami ang mga scammers ngayon. Pero dahil binanggit ang pangalan ni Manson ay may bahagi ng isip niya ang naniniwala na baka totoo nga ito kaya naman mabilis niyang tinawagan ang numero nang nagpadala ng mensahe pero kahit anong tawag niya ay hindi niya na iyon makontak. Nagkibit siya ng balikat at binalewala iyon pero habang tumatagal ang oras na hindi nagre-reply sa kanya si Manson ay tila may sumusundot sa puso niya t hindi siya mapakali. Nang sumapit ang gabi ay halos hindi siya makatulog dahil iniisip pa rin kung sino ang misteryosong nagpadala sa kanya ng mensahe. Mabuti na lang bago siya matulog ay tumawag sa kanya si Manson at sinabing ayos lang ito kaya naman hindi na niya inungkat dito ang tungkol sa mensahe na natanggap.Kinabukasan, inumpisahan niya ang painting na personal niyang naisip. Iyon ay ang painting ng kanyang ina. Ang sabi sa kanya ng kanyang ama ay magkamukha sila nito kaya naman ginam
Mahigpit na napahawak sa jewelry box si Khaleed at tumiim ang bagang dahil hindi niya kayang isipin na ang isang tulad ni Benjamin ang ama ni Claire. A single 'ding' sound followed by the elevator’s door being opened and Manson ang Khaleed simultaneously turned their heads towards it. Nangunot ang noo at nagsalubong ang kilay ni Manson nang mapagsino ang nakitang lumabas. Nang nilingon niya si Khaleed ay mas madilim pa ang mukha nito sa kanya na halatang-halata ang galit sa mukha. “Ano’ng ginagawa n’yo rito?” malamig na tanong ni Khaleed. Walang bahid ng ngiti sa labi nito habang nakatingin sa bagong dating na sina Benjamin at Lanette.Biglang nalukot ang mukha ni Benjamin sa tanong ni Khaleed. “Hindi ba at ako dapat ang magtanong niyan sa ‘yo? Ano ang ginagawa mo rito? Ano ang karapatan mo para bisitahin ang dati kong asawa?”Tumaas ang sulok ng labi ni Khaleed at simpleng sumagot. “Kaibigan, may problema ba roon?” kalmadong sagot niya.“Aunty Lanette, magkaibigan din ang mama ko a
Mapait na ngumiti si Khaleed saka nilingon si Manson na nakatingala pa rin sa medyo madilim na kisame. Hindi talaga niya matakasan ang matalinong tao. Kaya ito naging matagumpay sa negosyo kahit sa batang edad nito ay dahil mabusisi at matalino ito na kayang basahin ang bawat galaw ng kaharap. “Huwag mong sabihin kay Claire. Hindi niya muna kailangang malaman kung sino ang tunay niyang ina.”Tumango si Manson bilang pagsang-ayon at diretsong tiningnan si Mr. Khaleed. “Naiintindihan ko. Pero hindi ba at mas maganda kung malaman ni Claire kung sino ang ina niya at hindi naman siya nasa dilim kung sino ang tunay niyang ina? Pareho nating alam na matagal na niyang gustong malaman kung sino ang kanyang ina.”“Dahil nasa dilim ang taong gustong manakit kay Claire at tayo ay nasa liwanag. Madali tayong makikita ng kalaban. Wala akong alam kung sino ang may pakana sa pagkawala niya noon. Kung sino ang taong gustong pumatay sa kanya. Kapag kilala ng mag-ina ang isa’t isa ay sigurado akong par
“Claire? Sino’ng kausap mo?”Mula sa pagkakatayo sa pintuan ay nakangiting nilingon ni Claire ang ama na nasa kanya palang likuran. Lumamlam ang mga mata niya. “Pa, nandiyan ho pala kayo.” May munting ngiti sa labi ng kanyang ama nang lumapit ito at tumayo sa gilid niya. “Hindi mo naman sinabi na may bisita ka pala. Bakit hindi mo papasukin sa loob?” Napakamot sa batok si Claire. Ang totoo ay hindi niya rin akalaing bibisitahin siya ni Lucas. Ang buong akala niya ay nasa America pa ito kaya’t nagulat siya nang bigla siya nitong sinurpresa. Kadarating lang nito nang makita sila ng kanyang ama pero nag-aalangan siya kung papasukin ito o hindi dahil hindi niya ito pamamahay at hindi siya sigurado kung okay lang ba sa kanyang ama kung magpapasok siya ng bisita. “Ah kasi ano, pa…” Nilingon niya si Lucas na ang pokus ng tingin ay nasa kanyang ama. “Huwag ka nang mahiya, Claire. Paalis na rin ako kaya malaya kayong makakapag-usap.”Namula ang mukha ni Claire dahil sa sinabi ng kanyang am