Kinabukasan kahit maagang nagising si Claire ay mas maaga pa rin si Manson. Wala na ito sa kanyang tabi nang magising s’ya. Ang sabi sa kanya ni Manang Silva ay maaga raw itong umalis dahil may dadaanan pa ito bago pumasok sa trabaho. Gusto sana itong tawagan ni Claire pero ayaw niya itong istorbohin kaya bumalik siya sa kuwarto matapos mag-almusal saka naghanda para sa panibagong araw na pagtatrabaho. Marami siyang ire-restore na painting ngayon pero bago pa niya magawa iyon ay may natanggap siyang e-mail mula sa bangko na mayroong nagdeposito ng pera na nagkakahalaga ng limang milyong piso sa account niya.Nagulo na ang isip niya sa kakaisip kung sino pero wala pa rin siyang ideya kung sino. Karamihan kasi sa mga kustomer niya kapag nagpapadala ito ng bayad ay binibigyan siya nito ng notice. Bago pa tuluyang sumakit ang ulo niya sa pag-iisip ay tumunog ang cellphone niya at nang makita na si Luke ang nasa caller ID ay bumakas ang tuwa sa kanyang mukha dahil naalala na niya na humi
Naipikit ni Claire ang mata dahil sa baril na nakatutok sa kanya. Hindi siya makakilos at kahit ang paghinga ay pigil na pigil sa takot na barilin siya ng lalaki. “Kung ayaw mong sumabog ‘yang bungo mo, ibaba mo ang baril mo!”Ang malamig at galit na boses ni Luke ang nagpamulat sa mga mata ni Claire. At ang malakas na suntok ng baril sa batok ng lalaking nanutok ng baril ang namulatan niya. Nakaramdam siya ng kaginhawaan dahil may taong magliligtas sa kanya. Nang pinaikot niya ang tingin ay lalong nawala ang kanyang takot nang makitang lahat ng kasama ng kanyang ama ay nakaluhod sa lupa habang duguan Kang mga mukha. Tanging ang kanyang ama ang nawawala. Wala siyang ideya kung paano napatumba ni Luke at ng kasama nito ang grupo ng kanyang ama. Kahit ang lalaking tumutok sa kanya ng baril ay mabilis rin nitong napatumba. “Luke, maraming salamat at dumating ka,” pasasalamat dito ni Claire at napasandal sa puno na sinisilungan upang pakalmahin ang sarili. “Hindi ko alam kung paano nila
Nang marinig ang sunabi ng ina ay natahimik si Luke at hindi kaagad makasagot. Humigpit ang pagkakahawak niya sa manibela at kitang-kita ang nag-uumbukang ugat doon. Napuno ng galit ang kanyang puso na hindi niya alam kung paano pahupain.“Bakit hindi ka makasagot, Luke?”Dumilim ang kanyang mukha. Kung may ibang tao man na makakita sa kanya ngayon ay siguradong matatakot ang mga ito dahil sa galit na makikita sa mukha niya. Taas-baba ang kanyang dibdib at pilit na kinakalma ang sarili pero kahit anong gawin niya ay para pa ring malakas na agos ng tubig at hindi kayang pigilan ang kanyang galit. Rumaragasa iyon na kayang lamunin ang taong may kasalanan sa kanya. Mahinang napabuntong-hininga ang kanyang ina sa kabilang linya bago nagpatuloy sa pagsasalita. “Upang itago ang kasalanan ni Mosheire ay binayaran ni Perrie ang lahat ng taong nakatira at nakakita nang nangyari. Tinakpan niya ang kasalanan ng babaeng iyon para proteksyunan ang pangalan nito. At kahit sino ang gustong magtanon
Nakahanda na si Luke na pindutin ang trigger ng hawak na riffle, pero sa hindi malamang pagkakataon ay biglang tumunog ang cellphone niya. Kinuha niya iyon sa bulsa ng suot na pantalon habang ang mata ay nanatiling nakatutok sa scope ng baril. Nakita niya si Mosheire na nakatayo pa rin sa entrance ng factory at may kausap. Saka lang inalis ni Luke ang tingin dito upang tingnan kung sino ang tumatawag. Mapait siyang napatawa dahil nakita ang pangalan ni Claire. Mukhang sa huling sandali ay ayaw pa rin siya nitong maging masamang tao. Sinagot niya ang tawag saka muling sumilip sa scope ng baril pero nakitang papasakay na ng sasakyan si Morsheire at ang lalaking kasama nito. Ibinaba niya ang hawak na baril saka sumandal sa pader sa gilid ng rooftop. “Claire, napatawag ka?” tanong niya. Pilit niyang kinontrol ang boses upang hindi nito mabasa ang galit na nararamdaman niya. “Luke, pasensya na kung naistorbo kita. Gusto lang sana kitang tanungin kung free ka ba ngayong linggo? Gusto sa
Habang naghihintay kay Luke ay patindi nang patindi ang kaba at excitement na nararamdaman ni Claire. Sa tanang buhay niya ay ngayon lang siya nakaramdam ng ganito. Dahil pinauwi niya rin si Manang Silva ay siya lang ang mag-isa sa bahay at kahit si Manson ay kinumpirma niyang hindi pupunta. Hindi sa ayaw niyang malaman nito pero napakaseloso nito pagdating kay Luke o Lucas kung ito nga ang Lucas na kababata niya. Madilim na nang makarating si Luke at nang mag-doorbell ito ay nagkukumahog sa pagbukas ng pinto si Claire. Nang makita ito, imbes na batiin, ay isang tanong ang isinalubong niya. “Ikaw ba talaga si Lucas? Si Lucas na kababata ko?”Bahagyang nagsalubong ang kilay ni Luke pero ang mata nito ay malamlam na nakatitig sa kanya. Kung paano siya nito titigan noon. Ang titig nito na puno ng pagmamahal. “Oo, ako ito, Claire. Ako ‘to, si Lucas ang kababata mo sa probinsya.”Kahit excited siya na makita muli si Lucas at kahit na nalaman niya na buhay pa pala ito ay pinigilan niya a
Dumating ang araw na nakatakda sana silang mag-dinner ni Lucas pero nang tinawagan niya si Manson ay bigla itong umayaw at sinabing may iba raw itong importanteng lakad. Bahagyang nangunot ang noo ni Claire dahil doon. Weekend naman at walang trabaho si Manson. Bakit ito abala? Nitong nakaraang araw ay napansin niyang hindi siya tinatawagan o tini-text man lang ni Manson. Pakiramdam niya ay naging matabang ito sa kanya. “May problema ba tayo, Manson?” hindi na siya nakatiis at kinompromta ito sa tawag. “Bakit? Gusto mo bang magkaproblema tayo?” malamig na sagot nito. Lalong nangunot ang noo ni Claire sa narinig. Pakiramdam niya ay may ginawa siyang mali pero hindi iyon sinasabi sa kanya ni Manson. Nakita ba siya nito na kausap si Lucas?“Nakita mo ba kami ni Luke na magkausap sa bahay? Kaya ba malamig na ang pagtrato mo sa akin? Manson, si Luke ay si Lucas ang kababata ko.” Sinubukan niyang magpaliwanag pero malamig na boses pa rin ni Manson ang sumagot sa kanya. Kasunod niyon ay a
Isang buwan ang mabilis na lumipas at sa loob ng mga araw na iyon ay hindi nakatanggap ng kumusta si Claire mula kay Manson. Ni hindi ito tumawag upang alamin ang kalagayan niya. Ginugol niya ang mga araw na abala sa pag-aayos ng mga painting at ancient ceramics. Gaano man niya pinanabikan na marinig ang boses ni Manson ay tinikis niya ang sarili kahit pa nasasaktan siya. Kinagabihan ay sinundo siya ni Lucas dahil may pupuntahan silang award. She was nominated after restoring relics in the Earl’s palace. Hindi niya na kailangan dumaan sa salon para mag-ayos dahil may pinadala si Lucas na mga staff para ayusan siya. May damit na ring dala ang mga ito para susuotin niya sa awarding. Pagkatapos nga noon ay si Lucas rin ang nagmaneho papunta sa hotel na pagdarausan ng awarding. “Kinakabahan ka ba?” tanong sa kanya ni Lucas noong nasa venue at nakaupo sa upuan na nakalaan para sa kanya at sa kasama niyang guest. Inabutan siya nito ng mineral water matapos nito iyong buksan. Inabot ni Cl
Tatlong araw ang nakalipas ay muli na namang paalis si Claire upang pumunta sa isang resort sa Palawan dahil mayroon siyang cameo sa isang movie na ginagawa ng isang sikat na direktor. matagal na niyang kausap ang direktor na ito pero ngayon lang siya nagkaroon ng oras, at ngayon lang din puwedeng i-shoot ang mga eksena niya. Ang sabi ng direktor ay hindi namang gaanong mahaba ang magiging eksena niya kaya’t makakabalik din siya kaagad. Kasama niya si Aurora na umalis at ito ang tagabitbit ng gamit niya. Talagang pinangatawanan na talaga nito ang pagiging assistant niya. Ito ang unang beses na makita ng harapan ni Claire ang direktor at bahagya siyang kinakabahan at baka masiyado itong istrikto. Pero nang magkita sila sa set ay natakot si Claire dahil sa klase ng tingin nito sa kanya. Para bang isa ito sa mga matatandang nakaengkwentro niya na tila gusto siyang…“Ikaw si Claire?” biglang tanong ng direktor na malagkit ang titig sa kanya. Nang marinig ang malumanay at malambing na b
Kinabukasan, nagpahayag ng imbitasyon si Vincent kina Claire at Manson na gusto nitong manood ng sine matapos mag-dinner sa labas. Pero ang totoong dahilan nito ay nahihiya kung silang dalawa lang ni Meesha ang magkasama. Dahil buong araw na nakapagpahinga ang dalawa ay pinaunlakan nila si Vincent. “Vincent, paano ka naman makaka-iskor kay Meesha niyan kung kasama mo kami?” biro ni Claire kay Vincent nang matapos na silang manood. Nasa labas na sila sa hallway habang hinihintay si Meesha na lumabas ng banyo. Napakamot sa ulo ang lalaki at kinakabahang napatawa. “That’s why I asked you and Manson to come. Kailangan ko lang ng moral support.” “Tsk!” naiiling na komento ni Manson pero wala na itong sinabi dahil papalapit na sa kanila si Meesha. “Goodluck! Kaya mo ‘yan!”Nangunot ang noo ni Meesha dahil sa sinabi ni Claire. “Bakit, ano’ng meron?” Tumayo ito sa tabi ni Vincent at pinaningkitan ng mata ang binata. Alanganin na ngumiti si Vincent saka inaya si Meesha. “Nothing. They
Kinabukasan ay palihim na kinausap si Claire ng kanyang ina sa kanyang kuwarto na ikinagulat niya dahil maaga pa lang ay nasa loob na ito. “Ma, may kailangan ka?” hindi niya mapigilang usisain ito dahil sa labis na pagtataka. Nakahiga pa siya sa kama dahil katatapos niya lang makipag-usap kay Manson. Umupo ang kanyang ina sa gilid ng kama malapit sa uluhan niya at hinaplos ang magulo niyang buhok saka pilit na ngumiti. Nangunot naman ang noo ni Claire dahil sa nakikitang itsura ng ina na tila hindi ito nakatulog dahil sa malalim ang iniisip. Hinintay niya itong sumagot upang pakinggan kung sakali mang may dinadala itong problema. “Claire, ano ang tingin mo ay Lucas?”Lalong nagkasalubong ang kanyang kilay at nagkaroon ng hinala kung bakit tila balisa ito. “Ma, is this about Aunty Marriotte asking me to marry Lucas?” Tumango ito at dumilim ang mukha ni Claire. “Ma, it can't be happen. Hindi ako magpapakasal kay Lucas dahil parang kapatid na ang turing ko sa kanya. Kung ano man ang n
Abala si Claire sa pag-aalaga kay Lola Rosa, ang lola ni Lucas, na hindi niya napansin ang pitong araw na binigay sa kanya ni Manson ay tapos na. Araw-araw siyang tumutungo sa ospital at inaalagan, binabantayan at iginagala sa compound ng hospital si Lola Rosa. kung hindi pa siya sinabihan ng kanyang ina na kailangan na nilang umuwi dahil siguradong magagalit na naman si Manson. Kahit si Lucas ay inuudyukan din siyang bumalik na sa Pilipinas at kaya naman na nitong alagaan si Lola Rosa pero sa araw-araw na lumilipas na nakikita niyang ang unti-unting paghihina ng matanda ay nasasaktan siya at hindi niya ito kayang iwan. Naalala niya ang kanyang lola. Namatay ito na wala siya sa tabi nito. “Claire, hindi ka ba napapagod sa ginagawa mo? Kaya ko nang alagaan si Lola. bumalik ka na ng Pilipinas dahil sigurado akong hinahanap ka na ng kapatid ko. Kapag magtatagal ka pa rito ay sigurado akong hindi ka na makakabalik dahil sa ngayon ay ikaw na lang ang hinahanap ni Lola.”Mahinang napatawa
Dumating ang araw ng linggo na pinakahihintay ni Claire. Ngayong gabi kasi ay pupunta sa bahay nila sina Meesha at Vincent para sumalo sa hapunan kaya naman naghanda ng maraming pagkain si Claire. Hindi niya alam kung ano ang paboritong pagkain ng dalawa kaya bago maghanda ay tinanong niya muna si Manson na sikreto namang tinanong si Meesha upang alamin. Bukod sa in-order niyang putahi ay mayroon ding nilutong pagkain si Claire na natutunan niya sa kanyang lola noong nabubuhay pa ito. At habang naghahanda nga siya ay may hindi maipaliwanag na tuwa sa kanyang puso sa isiping maka-bonding niya si Vincent. Mabuti na lamang at kahit halata sa kilos niya ang tuwa habang naghahanda ay hindi nagselos si Manson at inaprubahan lang kung ano ang gusto niya. Dahil wala si Aurora sa bahay ay sila ni Manang Silva lang ang natoka sa kusina kaya naman nang dumating ang dalawang bisita ay si Manson ang sumalubong dito. Habang nagsalo-salo ang tanging nagsasalita ay si Meesha, as usual ito ang pinak
Kung dati ay nagdadalawang-isip pa si Claire, ngayon ay gusto na niyang sagutin ng oo si Manson hindi dahil sa ama nito na botong-boto na sa kanya sa biglang pagtaas ng posisyon niya kundi dahil gusto niya nang matali sa kanya ng tuluyan si Manson. Sa taglay na kaguwapuhan ng lalaki ay sigurado siyang marami at marami pang kababaihan ang gustong lumandi rito. Niyakap niya ang braso sa leeg ni Manson at sinserong ngumiti habang magkahinang ang kanilang mata. “You know that I always wanted to marry you. Hindi lang talaga sumasabay ang pagkakataon. I always wanted to be with you forever dahil gusto ko nang itali ka sa akin habang-buhay para wala nang ibang babae ang humarot sa ‘yo pero…” “Pero?” Umupo si Claire sa kandungan ni Manson habang nakaupo ito sa kama saka mabilis na dinampian ng halik sa labi at nagsalita. Her words were refined and delicate to appease the man of her dreams for him to agree to her plans. “Alam mong malubha na ang kalagayan ng lola ni Lucas at dahil isa siya
Hindi agad-agad naniniwala si Claire sa mga ganitong nababasa lalo na at dumarami ang mga scammers ngayon. Pero dahil binanggit ang pangalan ni Manson ay may bahagi ng isip niya ang naniniwala na baka totoo nga ito kaya naman mabilis niyang tinawagan ang numero nang nagpadala ng mensahe pero kahit anong tawag niya ay hindi niya na iyon makontak. Nagkibit siya ng balikat at binalewala iyon pero habang tumatagal ang oras na hindi nagre-reply sa kanya si Manson ay tila may sumusundot sa puso niya t hindi siya mapakali. Nang sumapit ang gabi ay halos hindi siya makatulog dahil iniisip pa rin kung sino ang misteryosong nagpadala sa kanya ng mensahe. Mabuti na lang bago siya matulog ay tumawag sa kanya si Manson at sinabing ayos lang ito kaya naman hindi na niya inungkat dito ang tungkol sa mensahe na natanggap.Kinabukasan, inumpisahan niya ang painting na personal niyang naisip. Iyon ay ang painting ng kanyang ina. Ang sabi sa kanya ng kanyang ama ay magkamukha sila nito kaya naman ginam
Mahigpit na napahawak sa jewelry box si Khaleed at tumiim ang bagang dahil hindi niya kayang isipin na ang isang tulad ni Benjamin ang ama ni Claire. A single 'ding' sound followed by the elevator’s door being opened and Manson ang Khaleed simultaneously turned their heads towards it. Nangunot ang noo at nagsalubong ang kilay ni Manson nang mapagsino ang nakitang lumabas. Nang nilingon niya si Khaleed ay mas madilim pa ang mukha nito sa kanya na halatang-halata ang galit sa mukha. “Ano’ng ginagawa n’yo rito?” malamig na tanong ni Khaleed. Walang bahid ng ngiti sa labi nito habang nakatingin sa bagong dating na sina Benjamin at Lanette.Biglang nalukot ang mukha ni Benjamin sa tanong ni Khaleed. “Hindi ba at ako dapat ang magtanong niyan sa ‘yo? Ano ang ginagawa mo rito? Ano ang karapatan mo para bisitahin ang dati kong asawa?”Tumaas ang sulok ng labi ni Khaleed at simpleng sumagot. “Kaibigan, may problema ba roon?” kalmadong sagot niya.“Aunty Lanette, magkaibigan din ang mama ko a
Mapait na ngumiti si Khaleed saka nilingon si Manson na nakatingala pa rin sa medyo madilim na kisame. Hindi talaga niya matakasan ang matalinong tao. Kaya ito naging matagumpay sa negosyo kahit sa batang edad nito ay dahil mabusisi at matalino ito na kayang basahin ang bawat galaw ng kaharap. “Huwag mong sabihin kay Claire. Hindi niya muna kailangang malaman kung sino ang tunay niyang ina.”Tumango si Manson bilang pagsang-ayon at diretsong tiningnan si Mr. Khaleed. “Naiintindihan ko. Pero hindi ba at mas maganda kung malaman ni Claire kung sino ang ina niya at hindi naman siya nasa dilim kung sino ang tunay niyang ina? Pareho nating alam na matagal na niyang gustong malaman kung sino ang kanyang ina.”“Dahil nasa dilim ang taong gustong manakit kay Claire at tayo ay nasa liwanag. Madali tayong makikita ng kalaban. Wala akong alam kung sino ang may pakana sa pagkawala niya noon. Kung sino ang taong gustong pumatay sa kanya. Kapag kilala ng mag-ina ang isa’t isa ay sigurado akong par
“Claire? Sino’ng kausap mo?”Mula sa pagkakatayo sa pintuan ay nakangiting nilingon ni Claire ang ama na nasa kanya palang likuran. Lumamlam ang mga mata niya. “Pa, nandiyan ho pala kayo.” May munting ngiti sa labi ng kanyang ama nang lumapit ito at tumayo sa gilid niya. “Hindi mo naman sinabi na may bisita ka pala. Bakit hindi mo papasukin sa loob?” Napakamot sa batok si Claire. Ang totoo ay hindi niya rin akalaing bibisitahin siya ni Lucas. Ang buong akala niya ay nasa America pa ito kaya’t nagulat siya nang bigla siya nitong sinurpresa. Kadarating lang nito nang makita sila ng kanyang ama pero nag-aalangan siya kung papasukin ito o hindi dahil hindi niya ito pamamahay at hindi siya sigurado kung okay lang ba sa kanyang ama kung magpapasok siya ng bisita. “Ah kasi ano, pa…” Nilingon niya si Lucas na ang pokus ng tingin ay nasa kanyang ama. “Huwag ka nang mahiya, Claire. Paalis na rin ako kaya malaya kayong makakapag-usap.”Namula ang mukha ni Claire dahil sa sinabi ng kanyang am