บทที่ 296

"เสิ่นม่าน! นี่น้ําเสียงอะไร! เธอมีสิทธิ์อะไรพูดกับแม่ฉันแบบนี้?"

เสิ่นเหวินฉวนผลักเก้าอี้ออกไปทันทีทำตัวเหมือนหาเรื่อง

เสิ่นม่านมองคนสองคนตรงหน้าอย่างเย็นชา :"ก็เพราะฉันเป็นหัวหน้าตระกูลเสิ่น!อย่าว่าแต่การซักถามเลย แม้ว่าฉันจะส่งเธอเข้าคุก ก็เป็นสิทธิ์ของของฉันเสิ่นม่านคนนี้!"

ตระกูลเสิ่นเป็นตระกูลใหญ่ กฎที่สืบทอดมาจากบรรพบุรุษไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ และใบหน้าของเสิ่นเหวินฉวนก็เปลี่ยนไป

คุณฉินรีบอธิบาย:"เข้าใจผิด……คุณหนูใหญ่เข้าใจผิดแล้ว……"

"เข้าใจผิด? ป้ารองมีเจตนาไม่ดี อยากที่จะส่งฉันไปขึ้นเตียงป๋อซือเหยียนไม่ใช่เหรอ?"

เวลานั้น คุณฉินก็พูดไม่ออก

เธอคิดแบบนั้นจริง แต่เสิ่นม่านกลับมาแล้ว ก็ได้ทำให้แผนของเธอพัง

เสิ่นม่านพูดอย่างเย็นชา:"ฉันยกโทษให้คุณครั้งหรือสองครั้ง มันเป็นขีดจำกัดของฉันแล้ว คราวนี้ฉันจะไม่ใจดีกับคุณอีก"

หลังจากพูดจบ เสิ่นม่านก็หยิบโทรศัพท์มือถือออกมา

เสิ่นเหวินฉวนเห็นแบบนั้น ก็รีบวิ่งไปข้างหน้าทันทีและพูดว่า:"เธอทำอะไร!"

"แจ้งความ"เสิ่นม่านพูดอย่างเย็นชา:"สิ่งที่พวกเธอทําในวันนี้ถือได้ว่าเป็นการลักพาตัว บวกกับนายที่ลอบสังหารฉันครั้งก่อน ฉันเห็นแก่ว่าแกยังเ