“Ano’ng sinabi mo, Luke?” ulit ni Claire dahil hindi niya maintindihan masiyado ang sinabi ng nasa kabilang linya. Mahinang tawa ang pumailanlang sa tainga ni Claire bago iyon sinundan nang mababa at namamaos na boses ni Luke. “Oh, nothing. I just want to say na isa kang babaeng tagadala ng swerte. Hindi ba at ito na ang ikalawang pagkakataon na nakahanap ka ng treasure map? Ang una, ang treasure map ni Mr. Padroncillio na matagal na niyang hinahanap, pero isang araw lang na nasa bahay ka niya ay nakita mo na kaagad. And this time, you solve the seal for me and eventually discover the treasure map from it. Aren’t you the amazing one?”Hindi maiwasang mapangiti ni Claire. Marami na rin ang taong nagsasabi na isa raw siyang babaeng nagdadala ng swerte at noong una ay hindi niya iyon pinaniwalaan pero magmula nang maging asawa niya si Manson ay unti-unti na siyang naniwala. Hindi man sinuwerte ang pagsasama nila ni Manson, pero sigurado siya na may magandang patutunguhan iyon. “Hindi n
“Ah!” Mahinang napatawa si Mr. Del Vega dahil sa tanong ni Claire. Iwinasiwas nito ang kamay sa kanyang harapan upang i-deny ang sinabi nito. “Hindi iyon ang ibig kong sabihin, iha. Ang gusto kong sabihin ay gusto kanni Luke dahil isa kang nakakabilib na tao.”Magalang na ngiti ang isinagot ni Claire. “‘Yun nga rin po ang sabi niya. Sige po, sa susunod na araw kapag wala akong masyadong ginagawa ay bibisita ako sa inyo.”“Aasahan ko iyan, iha. Sigurado ako na matutuwa nito si Luke.”Isang manipis na ngiti ang isinagot ni Claire saka nagpaalam dito at sumunod kay Mr. Padroncillio. Nang makabalik sila sa villia ay agad na ipinagpatuloy ni Claire ang pagre-restore sa natitirang paintings. Kaunti na lang ang gagawin niya dahil sa bilis niyang magtrabaho kaya’t malapit na rin siyang makauwi ng Pilipinas. Iyon ang buong akala niya. Tatlong araw ang lumipas, habang day-off ni Claire, pinagbigyan siya ni Mr. Padroncillio dahil aalis ito patungong Washington D.C, ay inaya niya ang bodyguard n
Kaagad na sinugod sa ospital si Manson dahil sa agarang pagdating ng ambulansya na kinontak ng driver. Dahil pamilyar ito sa lugar ay ito na ang nag-asikaso ng lahat. Habang nasa loob ng ambulansya ay hindi mabigilang mapaiyak ni Claire habang yakap si Manson. “Claire, tahan na. Huwag kang mag-alala dahil daplis lang ito. Naiwasan ko ang bala na dapat ay tumama sa kritikal na bahagi ng katawan ko.” Upang ipakita na ayos lang ito ay idinipa pa ni Manson ang katawan para ipakita kay Claire kung saan dumaplis ang bala. Nadaplisan ito sa gilid ng beywang saka sa kanang braso pero parehong daplis dahil mabilis na nakaiwas si Manson. Hindi na rin nagpaputok kung sino man ang bumaril kay Manson dahil pinaharurot na ng mga ito ang sasakyan matapos marinig ang sirena ng paparating na pulis.“May ideya ka ba kung sino ang may gawa sa ‘yo nito? Ang sabi ng bodyguard, ang taong bumaril sa ‘yo ay mukhang hindi kasama sa holdapping,” nag-aalalang wika ni Claire kapagkuwan. Matapos masigurong mala
“Alam mo na kung ano ang isasagot mo sa ama ni Luke, pero bakit hindi ka nakapagsalita? Are you reconsidering it?”Nahinto sa akmang pag-inom ng tubig si Claire nang marinig ang tanong ni Manson. Kakabalik lang nila sa ward matapos i-check ng doktor ang sugat nito. Dahil hindi naman malubha ang tama ay maari na itong lumabas kinabukasan. “Of course not! Hindi ako nakasagot dahil biglang tumawag si Mr. Padroncillio at tinatanong ang kalagayan mo. Binigyan niya rin ako ng day-off upang alagaan ka. Sa tingin mo ba, ngayong nagpapakahirap ako sa ‘yo ay magpapakasal pa ako sa iba?” Nakapameywang na katwiran niya. Dahil sa sinabi ay nakita niya ang pagsilay ng malambing na ngiti sa labi ni Manson. Inilahad nito ang kamay sa kanya upang ayain siyang umupo sa kama habang ito ay nakahiga at nagpapahinga. “Alam kong hindi mo gagawin iyon. Kung ano ang kaya niyang ibigay ay kaya ko ring ibigay sa ‘yo. Money, property, protection. Lahat ng iyan ay ibibigay ko sa ‘yo, Claire. At ang pagmamahal n
Nang makalabas sa ospital si Manson ay hindi agad sila bumalik sa villa ni Mr. Padroncillio bagkus ay nag-check in sila sa isang hotel. Ngunit hindi para magpalipas ng init ng katawan kundi magpahinga dahil ang rason ni Manson kay Claire, kapag nasa villa na sila ni Mr. Padroncillio ay hindi makapagpahinga si Claire at magtatrabaho lamang.“Ang sabi ko naman sa ‘yo ay hindi ako magtatrabaho pagdating doon. Bakit kailangan pa nating pumunta sa hotel?” ulit na tanong ni Claire pagkapasok na pagkapasok pa lang nila sa kuwarto. “Hangga’t hindi pa naiimbestigahan nang mabuti kung sino ang namaril sa atin ay hindi ako sigurado kung safe na ba tayo. At ayaw ko ring madamay si Mr. Padroncillio kung tayo talaga ang target ng kaaway.” Ibinaba ni Manson ang bitbit na haversack sa sofa saka pabagsak itong umupo. Hinila nito ang braso ni Claire para mapaupo siya sa tabi ng asawa. Sumeryoso ang mata ni Claire at hinayaan ang asawa sa naging desisyon nito. “Sige, ikaw ang bahala. Pero kailangan na
Halos isang buwan ang inabot at sa wakas ay natapos na ni Claire ang lahat ng pinapa-restore ni Mr. Padroncillio. At bago sila bumalik ng Pilipinas ay ni-restore na rin niya ang painting na gustong ipaayos ng ama ni Luke. Taos-puso ang pasasalamat ni Claire kay Mr. Padroncillio sa oportunidad na ibinigay nito sa kanya dahil hindi lang pag-aasikaso sa painting nito ang ginawa niya sa loob ng mga araw na pamamalagi niya sa villa. Ilang beses din siya nitong inimbitahan na dumayo sa mga auction houses at ilang tao rin ang nakilala ni Claire at nais na magpagawa sa kanya. Hindi lang painting, kundi pati na rin mga sinaunang vases, ceramics at mga antique na alahas. Sa dami nang nagpa-book sa kanya na magpagawa, punong-puno na ang schedule niya pagkauwi ng Pilipinas. Ngayong araw nga ang nakatakdang flight nila ni Manson pauwi ng Pilipinas. Bakas na bakas sa mukha ni Claire ang excitement dahil matagal-tagal na rin niyang hindi nakikita ang ina. Nagpapasalamat din si Claire at halos puro
“Manson!?” Gulat na bulalas ni Claire pero dahil nasa bulwagan pa sila ay kontrolado ang boses niya. Pero sa kabila niyon ay halatang-halata pa rin ang tuwa na bumakas sa kanyang mukha. Hindi siya marunong sumayaw pero pinaunlakan niya ito. “Parehong kaliwa ang paa ko. Baka maapakan lang kita.”Malapad na ngumiti si Manson. Ang mapuputi nitong ngipin ay tila kumikinang sa ilalim ng ilaw. “Huwag kang mag-alala. Tuturuan kita.”Dahil ito ang unang anibersaryo ng kasal ng Earl at asawa nito ay marami-rami rin ang bisitang dumalo. Pero karamihan sa mga iyon ay kaibigan at kakilala ng Earl at ilang mga kasosyo sa negosyo. Bukod sa mga kamag-anakan ng Earl, at sila na grupo ng gumawa ng paintings ay wala nang ibang puwedeng makapasok unless may imbitasyon galing sa palasyo. Kaya labis na ipinagtaka ni Claire kung paano nakapasok ang asawa. “Hindi mo pa sinasabi sa akin kung bakit ka nandito at kung paano ka nakapasok? Ang alam ko ay kailangan ng imbitasyon galing sa kamahalan?” Inabot niya
Sa harap ng nagkikislapang kamera, sa halos hindi magkamayaw na fans, at sa ingay ng paligid na halos hindi na sila magkarinigan ni Manson, ay tinanong siya nitong muli tungkol sa kasal. Nakagat niya ang pang-ibabang labi saka napabulong sa sarili. Malapit na, Manson. Malapit na. Dahil sa siksikan ang mga tao ay muntikan na silang maghiwalay ni Manson at kung hindi maagap ang bodyguard na pumoprotekta sa kanya ay naptumba na siya at dinumog ng mga tao para magpa-picture. Kahit papaano ay nakarating sila sa kotse at nakasakay nang maayos. Habang nasa daan ay masuyong ginagap ni Claire ang kamay ni Manson at marahan iyong pinisil. Alam niyang naghihintay ito sa magiging sagot niya nang maraming beses. “Alam kong gustong-gusto mo na akong pakasalan ulit. At sa pagkakataong ito ay hindi ako hihindi pero uunahan na kita. Tatanggapin ko ang kasal kapag tuluyan na akong matanggap ng papa mo. Sa estado ko ngayon, you know that I earned enough para maging kapantay ninyo, alam kong malapit n
“Lucas, sinasabi ko sa ‘yo, pero wala akong kinalaman sa nangyari kay Leonora. Kung ano man ang naging kasalanan ko sa inyong mag-ina ay nabayaran na iyon ng pagkaaksidente ko.”Tumikwas ang sulok ng labi ni Lucas at tinalikuran ito bago pinindot ang elevator button para makababa. Nilingon niya si Mr. Perie. “We’re clear of each other’s debt, as long as you don’t hurt people I care about. Wala na tayong dapat pag-usapan pa kaya sana hindi na tayo magkita pa.” Nang bumukas ang elevator ay agad na pumasok si Lucas pero mabilis na pinagulong ni Mr. Perie ang wheelchair para sundan siya. “Sandali, may sasabihin pa ako sa ‘yo, Lucas,” hinihingal na pigil nito. Papasara na ang elevator kaya muntikan itong maipit sa gitna pero hindi nakaramdam ng awa si Lucas at hinayaan ito. He hates rapist people the most. Mga kalalakihang pinagsasamantalahan ang kahinaan ng babae para magawang ilabas ang libido ng katawan ng mga ito. Kaya ganoon na lang ang galit niya kay Mr. Perie. Ilang tao na rin ang
Hindi alam ni Manson kung bakit kakaiba ang tingin ng kanyang ina kay Khaleed. Tila may ibang kahulugan iyon pero dahil solo na nila ni Claire ang kuwarto ay napunta na sa kasulok-sulukan ng isip ang isiping iyon. “Claire—”Biglang bumukas ang pinto at bumungad ang kanyang ama na nakaupo sa wheelchair habang tulak-tulak ng alalay nito. Nang makita ang kalagayan niya ay lumitaw ang pag-aalala sa mukha nito. “Manson, paanong nangyari sa ‘yo ang ganito? Who could’ve done this to you?”Napaismid si Manson at bumakas ang inis sa mukha dahil sa biglang pag-istorbo nito sa kanila. “Bakit ka narito?”Naihilot ni Mr. Perie ang sentido dahil biglang sumakit ang ulo niya sa sagot ng anak. “Manson, you are my son. My heir. Sa tingin mo ba ay hindi ako nag-aalala sa ‘yo kahit may nangyari sa ‘yong masama? Anak kita. Natural lang na mag-aalala ako sa ‘yo.”Marahas na bumuga ng hangin si Manson. Kung kaya niya lang batuhin ng unan ang ama para palayasin ito sa loob ng ward ay nagawa na niya. Tahim
Kaagad nilang dinala sa pinakamalapit na ospital si Manson dahil sa biglang pagkawala nito ng malay. Bago ito pumunta sa villa nina Lucas ay pinagbawalan na pala ito ng doctor na lumabas ng ospital pero nagpumilit ito dahil gustong makita si Claire. Ang sabi ng assistant, ang findings ng doktor, ay may ugat daw sa utak nito na napunit dahil sa pagkabagok ng ulo nito noong mabangga ang taxi na sinasakyan nito. Maari siyang humantong sa koma ngunit nagising ito agad kaya dali-dali siya nitong pinuntahan. Napapailing si Claire sa narinig saka hinaplos ang nakabendang mukha ni Manson. “Why did you do that?” mahina niyang saway rito kahit alam niyang ‘di siya nito naririnig. “Miss Claire, ang mabuti pa ay maligo na kayo at magbihis. Eto,” iniabot sa kanya ng assistant ni Manson ang isang paper bag na naglalaman ng damit. Kinuha ito ni Claire at tumayo. “Salamat. Ikaw na muna ang bahala sa kanya.”Madungis na ang bestida na suot niya kaya inutusan niya ang assistant ni Manson na ikuha s
Habang hawak ni Claire ang relo na binigay ni Lucas ay hindi matigil sa pagtulo ang kanyang luha. Hindi niya kayang tanggapin ang pagkamatay ni Manson. “Lucas, please… sabihin mo sa akin na hindi siya patay. Manson can’t be dead.”Kahit si Lucas ay hindi mapigilan ang mamasa ang mata dahil sa pinipigilang luha. “Claire…” gusto siya nitong yakapin pero pinigilan nito ang sarili lalo pa at nasa lugar na ng aksidente ang assistant ni Manson at ilang bodyguards nito na tulad nila ay nanlulumo din sa nangyaring pagkawala ni Manson. “I found this watch beside that burnt body inside the car,” dagdag pa ni Lucas. Patuloy sa pag-iling si Claire at sa pagluha. She felt that something was squeezing her heart until she couldn't bear the pain. Pinagsisihan niya na pinagtabuyan niya ito. Ni hindi man lang niya ito nakausap bago ito mawala. Kahit ano’ng pagsisisi ang gagawin niya ay alam niyang hindi na maibabalik ang buhay nito kaya naman lalo siyang napahagulhol. Mas nanaisin niyang mabuhay ito n
Nang mga oras na iyon ay mag-isang nakaupo si Claire sa mesa, malayo sa bagong kasal, at matamang nagmamasid. May ngiti sa kanyang labi habang pinagmamasdan ang kababata na minsan ay naging karamay niya rin. Hindi man totohanan ang kasal ng mga ito ay masaya pa rin siya para rito dahil kahit papaano ay napasaya nila si Lola Rosa. At kaya siya mag-isang nakaupo sa sulok ay para iwasang makita ni Lola Rosa na siyang ikakasira ng lahat kung sakali. Kaya nang biglang dumating si Zhia at muntik nang manggulo ay ganoon na lang ang kaba niya dahil baka makita siya nito at masabi na hindi naman siya ang ikinasal kay Lucas. Kapag malaman iyon ni Lola Rosa ay baka mapahamak ito at imbes na mabuhay pa ito ng ilang araw ay matitigok agad ito na ayaw nilang mangyari. Hindi alam ni Claire kung saan kinuha ni Lucas ang babaeng pinakasalan nito pero kahawig niya ito pati pangangatawan ay magkapareho sila. Kaya naman kaunting make-up na lang ang ginawa nila para maging kamukha siya nito nang sa gay
Habang nagbabantay sa kanyang ina ay pabalik-balik sa isip ni Claire ang sinabi ng kanyang ina tungkol kay Manson. Paano kung huli na nga ang lahat at hindi na sila tuluyang magkabalikan nito? Kakayanin ba niya? Upang kahit papaano ay maibsan ang pananabik niya sa lalaki ay pinanood niya lahat ng recent interviews nito nang paulit-ulit hanggang sa nakatulugan niya iyon. Hindi niya namalayan na pumasok sa loob si Lucas at nang makita siyang natutulog ay kinumutan siya nito saka itinabi ang cellphone niyang nahulog sa sahig na patuloy pa rin sa pagpi-play ng video. Bahagyang dumilim ang mukha ni Lucas nang makita iyon pero agad ring nawala nang tingnan niya si Claire. Nilapitan niya ang nakaratay na si Leonora saka marahang hinaplos ang buhok nito at mahinang nagsalita. “Aunt Leonora, kailangan niyo na hong magising. Nangangayayat na si Claire dahil hindi makakain nang ayos sa sobrang pag-aalala sa inyo. Kahit ang pagmamahalan nila ni Manson ay isinakripisyo niya kahit alam kong nasas
“Sigurado ka ba sa ginawa mo, Lucas? Paano kung malaman nila na ikaw ang maysala at panagutin ka ng batas? Paano kung makulong ka?”Mahinang napatawa si Lucas dahil sa pag-aalala sa boses ni Claire. “Huwag kang mag-alala. Hindi malala ang kalagayan niya dahil kilay niya lang ang pumutok. Maraming dugo lang ang nawala sa kanya kaya kailangan niyang manatili sa ospital ng ilang araw. But besides that, there were no serious injuries. Don’t worry too much, Claire. Hindi ko ito ginagawa para sa ‘yo kundi para sa aking ina. Alam mo kung gaano kalalim ang galit ko sa lalaking iyon.”Napayuko si Claire. Alam niyang may inosenteng tao na naman ang nadamay sa hidwaan ng dalawang pamilyang ito. Dahil doon ay binalot siya ng konsensya. Kahit ibahin pa ni Lucas ang rason sa nangyari kay Perie ay alam naman niyang ginawa nito iyon upang paghigantihan siya. Dahil hindi siya agad nakasagot ay tila nababasa ni Lucas kung ano ang nasa isip niya. “Don’t overthink about it, Claire. Walang nadamay na ino
Halos sumikip ang dibdib ni Claire nang makita ang kalagayan ng kanyang ina. Nasa ICU ito at may tubong nakakabit sa bunganga upang tulungan itong huminga. Ligtas na ito sa kapahamakan pero dahil malubha ang lagay ay nasa coma pa rin ito. “‘Wag kang mag-aalala, Claire. Malalampasan ito ni Auntie Leonora. Magiging ayos siya.” Nilingon ni Claire si Lucas at mapait na ngumiti. Hindi niya kasama si Manson dahil bago siya pumunta ng ospital ay hindi niya ito hinayaang sumama sa kanya at nagtalo sila. She also blamed him for bringing danger to her life. Alam niyang masasaktan na naman niya si Manson dahil sa pagtataboy niya rito pero nang maisip niya na ang ama nito ang gustong manakit sa kanyang ina ay hindi niya maiwasang sumama ang loob. Kaya’t tulad ng dati, itinaboy niya ito para wala nang magpapahamak sa relasyon nila. Pero kahit sinabihan niya itong bumalik sa Pilipinas ay hindi siya nito sinunod. “Sana nga, Luke. Sana nga. Dahil hindi ko mapapatawad ang sarili ko kung may mangyar
Ang mga sumunod na araw ay parang normal na kay Claire. Kahit nalaman niyang hindi niya tunay na ama si Mr. Khaleed ay hindi pa rin siya nalungkot nang labis dahil hindi nagbago ang relasyon nila. Tinuturing pa rin siya nitong tunay na anak. Noong kinompronta niya si Manson tungkol dito ay inamin nito na alam na ang totoo pero dahil ayaw nitong pangunahan ang desisyon ni Mr. Khaleed kaya hindi ito nagsalita. Ang tanging gumugulo na lang sa kanya ngayon ay walang iba kundi si Mr. Perie.Magmula nang malaman nitong hindi niya tunay na ama si Mr. Khaleed ay muling bumalik sa dati ang trato nito sa kanya. Tulad na lang ngayong araw. Binisita siya nito sa kanyang bahay na may dala-dalang iisang rason. Ang hiwalayan niya si Manson. “Ilang beses ko ho bang sasabihin sa inyo na hindi ko hihiwalayan si Manson? I already gave him up once. Hindi ko a ulit gagawin iyon.”Tumalim ang tingin sa kanya ni Perie at inilapag ang cellphone sa harapan niya kung saan nagpe-play ang isang recording. Sa b