บททั้งหมดของ ชีวิตหลังความตายของเซินมาน: บทที่ 281 - บทที่ 290

"เก็บไว้เป็นความลับ อย่าให้หลุดออกไป""เกรงว่า จะปิดไว้ได้ไม่นานนะครับ"สิ่งที่คุณนายป๋อให้ความสำคัญมากที่สุดคือลูกหลาน ว่าจะมีผู้หญิงคนหนึ่งท้องลูกของประธานป๋อได้ คุณนายป๋อไม่มีทางปล่อยเด็กคนนี้ไปง่ายๆ แน่ๆ ป๋อซือเหยียนไม่มีอารมณ์ที่จะมาคิด ปัญหานี้ เขาพูดไปเรียบๆ ว่า "ตอนนี้นายไปขับรถ ฉันอยาก ไปบ้านตระกูลเสิ่น""...ใช่"ตอนนี้ข่าวที่ว่าเสิ่นม่านได้รอดจากความตายนั้นก็ได้ดังไปทั่ว โดยเฉพาะในโซเชียลบ้านตระกูลเสิ่น ใบหน้าของคุณฉินไม่ดีนัก เธอโยนหนังสือพิมพ์ในมือ: "เสิ่นม่านนี่ !อยู่ดีๆ ทำไมต้องมาแกล้งตาย ? ไม่ตายก็ไม่มาบอกกันหน่อย แกล้งคนอื่นแบบนี้สนุกเหรอ?"หนังสือพิมพ์ในมือของคุณฉินก็โยนไปโดนรองเท้าส้นสูงสีแดงคู่หนึ่งเสิ่นม่านยิ้มมุมปากเล็กน้อยแล้วพูด ว่า "ป้ารอง คุณกำลังพูดถึงใครเหรอคะ ?"เมื่อได้ยินเสียงของเสิ่นม่าน คุณฉินก็เหมือนเห็นผี "พรึด" ก็ได้รีบลุกขึ้นทันทีหลังจากเห็นใบหน้าของเสิ่นม่าน คุณฉินก็ตกใจยิ่งขึ้น" คุณ คุณหนูใหญ่..."เสิ่นม่านเลิกคิ้ว เธอสวมชุดออกงานสีไวน์แดงพร้อมเสื้อคลุมมิงค์สีขาว แต่งตัวสวยเอามาก"ป้าสองตอนที่เห็น ฉันทำไมถึงทำตัวเหมือนเห็นผีล่ะ?

ลุงรองเสิ่นพูดว่า: "ม่านม่านพูดถูก ผมว่าประธานป๋อไม่จำเป้นต้องลดตัวลงมารับคนถึงบ้านตระกูลเสิ่น ม่านม่านไม่มีทางกลับไปหรอก!""ที่รัก!"คุณฉินกระชากแขนเสื้อของลุงรองเสิ่นพูด :"เรื่องพวกเขาสามีภรรยา ก็ให้พวกเขาสามีภรรยาแก้ไขเอง คุณไปยุ่งอะไรด้วย?"คุณฉินยิ้มให้ป๋อซือเหยียนและพูดว่า:"โอ๊ย ดึกขนาดนี้แล้วประธานป๋อยังมารับคุณหนูใหญ่ของพวกเรา เห็นทีก็จริงจังกับคุณหนูใหญ่ของเราไม่น้อย คุณหนูใหญ่ คุณก็เลิกโกรธได้แล้ว รีบกลับไปกับประธานป๋อเถอะค่ะ "คุณฉินพยายามส่งสายตาให้เสิ่นม่าน เสิ่นม่านทำเป็นไม่เห็นป๋อซือเหยียนเดินไปข้างๆ เสิ่นม่าน ด้านข้างนั่งยอง ๆ มองไปที่เสิ่นม่านนั่งอยู่บนโซฟา ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความรัก:"ฉันส่งเขาเข้าคุกแล้ว "เสิ่นม่านก็ได้พูดเรียบๆ :"ประธานป๋อพูดเรื่องพวกนี้กับฉัน อยากจะพิสูจน์อะไรเหรอ?""ผมรู้เรื่องที่เขาเคยทำไว้แล้ว เขาฆ่าเพื่อนของตนเพื่อมาแทนที่ ผมกับเขามันเป็นความผิดพลาดมาตั้งแต่แรก ม่านม่าน ผมไม่มีทางที่จะทำผิดต่อเธอ คืนนั้นซูเฉี่ยนเฉี่ยนได้วางยาผม ผมคิดว่าเขาคือคุณ เพราะงั้น……""พอแล้ว"เสิ่นม่านขัดจังหวะอย่างเย็นชา:"ฉันไม่สนใจว่าเกิดอะไรขึ้นระหว่างพวก

ป๋อซือเหยียนตกตะลึง: "คุณย่า?"คุณนายป๋อก็ได้เดินมา ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความเคร่งขรึมและความผิดหวัง เธอยกมือขึ้นตบป๋อซือเหยียน:"เพื่อผู้หญิงคนเดียวทําให้ตระกูลป๋อตกอยู่ในสถานการณ์อันตราย แกก็ยังเป็นผู้ปกครองตระกูลป๋อไหม ! นั่นคือสิ่งที่ปู่ของแกสอนแกมาในตอนที่เขายังอยู่เหรอ ? เจ้าตัวไร้ประโยชน์!"ป๋อซือเหยียนกําหมัดแน่น แต่ไม่กล้าพูดอะไรสักคําคุณนายป๋อหันไปมองเสิ่นม่าน และดวงตาเหล่านั้นเต็มไปด้วยการดูถูกเสิ่นม่าน:"ครั้งนี้นับว่าเราได้สร้างปัญหาให้กับตระกูลเสิ่น ต่อไปซือเหยียนจะไม่มีวันเสียมารยาทอีก เพื่อเป็นค่าตอบแทนเราจะให้ค่าชดเชยที่เท่าเทียมให้กับตระกูลเสิ่น แต่ว่าเธอเป็นคนพูดเรื่องหย่าก่อน สมบัติของตระกูลป๋อพวกเราไม่มีทางให้เธอแม้แต่น้อย"ป๋อซือเหยียนตะโกน :"คุณย่า !"เสิ่นม่านรู้ตั้งแต่แรกแล้วว่าคุณนายป๋อจะพูดแบบนี้ เธอก็แค่ยิ้ม พูด :"คุณนายป๋อเข้าใจผิดอะไรหรือเปล่า สัญญาหย่าที่ฉันให้ป๋อซือเหยียน ไม่ได้ขอแบ่งเงินจากตระกูลป๋อแม้แต่น้อย ดังนั้นคุณนายป๋อมั่นใจได้ว ฉันไม่อยากแบ่งทรัพย์สินของตระกูลป๋อหรอกค่ะ ""งั้นก็ดี!""แต่ว่า เนื่องจากพวกคุณมารบกวนครอบครัวของฉัน บัญชีนี้จึง

ในบ้านตระกูลเสิ่น คนของเซียวตั๋วก็ถอยไปทีละคน คุณฉินก็เหงื่อออกเพราะความหวาดกลัวพร้อมตบหน้าอก พูดว่า"ฉันตกใจแทบแย่……คนเหล่านั้นทำไมหยาบคายขนาดนี้! คุณหนูใหญ่ ให้ฉันพูดนะ คุณควรคุยกับป๋อซือเหยียนดีๆ ถ้าเขาไม่ยอมแพ้ จะทำยังไง""เรื่องนี้ไม่ลําบากและป้ารองแล้วล่ะค่ะ"สีหน้าของเสิ่นม่านนิ่งเรียบ และเธอก็ดึงมือออกจากเซียวตั๋ว พูดว่า:"คุณมากับฉัน"เซียวตั๋วที่อวดดีก็เชื่อฟังที่เสิ่นม่านสั่งแล้วก็ตามหลังเธอไป เหมือนหมาป่าตัวใหญ่ ลุงรองเสิ่นที่เห็นฉากนี้ก็คิด:"เซียวตั๋ว กับม่านม่านคบกันเหรอ?""ที่รัก คุณโง่แล้วเหรอ!"คุณฉินพูด :"เซียวตั๋วเขาคือใคร ? จะมาชอบคุณหนูใหญ่ของเราได้ไง คุณหนูใหญ่ของเราได้แต่งงานแล้วนะ!""เแต่งานแล้วจะทำไม ? คุณก็แค่ยแต่งงานไม่ใช่เหรอ?""มันเหมือนกันเหรอ? "คุณฉินและลุงรองเสิ่นก็ได้ทะเลาะกันที่ชั้นล่างชั้นบน เสิ่นม่านดึงเซียวตั๋วเข้ามาในห้องปิดประตูและถามว่า:"คุณมาที่นี่ได้ไง?"ถ้าเธอจําไม่ผิด เรื่องที่เธอกลับไปที่บ้านตระกูลเสิ่นวันนี้ เธอไม่ได้บอกเซียวตั๋วมาก่อน"เกี่ยวกับข้อมูลของซูเฉี่ยนเฉี่ยน คุณเป็นคนหลุดให้ป๋อซือเหยียน ใช่ไหม?"จริงๆ มันก็เป็นแค่วิธีธร

ไม่เห็นสีหน้าเศร้าและตกใจบนใบหน้าของเสิ่นม่าน คุณฉินก็รู้สึกหมดสนุก และยืนอยู่ข้างๆและพูดด้วยเสียงเยาะเย้ย:"ก็จริง ต่างก็บอกว่าเซียวตั๋วเป็นคนใจเย็นไร้ความรู้สึกคุณหนูใหญ่ของเราเป็นคนที่เคยแต่งงานมาแล้วครั้งหนึ่ง เขาจะไป……"เสิ่นม่านมองไปที่คุณฉินอย่างเย็นชา คุณฉินก็ได้กลัวสายตาของเสิ่นม่านเสิ่นม่านก็ได้พูดไปเรียบๆว่า :"ถ้าฉันจําไม่ผิด ลุงรองกับป้ารอง ก็เป็นการแต่งงานครั้งที่สองด้วยใช่ไหม? ป้ารองเข้าตระกูลเสิ่นมาได้ยังไง คงยังไม่ลืมใช่ไหม" "ฉัน…… "คุณฉินพูดไม่ออกเสิ่นม่านยืนขึ้นพูด :"ผู้หญิงด้วยกัน ทำให้ต้องทำให้ลำบากใจกันด้วย ปากป้ารองก็พูดอะไรที่เก็บบุญได้ก็ดี""……ใช่ ใช่ ใช่ ใช่ ป้ารองพูดผิด"คุณฉินยืนอยู่ข้างๆ ตอนนี้ตระกูลเสิ่นทั้งหมดเป็นของเสิ่นม่าน เธอจึงไม่กล้าหาเรื่องเสิ่นม่านมากกว่านี้เสิ่นม่านมองไปที่คุณฉินพูดอย่างเย็นชา:"ยังมีธุระที่บริษัท ฉันขอตัวก่อน โต๊ะสกปรก ก็รบกวนป้ารองทําความสะอาดด้วย"เสิ่นม่านดึงเสื้อผ้าอย่างเกียจคร้าน แล้วสวมรองเท้าส้นสูงและเดินออกจากประตูบ้านตระกูลเสิ่นคุณฉินมองไปที่แผ่นหลังของเสิ่นม่าน แน่ใจว่าเสิ่นม่านจากไปแล้ว ก็มองโต๊ะที่สกปรก: