All Chapters of ชีวิตหลังความตายของเซินมาน: Chapter 291 - Chapter 300

ฟู่ฉือโจวได้หลบตาเจียงฉินเข้าใจอย่างรวดเร็วมีบางอย่างผิดปกติ:"เกิดอะไรขึ้นในตอนที่นายกับอาตั๋วไปทําธุระในต่างประเทศ?""ไม่มี!ไม่มีอะไรแน่นอน! เธออย่าคิดอะไรมั่วๆ ยิ่งไม่ต้องพูดอะไรมั่วต่อหน้าเสิ่นม่าน!"ฟู่ฉือโจวดูกระวนกระวายใจ พอมองไปรอบ ๆ พบว่าไม่มีใครสังเกตเห็นพวกเขาและฟู่ฉือโจวดึงเจียงฉินไปทางคฤหาสน์เซียว:"ไปเถอะ คุณหนู! เลิกถามได้แล้ว!""นายอธิบายให้ฉันฟังก่อน! อธิบายให้ชัดเจน!"เจียงฉินก็ได้ถูกฟู่ฉือโจวลากเขาเข้าไปในคฤหาสน์เซียว และฉากนี้ เสิ่นม่านที่อยู่ในรถก็บังเอิญได้ยินเข้าเสิ่นม่านเลื่อนหน้าต่างรถลง เลขาจางก็เหงื่อออกเต็มหลังอยู่นาน เลขาจางถามว่า:"ประธานเสิ่น จะรถจากรถไหมครับ ?"เสิ่นม่านไม่พูด จากปฏิกิริยาของฟู่ฉือโจวและเจียงฉินเมื่อกี้ ระหว่างเซียวตั๋วกับไป๋ซูหยวนมีอะไรกันจริงๆ"ลงรถเถอะ""ครับ ประธานเสิ่น"เลขาจางลงจากรถและเปิดประตูให้เสิ่นม่านวันนี้เสิ่นม่านสวมชุดเดรสยาวสีไวน์แดง ผมยาวสีดําตรงถึงเอว พู่สีเงินห้อยลงมาจากหู ทำได้ดูสวยหรูเอามากๆ พึ่งลงจากรถ เสิ่นม่านก็ได้เป็นที่สนใจของคนรอบๆ "นี่ไม่ใช่คุณหนูใหญ่ของตระกูลเสิ่นเหรอ? เธอมาที่นี่ได้ไง?""เห

รอยยิ้มของไป๋ซูหยวนก็ได้แข็งทื่อบนใบหน้า เซียวตั๋วไม่ได้มองเธอเลยด้วยซ้ำ"นี่คุณหญิงป๋อไม่ใช่เหรอ? เธอจับมือกับท่านเซียวในที่สาธารณะได้ไง?""ฉันก็รู้สึกว่าความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาสองคนนั้นไม่ธรรมดา แต่ฉันไม่คิดว่าจะได้อยู่ด้วยกันขณะที่ยังไม่หย่า""คู่หมั้นของท่านเซียวเป็นไป๋ซูหยวนไม่ใช่เหรอ? เรื่องซักสนุกแล้วสิ"……คุณนายที่อยู่ข้างๆสามคนก็ได้พูด แต่ในวินาทีถัดมา บอดี้การ์ดหลายคนเดินไปหาคุณนายทั้งสาม"ขอโทษครับท่านเซียวสั่ง ว่าเชิญพวกคุณทั้งสามออกไป"คุณนายหนึ่งในนั้นก็พูดด้วยความโกรธ:"ทําไมพวกเราต้องออกไป !"ทันทีที่เธอพูดจบเธอก็รู้สึกถึงความเยือกเย็นที่มาทางเธอพวกคุณนายมองไป เมื่อเห็นว่าบุคคลนั้นคือเซียวตั๋ว ท่าทางที่อวดนี้นั้นก็ได้หายไป ก็ได้ออกไปตามคำเชิญ เห็นในฉากนี้ ไป๋ซูหยวนก็ไม่พอใจ เธอเดินไปตรงหน้าเซียวตั๋ว และพูดว่า:"อาตั๋ว คุณหญิงป๋อก็แต่งงานแล้ว นายทำแบบนี้มันส่งผลเสียกับเธอ"ไป๋ซูหยวนเรียกเซียวตั๋วอย่างสนิทสนม เสิ่นม่านก็ได้ดึงมือออกอย่างเงียบ ๆ :"คุณหนูไป๋พูดถูก มันไม่ดี""จับมือภรรยาในอนาคตของฉัน ฉันไม่คิดว่ามันมีผลกระทบที่ไม่ดีตรงไหน"เซียวตั๋วกลับมาจับ

"เสิ่นม่าน! นี่น้ําเสียงอะไร! เธอมีสิทธิ์อะไรพูดกับแม่ฉันแบบนี้?"เสิ่นเหวินฉวนผลักเก้าอี้ออกไปทันทีทำตัวเหมือนหาเรื่องเสิ่นม่านมองคนสองคนตรงหน้าอย่างเย็นชา :"ก็เพราะฉันเป็นหัวหน้าตระกูลเสิ่น!อย่าว่าแต่การซักถามเลย แม้ว่าฉันจะส่งเธอเข้าคุก ก็เป็นสิทธิ์ของของฉันเสิ่นม่านคนนี้!"ตระกูลเสิ่นเป็นตระกูลใหญ่ กฎที่สืบทอดมาจากบรรพบุรุษไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ และใบหน้าของเสิ่นเหวินฉวนก็เปลี่ยนไปคุณฉินรีบอธิบาย:"เข้าใจผิด……คุณหนูใหญ่เข้าใจผิดแล้ว……""เข้าใจผิด? ป้ารองมีเจตนาไม่ดี อยากที่จะส่งฉันไปขึ้นเตียงป๋อซือเหยียนไม่ใช่เหรอ?"เวลานั้น คุณฉินก็พูดไม่ออกเธอคิดแบบนั้นจริง แต่เสิ่นม่านกลับมาแล้ว ก็ได้ทำให้แผนของเธอพังเสิ่นม่านพูดอย่างเย็นชา:"ฉันยกโทษให้คุณครั้งหรือสองครั้ง มันเป็นขีดจำกัดของฉันแล้ว คราวนี้ฉันจะไม่ใจดีกับคุณอีก"หลังจากพูดจบ เสิ่นม่านก็หยิบโทรศัพท์มือถือออกมาเสิ่นเหวินฉวนเห็นแบบนั้น ก็รีบวิ่งไปข้างหน้าทันทีและพูดว่า:"เธอทำอะไร!""แจ้งความ"เสิ่นม่านพูดอย่างเย็นชา:"สิ่งที่พวกเธอทําในวันนี้ถือได้ว่าเป็นการลักพาตัว บวกกับนายที่ลอบสังหารฉันครั้งก่อน ฉันเห็นแก่ว่าแกยังเ

"ปล่อยฉัน!"เสิ่นม่านต้องการออกแรง แต่แรงของผู้ชายได้เปรียบกว่า เธอไม่มีทางหลุดพ้นจากพันธนาการของป๋อซือเหยียนได้ดวงตาของเสิ่นม่านเย็นชา:"ป๋อซือเหยียน คุณคิดว่าฉันจะรักคุณเหรอถ้าคุณทําแบบนี้? คุณจะทําให้ฉันเกลียดคุณมากขึ้นเท่านั้น!""แค่คุณอยู่ข้างผมผมไม่สนหรอกว่าคุณจะชอบผมหรือเกลียดผม"ดวงตาของป๋อซือเหยียนเต็มไปด้วยความรัก ราวกับว่าสิ่งที่เธอเจอในชาติที่แล้วก็เป็นแค่ความฝันแต่เสิ่นม่านรู้ว่าเธอไม่ได้ฝันในชาติที่แล้วเธอจําทุกอย่างที่ป๋อซือเหยียนทําได้สําหรับคนที่เคยฆ่าตนตายครั้งหนึ่ง เธอก็ไม่ได้รักคนคนนั้นไปนานแล้ว"แต่ฉันไม่ต้องการอยู่ข้างคุณ แม้ว่าคุณจะใช้ทุกวิถีทางเพื่อจัดการกับตระกูลเสิ่น ก็เป็นไปไม่ได้ที่ฉันจะอยู่เคียงข้างคุณ"เสิ่นม่านรู้สึกได้ว่าแรงที่ป๋อซือเหยียนจับแขนก็ได้หนักขึ้นเขาพูดด้วยความยับยั้งชั่งใจและอดกลั้นอย่างยิ่ง:"เสิ่นม่านอย่าบังคับผม""ทำไมประธานป๋อผู้สง่างามก็เรียนรู้ที่จะใช้วิธีการข่มเหงผู้หญิง? ป๋อซือเหยียน คุณรู้ไหมว่าตอนนี้คุณเหมือนอะไรไหม? คุณเหมือนคนที่หาความรักที่ต่ำต้อย ทำไมคุณทำให้ตัวเองดูน่าสมเพชขนาดนี้ ! แม้แต่วิธีการลักพาตัวก็คิดออกมาได

ดูเหมือนว่าคราวนี้ ป๋อซือเหยียนจะไม่โดนอะไรด้วย"ทั้งสามโปรดไปที่สถานีตำรวจกับพวกเราด้วยครับ"ท่าทางของตํารวจได้เป็นมิตรมากขึ้น แต่ผลลัพธ์นี้ไม่ใช่สิ่งที่ป๋อซือเหยียนต้องการป๋อซือเหยียนขมวดคิ้ว เลขาหลี่ยังพูดอย่างเย็นชา:"ผู้อํานวยการของพวกคุณไม่ได้อธิบายสถานการณ์ให้เหรอ?""ผู้อำนวยการได้อธิบายสถานการณ์แล้วครับ แต่ยังต้องให้ทั้งสามคนที่ต้องไปที่สถานีตํารวจกับเราเพื่อทําบันทึก"ท่าทางของตํารวจได้แน่วแน่ป๋อซือเหยียนรีบมองไปที่เซียวตั๋วเซียวตั๋วได้ทำอะไรบางอย่างเหรอ?เสิ่นม่านก็ขมวดคิ้วเธอไม่รู้ว่า อำนาจของเซียวตั๋วได้แทรกซึมเข้ามาในเมืองไห่เฉิงแล้วแต่ว่าในชาติที่แล้ว กว่าเซียวตั๋วจะตั้งหลักในเมืองไห่เฉิงก็อีกสามปีให้หลัง เขาจะมีอิทธิพลในเมืองไห่เฉิงได้อย่างไรในตอนนี้？"พวกเราก็ทําหน้าที่อย่างเป็นกลาง รบกวนประธานป๋ออย่าทำให้พวกเราลำบากใจเลย"พูดจบตํารวจก็ทําท่าทางเชิญใจการไปสถานตำรวจคราวนี้เกรงว่า อยากไปก็ต้องไป ไม่อยากไปก็ต้องไปป๋อซือเหยียนมองเซียวตั๋วอย่างเย็นชา :"เซียวตั๋ว ท่านเซียว คุณนี้มีฝีมือพอตัว""พอกัน พอกัน"เซียวตั๋วพาเสิ่นม่านออกไปเห็นว่าตํารวจสองคนปก