เสิ่นม่านพูดอย่างไร้เยื้อใย ดวงตานั้นไม่ได้มีความรักอยู่เลยป๋อซือเหยียนยืนอยู่กับที่กําหมัดแน่น ไม่ไปสักทีเสิ่นม่านเยาะเย้ยว่า:"ทำไม ประธานป๋อยังไม่กลับ เพราะอยากเจอฉันพูดเหยียดหยามต่อเหรอ?"เลขาหลี่ทนดูไม่ไหวจริงๆ ก็ได้พูดอยู่ข้างๆ เขา :"ประธานป๋อ ……ไปกันเถอะครับ "เสิ่นม่านมองไปทางอื่น ไม่ได้มองป๋อซือเหยียนต่อป๋อซือเหยียนถอยกลับอย่างช้าๆ ดวงตาของเขายังคงมองเสิ่นม่าน สุดท้าย ถึงได้ทำใจเดินออกไปอย่างไม่เต็มใจ ในรถ เลขาหลี่มองป๋อซือเหยียนจากกระจกส่องหลังโดยที่เขาไม่พูดอะไรสักคํา ใบหน้าของเขามืดมนและอดไม่ได้ที่จะพูดว่า:"ประธานป๋อครับ คุณหญิงก็แค่โกรธคุณเท่านั้น ไม่กี่วันเดี๋ยวก็ดีครับ""ฉันไม่เข้าใจ ทําไมเธอไม่ยอมรับฉัน?"เสียงของป๋อซือเหยียนเบามากเลขาหลี่พูดว่า:"อาจเป็นเพราะเรื่องของคุณซู ดังนั้นคุณหญิงเลยควรระวังอยู่ตลอด……มีผู้หญิงคนไหนอยากให้สามีไปมีลูกกับผู้หญิงคนอื่นบ้างครับ""ไม่ ฉันไม่ได้พูดเรื่องนี้ เป็นเรื่องก่อนหน้านี้""อะไรครับ? "ป๋อซือเหยียนเงยหน้าขึ้นมองขมวดคิ้วพูดว่า"ฉันบอกว่าเรื่องก่อนหน้านี้ "เลขาหลี่สับสน ไม่เข้าใจความหมายของป๋อซือเหยียนแต่ป๋อซือเ
ในบ้านตระกูลเสิ่น คนของเซียวตั๋วก็ถอยไปทีละคน คุณฉินก็เหงื่อออกเพราะความหวาดกลัวพร้อมตบหน้าอก พูดว่า"ฉันตกใจแทบแย่……คนเหล่านั้นทำไมหยาบคายขนาดนี้! คุณหนูใหญ่ ให้ฉันพูดนะ คุณควรคุยกับป๋อซือเหยียนดีๆ ถ้าเขาไม่ยอมแพ้ จะทำยังไง""เรื่องนี้ไม่ลําบากและป้ารองแล้วล่ะค่ะ"สีหน้าของเสิ่นม่านนิ่งเรียบ และเธอก็ดึงมือออกจากเซียวตั๋ว พูดว่า:"คุณมากับฉัน"เซียวตั๋วที่อวดดีก็เชื่อฟังที่เสิ่นม่านสั่งแล้วก็ตามหลังเธอไป เหมือนหมาป่าตัวใหญ่ ลุงรองเสิ่นที่เห็นฉากนี้ก็คิด:"เซียวตั๋ว กับม่านม่านคบกันเหรอ?""ที่รัก คุณโง่แล้วเหรอ!"คุณฉินพูด :"เซียวตั๋วเขาคือใคร ? จะมาชอบคุณหนูใหญ่ของเราได้ไง คุณหนูใหญ่ของเราได้แต่งงานแล้วนะ!""เแต่งานแล้วจะทำไม ? คุณก็แค่ยแต่งงานไม่ใช่เหรอ?""มันเหมือนกันเหรอ? "คุณฉินและลุงรองเสิ่นก็ได้ทะเลาะกันที่ชั้นล่างชั้นบน เสิ่นม่านดึงเซียวตั๋วเข้ามาในห้องปิดประตูและถามว่า:"คุณมาที่นี่ได้ไง?"ถ้าเธอจําไม่ผิด เรื่องที่เธอกลับไปที่บ้านตระกูลเสิ่นวันนี้ เธอไม่ได้บอกเซียวตั๋วมาก่อน"เกี่ยวกับข้อมูลของซูเฉี่ยนเฉี่ยน คุณเป็นคนหลุดให้ป๋อซือเหยียน ใช่ไหม?"จริงๆ มันก็เป็นแค่วิธีธร
"รู้แล้วค่ะ "จิตใจของเสิ่นม่านไม่ได้อยู่ที่นี่ จากทางเดินนอกประตู เธอสามารถมองเห็นเซียวตั๋วเดินไปรอบ ๆ ห้องของเธอได้อย่างชัดเจน ดูรูปถ่ายในวัยเด็กของเธอบนโต๊ะของเธอ"เซียวตั๋ว!"เสิ่นม่านรีบเข้าไป ปิดรูปถ่ายบนโต๊ะลงในนั้นได้มีภาพงานแต่งงานของเธอและป๋อซือเหยียนดวงตาของเซียวตั๋วได้เย็นชาลง และเสียงของเขาก็เรียบเล็กน้อย:"แม้แต่ภาพงานแต่งงานก็ต้องใส่กรอบและวางบนโต๊ะ คุณรักเขามากขนาดนี้เลยเหรอ?""มันไม่ใช่……"เสิ่นม่านไม่รู้จะอธิบายยังไงนี่คือตอนที่เธอและป๋อซือเหยียน เพิ่งแต่งงานกันเธอกับป๋อซือเหยียนไม่ได้จัดงานแต่งงาน จึงแทบไม่มีรูปคู่เลย รูปแต่งงานนี้เป็นรูปคู่รูปเดียว เมื่อก่อนเธอชอบป๋อซือเหยียนมาก ก็ได้เก็บรูปนี้ไว้เป็นอย่างดีแต่ตอนนี้ดูเหมือนเป็นเรื่องตลก"มันดึกแล้ว ผมขอตัวก่อน"ใบหน้าของเซียวตั๋วไร้ความรู้สึกเวลาเขาโกรธเขามักจะไม่แสดงออกมา แต่ตอนนี้เสิ่นม่านมองออกวว่าเขาโกรธนอกประตู ลุงรองเสิ่นเห็นเซียวตั๋วมีใบหน้าเย็นชา ก็รู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติเขาวิ่งเข้าไปถาม"ม่านม่าน เราทะเลาะกับเขาเหรอ?""ลุงรองค่ะ ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไร ดึกแล้ว ลุงกลับไปพักผ่อนก่อนเถอะค
ไม่เห็นสีหน้าเศร้าและตกใจบนใบหน้าของเสิ่นม่าน คุณฉินก็รู้สึกหมดสนุก และยืนอยู่ข้างๆและพูดด้วยเสียงเยาะเย้ย:"ก็จริง ต่างก็บอกว่าเซียวตั๋วเป็นคนใจเย็นไร้ความรู้สึกคุณหนูใหญ่ของเราเป็นคนที่เคยแต่งงานมาแล้วครั้งหนึ่ง เขาจะไป……"เสิ่นม่านมองไปที่คุณฉินอย่างเย็นชา คุณฉินก็ได้กลัวสายตาของเสิ่นม่านเสิ่นม่านก็ได้พูดไปเรียบๆว่า :"ถ้าฉันจําไม่ผิด ลุงรองกับป้ารอง ก็เป็นการแต่งงานครั้งที่สองด้วยใช่ไหม? ป้ารองเข้าตระกูลเสิ่นมาได้ยังไง คงยังไม่ลืมใช่ไหม" "ฉัน…… "คุณฉินพูดไม่ออกเสิ่นม่านยืนขึ้นพูด :"ผู้หญิงด้วยกัน ทำให้ต้องทำให้ลำบากใจกันด้วย ปากป้ารองก็พูดอะไรที่เก็บบุญได้ก็ดี""……ใช่ ใช่ ใช่ ใช่ ป้ารองพูดผิด"คุณฉินยืนอยู่ข้างๆ ตอนนี้ตระกูลเสิ่นทั้งหมดเป็นของเสิ่นม่าน เธอจึงไม่กล้าหาเรื่องเสิ่นม่านมากกว่านี้เสิ่นม่านมองไปที่คุณฉินพูดอย่างเย็นชา:"ยังมีธุระที่บริษัท ฉันขอตัวก่อน โต๊ะสกปรก ก็รบกวนป้ารองทําความสะอาดด้วย"เสิ่นม่านดึงเสื้อผ้าอย่างเกียจคร้าน แล้วสวมรองเท้าส้นสูงและเดินออกจากประตูบ้านตระกูลเสิ่นคุณฉินมองไปที่แผ่นหลังของเสิ่นม่าน แน่ใจว่าเสิ่นม่านจากไปแล้ว ก็มองโต๊ะที่สกปรก:
ด้วยวิธีนี้มันยังช่วยเธอออกแรงน้อยลง‘ติ้ว——’เวลานี้ โทรศัพท์ของเลขาจางดังขึ้นเลขาจางหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วมอง แต่ไม่นานก็ได้เก็บเข้ากระเป๋าเสื้อด้วยความตื่นตระหนกเลขาจางเป็นคนของเซียวตั๋ว เสิ่นม่านไม่ค่อยเห็นเลขาจางกระวนกระวายแบบนี้มาก่อน เธอก็ได้พูดว่า :"มีเรื่อง? "เลขาจางรีบพูดว่า:"ไม่ ไม่มีครับ"เสิ่นม่านยื่นมือออกมา:"เอาไปให้ฉันดู""ประธานเสิ่น……""เอามา "เสิ่นม่านมองออกอย่างรวดเร็ว ว่าเป็นโทรศัพท์สําหรับการทํางานของเลขาจาง โดยปกติโทรศัพท์เครื่องนี้จะไม่มีคนติดต่อทําให้เลขาจางแสดงสีหน้าเช่นนี้ได้ ต้องเป็นเรื่องของเซียวตั๋วเลขาจางเหงื่อออก และเขาก็วางโทรศัพท์มือถือไว้ในมือของเสิ่นม่านเมื่อเห็นว่าข้อความนั้นเป็นข้อความจากฟู่ฉือโจว เนื้อหาสองประโยคสั้น ๆ : คืนนี้งานเลี้ยงส่งมอบของตระกูลเซียว ต้องปิดบังเสิ่นม่านให้ได้เสิ่นม่านเพียงแค่เมื่อมองแวบเดียว ก็รู้ถึงความจริงจังของเรื่องนี้เซียวตั๋วกลับประเทศมาได้หลายวันแล้ว และคุณท่านเซียวได้ประกาศอย่างเป็นทางการว่าเขาจะมอบตระกูลเซียวให้กับเซียวตั๋วแต่งานเลี้ยงมอบอํานาจของตระกูลเซียวยังไม่จัดเธอก็ยังสงสัยอยู่ ตอนนี้
ฟู่ฉือโจวได้หลบตาเจียงฉินเข้าใจอย่างรวดเร็วมีบางอย่างผิดปกติ:"เกิดอะไรขึ้นในตอนที่นายกับอาตั๋วไปทําธุระในต่างประเทศ?""ไม่มี!ไม่มีอะไรแน่นอน! เธออย่าคิดอะไรมั่วๆ ยิ่งไม่ต้องพูดอะไรมั่วต่อหน้าเสิ่นม่าน!"ฟู่ฉือโจวดูกระวนกระวายใจ พอมองไปรอบ ๆ พบว่าไม่มีใครสังเกตเห็นพวกเขาและฟู่ฉือโจวดึงเจียงฉินไปทางคฤหาสน์เซียว:"ไปเถอะ คุณหนู! เลิกถามได้แล้ว!""นายอธิบายให้ฉันฟังก่อน! อธิบายให้ชัดเจน!"เจียงฉินก็ได้ถูกฟู่ฉือโจวลากเขาเข้าไปในคฤหาสน์เซียว และฉากนี้ เสิ่นม่านที่อยู่ในรถก็บังเอิญได้ยินเข้าเสิ่นม่านเลื่อนหน้าต่างรถลง เลขาจางก็เหงื่อออกเต็มหลังอยู่นาน เลขาจางถามว่า:"ประธานเสิ่น จะรถจากรถไหมครับ ?"เสิ่นม่านไม่พูด จากปฏิกิริยาของฟู่ฉือโจวและเจียงฉินเมื่อกี้ ระหว่างเซียวตั๋วกับไป๋ซูหยวนมีอะไรกันจริงๆ"ลงรถเถอะ""ครับ ประธานเสิ่น"เลขาจางลงจากรถและเปิดประตูให้เสิ่นม่านวันนี้เสิ่นม่านสวมชุดเดรสยาวสีไวน์แดง ผมยาวสีดําตรงถึงเอว พู่สีเงินห้อยลงมาจากหู ทำได้ดูสวยหรูเอามากๆ พึ่งลงจากรถ เสิ่นม่านก็ได้เป็นที่สนใจของคนรอบๆ "นี่ไม่ใช่คุณหนูใหญ่ของตระกูลเสิ่นเหรอ? เธอมาที่นี่ได้ไง?""เห
ดวงตาของเสิ่นม่านหมองลงฟู่ฉือโจวปิดตา เขาไม่อยากดูจริงๆเจียงฉินดูปฏิกิริยาของเสิ่นม่านอย่างประหม่าเซียวตั๋วเห็นเสิ่นม่านในฝูงชนอย่างรวดเร็ว สีหน้าของเขาเป็นปกติและไป๋ซูหยวนที่อยู่ข้างๆ ก็ได้มองตามเซียวตั๋ว ก็เห็นเสิ่นม่านไป๋ซูหยวนรับรู้ถึงความแตกต่างที่เซียวตั๋วมีให้เสิ่นม่าน เธอขมวดคิ้วและพูดว่า:"อาตั๋ว เธอเป็นใคร?""คนที่เธอไม่ควรถาม"เซียวตั๋วตอบอย่างเย็นชาพูดจบเซียวตั๋วก็ดึงมือที่ไป๋ซูหยวนควงเขาออกมาอย่างเงียบ ๆไป๋ซูหยวนมองไปที่มือที่ว่างเปล่าก็อึ้ง เซียวตั๋วเดินไปหาเสิ่นม่าน แต่เสิ่นม่านก็ได้ละสายตากับเซียวตั๋ว และเดินไปอีกทางเจียงฉินจับเสิ่นม่านไม่อยู่ ดังนั้นจึงทําได้เพียงเผชิญหน้ากับเซียวตั๋วถาม:"อาตั๋ว! อธิบายมาเดี๋ยวนี้ว่า นายกับไป๋ซูหยวนมันเรื่องอะไร แล้วก็นาย……"ก่อนที่เจียงฉินจะพูดจบ เซียวตั๋วยื่นมือออกมาเพื่อหยุดเจียงฉิน และเดินไปทางเสิ่นม่าน"อาตั๋ว!"เจียงฉินโกรธมาก ฟู่ฉือโจวที่อยู่ข้างๆก็ได้ปลอบ :"เรื่องของพวกเขา พวกเราไม่ต้องไปกังวลหรอก"เจียงฉินจ้องมองฟู่ฉือโจว:"ฉันชอบเสิ่นม่านน้องสะใภ้คนนี้ ถ้าพวกแกทำให้เธอหนีไปล่ะก็ ฉันจะเป่าหัวพวกแกแน่!"ฟู่
รอยยิ้มของไป๋ซูหยวนก็ได้แข็งทื่อบนใบหน้า เซียวตั๋วไม่ได้มองเธอเลยด้วยซ้ำ"นี่คุณหญิงป๋อไม่ใช่เหรอ? เธอจับมือกับท่านเซียวในที่สาธารณะได้ไง?""ฉันก็รู้สึกว่าความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาสองคนนั้นไม่ธรรมดา แต่ฉันไม่คิดว่าจะได้อยู่ด้วยกันขณะที่ยังไม่หย่า""คู่หมั้นของท่านเซียวเป็นไป๋ซูหยวนไม่ใช่เหรอ? เรื่องซักสนุกแล้วสิ"……คุณนายที่อยู่ข้างๆสามคนก็ได้พูด แต่ในวินาทีถัดมา บอดี้การ์ดหลายคนเดินไปหาคุณนายทั้งสาม"ขอโทษครับท่านเซียวสั่ง ว่าเชิญพวกคุณทั้งสามออกไป"คุณนายหนึ่งในนั้นก็พูดด้วยความโกรธ:"ทําไมพวกเราต้องออกไป !"ทันทีที่เธอพูดจบเธอก็รู้สึกถึงความเยือกเย็นที่มาทางเธอพวกคุณนายมองไป เมื่อเห็นว่าบุคคลนั้นคือเซียวตั๋ว ท่าทางที่อวดนี้นั้นก็ได้หายไป ก็ได้ออกไปตามคำเชิญ เห็นในฉากนี้ ไป๋ซูหยวนก็ไม่พอใจ เธอเดินไปตรงหน้าเซียวตั๋ว และพูดว่า:"อาตั๋ว คุณหญิงป๋อก็แต่งงานแล้ว นายทำแบบนี้มันส่งผลเสียกับเธอ"ไป๋ซูหยวนเรียกเซียวตั๋วอย่างสนิทสนม เสิ่นม่านก็ได้ดึงมือออกอย่างเงียบ ๆ :"คุณหนูไป๋พูดถูก มันไม่ดี""จับมือภรรยาในอนาคตของฉัน ฉันไม่คิดว่ามันมีผลกระทบที่ไม่ดีตรงไหน"เซียวตั๋วกลับมาจับ
เสิ่นม่านไม่ได้ระลึกถึงอุบัติเหตุรถยนต์ในหลายปีก่อนมานานแล้ว อุบัติเหตุที่ทำให้เธอต้องสูญเสียพ่อแม่ตั้งแต่อายุยังน้อย ในตอนนั้นเธอยังเด็ก ต่อให้โตขึ้นมาแล้ว เธอก็ยังคิดว่ามันเป็นเพียงอุบัติเหตุธรรมดา แต่ตอนนี้ฮั่วหยุนเหลียนนั่งอยู่ตรงหน้าเธอและบอกว่าเรื่องทั้งหมดนี้อาจจะไม่ใช่อุบัติเหตุ แต่เป็นแผนการที่ไตร่ตรองมาอย่างดี!"พ่อแม่ของเซียวตั๋วตายในอุบัติเหตุรถยนต์ซึ่งเป็นเพียงภาพลวงตา ในตอนนั้นป้าเซียวที่ตั้งครรภ์อยู่รอดชีวิต เพื่อไม่ให้คนเหล่านั้นค้นพบ และเพื่อให้ป้าเซียวคลอดลูกได้อย่างสบายใจ คุณปู่เซียวได้ส่งป้าเซียวไปต่างประเทศ ไม่นานนัก เซียวตั๋วก็เกิดขึ้น"ตามข่าวลือ แม่ของเซียวตั๋วถูกกล่าวหาว่าเป็นภรรยาลับที่เซียวเป่ยเจิงเลี้ยงดูอยู่นอกบ้าน ซึ่งโกรธแค้นตระกูลเซียวมาโดยตลอด และปลูกฝังความคิดที่ต้องการแก้แค้นตระกูลเซียวให้แก่เซียวตั๋ว ซึ่งแท้จริงแล้วไม่ใช่คนบ้าแต่อย่างใด ครั้งหนึ่งบนเรือสำราญ เซียวตั๋วก็เคยยอมรับว่าเรื่องเหล่านี้เป็นเพียงข่าวลือจากภายนอกแม่ของเซียวตั๋วไม่ใช่ภรรยาลับ แต่เป็นภรรยาถูกต้องตามกฎหมายของเซียวเป่ยเจิง เป็นคุณหญิงเซียวตัวจริง"คุณยังไม่ได้บอกฉันเลยว่า ใ
เบื้องหน้าคือวิลล่าที่ดูธรรมดา แต่ทำเลที่ตั้งของที่นี่ถือว่าดีที่สุด วิลล่าในย่านนี้มีราคาขั้นต่ำขั้นสูงกว่าล้านล้านบาท คนที่สามารถอาศัยอยู่แถวนี้ได้ต้องเป็นคนร่ำรวยหรือจะต้องรวยหรือมีเกียรติแต่ว่า ที่นี่ดูเหมือนไม่ใช่ที่ที่มีคนอาศัยอยู่เป็นประจำ"ไม่นึกเลยว่าคุณฮั่วจะมีบ้านที่งดงามแบบนี้ที่นี่""นี่ไม่ใช่ของผม"น้ำเสียงของฮั่วหยุนเหลียนเรียบเฉย เสิ่นม่านยังไม่ทันได้ตอบสนองอะไร ฮั่วหยุนเหลียนก็หยิบกุญแจออกมา เขาไอเบา ๆ สองครั้ง หน้าตาดูไม่ค่อยสู้ดีเท่าไร จากนั้นเขาก็เปิดประตูวิลล่าเสิ่นม่านก้าวขึ้นไปข้างหน้าแล้วพูดว่า: "ที่นี่ไม่ใช่บ้านของคุณ แล้วทำไมคุณถึงมีกุญแจล่ะ?""เพื่อนให้ผมมา"คนที่ฮั่วหยุนเหลียนเรียกว่าเพื่อนในเมืองไห่เฉิงนี้ไม่มีมากนัก เสิ่นม่านจึงนึกถึงเซียวตั๋วเป็นคนแรกฮั่วหยุนเหลียนเปิดประตูแล้วเสิ่นม่านก็เดินตามฮั่วหยุนเหลียนเข้าไป แม้วิลล่าจะดูเรียบง่ายจากด้านนอก แต่การตกแต่งภายในก็พิถีพิถันมาก แม้ในยุคนี้ก็ยังถือเป็นสิ่งที่ล้ำเลิศหลังจากฮั่วหยุนเหลียนเปิดไฟ เสิ่นม่านก็มองไปรอบ ๆ เหมือนที่นี่มีคนมาทำความสะอาดอยู่เสมอ ฮั่วหยุนเหลียนไม่ได้มาที่นี่เป็นครั้งแรก
"คุณเคยคิดเรื่องนี้อาจจะเหลือหลักฐานไหม? คุณยังสัญญากับฉันว่า จะไม่ทำเรื่องอันตรายอีกแล้ว"วันนี้เซียวตั๋วพาคนมาทั้งหมดเป็นพวกลุกฮือที่เคยติดตามเขาตลอด ซึ่งเสิ่นม่านก็ไม่เคยเห็นมาก่อน แต่ในชาติก่อน เสิ่นม่านรู้ว่า เซียวตั๋วมาเเมืองไห่เฉิง แท้จริงแล้วก็คือมีเป้าหมายอื่น เป้าหมายหลักของเขาคือป๋อซือเหยียน แม้ว่าตอนนี้เธอยังไม่รู้ว่าเซียวตั๋วมีจุดมุ่งหมายอะไรแต่สิ่งที่แน่นอนก็คือ เซียวตั๋วต้องการจะเป็นใหญ่ในเมืองไห่เฉิง และอุปสรรคคนแรกก็คือป๋อซือเหยียนแต่เธอไม่คาดคิดว่าจะเกิดเรื่องราวมากมายขนาดนี้ในชาตินี้ เส้นทางอนาคตได้ถูกปรับเปลี่ยนไป แต่เป้าหมายของเซียวตั๋วกลับไม่เปลี่ยนเลย และยังมีกลุ่มอันตรายเช่นนี้ซ่อนอยู่ด้วยหากมีสักคนที่ถูกจับได้ เซียวตั๋วอาจจะพังพินาศได้เสิ่นม่านไม่กล้าคิดถึงเรื่องในอนาคต เธอมองไปที่เซียวตั๋วตรงหน้า รอให้เซียวตั๋วอธิบายเซียวตั๋วนิ่งเงียบ เสิ่นม่านจึงถามตรงๆ "คุณมีเรื่องอื่นที่ต้องทำในเมืองไห่เฉิง ใช่ไหม?""...ใช่""ก่อนที่คุณมาเมืองนี้แต่อยู่ต่างประเทศก็ตั้งตัวเป็นใหญ่ได้แล้ว ทำไมถึงต้องมาเมืองไห่เฉิงด้วย หยุนเฟยหานไม่ใช่มาเมืองหลินเฉิงแล้วกำลังรุ่
เสิ่นม่านมองป๋อซือเหยียนที่นอนหมดสติอยู่บนเตียงแล้วพูดเรียบๆ ว่า: "ไม่ล่ะ รอให้เขาหายดีแล้วฉันค่อยมาอีกทีก็แล้วกัน"เสิ่นม่านเดินออกจากห้องพักคนไข้โดยไม่ลังเลเลย ในตอนนั้นเอง ป๋อซือเหยียนที่นอนอยู่บนเตียงก็ลืมตาขึ้นเลขาหลี่เห็นป๋อซือเหยียนลืมตาก็ตกตะลึง"คุณป๋อ? คุณ...""ช่วยพยุงผมลุกหน่อย"เสียงของป๋อซือเหยียนแหบแห้งเลขาหลี่รีบเข้าไปช่วยพยุงป๋อซือเหยียนให้ลุกขึ้น เขาอดไม่ได้ที่จะพูดว่า: "คุณป๋อครับ นี่คุณ... ใช้กลอุบายเรียกร้องความสนใจหรือครับ?"ป๋อซือเหยียนไม่พูดอะไรตอนนั้น เขาสังเกตเห็นความผิดปกติตั้งแต่แรกแล้ว ระบบรักษาความปลอดภัยส่งสัญญาณเตือนตั้งนานแล้ว เขารู้ว่าคนที่บุกเข้ามาในบ้านตระกูลป๋อในเวลานี้มีเพียงเซียวตั๋วเท่านั้น และมีเพียงเซียวตั๋วเท่านั้นที่มีความสามารถทำเช่นนี้ได้และเมื่อกลุ่มโจรบุกเข้ามา ด้วยรูปร่างของเขาสามารถหลบดาบนั้นได้อย่างสมบูรณ์แบบ แต่เขากลับไม่ทำเช่นนั้น แต่เลือกที่จะรับดาบนั้นเต็มๆเขาแค่อยากรู้ว่า เสิ่นม่านจะเสียใจหรือกังวลเพราะเขาหรือไม่ป๋อซือเหยียนแสดงสีหน้าอ่อนล้าด้วยรอยยิ้มเศร้าๆ แล้วพูดว่า: "คุณหลี่ ในใจของเธอ คงยังมีผมอยู่บ้างมั้ง"
"กล่องปฐมพยาบาลมาแล้วค่ะ!"แม่บ้านวางกล่องปฐมพยาบาลลงตรงหน้าเสิ่นม่าน ขณะเดียวกัน เจียงฉินและฟู่ฉือโจวก็มาถึงพอดี เมื่อเห็นความยุ่งเหยิงเต็มพื้น เจียงฉินชะงักไป ทั้งสองคนต่างรู้ชัดว่า 'โจร' ที่ว่านั้นคือใครเจียงฉินขมวดคิ้วและพูดว่า: "นั่งรถฉันไปเถอะ ไม่รู้ว่ารถพยาบาลจะมาถึงเมื่อไหร่""ตกลง"เสิ่นม่านสั่งให้ยามช่วยกันยกป๋อซือเหยียนไปที่รถของเจียงฉินที่อยู่หน้าประตูในโรงพยาบาล แพทย์รีบทำการช่วยชีวิตป๋อซือเหยียนทันที เจียงฉินนั่งอยู่กับเสิ่นม่านบนเก้าอี้ในทางเดิน และพูดว่า: "ไม่ต้องกังวลนะ เมื่อกี้หมอบอกว่าไม่ใช่จุดอันตราย""แต่ถ้าเสียเลือดมากเกินไป ก็อาจเสียชีวิตได้"เสิ่นม่านนวดขมับและถามว่า: "แล้วฟู่ฉือโจวล่ะ?""เขา... เขามีธุระต้องกลับไปก่อน""ไปหาเซียวตั๋วใช่ไหม?"เสิ่นม่านและเจียงฉินต่างรู้ว่าโจรที่บุกเข้าบ้านตระกูลป๋อวันนี้ไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็นเซียวตั๋วครั้งนี้เซียวตั๋วทำอะไรลงไปอย่างบุ่มบ่ามเกินไป เห็นได้ชัดว่าเป็นการตัดสินใจกะทันหัน แม้ว่าการแทงครั้งนี้จะไม่ถึงกับเอาชีวิตป๋อซือเหยียน แต่ก็ไม่มีใครรู้ว่าในระหว่างนั้นจะเกิดอุบัติเหตุอะไรขึ้นหรือไม่"ใครเป็นญาติผู้ป่ว
"ไม่มีเหตุผล ทำไมบ้านตระกูลป๋อจะถูกโจรบุกได้"เสิ่นม่านรู้ดีถึงระบบรักษาความปลอดภัยของบ้านตระกูลป๋อ นอกจากยามรักษาความปลอดภัย 20 คนแล้ว ยังมีแม่บ้านและบอดี้การ์ดอีกหลายคน ภายในบ้านตระกูลป๋อมีศาลบรรพชนของตระกูล ดังนั้นประตูหน้าและหลังจึงใช้ประตูเทคโนโลยีทั้งหมด คนทั่วไปยากที่จะเข้าไปในบ้านตระกูลป๋อได้ แล้วโจรที่ไหนจะมีฝีมือขนาดนี้ สามารถบุกเข้าประตูหลังของบ้านตระกูลป๋อได้อย่างกะทันหัน"ตำรวจคงจะมาถึงเร็วๆ นี้ พวกเราไม่ควรอยู่ที่นี่เพื่อสร้างความวุ่นวาย ม่านม่าน รีบไปกันเถอะ"เจียงฉินดึงแขนของเสิ่นม่านด้วยความกลัว แต่เสิ่นม่านขมวดคิ้วพูดว่า: “อย่าแจ้งตำรวจ ฉันจะเข้าไปข้างใน""คุณหนูเสิ่น คุณบ้าไปแล้วหรือ!"ฟู่ฉือโจวมองเสิ่นม่านที่อยู่ตรงหน้าด้วยความไม่อยากเชื่อ เสิ่นม่านมองประตูใหญ่ของบ้านตระกูลป๋อ หากเธอเดาไม่ผิด โจรที่อยู่ในบ้านตระกูลป๋อตอนนี้ น่าจะเป็นคนที่เธอคิดถึงเสิ่นม่านวิ่งไปที่ประตูใหญ่ของบ้านตระกูลป๋อ ขณะนี้บ้านตระกูลป๋ออยู่ในสภาพยับเยิน และในความมืด เสิ่นม่านก็ถูกจับแขนทั้งสองข้างอย่างรวดเร็ว: “หัวหน้า จับผู้หญิงได้คนหนึ่ง!"เสียงของโจรดึงดูดความสนใจของชายคนหนึ่งในความ
เสิ่นม่านวางสายโทรศัพท์มู่หยุนหานเดินเข้ามาถามว่า :“เกิดอะไรขึ้น?”“คุณและกู้ไป๋รู้จักคนในวงการบันเทิงบางคน ฉันมีธุระต้องไปก่อน”“แต่วันนี้มันเป็นงานสำคัญ คุณจะไปได้เหรอ?”เสิ่นม่านมองไปที่ป๋อซือเหยียนที่ยังคุยอยู่กับกู้ไป๋แล้วพูดว่า :“ฉันจะไปแบบเงียบๆ”พูดจบ เสิ่นม่านก็รีบดื่มไวน์จนหมดแล้วส่งแก้วเปล่าให้มู่หยุนหาน ก่อนจะยกกระโปรงแล้ววิ่งหนีไปในทันที เมื่อไม่มีใครสังเกตมู่หยุนหานพยายามเรียกเสิ่นม่าน แต่เสิ่นม่านวิ่งได้เร็วมาก จนในไม่ช้าเธอก็ออกมาจากประตูบ้านป๋อได้แล้วหลังจากนั้นสิบห้านาที รถสปอร์ตขับมาอย่างรวดเร็ว เสิ่นม่านมายืนที่หน้าบ้านป๋อ เจียงฉินก็ก้าวลงจากรถอย่างรวดเร็ว: “เกิดอะไรขึ้น? ทำไมถึงกลับมาคืนดีกันอย่างเฉียบพลัน?”“ใช่ค่ะ เสิ่นม่าน มีเรื่องอะไรหรือเปล่า? หรือว่าป๋อซือเหยียนข่มขู่คุณ? อย่ากลัวนะ มีเซียวตั๋วอยู่ เขาไม่กล้าทำอะไรคุณหรอก ” ฟู่ฉือโจวพูดสนับสนุนจากข้างๆเสิ่นม่านพูดว่า: “มันไม่ใช่การข่มขู่ แต่เราทำข้อตกลงกัน”“ข้อตกลงอะไร?”“ฉันกับป๋อซือเหยียนได้เซ็นสัญญากันแล้ว เอกสารหย่าก็เซ็นเรียบร้อย เพียงแค่แกล้งทำเป็นคู่รักที่รักกับโลกภายนอกเพื่อช่วยฟื้นฟูภ
ประธานซ่งและซูเฉี่ยนเฉี่ยนรีบออกจากตระกูลป๋อ ขณะที่ป๋อซือเหยียนก็ลงมาจากชั้นสอง เลขาหลี่ก็เดินเข้ามาใกล้ป๋อซือเหยียนและพูดว่า: “ประธานป๋อ ไม่เห็นแม้แต่เงาของเมิ่งจงเซิง”ป๋อซือเหยียนมองไปรอบๆ เขาเคยคิดว่านี่จะเป็นโอกาสดีในการดูตัวตนที่แท้จริงของเมิ่งจงเซิง แต่ไม่คาดคิดว่าเมิ่งจงเซิงจะยังคงไม่ให้เกียรติเลย“แม้ว่าเมิ่งจงเซิงจะไม่มา แต่กู้ไป๋ก็มา”ทันทีที่เลขาหลี่กล่าวเสร็จ กู้ไป๋ก็เดินเข้ามาทางนี้: “ประธานป๋อ ยินดีที่ได้เจอกัน”“ยินดีที่ได้เจอกัน แต่ทำไมประธานเมิ่งไม่มา?”“ประธานเมิ่งไม่มา แต่การที่ผมมาที่นี่ก็เหมือนกัน”คำพูดของกู้ไป๋มีนัยยะ ซึ่งดึงความสนใจของป๋อซือเหยียนก่อนหน้านี้กู้ไป๋เป็นเพียงนักแสดงชั้นนำของบริษัท M กรุ๊ป ในสายตาของกลุ่มนักลงทุนใหญ่ๆ เขาเป็นเพียงแค่คนทำงานในบริษัท M แต่เขากลับพูดอย่างชัดเจนว่าตนอยู่ในระดับสูงสุดของบริษัท M กรุ๊ป“คุณกู้ หมายความว่าอะไรครับ?”กู้ไป๋ยิ้มเล็กน้อย สายตาของเขามีความลึกลับบางอย่างตลอดเวลาที่ผ่านมา ธุรกิจของบริษัท M กรุ๊ป คือเมิ่งจงเซิง ไม่เคยปรากฏตัวเลย มักจะปรากฏตัวแค่ในการเต้นรำที่สวมหน้ากากครั้งเดียวเท่านั้น หลังจากนั้นเข
เธอเข้าข่ายไม่ชอบที่คนอื่นพูดถึงเรื่องที่เธอเคยเป็นมือที่สาม เลขาหลี่ก็พูดอย่างอ้อมๆ แต่ความหมายก็ชัดเจนในช่วงเวลานี้ ตระกูลป๋อไม่สามารถแต่งงานกับผู้หญิงที่เพิ่งสูญเสียลูกไปได้ จึงต้องรักษาชื่อเสียงไว้ด้วยการอยู่คู่กับภรรยาเดิม สร้างภาพลักษณ์ว่าครอบครัวมีความรักกัน เพื่อให้เศรษฐกิจของตระกูลป๋อกลับมาฟื้นตัวเมื่อประธานซ่งได้ยินคำพูดเหล่านี้ ก็เอ่ยห้ามซูเฉี่ยนเฉี่ยนที่กำลังจะพูด: “เหนี่ยนสือ อย่าทำตัวไม่รู้เรื่องนะ”“พ่อ…”“ผมเข้าใจความกังวลของประธานป๋อ และเข้าใจว่าท่านทำไปเพื่ออนาคตของตระกูลป๋อ ถ้าประธานป๋อกับคุณหนูเสิ่นหย่ากันแล้ว จะใช้เวลานานแค่ไหนถึงจะแต่งงานกับลูกสาวของผม?”ป๋อซือเหยียนไม่ได้พูดอะไร เลขาหลี่ก็ตามมาอธิบายว่า: “หกเดือนครับ สัญญาระหว่างประธานป๋อกับคุณหนูเสิ่นจะสิ้นสุดในหกเดือน ดังนั้นต้องให้คุณซ่งรออีกหกเดือน”“ ไม่ ตำแหน่งคุณหญิงป๋อควรเป็นของฉัน!”“เธอหุบปากซะ!”ประธานซ่งตัดบทพูดของซูเฉี่ยนเฉี่ยนด้วยความโกรธเมื่อเห็นประธานซ่งโกรธ ซูเฉี่ยนเฉี่ยนจึงไม่กล้าพูดอะไรอีก กลับถอยไปอยู่ข้างๆประธานซ่งลุกขึ้นพูดว่า: “ดี หกเดือนก็หกเดือน ผมหวังว่าประธานป๋อจะไม่ทำให้ผ