Nobela ni SQQ27

Hindi maintindihan ni Georgina kung bakit matagal ang pagkakahinto ng kotse. Nalaman na lamang niya na huminto pala sila sa tabi ng isang parke nang bumaba ang assistant at ang driver mula sa kotse saka iniwan silang dalawa ni Rhett para mag-usap nang masinsinan. Nang sila na lamang ang natira ay tinanggal ni Rhett ang suot niyang seatbelt saka binuhat siya upang paupuin sa kandungan nito. “What the heck, Rhett! What are you doing?” nagpumiglas siya pero mas malakas sa kanya si Rhett kaya hindi siya nakaporma. Isa pa, iniingatan niya rin ang kanyang tiyan at baka duguin na naman siya. “Let me go, Rhett. May asawa na akong tao. Sa tingin mo ba ay tama itong ginagawa mo?”Hinigpitan ni Rhett ang pagkakayakap sa magkabilang braso niya saka ipinatong ang baba malapit sa kanyang batok at hinalikan iyon. “Let me hug you for once, Georgie. Dahil hindi mo alam kung gaano ako nanabik sa na mahawakan kang muli matapos mo akong iwan. Ayaw mo na ba talaga sa akin at hindi mo na ako babalikan?”

“...” nanatiling nakaawang ang labi ni Georgina dahil sa sinabi ni Rhett. Karga-karga pa rin siya nito hanggang sa harapan ni Celeste pero wala siyang magawa kahit gustuhin man niyang magpababa ay hindi siya nito binitiwan. “Kapag hindi mo isinara ang bibig mo ay hahalikan kita. I will suck your tongue until you are out of breath,” bulong ni Rhett habang nakayukong nakatitig sa kanya. His dark gaze pierced through Georgina’s soul that she couldn’t help but avoid his gaze. Baka hindi niya mapigilan ang sarili at siya na mismo ang hahalik dito. How could she not? Kahit galit siya rito ay nananabik pa rin siya rito. She is such a tsundere. Sa isiping iyon ay gustong umikot ng mata niya pero nahagip niya ang nakatunganga sa kanilang si Celeste. Samantalang si Nolan ay halos hindi na maidiretso ang katawan dahil sa ginawa rito ni Rhett. “Rhetty? What are you doing?” mahina ang malambing na boses ni Celeste nang tinanong nito si Rhett. “Ayos lang ba si Georgina?”Kaagad na umangat ang is

Sumunod si Georgina kay Nolan hanggang makarating sila sa tapat ng operating room na magsasagawa sa kanya ng operasyon. Habang nasa daan sila, ipinaliwanag ni Nolan sa kanya na isa sa mga investors ng ospital ang pamilya Farrington kaya naman pala pribadong na-book ni Fredrick ang operating room sa west wing ng ospital. Nang makarating sila ay nakita niyang wala roon si Fredrick pero may naghihintay kay Georgina doon na walang iba kundi si Celeste. Nang makita nga siya nito ay may nakapaskil na ngiting-tagumpay sa labi nito pero nang nilingon nito si Nolan ay biglang nanlambot ang ekspresyon nito na tila ba naawa.“Kuya Nolan, sigurado na ba talaga kayo sa desisyon niyo tungkol sa bata? Hindi man lang ba kayo naawa?” kunwari ay naaawang sabi ito pero rinig ni Georgina ang pangungutya sa boses nito. “Miss Celeste, napag-usapan na ito ng iyong kuya at ni Miss Lucindo. Pareho silang pumayag kaya wala ka nang dapat alalahanin.”Patuloy ang pagtulis ng nguso ni Celeste. “Kuya Nolan, pwed

Warning:This chapter contains words that might be offensive for others. (abortion)******Ilang araw matapos ang World Hacker Con ay napagpasyahan ni Georgina na bumisita sa mga Malvar. Pero bago niyon ay inalam niya ang kalagayan ni Shadow kung hindi ba ito pinagsamantalahan ng ibang tao dahil sa kalasingan nito pero nang malaman na maayos ang lagay nito ay naging kampante ang loob niya. Sa maikling sandali na pag-uusap nila ni Shadow ay marami silang napagkasunduan ng mga ito. Ang isa pang inalala ni Georgina ay ang ina ng batang tinulungan niya. Ayon sa nurse na nakausap niya bago umalis sa ospital ay maayos na ang lagay nito. Pero ang hindi alam ni Georgina na ang ginawa niyang pagtulong sa babaeng iyon ay magkakaroon ng impact sa kanya sa susunod. Sa ngayon ay masaya siyang nakikipag-usap sa kanyang lolo’t lola. Kung sa mata ng iba ang tingin sa kanya ay isa lamang siyang impostor at ampon, pero kay Georgina, bawat minutong kasama niya ang mag-asawa ay tini-treasure niya. Ang

Nakagat ni Georgina ang pang-ibabang labi. “Sige, naiintindihan ko. Kumusta siya? Malubha ba ang kalagayan niya?”“Huwag kang mag-alala. Mild concussion lang ang nangyari sa kanya. Bukod sa koting galos sa noo at braso ay wala na siyang ibang natamong sugat.”Nakahinga nang maluwag si Georgina sa narinig. Wala naman pala siyang dapat na ipag-alala. Maya-maya pa ay narinig niya ang isang batang babae na umiiyak habang papunta sa nurse’s station. Biglang naalala ni Georgina ang sarili sa batang nakikita niya. Noong bata pa siya at iniwan siya ng kanyang ina sa ospital. Marahil ay naawa siya sa bata dahil nakikita niya ang sarili rito kaya sinundan niya ito nang lumampas ito sa nurse’s station at dumiretso sa emergency room habang sinusundan ang stretcher na may sakay na isang babae. Narinig niya ang report na ginawa ng nurse. “Emergency blood transfusion. Maraming dugo ang nawala sa kanya dahil sa aksidente.”“Mama! Mama! Mama!” patuloy sa pag-iyak ang bata habang nakaupo na ito sa sah

Tumayo si Georgina at nilapitan ang lalaki saka hinawakan ito sa panga upang tanggalin ang suot nitong maskara. Nasa sulok silang bahagi at may malaking potted plant na nakalagay sa likod ni Shadow kaya medyo tago ang posisyon nila mula sa stage. Ang ibang attendees naman ay masiyadong abala sa pakikipag-usap at pakikipag-inuman para bigyan sila ng atensyon. Unti-unting inangat ni Georgina ang maskara habang nanginginig ang palad. Hindi niya alam kung ano ang ini-expect iyang makita pero sana ay mali siya ng hinala na hindi ito ang kanyang asawa. There were too many coincidences. Pati ang bulto ng katawan nito ay kapareho ni Rhett. Pati ang buhok niya. Hindi rin niya maitatanggi na kahit ang suot nitong pabango ay kapareho rin kay Rhett. Pero paano ito naging si Shadow? She could see the jawline. Clean and shaved. Mukhang bagong ahit lang din. Ngunit bago pa niya maingat ang buong maskara ay may lumapit sa kanya. “Ahm, excuse me, Miss G. I am here to fetch Mr. Shadow and bring him

“Lucas, sinasabi ko sa ‘yo, pero wala akong kinalaman sa nangyari kay Leonora. Kung ano man ang naging kasalanan ko sa inyong mag-ina ay nabayaran na iyon ng pagkaaksidente ko.”Tumikwas ang sulok ng labi ni Lucas at tinalikuran ito bago pinindot ang elevator button para makababa. Nilingon niya si Mr. Perie. “We’re clear of each other’s debt, as long as you don’t hurt people I care about. Wala na tayong dapat pag-usapan pa kaya sana hindi na tayo magkita pa.” Nang bumukas ang elevator ay agad na pumasok si Lucas pero mabilis na pinagulong ni Mr. Perie ang wheelchair para sundan siya. “Sandali, may sasabihin pa ako sa ‘yo, Lucas,” hinihingal na pigil nito. Papasara na ang elevator kaya muntikan itong maipit sa gitna pero hindi nakaramdam ng awa si Lucas at hinayaan ito. He hates rapist people the most. Mga kalalakihang pinagsasamantalahan ang kahinaan ng babae para magawang ilabas ang libido ng katawan ng mga ito. Kaya ganoon na lang ang galit niya kay Mr. Perie. Ilang tao na rin ang

Hindi alam ni Manson kung bakit kakaiba ang tingin ng kanyang ina kay Khaleed. Tila may ibang kahulugan iyon pero dahil solo na nila ni Claire ang kuwarto ay napunta na sa kasulok-sulukan ng isip ang isiping iyon. “Claire—”Biglang bumukas ang pinto at bumungad ang kanyang ama na nakaupo sa wheelchair habang tulak-tulak ng alalay nito. Nang makita ang kalagayan niya ay lumitaw ang pag-aalala sa mukha nito. “Manson, paanong nangyari sa ‘yo ang ganito? Who could’ve done this to you?”Napaismid si Manson at bumakas ang inis sa mukha dahil sa biglang pag-istorbo nito sa kanila. “Bakit ka narito?”Naihilot ni Mr. Perie ang sentido dahil biglang sumakit ang ulo niya sa sagot ng anak. “Manson, you are my son. My heir. Sa tingin mo ba ay hindi ako nag-aalala sa ‘yo kahit may nangyari sa ‘yong masama? Anak kita. Natural lang na mag-aalala ako sa ‘yo.”Marahas na bumuga ng hangin si Manson. Kung kaya niya lang batuhin ng unan ang ama para palayasin ito sa loob ng ward ay nagawa na niya. Tahim

Kaagad nilang dinala sa pinakamalapit na ospital si Manson dahil sa biglang pagkawala nito ng malay. Bago ito pumunta sa villa nina Lucas ay pinagbawalan na pala ito ng doctor na lumabas ng ospital pero nagpumilit ito dahil gustong makita si Claire. Ang sabi ng assistant, ang findings ng doktor, ay may ugat daw sa utak nito na napunit dahil sa pagkabagok ng ulo nito noong mabangga ang taxi na sinasakyan nito. Maari siyang humantong sa koma ngunit nagising ito agad kaya dali-dali siya nitong pinuntahan. Napapailing si Claire sa narinig saka hinaplos ang nakabendang mukha ni Manson. “Why did you do that?” mahina niyang saway rito kahit alam niyang ‘di siya nito naririnig. “Miss Claire, ang mabuti pa ay maligo na kayo at magbihis. Eto,” iniabot sa kanya ng assistant ni Manson ang isang paper bag na naglalaman ng damit. Kinuha ito ni Claire at tumayo. “Salamat. Ikaw na muna ang bahala sa kanya.”Madungis na ang bestida na suot niya kaya inutusan niya ang assistant ni Manson na ikuha s

Habang hawak ni Claire ang relo na binigay ni Lucas ay hindi matigil sa pagtulo ang kanyang luha. Hindi niya kayang tanggapin ang pagkamatay ni Manson. “Lucas, please… sabihin mo sa akin na hindi siya patay. Manson can’t be dead.”Kahit si Lucas ay hindi mapigilan ang mamasa ang mata dahil sa pinipigilang luha. “Claire…” gusto siya nitong yakapin pero pinigilan nito ang sarili lalo pa at nasa lugar na ng aksidente ang assistant ni Manson at ilang bodyguards nito na tulad nila ay nanlulumo din sa nangyaring pagkawala ni Manson. “I found this watch beside that burnt body inside the car,” dagdag pa ni Lucas. Patuloy sa pag-iling si Claire at sa pagluha. She felt that something was squeezing her heart until she couldn't bear the pain. Pinagsisihan niya na pinagtabuyan niya ito. Ni hindi man lang niya ito nakausap bago ito mawala. Kahit ano’ng pagsisisi ang gagawin niya ay alam niyang hindi na maibabalik ang buhay nito kaya naman lalo siyang napahagulhol. Mas nanaisin niyang mabuhay ito n

Nang mga oras na iyon ay mag-isang nakaupo si Claire sa mesa, malayo sa bagong kasal, at matamang nagmamasid. May ngiti sa kanyang labi habang pinagmamasdan ang kababata na minsan ay naging karamay niya rin. Hindi man totohanan ang kasal ng mga ito ay masaya pa rin siya para rito dahil kahit papaano ay napasaya nila si Lola Rosa. At kaya siya mag-isang nakaupo sa sulok ay para iwasang makita ni Lola Rosa na siyang ikakasira ng lahat kung sakali. Kaya nang biglang dumating si Zhia at muntik nang manggulo ay ganoon na lang ang kaba niya dahil baka makita siya nito at masabi na hindi naman siya ang ikinasal kay Lucas. Kapag malaman iyon ni Lola Rosa ay baka mapahamak ito at imbes na mabuhay pa ito ng ilang araw ay matitigok agad ito na ayaw nilang mangyari. Hindi alam ni Claire kung saan kinuha ni Lucas ang babaeng pinakasalan nito pero kahawig niya ito pati pangangatawan ay magkapareho sila. Kaya naman kaunting make-up na lang ang ginawa nila para maging kamukha siya nito nang sa gay

Habang nagbabantay sa kanyang ina ay pabalik-balik sa isip ni Claire ang sinabi ng kanyang ina tungkol kay Manson. Paano kung huli na nga ang lahat at hindi na sila tuluyang magkabalikan nito? Kakayanin ba niya? Upang kahit papaano ay maibsan ang pananabik niya sa lalaki ay pinanood niya lahat ng recent interviews nito nang paulit-ulit hanggang sa nakatulugan niya iyon. Hindi niya namalayan na pumasok sa loob si Lucas at nang makita siyang natutulog ay kinumutan siya nito saka itinabi ang cellphone niyang nahulog sa sahig na patuloy pa rin sa pagpi-play ng video. Bahagyang dumilim ang mukha ni Lucas nang makita iyon pero agad ring nawala nang tingnan niya si Claire. Nilapitan niya ang nakaratay na si Leonora saka marahang hinaplos ang buhok nito at mahinang nagsalita. “Aunt Leonora, kailangan niyo na hong magising. Nangangayayat na si Claire dahil hindi makakain nang ayos sa sobrang pag-aalala sa inyo. Kahit ang pagmamahalan nila ni Manson ay isinakripisyo niya kahit alam kong nasas

Joanne La Senza ***Masikip na ang dibdib ko sa impit na pag-iyak hanggang sa tumawag si Anna sa intercom at nagpapaalam na umuwi. Nang mapatingin ako sa oras ay saka ko lang napansin na alas-singko na pala ng hapon at oras na ng uwian.“Hmm.” Tanging sagot ko kay Anna saka agad na binabaan ng telepono.Pagkatapos no'n ay mabilis akong nag-ayos ng aking sarili. I dried my tears and retouched my makeup to cover my swelling face, mostly my eyes. Ang sabi ng asawa ko ay susunduin niya ako upang sabay kaming umuwi. Gumaan ng bahagya ang pakiramdam ko dahil sa isiping iyon at dali-dali akong nag-ayos. Sinigurado ko munang maayos na ang hitsura ko bago lumabas ng opisina.I was in the elevator and busy checking messages on my phone when it stopped. I walked out, but I bumped into someone. Dahil hindi ako nakatingin ay hindi ko namalayang may ibang tao palang papasok. Tumingala ako at nakita ko si Creed. Agad na dumagundong ang kaba sa aking dibdib at bi

Joanne La Senza ***I wanted to cry upon seeing that mocking face looking down on me. Like there are words written on them saying 'your husband is mine', making my heart tighten in pain. Bago ako makasagot kay Anna ay naunahan ako ni Tiffany na magsalita. Humakbang siya palapit sa akin.“Joanne,” Tawag niya sa pangalan ko. “I'm glad to see you here," she said, but her face was not even showing a bit of joy, it was painted instead with contempt.Napasulyap sa akin si Anna na bakas ang pagtataka sa mukha. “Kilala mo?” mahina nitong tanong.Marahan akong tumango. How should I introduce Tiffany to her? Kaibigan ng asawa ko na inaahas ang asawa ko? Pero nanatili akong tahimik dahil kapag bumuka ang bibig ko upang magsalita ay baka pumiyok ang aking boses.Hindi pinansin ni Tiffany si Anna na para bang itong hangin sa paningin niya, na hindi ito nakikita. Muli siyang nagsalita. “Would you like to know who's with me today, Joanne? He's someone you know and I—”“Jenyfer!” agad na putol ko sa

Joanne La Senza ***Because of the view I saw outside, my appetite was lost again, but I tried my best not to show it to the two in front of me. Pinilit kong pasiglahin ang boses ko habang kumakain kami at nakikisabay sa kuwentuhan ng dalawa na maganang kumain. Pero ang kaba sa puso ko ay hindi na mawala-wala dahil baka anumang oras ay biglang lumitaw ang asawa ko at ang babae niya. Ayaw kong makita sila nina Anna at Jenyfer.“What's wrong with you today, Joanne?” narinig kong tanong ni Jenyfer. Alam kong hindi lang si Anna ang nakapansin sa kakaibang kinikilos ko, pati na rin ang kakambal nito.Marahil ay kahit anong pagpipigil ko ay hindi pa rin nakatakas sa mga ito ang kakaibang kilos ko. They known me for long kaya hindi nakapagtatakang hindi nila mapansin kung may kakaiba sa akin lalo na at sinasadya ko talagang bilisan ang pagkain upang makaalis kami kaagad. Pinilit ko ang sarili ko na ngumiti saka sumubo ng natitirang dumplings sa plato ko bago ko sinagot si Jenyfer na may lam

Joanne La Senza ***Hindi naman makatanggi si Jenyfer at nagpahila ito sa akin kaya sabay-sabay kaming pumunta ng carpark. Ilang minuto ang nakalipas ay nakipila na sa traffic ang kotse ko papuntang Xin Tian Di restaurant sa Quezon City. Isa ito sa pinakasikat na fine dining restaurant at masarap din ang pagkain nila.Hindi ito kalayuan mula sa aking opisina kaya kahit ma-traffic ay hindi naman kami inabot ng ilang oras at agad naming narating ang nasabing restaurant. My husband and I sometimes eat here besides from my restaurant to explore something new. This place was our best bet the last time when we were on our dating days and I can't help but silently grin while reminiscing about the old days.Malapad ang ngiti naming tatlo habang papasok sa restaurant at agad kaming sinalubong ng waiter saka iginiya sa private room for VIP customers dahil namumukhaan na ako ng waiter. Alam nitong mas nais ko na kumuha ng private room. Matapos mailapag ang menu ay agad na kaming nag-order haban

Sumapit ang tanghalian na nasa dibdib ko pa rin ang pagkabahala dahil sa paanyaya ni Creed na kumain kami ng sabay sa canteen. Hindi ako mapakali at dahil doon ay hindi ako maka-concentrate buong umaga. Ilang beses na rin akong nagkamali sa trabaho at kahit ang food-tasting na gagawin ko sana ngayon ay hindi natuloy dahil wala akong panlasa. Lahat ng ito ay dahil sa labis kong pag-aalala na baka malaman ng aking asawa na inimbitahan ako ng isang lalaki na sabay kumain. The worst thing of all, it has to be the guy that my husband loathed the most.Maya-maya ay bumukas ang pintuan ng opisina at agad na umangat ang aking tingin sabay kabog nang malakas ng aking dibdib at baka si Creed na iyon ngunit laking pagkahinga ko nang maluwag dahil iniluwa niyon ang sekretarya ko na si Anna. Nakapinta sa mukha niya na dissapointed siya at parang nahulugan ng langit at lupa. Napaismid ako at tinanong siya bago muling bumaba ang aking tingin sa papeles na nasa mesa.“Bakit hindi maipinta 'yang mukha

Joanne La Senza ***"Naku, Madamme. K-drama ang life ko. Mas gusto ko pa ang magmukmok at manood kesa ang gumimik sa labas. Kaya nga minsan ayaw ko makipag-date sa boyfriend ko, eh." Anna grinned. May inabot siya sa aking papeles na kailangang pirmahan na kanina ko pa napansing nakapatong sa mesa."Naku, bad 'yan. Kapag ang boyfriend mo, tinanggihan mo ng tinanggihan, sa susunod i-break ka na no'n!" biro ko. Sinimulan kong basahin kung ano ang papeles na kailangan kong pirmahan. Bumungad sa akin ang lease agreement ni Creed James. Mag-e-expire na ang leasing nito sa building ko at muli itong nagpapa-renew."Kuh! Hindi ako iiwanan ng boyfriend ko, Madamme. Sa dami ko ba namang alam na posisyon. Hindi ako iiwan no'n sigurado!" Tumawa siya nang malakas."Anna Fegi!" nanlalaki ang matang sigaw ko sa buo niyang pangalan. Lumipat ang tingin ko mula sa binabasang agreement at tumingin sa sekretarya ko. Ngunit natatawa lang siya sa pinagsasabi niya. Wala akong nagawa kundi ang umiling na lan