บททั้งหมดของ ชีวิตหลังความตายของเซินมาน: บทที่ 271 - บทที่ 280

ป๋อซือเหยียนที่ได้รับข่าวรีบวิ่งไปยังบริเวณใกล้เคียงของพื้นที่ทะเล ทีมกู้ภัยวางเสื้อผ้าของเสิ่นม่านไว้ข้างหน้าเขาและถามว่า: "คุณครับ นี่คือชุดที่ภรรยาของคุณใส่ไหม?"ป๋อซือเหยียนมองว่าชุดนั้น ในเวลานั้นเขาอดไม่ได้ที่จะตกตะลึง เขาเคยเห็นเสิ่นม่านสวมชุดนี้ เมื่อตอนถูกลักพาตัวในวันนั้น ในภาพกล้องวงจรปิดเสิ่นม่านสวมชุดนี้เหมือนกัน"……ครับ ""พวกเราคิดว่า คุณหญิงก็น่าจะตายไปแล้ว และงานค้นหาและกู้ภัยก็หยุดลง คุถณอย่าเสียใจไปครับ"หน่วยกู้ภัยก็ได้หาศพของเสิ่นม่านในทะเลมาเป็นเวลานานแต่ก็ไม่เจอ ตอนนี้ก็ได้เจอเสื้อแล้ว เพราะงั้นเรื่องก็คงจบแค่นี้แล้วป๋อซือเหยียนขมวดคิ้ว พูดว่า:"ศพของเธอก็ยังหาไม่เจอ พวกคุณก็บอกว่าเธอตายแล้ว?"ป๋อซือเหยียนยังจะพูด เลขาหลี่เห็นว่าอารมณ์ของป๋อซือเหยียนไม่ดี ก็ได้หยุดป๋อซือเหยียนทันที และพูดกับทีมค้นหา:"ขอบคุณสําหรับการทํางานหนักของพวกคุณ ประธานป๋อจะเตรียมค่าปลอบใจให้แน่นอน พวกคุณเหนื่อยมากแล้ว ไปพักผ่อนก่อนเลยครับ"ได้ยินเลขาหลี่พูด คนเหล่านั้นพยักหน้าและจากไปป๋อซือเหยียน สบัดเลขาหลี่ออก พูดว่า:"ศพของเสิ่นม่านยังหาไม่เจอ เธอก็ยังไม่ตาย!""ประธานป๋อครับ

ตอนนี้เสิ่นม่านเสียชีวิตแล้ว ต้องการจัดงานศพให้กับเสิ่นม่าน และเรื่องหย่าร้างก็เพื่อป๋อซือกรุ๊ปจู่ๆ ป๋อซือเหยียนก็หัวเราะ เหมือนยอมรับชะตากรรมว่า:"โอเค งั้นก็ทำตามที่คุณย่าพูด"ไม่ว่ายังไง ชาตินี้เขาก็เป็นแค่หุ่งเชิดของป๋อซือกรุ๊ปเท่านั้นทางนี่ ข่าวงานศพที่ป๋อซือจัดให้คุณหญิงป๋อก็ไปถึงหูของเสิ่นม่านเรื่องจัดงานศพก็ได้ดังมาก ราวกับกลัวว่าโลกจะไม่รู้ และเชิญชนชั้นสูงในอุตสาหกรรมผู้ประกอบการ และผู้ใจบุญจํานวนมากทุกคนอยู่ในธุรกิจก็มีสถานะที่สําคัญในแวดวงเสิ่นม่านเห็นคําเชิญในมือ ก็ได้ยิ้มอย่างเยือกเย็นตัดสิ่งที่ไร้ประโยชน์ออกทันที นี่เป็นวิธีที่ตระกูลป๋อใช้มาโดยตลอดชาติที่แล้วเป็นแบบนี้ ชาตินี้ ก็เป็นแบบนี้"ประธานเสิ่นครับ ตอนนี้ทำยังไงดีครับ?"พวกเขาคิดไม่ถึงว่าตระกูลป๋อจะรีบจัดงานศพขนาดนี้ ดังนั้นหากได้ทำใบมรณะบัตรให้เสิ่นม่านแล้ว ถึงตอนนั้นทุกอย่างคงยากแล้ว"ก็ได้รับบัตรเชิญมาแล้ว ไม่ไปก็ไม่ค่อยเหมาะเท่าไหร่"เสิ่นม่านพูดอย่างจริงจัง:"นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันไปร่วมงานศพของตัวเอง"เธออยากรู้อยากเห็นจริงๆ ป๋อซือเหยียนจะงานศพนี้ยังไงเป็นงานฉลองแบบธุรกิจ หรือในคริสตจักรอ

คุณนายป๋อก็ขมวดคิ้วและพูดว่า "เสิ่นม่าน เธอยังไม่ตายทำไมไม่กลับมา ? รู้ไหมว่าที่บ้านเป็นห่วงเธอแค่ไหน ? ตอนนี้เธอมาปรากฏตัวที่งานศพ เธอนี่มันไม่รู็กาลเทศะเลย !""คุณนาย เพิ่งได้เสื้อผ้าที่ทีมค้นหาและกู้ภัยกู้หามา แก็จัดงานศพอย่างทนไม่อยู่ ดังนั้นฉันจึงอยากมาดูค่ะ "เสิ่นม่านมองไปรอบ ๆ โบสถ์และพูดว่า:"เป็นสไตล์ที่ฉันชอบ แต่ฉันใช้ไม่ได้"เธอยังจําได้ชัดเจนว่า ในชาติที่แล้วเธอทําทุกอย่างที่ทําได้เพื่อทําให้คุณนายป๋อพอใจ เธอเชื่อฟังสิ่งที่คุณนายป๋อพูด ก็เคารพและกตัญญูมากกว่าพ่อแม่ของเธอเองแต่คุณนายป๋อก็เห็นว่าเธอเป็นแค่เครื่องมือในชาติก่อนก็ด้วย หลังจากที่คุณนายป๋อพบว่าซูเฉี่ยนเฉี่ยนสามารถสร้างประโยชน์ให้กับป๋อซือเหยียนได้มากกว่า เธอก็ทิ้งเธออย่างไร้ความปราณีและต้อนรับซูเฉี่ยนเฉี่ยนเข้าประตูคุณนายป๋อก็เหมือนกันป๋อซือเหยียน มีเลือดเย็นในร่างกายเสิ่นม่านมองไปที่ซูเฉี่ยนเฉี่ยน พูดว่า:"คุณซูท้องมานานแค่ไหนแล้ว? สองสัปดาห์? สามสัปดาห์? หรือสี่สัปดาห์?"เสิ่นม่านถามแบบนี้ ทำให้แขกทุกคนได้ยินเมื่อสองสัปดาห์ก่อน เสิ่นม่านยังไม่เกิดอุบัติเหตุ หรือก็คือ ป๋อซือเหยียนไปมีชู้ก่อนที่เสิ่นม่า

"ครับ"เลขาจางรีบให้บอดี้การ์ดสามคนพาผู้ร้ายลักพาตัวทั้งสามเข้ามาสามผู้ร้ายลักพาตัวถูกมัดและกดตรงหน้าป๋อซือเหยียน ป๋อซือเหยียนจําใบหน้าของทั้งสามคนนี้ได้ สีหน้าเขาก็เย็นชา:"คุณจับพวกมันได้แล้ว?"เขาให้คนไปตามหาที่ชายแดนมาตั้งนาน แต่ก็ไม่เจอร่องรอยของคนร้ายพวกนี้ แต่ก็คิดไม่ถึงว่าได้ถูกคนของเสิ่นม่านจับไปนานแล้ว"ฉันจับตัวได้"เสิ่นม่านมองไปที่ซูเฉี่ยนเฉี่ยน ตอนที่ซูเฉี่ยนเฉี่ยนเห็นคนร้ายทั้งสามนั้น สีหน้าก็ได้ซีดเสิ่นม่านพูด:"คุณซูนี่เก่งจริงๆ สามารถหานักฆ่ามืออาชีพพวกนี้มาเอาชีวิตฉันได้ เป็นเกียรติ์จริงๆ "ฟังเสิ่นม่านพูด สายตาของป๋อซือเหยียนก็จ้องไปที่ร่างขอซูเฉี่ยนเฉี่ยน"เธอ? "ดวงตาของป๋อซือเหยียนก็ได้เต็มด้วยความไม่อยากเชื่อไม่ว่ายังไง ซูเฉี่ยนเฉี่ยนก็เป็นเป็นนักเรียนที่เขาสอนมา เมื่อก่อนซูเฉี่ยนเฉี่ยนก็เป็นแค่นักเรียนหญิงที่ตอแหลเล็กน้อย แต่ตอนนี้เรื่องใช้เงินฆ่าคนก็กล้าทำมองสายตาที่ป๋อซือเหยียนมองเธอ ซูเฉี่ยนเฉี่ยนรีบโบกมือและพูดว่า:"ไม่ใช่นี่ไม่เกี่ยวอะไรกับฉัน ซือเหยียน คุณฟังอธิบาย……""เป็นเธอครับ! คือเธอให้เงินเราและให้เราฆ่าคุณหญิงป๋อ!"หนึ่งในผู้ลักพาตัวส

ประโยคนี้ป๋อซือเหยียนเคยพูดกับเธอเมื่อชาติที่แล้ว ตอนนี้เธอมีโอกาสคืนประโยคนี้ให้กับป๋อซือเหยียนแล้วเรื่องราวมันคุ้นตาจริงๆ ถึงคราวของป๋อซือเหยียนที่ต้องทนทุกข์ทรมานแล้วเสิ่นม่านยิ้ม:"พวกเราไปกันเถอะ "เซียวตั๋วแค่ยกมือขึ้นพวกคนก็ได้ออกไปป๋อซือเหยียนยังอยากตามไป แต่ถูกเลขาหลี่ขวาง :"ประธานป๋อ ! ไล่ตามไม่ได้นะครับ นั่นเป็นเซียวตั๋วนะครับ!""ในเมืองไห่เฉิง ฉันมีอำนาจสูงสุด ! มันเซียวตั๋วนับอะไร?""คุณท่านเซียวได้ส่งยกตระกูลเซียวทั้งหมดให้กับเซียวตั๋วแล้ว! พวกเราหาเรื่องไม่ได้นะครับ!""หลีกไป!"ป๋อซือเหยียนผลักเลขาหลี่ออก สายตาของเขาจ้องไปที่ร่างของซูเฉี่ยนเฉี่ยนทันที "ซือเหยียน…… "ดวงตาของป๋อซือเหยียนดูเหมือนจะกลืนกินทั้งชีวิตของเธอซูเฉี่ยนเฉี่ยนถอยออกมาด้วยความกลัว กลัวว่าป๋อซือเหยียนจะฆ่าเธอ"เอาสามคนนี้เอากลับไปถามให้ละเอียด!""คุณซู……""จับกลับไป ขังที่ห้องใต้ดิน!"ดวงตาของป๋อซือเหยียนเย็นชา:"ถ้าคุณนายป๋อถาม ก็บอกว่าได้ส่งเธอไปที่อื่นแล้ว" "......ครับประธานป๋อ! ""ซือเหยียน! ฉันท้องลูกของคุณ ! คุณทำแบบนี้กับฉันไม่ได้นะ ! ป๋อซือเหยียน! คุณทำแบบนี้กับฉันไม่ได