"หยุดก่อน"อยู่ๆ เซียวตั๋วก็ได้เรียกคุณนายป๋ออย่างเย็นชา คุณนายป๋อหันหน้าอย่างสงสัย เมื่อเธอมองไปที่เซียวตั๋วดวงตาของเธอก็เต็มไปด้วยการดูถูก:"ทำไม แกก็แค่รุ่นหลัง ก็แค่ลูกชายนอกสมรสของตระกูลเซียว แกจะสั่งสอนฉันเหรอ?""คุณพูดถูก"คําพูดที่ดูเหมือนสบายๆ ของเซียวตั๋ว ทําให้เกิดคลื่นนับพันในหัวใจของเสิ่นม่านคุณนายป๋อเป็นผู้อาวุโส ในเมืองไห่เฉิงก็เป็นคนที่มีชื่อเสียงแตกต่างกับผู้ชายที่ทำสงครามธุรกิจนี่เป็นเรื่องระหว่างผู้หญิงของพวกเขา แต่เซียวตั๋วจะยังคงยืนหยัดเพื่อเธอคุณนายป๋อมองเซียวตั๋วแล้วมองไปที่เสิ่นม่าน พูดว่า:"โอ้ ฉันเข้าใจแล้ว พวกแกมันพวกเดียวกัน! สมคบคิดกัน! เสิ่นม่านแกนี่ดีจริงๆ แกได้ทรยศต่อซือเหยียนของเรา แล้วไปกอดขาเซียวตั๋วตั้งนานแล้วใช่ไหม ? ไม่น่าแปลกใจเลย ที่แกอยากจะหย่า ที่แท้แกได้คนที่เก่งกว่าแล้ว !""คุณนายป๋อฉันเคารพที่คุณเป็นผู้อาวุโสกว่า ดังนั้นฉันก็มักจะหลีกทางให้ แต่คุณก็อย่าทำตัวไร้เหตุผลสิคะ ถ้าทำเกินไปกว่านี้ ฉันก็ไม่ไว้นะคุณนะคะ"ชาติที่แล้ว เธอก็ได้ทำเพื่อคุณนายป๋อทุกอย่าง และสุดท้ายเธอก็ไม่ได้จบลงด้วยดีคนในตระกูลป๋อเป็นคนเย็นชายัดกระดูกเมื่อก
"แก! นี่แกมีท่าทางยังไง? "คุณนายป๋อไม่เคยถูกคนนอกเรียกยายแก่อยากหมดความอดทนมาก่อน ความอับอายนี้ ทำให้เธอโมโหจนหายใจแรงๆ "ผมได้เกรงใจกับคุณมากแล้ว ! อยากเจอผู้กํากับตั้งแต่วินาทีที่คุณเข้าประตู ใครจะเจอผู้กํากับก็ได้เหรอ ? ยายแก่คนนี้ไร้เหตุผลซะจริง!" "คุณ…… "คุณนายป๋อชี้ไปที่คนตรงหน้าเธอ มือก็ได้สั่น "แกอะไรแกอะไร !นี่คือสถานีตํารวจ! ไม่ใช่สถานที่คุณจะมาโวยวายได้!"คุณนายป๋อก็ได้เวียนหัวเมื่อเห็นแบบนั้น เซียวตั๋วก็ยกมือขึ้นและหยุดตํารวจไว้เซียวตั๋วพูดเบา ๆ :"เราควรปฏิบัติกับผู้สูงอายุดีๆหน่อย""ครับครับครับ ท่านเซียวพูดถูก ท่าทางผมไม่ดีเอง"เซียวตั๋วยิ้มมุมปาก :"ไหนๆคุณนายป๋ออยากเจอผู้กํากับของพวกนาย ก็เรียกผู้กํากับของพวกนายมาเจอหน่อย""ครับท่านเซียว ผมจะโทรหาผู้กํากับเดี๋ยวนี้"เจ้าหน้าตำรวจก็รีบออกไปโทรหาผู้กำกับ และหลังจากนั้นไม่นาน เขาก็วิ่งเข้ามาและพูดว่า:"ท่านเซียว ผู้กำกับของเราบอกว่า ถ้านี่เป็นความตั้งใจของคุณ เขาก็จะรีบมาทันที ขอให้ท่านเซียวรอสักครู่"คุณนายป๋อเห็นปบบนั้น สีหน้าก็ได้เปลี่ยนไปเซียวตั๋วได้บอกเธออย่างชัดเจนแล้วว่า เอำนาจของเธอในเมืองไห่เฉิง
คุณนายป๋อไม่คิดว่าผู้กํากับหลิวไม่ให้หน้าขนาดนี้ ก็เบิกกว้างทันที: "แก!""ผู้กำกับหลิวก็อย่าโมโหไป"เซียวตั๋วพูดเบา ๆ อยู่ข้างๆ :"ป๋อซือเหยียนก็เป็นคนที่มีหน้ามีตา จับมาแบบนี้ก็มีผลกระทบที่ไม่ดี ผมว่า ทำการลงบันทึกแล้วถ้าไม่มีอะไรก็ปล่อยเถอะครับ"เมื่อได้ยินเช่นนี้ ผู้กํากับหลิวก็พูดตาม:"ท่านเซียวพูดถูก จะทำตามที่ท่านเซียวพูด"คุณนายป๋อเห็นแบบนั้น สีหน้าก็ได้เปลี่ยนไปแล้วเซียวตั๋วก็ได้พูดต่อว่า :"แต่ว่าคุณนายป๋อไม่เข้าใจกฎหมาย ก็ควรให้คนด้านล่างสอนเธอดีๆ"คุณนายป๋อได้ยินแบบนั้น เธอรู้สึกหนาวสั่นขึ้นบน ซึ่งทําให้เธอตัวสั่นไปหมดหลินหวั่นเอ๋อร์ขมวดคิ้วและพูดว่า:"คุณเซียว คุณนายอายุมากขนาดนี้แล้ว คุณอย่าทำเกินไปนะ!"เซียวตั๋วไม่สนใจหลินหวั่นเอ๋อร์ และเมื่อผู้กํากับหลิวเห็นแบบนั้น เขาก็ก้าวไปข้างหน้าทันทีและพูดว่า:"ยัยหนูนี้มาจากไหน? คุณนายของตระกูลป๋อไม่เข้าใจกฎ ฉันก็เห็นว่าเขาแก่แล้ว ไม่เอาเรื่องอะไร ยัยหนูอย่างเธอก็ไม่รู้จักกฎระเบียบเหรอ?" "ฉัน…… "หลินหวั่นเอ๋อร์ไม่รู้จะตอบยังไงในเวลานี้ คุณนายป๋อยืนขึ้นและพูดว่า:"หลินหวั่นเอ๋อร์คือลูกสะใภ้ในอนาคตของตระกูลป๋อ! ผู้กํากับหลิ
"ซือเหยียน! แกบ้าไปแล้วเหรอ!"สีหน้าคุณนายป๋อได้เปลี่ยนไปอย่างมาก และแม้แต่หลินหวั่นเอ๋อร์ที่ยังคงพยายามหาทางช่วยให้ป๋อซือเหยียนพ้นข้อกล่าวหาก็หน้าซีดเธอรวบรวมความกล้าที่จะพูดคําเหล่านั้น แต่คําพูดสั้น ๆ ของป๋อซือเหยียนทําให้เธอกลายเป็นตัวตลกในสายตาคนในนี้เพียงครู่เดียว หลินหวั่นเอ๋อร์ก็น้ําตาคลอเบ้าคุณนายป๋อก็ตะโกนใส่เธออย่างดุร้าย:"เสิ่นม่าน นี่เธอทำเสน่ห์ใส่หลานชายฉันเหรอ ? ทำให้เขาพูดแบบนี้ได้!""คุณย่ามันไม่เกี่ยวอะไรกับเธอ"ดวงตาของป๋อซือเหยียนกําลังลุกเป็นไฟ เสิ่นม่านไม่ได้มองตาของป๋อซือเหยียนตํารวจที่อยู่ข้างๆ พูดว่า:"ตามที่คุณป๋อกล่าว คนที่ลักพาตัวเสิ่นม่านเป็นคนในครอบครัวเสิ่นม่านครับ เสิ่นเหวินฉวนและฉินลี่ฮวา""โอเค งั้นไปจับกุมเสิ่นเหวินฉวนและฉินลี่ฮวาทันที!""ครับ ผู้กำกับ"พวกตํารวจก็ได้ไปจัดการตั้งแต่ต้นป๋อซือเหยียนไม่ได้คิดปกป้องตัวเองคุณนายป๋อกัดฟันพูด :"ซือเหยียน เพื่อผู้หญิงคนเดียวชื่อเสียงของตระกูลป๋อแกจะไม่เอาแล้วเหรอ?""ถ้าผมกล้าทำ ผมก็กล้ารับ"ป๋อซือเหยียนพูดกับเลขาหลี่ซึ่งเดินตามมาข้างๆ:"เสี่ยวหลี่ส่งคุณย่ากลับไป" "ประธารป๋อ…… "เลขาหลี่อย
ผู้กํากับหลิวยังคงให้หน้าป๋อซือเหยียนเล็กน้อย เมื่อเห็นป๋อซือเหยียนพูด ผู้กํากับหลิวก็มองไปที่เซียวตั๋วที่ไม่พูดอะไร แล้วพูดว่า: "ประธานป๋อ ไม่ใช่ว่าผมไม่ให้หน้าคุณ แต่แค่……"ผู้กำกับหลิว ป๋อซือเหยียนมองไปที่เซียวตั๋ว และพูดอย่างเย็นชา:"ใครที่มีอำนาจในเมืองไห่เฉิง ผู้กํากับหลิว คุณควรจะคิดให้ดี"เซียวตั๋วพูดออกไปเรียบๆ :"เมื่อก่อนเมืองไห่เฉิงอาจเป็นของคุณป๋อซือเหยียน แต่ในอนาคตเป็นของผม เซียวตั๋วคนนี้เท่านั้น"บรรยากาศทั้งสองก็ได้แปลกไปทันใดนั้น เสิ่นม่านก็ได้รับรูปถ่ายหลายรูปบนโทรศัพท์มือถือหลังจากเห็นรูปถ่าย ดวงตาของเสิ่นม่านก็เย็นชาลง ตอนมองไปที่ป๋อซือเหยียน ก็มีความขยะแขยงมากขึ้น :"ประธานป๋อ นี่คือผลงานชิ้นเอกของคุณเหรอ?"ป๋อซือเหยียนไม่เข้าใจเกิดอะไรขึ้น เสิ่นม่านหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและเนื้อหาของภาพถ่ายก็ถูกเปิดเผยเมื่อเห็นเสิ่นม่านในภาพเสื้อผ้าถูกฉีก แล้วเป็นลมในห้อง รูปพวกนี้ทำให้คนคิดลึก ป๋อซือเหยียนขมวดคิ้ว:"ผมไม่ได้ทำ ม่านม่าน……""พอแล้ว!"เสิ่นม่านพูดอย่างเย็นชา:"ประธานป๋อ คิดว่ารูปภาพพวกนี้ก็สามารถขู่ฉันได้เหรอ?" "ฉัน…… "เซียวตั๋วหยิบโทรศัพท์มือถือของเสิ่นม่
ข้อสรุปสุดท้ายคือ เสิ่นม่านจงใจหาข้ออ้างในการปล่อยป๋อซือเหยียนเสิ่นม่านเลิกคิ้วและพูดว่า:"เสี่ยวหลี่ไม่น่าโกหก เรื่องนี้ไม่เกี่ยวอะไรกับป๋อซือเหยียน"เรื่องมันเกิดอย่างกะทันหัน ตอนนั้นเธอก็ตกใจเช่นกันที่ป๋อซือเหยียนใช้วิธีการที่น่ารังเกียจแบบนี้แต่ถ้าลองคิดดู มันมีช่องโหว่มากมายถ้าป๋อซือเหยียนต้องการจับเธอ ทําไมต้องร่วมมือกับคนอย่างคุณฉิน?ในนี้ต้องมีอะไรแน่แม้ว่าเธออยากหย่ากับป๋อซือเหยียน แต่เธอไม่ต้องการทําร้ายเขาโดยไม่มีเหตุผล"ฉันรู้ว่าคุณเป็นห่วงฉันคืนนี้ ยังพยายามอย่างเต็มที่เพื่อแก้แค้นป๋อซือเหยียน จู่ๆฉันบอกว่าให้ปล่อยเขา ฉัน……"ไม่รอเสิ่นม่านพูด ทันใดนั้นเซียวตั๋วก็เอื้อมมือออกไปดีดหน้าผากของเสิ่นม่านเสิ่นม่านอึ้ง เห็นว่าเซียวตั๋วมองเธอ และดวงตาก็สะท้อนความเอาใจใส่ออกมา:"อธิบายอะไร?""……ฉันแค่ ฉันรู้สึกผิดต่อคุณ""ถ้าอยากทําอะไรก็ไปทํา ยังมีผมอยู่ข้างหลัง"คําพูดง่ายๆ ของเซียวตั๋วดูเหมือนจะให้การสนับสนุนเธออย่างหนักในเวลานั้น พวกแม่ลูกคุณฉินในบ้านตระกูลเสิ่นก็เหมือนมดในกระทะร้อนคุณฉินในห้องรับแขกได้เดินไปมา พูดอย่างกระวนกระวายใจ:"ทำไมป๋อซือเหยียนจะถูกจับไป
เสิ่นเหวินฉวนจ้องเสิ่นม่านอย่างโกรธรแค้น:"เป็นฉันแล้วไง! แกจะส่งฉันเข้าคุกอีกเหรอ? แกไอผู้หญิงที่เห็นแก่ตัวและชั่วร้าย! ขโมยของของฉันไม่พอ ยังมาทําลายฉัน! ฉันบอกแกเลยนะ กูไม่ใช่คนที่ถูกรังแกง่ายๆ !"เสิ่นเหวินฉวนพยายามดิ้นให้หลุด แต่ถูกคนที่กดเขาไว้ตบอย่างแรง :"ดูนิ่งๆ !"เสิ่นเหวินฉวนที่ถูกต่อยก็ได้นิ่งทันทีมองเสิ่นเหวินฉวนที่ทำตัวเหมือนนังเลงไม่ได้เรื่อง เสิ่นม่านก็หัวเราะอย่างเย็นชา :"เมื่อก่อนเห็นแก่ว่าแกเป็นลูกชายของลุงรอง แค่แกไม่ทำอะไรที่แรงเกินไป ฉันก็ไม่เอาเรื่องแก แไม่ได้หมายความว่าแกจะทําอะไรก็ได้! แกฟังฉันให้ดีๆ ตระกูลเสิ่นเป็นรากฐานที่พ่อของฉันวางไว้ และฉันเสิ่นม่านเป็นทายาทคนเดียวของตระกูลเสิ่น และตําแหน่งของฉัน ไม่ได้เป็นสิ่งที่แกแตะต้องได้""แกพูดมั่วๆ! ตระกูลเสิ่นเป็นของฉัน! เสิ่นม่าน แกไม่มีจิตสํานึก! แกลืมไปแล้วเหรอใครเลี้ยงดูแกตอนที่พ่อแม่แกตายไป ? คือพ่อของฉัน! ตอนนี้แกทำกับฉันแบบนี้ แกมันเนรคุณ!"‘เพี๊ยะ——!’เสียงตบหน้าของเสิ่นเหวินฉวนก็ได้ดังอีกครั้ง ซึ่งทําให้คุณฉินปวดใจ คุณฉินได้วิ่งไปตรงหน้าเสิ่นเหวินฉวน ปกป้องหัวของเสิ่นเหวินฉวน และตะโกนโวยวายใส่เสิ่นม
เมื่อคุณฉินและเสิ่นเหวินฉวนถูกลากไปที่ห้องใต้ดิน ใบหน้าของพวกเขาก็ซีด เสิ่นม่านมองไปที่คุณฉิน คุณฉินก็ทรุดตัวลงบนพื้นด้วยความกลัว"ไม่ใช่ฉัน……ไม่ใช่ฉัน "คุณฉินรีบโบกมือและพูดกับเสิ่นม่าน:"คุณหนูใหญ่ พวกฉันไม่มีทางเลือก ……พวกฉัน……"เสิ่นม่านก้าวไปข้างหน้าและบีบคางของคุณฉิน คุณฉินไม่เคยเห็นสายตาที่น่ากลัวแบบนี้ของเสิ่นม่านมาก่อน"ลุงรองของฉันทำไม่ดีกับคุณตอนไหน? ตั้งแต่วินาทีที่คุณแต่งงานเข้าตระกูลเสิ่น มีตอนไหนบ้างที่ลุงรองไม่ได้ปกป้องคุณ? คุณชอบอะไรลุงรองของฉันก็จะซื้อให้โดยไม่พูดอะไร! เขาให้ทุกอย่างแก่คุณ แม้แต่ชื่อเสียงของเขาเอง! ให้คนอื่นว่าเขาว่าได้แต่งงานกับคนขายการแสดง! แล้วคุณล่ะ! ไอคนที่ไม่รู้จักสำนึก!"เสิ่นม่านผลักคุณฉินออกอย่างแรงคุณฉินน้ำตาคลอ เธอได้กลัวจนตัวสั่นไปหมดเสิ่นม่านพูดอย่างเย็นชา:"ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับลุงรองของฉัน คุณกับลูกชายสุดที่รักของคุณรอที่จะใช้ชีวิตที่เหลือในคุกได้เลย!""คุณหนูใหญ่!"คุณฉินอยากขอร้องให้เสิ่นม่านเห็นใจ แต่ตอนนี้เสิ่นม่านสนใจแต่ลุงรองเสิ่นเซียวตั๋วได้สั่งให้ลูกน้องส่งลุงรองเสิ่นออกจากห้องใต้ดิน และเขาพูดด้วยเสียงต่ำ:"ผมได้ติดต่อโร