“Manson!?” Gulat na bulalas ni Claire pero dahil nasa bulwagan pa sila ay kontrolado ang boses niya. Pero sa kabila niyon ay halatang-halata pa rin ang tuwa na bumakas sa kanyang mukha. Hindi siya marunong sumayaw pero pinaunlakan niya ito. “Parehong kaliwa ang paa ko. Baka maapakan lang kita.”Malapad na ngumiti si Manson. Ang mapuputi nitong ngipin ay tila kumikinang sa ilalim ng ilaw. “Huwag kang mag-alala. Tuturuan kita.”Dahil ito ang unang anibersaryo ng kasal ng Earl at asawa nito ay marami-rami rin ang bisitang dumalo. Pero karamihan sa mga iyon ay kaibigan at kakilala ng Earl at ilang mga kasosyo sa negosyo. Bukod sa mga kamag-anakan ng Earl, at sila na grupo ng gumawa ng paintings ay wala nang ibang puwedeng makapasok unless may imbitasyon galing sa palasyo. Kaya labis na ipinagtaka ni Claire kung paano nakapasok ang asawa. “Hindi mo pa sinasabi sa akin kung bakit ka nandito at kung paano ka nakapasok? Ang alam ko ay kailangan ng imbitasyon galing sa kamahalan?” Inabot niya
Sa harap ng nagkikislapang kamera, sa halos hindi magkamayaw na fans, at sa ingay ng paligid na halos hindi na sila magkarinigan ni Manson, ay tinanong siya nitong muli tungkol sa kasal. Nakagat niya ang pang-ibabang labi saka napabulong sa sarili. Malapit na, Manson. Malapit na. Dahil sa siksikan ang mga tao ay muntikan na silang maghiwalay ni Manson at kung hindi maagap ang bodyguard na pumoprotekta sa kanya ay naptumba na siya at dinumog ng mga tao para magpa-picture. Kahit papaano ay nakarating sila sa kotse at nakasakay nang maayos. Habang nasa daan ay masuyong ginagap ni Claire ang kamay ni Manson at marahan iyong pinisil. Alam niyang naghihintay ito sa magiging sagot niya nang maraming beses. “Alam kong gustong-gusto mo na akong pakasalan ulit. At sa pagkakataong ito ay hindi ako hihindi pero uunahan na kita. Tatanggapin ko ang kasal kapag tuluyan na akong matanggap ng papa mo. Sa estado ko ngayon, you know that I earned enough para maging kapantay ninyo, alam kong malapit n
“Manson, hindi iyon ang dahilan!” Mabilis na sansala ni Devorah. Sinubukan nitong hawakan sa braso si Manson upang paamuin ang galit nito pero bigla itong itinulak ng lalaki. “Hindi ko kailangan ng opinyon mo. Kahit tanungin mo pa ang iyong ama ay pumayag na siya na si Claire ang kukuning modelo.” Malakas ang pagkakatulak ni Manson kay Devorah kaya napasubsob ang dalaga sa sulok ng mesa. Dahil malapit lang ang kinatatayuan nilang dalawa, kung may ibang taong makakita sa posisyon nila ay siguradong iisipin ng mga ito na may ginagawa silang hindi maganda. Lalo na at halos nakatuwad si Devorah habang si Manson ay nakatayo sa gilid nito. Nilingon nito ang lalaki habang nanatili sa pagkakatuwad na tila ba sinasadyang ipakita ang katawan kay Manson. “Ano ba ang meron sa Claire na iyon at gustong-gusto mo siya samantalang ako ay tinuturing mo na parang basahan? Mas bagay tayo, Manson. PAreho tayong mayaman at magkasosyo pa sa negosyo ang pamilya natin.”Hindi siya sinagot ni Manson. Ni hi
Mahigit isang linggo ang lumipas at nag-umpisa na nga si Claire sa photoshoot niya para sa pagiging modelo ng bagong building na ipapatayo ng kumpanya ni Manson. Nasa isang sikat na studio siya ngayon na pagmamay-ari ng kumpanya sa ilalim ng pamamalakad ng advertising department. Habang walang tigil sa pag-click ang camera ay sumasabay sa pag-pose si Claire kaya naman puring-puri siya ng photographer. “Perfect, Ms. Claire. Mukhang hindi ka first timer sa pagiging modelo. Sigurado akong kapag ipinagpatuloy mo ang pagiging modelo ay sigurado akong maraming ahensya ang kukuha sa ‘yo.” Nakapilantik ang daliring wika ng baklang photographer habang ang daliri ay walang tigil sa pagpindot ng camera at patuloy sa pagkuha ng larawan kay Claire. Ito ang kinuha ni Manson dahil kung tunay na lalaki anng photographer ay pagseselosan lang ito ng kanyang dating asawa.Ngumiti siya nang matamis dahil sa papuri nito. Hindi man ito ang unang beses na humarap siya sa camera, pero ito ang unang beses n
“Ulitin mo nga ang sinabi mo, Claire? Pinagbibintangan mo ako na ako ang nagpahamak sa ‘yo?”Napaismid si Claire at sumandal sa hamba ng pintuan. Hindi niya ito inanyayahang makapasok kaya’t sa pintuan sila nito nag-usap at kahit naiinitan ito dahil katanghaliang tapat ay hindi siya nakaramdam ng awa. Noong minamata siya nito at noong ginagawan siya nito nang masama ay wala itong awa. Kaya’t habang tinitingnan niya ito na nangangati ang duguang mukha ay hindi niya agad ibinigay ang antidote. “Hindi ka aamin? Hindi ba’t ang lalaki mo ang inutusan mo para banggain ang sinasakyan namin? Sa tingin mo ba dahil patay na ang taong inutusan mo ay hindi ko na mahukay ang katotohanan?” mababa ang boses na tanong niya. Tumalim ang kanyang mata habang nakatingin dito. Mariing napailing si Mrs. Coltre. “Hindi. Hindi totoo ‘yan! Walang katotohanan ang sinabi mo, Claire. Wala akong alam!” naghihysterikal na depensa nito. Nanatili ang talim sa mga mata ni Claire nang muling magsalita. Kung dati ay
Kinabukasan kahit maagang nagising si Claire ay mas maaga pa rin si Manson. Wala na ito sa kanyang tabi nang magising s’ya. Ang sabi sa kanya ni Manang Silva ay maaga raw itong umalis dahil may dadaanan pa ito bago pumasok sa trabaho. Gusto sana itong tawagan ni Claire pero ayaw niya itong istorbohin kaya bumalik siya sa kuwarto matapos mag-almusal saka naghanda para sa panibagong araw na pagtatrabaho. Marami siyang ire-restore na painting ngayon pero bago pa niya magawa iyon ay may natanggap siyang e-mail mula sa bangko na mayroong nagdeposito ng pera na nagkakahalaga ng limang milyong piso sa account niya.Nagulo na ang isip niya sa kakaisip kung sino pero wala pa rin siyang ideya kung sino. Karamihan kasi sa mga kustomer niya kapag nagpapadala ito ng bayad ay binibigyan siya nito ng notice. Bago pa tuluyang sumakit ang ulo niya sa pag-iisip ay tumunog ang cellphone niya at nang makita na si Luke ang nasa caller ID ay bumakas ang tuwa sa kanyang mukha dahil naalala na niya na humi
Naipikit ni Claire ang mata dahil sa baril na nakatutok sa kanya. Hindi siya makakilos at kahit ang paghinga ay pigil na pigil sa takot na barilin siya ng lalaki. “Kung ayaw mong sumabog ‘yang bungo mo, ibaba mo ang baril mo!”Ang malamig at galit na boses ni Luke ang nagpamulat sa mga mata ni Claire. At ang malakas na suntok ng baril sa batok ng lalaking nanutok ng baril ang namulatan niya. Nakaramdam siya ng kaginhawaan dahil may taong magliligtas sa kanya. Nang pinaikot niya ang tingin ay lalong nawala ang kanyang takot nang makitang lahat ng kasama ng kanyang ama ay nakaluhod sa lupa habang duguan Kang mga mukha. Tanging ang kanyang ama ang nawawala. Wala siyang ideya kung paano napatumba ni Luke at ng kasama nito ang grupo ng kanyang ama. Kahit ang lalaking tumutok sa kanya ng baril ay mabilis rin nitong napatumba. “Luke, maraming salamat at dumating ka,” pasasalamat dito ni Claire at napasandal sa puno na sinisilungan upang pakalmahin ang sarili. “Hindi ko alam kung paano nila
Nang marinig ang sunabi ng ina ay natahimik si Luke at hindi kaagad makasagot. Humigpit ang pagkakahawak niya sa manibela at kitang-kita ang nag-uumbukang ugat doon. Napuno ng galit ang kanyang puso na hindi niya alam kung paano pahupain.“Bakit hindi ka makasagot, Luke?”Dumilim ang kanyang mukha. Kung may ibang tao man na makakita sa kanya ngayon ay siguradong matatakot ang mga ito dahil sa galit na makikita sa mukha niya. Taas-baba ang kanyang dibdib at pilit na kinakalma ang sarili pero kahit anong gawin niya ay para pa ring malakas na agos ng tubig at hindi kayang pigilan ang kanyang galit. Rumaragasa iyon na kayang lamunin ang taong may kasalanan sa kanya. Mahinang napabuntong-hininga ang kanyang ina sa kabilang linya bago nagpatuloy sa pagsasalita. “Upang itago ang kasalanan ni Mosheire ay binayaran ni Perrie ang lahat ng taong nakatira at nakakita nang nangyari. Tinakpan niya ang kasalanan ng babaeng iyon para proteksyunan ang pangalan nito. At kahit sino ang gustong magtanon
“Lucas, sinasabi ko sa ‘yo, pero wala akong kinalaman sa nangyari kay Leonora. Kung ano man ang naging kasalanan ko sa inyong mag-ina ay nabayaran na iyon ng pagkaaksidente ko.”Tumikwas ang sulok ng labi ni Lucas at tinalikuran ito bago pinindot ang elevator button para makababa. Nilingon niya si Mr. Perie. “We’re clear of each other’s debt, as long as you don’t hurt people I care about. Wala na tayong dapat pag-usapan pa kaya sana hindi na tayo magkita pa.” Nang bumukas ang elevator ay agad na pumasok si Lucas pero mabilis na pinagulong ni Mr. Perie ang wheelchair para sundan siya. “Sandali, may sasabihin pa ako sa ‘yo, Lucas,” hinihingal na pigil nito. Papasara na ang elevator kaya muntikan itong maipit sa gitna pero hindi nakaramdam ng awa si Lucas at hinayaan ito. He hates rapist people the most. Mga kalalakihang pinagsasamantalahan ang kahinaan ng babae para magawang ilabas ang libido ng katawan ng mga ito. Kaya ganoon na lang ang galit niya kay Mr. Perie. Ilang tao na rin ang
Hindi alam ni Manson kung bakit kakaiba ang tingin ng kanyang ina kay Khaleed. Tila may ibang kahulugan iyon pero dahil solo na nila ni Claire ang kuwarto ay napunta na sa kasulok-sulukan ng isip ang isiping iyon. “Claire—”Biglang bumukas ang pinto at bumungad ang kanyang ama na nakaupo sa wheelchair habang tulak-tulak ng alalay nito. Nang makita ang kalagayan niya ay lumitaw ang pag-aalala sa mukha nito. “Manson, paanong nangyari sa ‘yo ang ganito? Who could’ve done this to you?”Napaismid si Manson at bumakas ang inis sa mukha dahil sa biglang pag-istorbo nito sa kanila. “Bakit ka narito?”Naihilot ni Mr. Perie ang sentido dahil biglang sumakit ang ulo niya sa sagot ng anak. “Manson, you are my son. My heir. Sa tingin mo ba ay hindi ako nag-aalala sa ‘yo kahit may nangyari sa ‘yong masama? Anak kita. Natural lang na mag-aalala ako sa ‘yo.”Marahas na bumuga ng hangin si Manson. Kung kaya niya lang batuhin ng unan ang ama para palayasin ito sa loob ng ward ay nagawa na niya. Tahim
Kaagad nilang dinala sa pinakamalapit na ospital si Manson dahil sa biglang pagkawala nito ng malay. Bago ito pumunta sa villa nina Lucas ay pinagbawalan na pala ito ng doctor na lumabas ng ospital pero nagpumilit ito dahil gustong makita si Claire. Ang sabi ng assistant, ang findings ng doktor, ay may ugat daw sa utak nito na napunit dahil sa pagkabagok ng ulo nito noong mabangga ang taxi na sinasakyan nito. Maari siyang humantong sa koma ngunit nagising ito agad kaya dali-dali siya nitong pinuntahan. Napapailing si Claire sa narinig saka hinaplos ang nakabendang mukha ni Manson. “Why did you do that?” mahina niyang saway rito kahit alam niyang ‘di siya nito naririnig. “Miss Claire, ang mabuti pa ay maligo na kayo at magbihis. Eto,” iniabot sa kanya ng assistant ni Manson ang isang paper bag na naglalaman ng damit. Kinuha ito ni Claire at tumayo. “Salamat. Ikaw na muna ang bahala sa kanya.”Madungis na ang bestida na suot niya kaya inutusan niya ang assistant ni Manson na ikuha s
Habang hawak ni Claire ang relo na binigay ni Lucas ay hindi matigil sa pagtulo ang kanyang luha. Hindi niya kayang tanggapin ang pagkamatay ni Manson. “Lucas, please… sabihin mo sa akin na hindi siya patay. Manson can’t be dead.”Kahit si Lucas ay hindi mapigilan ang mamasa ang mata dahil sa pinipigilang luha. “Claire…” gusto siya nitong yakapin pero pinigilan nito ang sarili lalo pa at nasa lugar na ng aksidente ang assistant ni Manson at ilang bodyguards nito na tulad nila ay nanlulumo din sa nangyaring pagkawala ni Manson. “I found this watch beside that burnt body inside the car,” dagdag pa ni Lucas. Patuloy sa pag-iling si Claire at sa pagluha. She felt that something was squeezing her heart until she couldn't bear the pain. Pinagsisihan niya na pinagtabuyan niya ito. Ni hindi man lang niya ito nakausap bago ito mawala. Kahit ano’ng pagsisisi ang gagawin niya ay alam niyang hindi na maibabalik ang buhay nito kaya naman lalo siyang napahagulhol. Mas nanaisin niyang mabuhay ito n
Nang mga oras na iyon ay mag-isang nakaupo si Claire sa mesa, malayo sa bagong kasal, at matamang nagmamasid. May ngiti sa kanyang labi habang pinagmamasdan ang kababata na minsan ay naging karamay niya rin. Hindi man totohanan ang kasal ng mga ito ay masaya pa rin siya para rito dahil kahit papaano ay napasaya nila si Lola Rosa. At kaya siya mag-isang nakaupo sa sulok ay para iwasang makita ni Lola Rosa na siyang ikakasira ng lahat kung sakali. Kaya nang biglang dumating si Zhia at muntik nang manggulo ay ganoon na lang ang kaba niya dahil baka makita siya nito at masabi na hindi naman siya ang ikinasal kay Lucas. Kapag malaman iyon ni Lola Rosa ay baka mapahamak ito at imbes na mabuhay pa ito ng ilang araw ay matitigok agad ito na ayaw nilang mangyari. Hindi alam ni Claire kung saan kinuha ni Lucas ang babaeng pinakasalan nito pero kahawig niya ito pati pangangatawan ay magkapareho sila. Kaya naman kaunting make-up na lang ang ginawa nila para maging kamukha siya nito nang sa gay
Habang nagbabantay sa kanyang ina ay pabalik-balik sa isip ni Claire ang sinabi ng kanyang ina tungkol kay Manson. Paano kung huli na nga ang lahat at hindi na sila tuluyang magkabalikan nito? Kakayanin ba niya? Upang kahit papaano ay maibsan ang pananabik niya sa lalaki ay pinanood niya lahat ng recent interviews nito nang paulit-ulit hanggang sa nakatulugan niya iyon. Hindi niya namalayan na pumasok sa loob si Lucas at nang makita siyang natutulog ay kinumutan siya nito saka itinabi ang cellphone niyang nahulog sa sahig na patuloy pa rin sa pagpi-play ng video. Bahagyang dumilim ang mukha ni Lucas nang makita iyon pero agad ring nawala nang tingnan niya si Claire. Nilapitan niya ang nakaratay na si Leonora saka marahang hinaplos ang buhok nito at mahinang nagsalita. “Aunt Leonora, kailangan niyo na hong magising. Nangangayayat na si Claire dahil hindi makakain nang ayos sa sobrang pag-aalala sa inyo. Kahit ang pagmamahalan nila ni Manson ay isinakripisyo niya kahit alam kong nasas
“Sigurado ka ba sa ginawa mo, Lucas? Paano kung malaman nila na ikaw ang maysala at panagutin ka ng batas? Paano kung makulong ka?”Mahinang napatawa si Lucas dahil sa pag-aalala sa boses ni Claire. “Huwag kang mag-alala. Hindi malala ang kalagayan niya dahil kilay niya lang ang pumutok. Maraming dugo lang ang nawala sa kanya kaya kailangan niyang manatili sa ospital ng ilang araw. But besides that, there were no serious injuries. Don’t worry too much, Claire. Hindi ko ito ginagawa para sa ‘yo kundi para sa aking ina. Alam mo kung gaano kalalim ang galit ko sa lalaking iyon.”Napayuko si Claire. Alam niyang may inosenteng tao na naman ang nadamay sa hidwaan ng dalawang pamilyang ito. Dahil doon ay binalot siya ng konsensya. Kahit ibahin pa ni Lucas ang rason sa nangyari kay Perie ay alam naman niyang ginawa nito iyon upang paghigantihan siya. Dahil hindi siya agad nakasagot ay tila nababasa ni Lucas kung ano ang nasa isip niya. “Don’t overthink about it, Claire. Walang nadamay na ino
Halos sumikip ang dibdib ni Claire nang makita ang kalagayan ng kanyang ina. Nasa ICU ito at may tubong nakakabit sa bunganga upang tulungan itong huminga. Ligtas na ito sa kapahamakan pero dahil malubha ang lagay ay nasa coma pa rin ito. “‘Wag kang mag-aalala, Claire. Malalampasan ito ni Auntie Leonora. Magiging ayos siya.” Nilingon ni Claire si Lucas at mapait na ngumiti. Hindi niya kasama si Manson dahil bago siya pumunta ng ospital ay hindi niya ito hinayaang sumama sa kanya at nagtalo sila. She also blamed him for bringing danger to her life. Alam niyang masasaktan na naman niya si Manson dahil sa pagtataboy niya rito pero nang maisip niya na ang ama nito ang gustong manakit sa kanyang ina ay hindi niya maiwasang sumama ang loob. Kaya’t tulad ng dati, itinaboy niya ito para wala nang magpapahamak sa relasyon nila. Pero kahit sinabihan niya itong bumalik sa Pilipinas ay hindi siya nito sinunod. “Sana nga, Luke. Sana nga. Dahil hindi ko mapapatawad ang sarili ko kung may mangyar
Ang mga sumunod na araw ay parang normal na kay Claire. Kahit nalaman niyang hindi niya tunay na ama si Mr. Khaleed ay hindi pa rin siya nalungkot nang labis dahil hindi nagbago ang relasyon nila. Tinuturing pa rin siya nitong tunay na anak. Noong kinompronta niya si Manson tungkol dito ay inamin nito na alam na ang totoo pero dahil ayaw nitong pangunahan ang desisyon ni Mr. Khaleed kaya hindi ito nagsalita. Ang tanging gumugulo na lang sa kanya ngayon ay walang iba kundi si Mr. Perie.Magmula nang malaman nitong hindi niya tunay na ama si Mr. Khaleed ay muling bumalik sa dati ang trato nito sa kanya. Tulad na lang ngayong araw. Binisita siya nito sa kanyang bahay na may dala-dalang iisang rason. Ang hiwalayan niya si Manson. “Ilang beses ko ho bang sasabihin sa inyo na hindi ko hihiwalayan si Manson? I already gave him up once. Hindi ko a ulit gagawin iyon.”Tumalim ang tingin sa kanya ni Perie at inilapag ang cellphone sa harapan niya kung saan nagpe-play ang isang recording. Sa b