"ปล่อยฉัน!"เสิ่นม่านต้องการออกแรง แต่แรงของผู้ชายได้เปรียบกว่า เธอไม่มีทางหลุดพ้นจากพันธนาการของป๋อซือเหยียนได้ดวงตาของเสิ่นม่านเย็นชา:"ป๋อซือเหยียน คุณคิดว่าฉันจะรักคุณเหรอถ้าคุณทําแบบนี้? คุณจะทําให้ฉันเกลียดคุณมากขึ้นเท่านั้น!""แค่คุณอยู่ข้างผมผมไม่สนหรอกว่าคุณจะชอบผมหรือเกลียดผม"ดวงตาของป๋อซือเหยียนเต็มไปด้วยความรัก ราวกับว่าสิ่งที่เธอเจอในชาติที่แล้วก็เป็นแค่ความฝันแต่เสิ่นม่านรู้ว่าเธอไม่ได้ฝันในชาติที่แล้วเธอจําทุกอย่างที่ป๋อซือเหยียนทําได้สําหรับคนที่เคยฆ่าตนตายครั้งหนึ่ง เธอก็ไม่ได้รักคนคนนั้นไปนานแล้ว"แต่ฉันไม่ต้องการอยู่ข้างคุณ แม้ว่าคุณจะใช้ทุกวิถีทางเพื่อจัดการกับตระกูลเสิ่น ก็เป็นไปไม่ได้ที่ฉันจะอยู่เคียงข้างคุณ"เสิ่นม่านรู้สึกได้ว่าแรงที่ป๋อซือเหยียนจับแขนก็ได้หนักขึ้นเขาพูดด้วยความยับยั้งชั่งใจและอดกลั้นอย่างยิ่ง:"เสิ่นม่านอย่าบังคับผม""ทำไมประธานป๋อผู้สง่างามก็เรียนรู้ที่จะใช้วิธีการข่มเหงผู้หญิง? ป๋อซือเหยียน คุณรู้ไหมว่าตอนนี้คุณเหมือนอะไรไหม? คุณเหมือนคนที่หาความรักที่ต่ำต้อย ทำไมคุณทำให้ตัวเองดูน่าสมเพชขนาดนี้ ! แม้แต่วิธีการลักพาตัวก็คิดออกมาได
เซียวตั๋วถอดเสื้อโค้ทของเขาคลุมร่างของเสิ่นม่าน ปกป้องเธอไว้ในอ้อมแขน"ป๋อซือเหยียน คุณนี้เล่นสกปรกจริงๆ"เสียงของเซียวตั๋วได้เผยให้เห็นความโกรธและเย็นชานอกประตู เลขาจางมาถึงช้ากว่าเซียวตั๋วหนึ่งก้าว ตอนนี้ก็ได้หอบไม่หยุดเมื่อกี้เซียวตั๋วขึ้นมาชั้นบนแบบไม่รอเขาเลย"ประธายเสิ่น!"เลขาจางเดินเข้ามาและพูดว่า"เมื่อกี้ผมได้แจ้งความแล้วครับ ตํารวจจะมาถึงอีกไม่นาน""แจ้งความ "ดวงตาของป๋อซือเหยียนเย็นชา เขามองไปที่เซียวตั๋วเยาะเย้ย:"แกบ้าไปแล้วเหรอ "เซียวตั๋วคือใคร? ทำพวกอุตสาหกรรมสีดํา! ยังกล้าโทรแจ้งความ?เมื่อได้ยินเช่นนี้ เสิ่นม่านก็ตกตะลึง เธอก็ต่อว่าเสียงเบา:"เซียวตั๋ว! คุณรู้หรือไม่ว่าคุณกําลังทําอะไรอยู่?"เธอไม่รู้ว่าอุตสาหกรรมสีดําของเซียวตั๋วได้มาถึงเมืองไห่เฉิงหรือยัง แต่ถ้ามาถึงเมืองไห่เฉิง การโทรหาตํารวจเป็นการกระทำที่อันตรายมากเซียวตั๋วอยู่ในธุรกิจนี้มาหลายปีแล้ว เขาจะไม่รู้ได้ยังไง"ประธานบางบริษัทได้ลักพาตัวภรรยาของเขาตอนดึก โดยมีเจตนาที่จะพยายามข่มขืน และถูกตํารวจจับกุมในเวลาต่อมา ผมคิดว่าข่าวนี้น่าจะดังมากในวันพรุ่งนี้"เสียงของเซียวตั๋วเยือกเย็นเอามาก ซึ่ง
ดูเหมือนว่าคราวนี้ ป๋อซือเหยียนจะไม่โดนอะไรด้วย"ทั้งสามโปรดไปที่สถานีตำรวจกับพวกเราด้วยครับ"ท่าทางของตํารวจได้เป็นมิตรมากขึ้น แต่ผลลัพธ์นี้ไม่ใช่สิ่งที่ป๋อซือเหยียนต้องการป๋อซือเหยียนขมวดคิ้ว เลขาหลี่ยังพูดอย่างเย็นชา:"ผู้อํานวยการของพวกคุณไม่ได้อธิบายสถานการณ์ให้เหรอ?""ผู้อำนวยการได้อธิบายสถานการณ์แล้วครับ แต่ยังต้องให้ทั้งสามคนที่ต้องไปที่สถานีตํารวจกับเราเพื่อทําบันทึก"ท่าทางของตํารวจได้แน่วแน่ป๋อซือเหยียนรีบมองไปที่เซียวตั๋วเซียวตั๋วได้ทำอะไรบางอย่างเหรอ?เสิ่นม่านก็ขมวดคิ้วเธอไม่รู้ว่า อำนาจของเซียวตั๋วได้แทรกซึมเข้ามาในเมืองไห่เฉิงแล้วแต่ว่าในชาติที่แล้ว กว่าเซียวตั๋วจะตั้งหลักในเมืองไห่เฉิงก็อีกสามปีให้หลัง เขาจะมีอิทธิพลในเมืองไห่เฉิงได้อย่างไรในตอนนี้?"พวกเราก็ทําหน้าที่อย่างเป็นกลาง รบกวนประธานป๋ออย่าทำให้พวกเราลำบากใจเลย"พูดจบตํารวจก็ทําท่าทางเชิญใจการไปสถานตำรวจคราวนี้เกรงว่า อยากไปก็ต้องไป ไม่อยากไปก็ต้องไปป๋อซือเหยียนมองเซียวตั๋วอย่างเย็นชา :"เซียวตั๋ว ท่านเซียว คุณนี้มีฝีมือพอตัว""พอกัน พอกัน"เซียวตั๋วพาเสิ่นม่านออกไปเห็นว่าตํารวจสองคนปก
เสิ่นม่านไม่สามารถหลบการมองของเซียวตั๋ว ดวงตาของเซียวตั๋วจริงจังได้:"ผมคนนี้ไม่ชอบเป็นหนี้ แน่นอนว่าไม่เคยมีหนี้หัวใจ เสิ่นม่าน หัวใจของผมเป็นของคุณคนเดียว ไม่ว่าอดีต ปัจจุบัน หรืออนาคต""เซียวตั๋ว ฉันไม่เชื่อในความรัก"เสิ่นม่านพูดเสียงเบา :"ถ้าเป็นเมื่อก่อน ฉันอาจจะหลงรักคุณ แต่ตอนนี้ ฉันไม่อยากตกหลุมรักใครง่ายๆ"บทเรียนของชาติที่แล้วก็ได้เจ็บปวดพอแล้วเธอยอมรับ ว่าเธอได้หวั่นไหวกับเซียวตั๋วเล็กน้อย แต่นี่ไม่เพียงพอสําหรับเธอที่จะเอาชีวิตที่เหลือมาเสี่ยงชีวิตคนมีค่า กว่าเธอจะได้เกิดใหม่ ไม่มีทางที่จะจมดิ่งกับความรักอย่างเดียวไม่ได้"ได้ งั้นผมจะอยู่กับคุณตลอด เคียงข้างคุณจนถึงวินาทีที่คุณยอมรับผม" "คุณ…… "เสิ่นม่านอยากจะเกลี้ยกล่อมเขา แต่คนขับขึ้นรถในเวลานี้และทําลายบรรยากาศวาบหวิวนี้ไป"ท่านเซียว คุณหนูเสิ่นแค่รบกวนพวกคุณไปกับพวกเราก็พอครับ"เจ้าหน้าที่ตํารวจที่นั่งข้างคนขับก็มีท่าทางสุภาพและเป็นมิตรทันใดนั้นเสิ่นม่านก็นึกได้ว่า ตระกูลเซียวเคยเป็นตระกูลทหารมาก่อน อำนาจของแวดวงทหารกว้างมาก และมีอํานาจมากในเมืองไห่เฉิง แต่ต่อมาคุณท่านเซียวเกษียณ ลูกน้องเก่ามากมายก็เกษ
หลินหวั่นเอ๋อร์ดีใจมากเมื่อได้ยินคําสัญญาของคุณนายป๋อ: "ค่ะ คุณนาย!"รถตำรวจได้ขับวนข้างนอกเป็นเวลาครึ่งชั่วโมงก่อนที่จะมาถึงสถานีตํารวจเมื่อลงจากรถ ใบหน้าของป๋อซือเหยียนก็เคร่งเครียด และเลขาหลี่ที่อยู่ข้างๆ เขาก็ระงับความโกรธของเขาเช่นกันคนขับจงใจขับวนไปรอบ ๆ เห็นได้ชัดว่าอยากให้ผู้คนเห็นรถตํารวจที่คุ้มกันพวกเขา เพื่อให้ผู้คนฮือฮาให้มากกว่าเดิมเซียวตั๋วทำไมถึงใช้วิธีที่ร้ายขนาดนี้ ?"ท่านเซียว คุณหนูเสิ่น เชิญครับ"รถตํารวจอีกคัน เสิ่นม่านได้ลงจากรถที่พร้อมเสื้อคลุมของเซียวตั๋ว เมื่อสบตากับป๋อซือเหยียน ดวงตาของเธอก็เย็นชาป๋อซือเหยียนมองเซียวตั๋ว พูดด้วยเสียงเย็นชา:"ท่านเซียวนี้ไม่เบาเลยนะครับ ผมได้เรียนรู้แล้ว"เซียวตั๋วก็ได้พูดอย่างไม่ถ่อมตน:"เทียบกับประธานป๋อ วิธีการของผมดูฉลาดเล็กน้อย""คุณป๋อ เชิญมาลงบันทึกกับพวกเราด้วยครับ"ตํารวจก็ได้พาป๋อซือเหยียนออกไปก่อนจากไป สายตาของป๋อซือเหยียนก็ได้มองไปที่เสิ่นม่านเสิ่นม่านมองไปทางอื่น ไม่มองป๋อซือเหยียนต่อ"ไปกันเถอะครับ "เซียวตั๋วพาเสิ่นม่านเข้าไป แต่ยังไม่ได้เข้าสถานีตํารวจ จู่ๆ ไฟรถก็ส่องไปทางทั้งสองคนคุณนายป๋อลง
"หยุดก่อน"อยู่ๆ เซียวตั๋วก็ได้เรียกคุณนายป๋ออย่างเย็นชา คุณนายป๋อหันหน้าอย่างสงสัย เมื่อเธอมองไปที่เซียวตั๋วดวงตาของเธอก็เต็มไปด้วยการดูถูก:"ทำไม แกก็แค่รุ่นหลัง ก็แค่ลูกชายนอกสมรสของตระกูลเซียว แกจะสั่งสอนฉันเหรอ?""คุณพูดถูก"คําพูดที่ดูเหมือนสบายๆ ของเซียวตั๋ว ทําให้เกิดคลื่นนับพันในหัวใจของเสิ่นม่านคุณนายป๋อเป็นผู้อาวุโส ในเมืองไห่เฉิงก็เป็นคนที่มีชื่อเสียงแตกต่างกับผู้ชายที่ทำสงครามธุรกิจนี่เป็นเรื่องระหว่างผู้หญิงของพวกเขา แต่เซียวตั๋วจะยังคงยืนหยัดเพื่อเธอคุณนายป๋อมองเซียวตั๋วแล้วมองไปที่เสิ่นม่าน พูดว่า:"โอ้ ฉันเข้าใจแล้ว พวกแกมันพวกเดียวกัน! สมคบคิดกัน! เสิ่นม่านแกนี่ดีจริงๆ แกได้ทรยศต่อซือเหยียนของเรา แล้วไปกอดขาเซียวตั๋วตั้งนานแล้วใช่ไหม ? ไม่น่าแปลกใจเลย ที่แกอยากจะหย่า ที่แท้แกได้คนที่เก่งกว่าแล้ว !""คุณนายป๋อฉันเคารพที่คุณเป็นผู้อาวุโสกว่า ดังนั้นฉันก็มักจะหลีกทางให้ แต่คุณก็อย่าทำตัวไร้เหตุผลสิคะ ถ้าทำเกินไปกว่านี้ ฉันก็ไม่ไว้นะคุณนะคะ"ชาติที่แล้ว เธอก็ได้ทำเพื่อคุณนายป๋อทุกอย่าง และสุดท้ายเธอก็ไม่ได้จบลงด้วยดีคนในตระกูลป๋อเป็นคนเย็นชายัดกระดูกเมื่อก
"แก! นี่แกมีท่าทางยังไง? "คุณนายป๋อไม่เคยถูกคนนอกเรียกยายแก่อยากหมดความอดทนมาก่อน ความอับอายนี้ ทำให้เธอโมโหจนหายใจแรงๆ "ผมได้เกรงใจกับคุณมากแล้ว ! อยากเจอผู้กํากับตั้งแต่วินาทีที่คุณเข้าประตู ใครจะเจอผู้กํากับก็ได้เหรอ ? ยายแก่คนนี้ไร้เหตุผลซะจริง!" "คุณ…… "คุณนายป๋อชี้ไปที่คนตรงหน้าเธอ มือก็ได้สั่น "แกอะไรแกอะไร !นี่คือสถานีตํารวจ! ไม่ใช่สถานที่คุณจะมาโวยวายได้!"คุณนายป๋อก็ได้เวียนหัวเมื่อเห็นแบบนั้น เซียวตั๋วก็ยกมือขึ้นและหยุดตํารวจไว้เซียวตั๋วพูดเบา ๆ :"เราควรปฏิบัติกับผู้สูงอายุดีๆหน่อย""ครับครับครับ ท่านเซียวพูดถูก ท่าทางผมไม่ดีเอง"เซียวตั๋วยิ้มมุมปาก :"ไหนๆคุณนายป๋ออยากเจอผู้กํากับของพวกนาย ก็เรียกผู้กํากับของพวกนายมาเจอหน่อย""ครับท่านเซียว ผมจะโทรหาผู้กํากับเดี๋ยวนี้"เจ้าหน้าตำรวจก็รีบออกไปโทรหาผู้กำกับ และหลังจากนั้นไม่นาน เขาก็วิ่งเข้ามาและพูดว่า:"ท่านเซียว ผู้กำกับของเราบอกว่า ถ้านี่เป็นความตั้งใจของคุณ เขาก็จะรีบมาทันที ขอให้ท่านเซียวรอสักครู่"คุณนายป๋อเห็นปบบนั้น สีหน้าก็ได้เปลี่ยนไปเซียวตั๋วได้บอกเธออย่างชัดเจนแล้วว่า เอำนาจของเธอในเมืองไห่เฉิง
คุณนายป๋อไม่คิดว่าผู้กํากับหลิวไม่ให้หน้าขนาดนี้ ก็เบิกกว้างทันที: "แก!""ผู้กำกับหลิวก็อย่าโมโหไป"เซียวตั๋วพูดเบา ๆ อยู่ข้างๆ :"ป๋อซือเหยียนก็เป็นคนที่มีหน้ามีตา จับมาแบบนี้ก็มีผลกระทบที่ไม่ดี ผมว่า ทำการลงบันทึกแล้วถ้าไม่มีอะไรก็ปล่อยเถอะครับ"เมื่อได้ยินเช่นนี้ ผู้กํากับหลิวก็พูดตาม:"ท่านเซียวพูดถูก จะทำตามที่ท่านเซียวพูด"คุณนายป๋อเห็นแบบนั้น สีหน้าก็ได้เปลี่ยนไปแล้วเซียวตั๋วก็ได้พูดต่อว่า :"แต่ว่าคุณนายป๋อไม่เข้าใจกฎหมาย ก็ควรให้คนด้านล่างสอนเธอดีๆ"คุณนายป๋อได้ยินแบบนั้น เธอรู้สึกหนาวสั่นขึ้นบน ซึ่งทําให้เธอตัวสั่นไปหมดหลินหวั่นเอ๋อร์ขมวดคิ้วและพูดว่า:"คุณเซียว คุณนายอายุมากขนาดนี้แล้ว คุณอย่าทำเกินไปนะ!"เซียวตั๋วไม่สนใจหลินหวั่นเอ๋อร์ และเมื่อผู้กํากับหลิวเห็นแบบนั้น เขาก็ก้าวไปข้างหน้าทันทีและพูดว่า:"ยัยหนูนี้มาจากไหน? คุณนายของตระกูลป๋อไม่เข้าใจกฎ ฉันก็เห็นว่าเขาแก่แล้ว ไม่เอาเรื่องอะไร ยัยหนูอย่างเธอก็ไม่รู้จักกฎระเบียบเหรอ?" "ฉัน…… "หลินหวั่นเอ๋อร์ไม่รู้จะตอบยังไงในเวลานี้ คุณนายป๋อยืนขึ้นและพูดว่า:"หลินหวั่นเอ๋อร์คือลูกสะใภ้ในอนาคตของตระกูลป๋อ! ผู้กํากับหลิ
เสิ่นม่านไม่ได้ระลึกถึงอุบัติเหตุรถยนต์ในหลายปีก่อนมานานแล้ว อุบัติเหตุที่ทำให้เธอต้องสูญเสียพ่อแม่ตั้งแต่อายุยังน้อย ในตอนนั้นเธอยังเด็ก ต่อให้โตขึ้นมาแล้ว เธอก็ยังคิดว่ามันเป็นเพียงอุบัติเหตุธรรมดา แต่ตอนนี้ฮั่วหยุนเหลียนนั่งอยู่ตรงหน้าเธอและบอกว่าเรื่องทั้งหมดนี้อาจจะไม่ใช่อุบัติเหตุ แต่เป็นแผนการที่ไตร่ตรองมาอย่างดี!"พ่อแม่ของเซียวตั๋วตายในอุบัติเหตุรถยนต์ซึ่งเป็นเพียงภาพลวงตา ในตอนนั้นป้าเซียวที่ตั้งครรภ์อยู่รอดชีวิต เพื่อไม่ให้คนเหล่านั้นค้นพบ และเพื่อให้ป้าเซียวคลอดลูกได้อย่างสบายใจ คุณปู่เซียวได้ส่งป้าเซียวไปต่างประเทศ ไม่นานนัก เซียวตั๋วก็เกิดขึ้น"ตามข่าวลือ แม่ของเซียวตั๋วถูกกล่าวหาว่าเป็นภรรยาลับที่เซียวเป่ยเจิงเลี้ยงดูอยู่นอกบ้าน ซึ่งโกรธแค้นตระกูลเซียวมาโดยตลอด และปลูกฝังความคิดที่ต้องการแก้แค้นตระกูลเซียวให้แก่เซียวตั๋ว ซึ่งแท้จริงแล้วไม่ใช่คนบ้าแต่อย่างใด ครั้งหนึ่งบนเรือสำราญ เซียวตั๋วก็เคยยอมรับว่าเรื่องเหล่านี้เป็นเพียงข่าวลือจากภายนอกแม่ของเซียวตั๋วไม่ใช่ภรรยาลับ แต่เป็นภรรยาถูกต้องตามกฎหมายของเซียวเป่ยเจิง เป็นคุณหญิงเซียวตัวจริง"คุณยังไม่ได้บอกฉันเลยว่า ใ
เบื้องหน้าคือวิลล่าที่ดูธรรมดา แต่ทำเลที่ตั้งของที่นี่ถือว่าดีที่สุด วิลล่าในย่านนี้มีราคาขั้นต่ำขั้นสูงกว่าล้านล้านบาท คนที่สามารถอาศัยอยู่แถวนี้ได้ต้องเป็นคนร่ำรวยหรือจะต้องรวยหรือมีเกียรติแต่ว่า ที่นี่ดูเหมือนไม่ใช่ที่ที่มีคนอาศัยอยู่เป็นประจำ"ไม่นึกเลยว่าคุณฮั่วจะมีบ้านที่งดงามแบบนี้ที่นี่""นี่ไม่ใช่ของผม"น้ำเสียงของฮั่วหยุนเหลียนเรียบเฉย เสิ่นม่านยังไม่ทันได้ตอบสนองอะไร ฮั่วหยุนเหลียนก็หยิบกุญแจออกมา เขาไอเบา ๆ สองครั้ง หน้าตาดูไม่ค่อยสู้ดีเท่าไร จากนั้นเขาก็เปิดประตูวิลล่าเสิ่นม่านก้าวขึ้นไปข้างหน้าแล้วพูดว่า: "ที่นี่ไม่ใช่บ้านของคุณ แล้วทำไมคุณถึงมีกุญแจล่ะ?""เพื่อนให้ผมมา"คนที่ฮั่วหยุนเหลียนเรียกว่าเพื่อนในเมืองไห่เฉิงนี้ไม่มีมากนัก เสิ่นม่านจึงนึกถึงเซียวตั๋วเป็นคนแรกฮั่วหยุนเหลียนเปิดประตูแล้วเสิ่นม่านก็เดินตามฮั่วหยุนเหลียนเข้าไป แม้วิลล่าจะดูเรียบง่ายจากด้านนอก แต่การตกแต่งภายในก็พิถีพิถันมาก แม้ในยุคนี้ก็ยังถือเป็นสิ่งที่ล้ำเลิศหลังจากฮั่วหยุนเหลียนเปิดไฟ เสิ่นม่านก็มองไปรอบ ๆ เหมือนที่นี่มีคนมาทำความสะอาดอยู่เสมอ ฮั่วหยุนเหลียนไม่ได้มาที่นี่เป็นครั้งแรก
"คุณเคยคิดเรื่องนี้อาจจะเหลือหลักฐานไหม? คุณยังสัญญากับฉันว่า จะไม่ทำเรื่องอันตรายอีกแล้ว"วันนี้เซียวตั๋วพาคนมาทั้งหมดเป็นพวกลุกฮือที่เคยติดตามเขาตลอด ซึ่งเสิ่นม่านก็ไม่เคยเห็นมาก่อน แต่ในชาติก่อน เสิ่นม่านรู้ว่า เซียวตั๋วมาเเมืองไห่เฉิง แท้จริงแล้วก็คือมีเป้าหมายอื่น เป้าหมายหลักของเขาคือป๋อซือเหยียน แม้ว่าตอนนี้เธอยังไม่รู้ว่าเซียวตั๋วมีจุดมุ่งหมายอะไรแต่สิ่งที่แน่นอนก็คือ เซียวตั๋วต้องการจะเป็นใหญ่ในเมืองไห่เฉิง และอุปสรรคคนแรกก็คือป๋อซือเหยียนแต่เธอไม่คาดคิดว่าจะเกิดเรื่องราวมากมายขนาดนี้ในชาตินี้ เส้นทางอนาคตได้ถูกปรับเปลี่ยนไป แต่เป้าหมายของเซียวตั๋วกลับไม่เปลี่ยนเลย และยังมีกลุ่มอันตรายเช่นนี้ซ่อนอยู่ด้วยหากมีสักคนที่ถูกจับได้ เซียวตั๋วอาจจะพังพินาศได้เสิ่นม่านไม่กล้าคิดถึงเรื่องในอนาคต เธอมองไปที่เซียวตั๋วตรงหน้า รอให้เซียวตั๋วอธิบายเซียวตั๋วนิ่งเงียบ เสิ่นม่านจึงถามตรงๆ "คุณมีเรื่องอื่นที่ต้องทำในเมืองไห่เฉิง ใช่ไหม?""...ใช่""ก่อนที่คุณมาเมืองนี้แต่อยู่ต่างประเทศก็ตั้งตัวเป็นใหญ่ได้แล้ว ทำไมถึงต้องมาเมืองไห่เฉิงด้วย หยุนเฟยหานไม่ใช่มาเมืองหลินเฉิงแล้วกำลังรุ่
เสิ่นม่านมองป๋อซือเหยียนที่นอนหมดสติอยู่บนเตียงแล้วพูดเรียบๆ ว่า: "ไม่ล่ะ รอให้เขาหายดีแล้วฉันค่อยมาอีกทีก็แล้วกัน"เสิ่นม่านเดินออกจากห้องพักคนไข้โดยไม่ลังเลเลย ในตอนนั้นเอง ป๋อซือเหยียนที่นอนอยู่บนเตียงก็ลืมตาขึ้นเลขาหลี่เห็นป๋อซือเหยียนลืมตาก็ตกตะลึง"คุณป๋อ? คุณ...""ช่วยพยุงผมลุกหน่อย"เสียงของป๋อซือเหยียนแหบแห้งเลขาหลี่รีบเข้าไปช่วยพยุงป๋อซือเหยียนให้ลุกขึ้น เขาอดไม่ได้ที่จะพูดว่า: "คุณป๋อครับ นี่คุณ... ใช้กลอุบายเรียกร้องความสนใจหรือครับ?"ป๋อซือเหยียนไม่พูดอะไรตอนนั้น เขาสังเกตเห็นความผิดปกติตั้งแต่แรกแล้ว ระบบรักษาความปลอดภัยส่งสัญญาณเตือนตั้งนานแล้ว เขารู้ว่าคนที่บุกเข้ามาในบ้านตระกูลป๋อในเวลานี้มีเพียงเซียวตั๋วเท่านั้น และมีเพียงเซียวตั๋วเท่านั้นที่มีความสามารถทำเช่นนี้ได้และเมื่อกลุ่มโจรบุกเข้ามา ด้วยรูปร่างของเขาสามารถหลบดาบนั้นได้อย่างสมบูรณ์แบบ แต่เขากลับไม่ทำเช่นนั้น แต่เลือกที่จะรับดาบนั้นเต็มๆเขาแค่อยากรู้ว่า เสิ่นม่านจะเสียใจหรือกังวลเพราะเขาหรือไม่ป๋อซือเหยียนแสดงสีหน้าอ่อนล้าด้วยรอยยิ้มเศร้าๆ แล้วพูดว่า: "คุณหลี่ ในใจของเธอ คงยังมีผมอยู่บ้างมั้ง"
"กล่องปฐมพยาบาลมาแล้วค่ะ!"แม่บ้านวางกล่องปฐมพยาบาลลงตรงหน้าเสิ่นม่าน ขณะเดียวกัน เจียงฉินและฟู่ฉือโจวก็มาถึงพอดี เมื่อเห็นความยุ่งเหยิงเต็มพื้น เจียงฉินชะงักไป ทั้งสองคนต่างรู้ชัดว่า 'โจร' ที่ว่านั้นคือใครเจียงฉินขมวดคิ้วและพูดว่า: "นั่งรถฉันไปเถอะ ไม่รู้ว่ารถพยาบาลจะมาถึงเมื่อไหร่""ตกลง"เสิ่นม่านสั่งให้ยามช่วยกันยกป๋อซือเหยียนไปที่รถของเจียงฉินที่อยู่หน้าประตูในโรงพยาบาล แพทย์รีบทำการช่วยชีวิตป๋อซือเหยียนทันที เจียงฉินนั่งอยู่กับเสิ่นม่านบนเก้าอี้ในทางเดิน และพูดว่า: "ไม่ต้องกังวลนะ เมื่อกี้หมอบอกว่าไม่ใช่จุดอันตราย""แต่ถ้าเสียเลือดมากเกินไป ก็อาจเสียชีวิตได้"เสิ่นม่านนวดขมับและถามว่า: "แล้วฟู่ฉือโจวล่ะ?""เขา... เขามีธุระต้องกลับไปก่อน""ไปหาเซียวตั๋วใช่ไหม?"เสิ่นม่านและเจียงฉินต่างรู้ว่าโจรที่บุกเข้าบ้านตระกูลป๋อวันนี้ไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็นเซียวตั๋วครั้งนี้เซียวตั๋วทำอะไรลงไปอย่างบุ่มบ่ามเกินไป เห็นได้ชัดว่าเป็นการตัดสินใจกะทันหัน แม้ว่าการแทงครั้งนี้จะไม่ถึงกับเอาชีวิตป๋อซือเหยียน แต่ก็ไม่มีใครรู้ว่าในระหว่างนั้นจะเกิดอุบัติเหตุอะไรขึ้นหรือไม่"ใครเป็นญาติผู้ป่ว
"ไม่มีเหตุผล ทำไมบ้านตระกูลป๋อจะถูกโจรบุกได้"เสิ่นม่านรู้ดีถึงระบบรักษาความปลอดภัยของบ้านตระกูลป๋อ นอกจากยามรักษาความปลอดภัย 20 คนแล้ว ยังมีแม่บ้านและบอดี้การ์ดอีกหลายคน ภายในบ้านตระกูลป๋อมีศาลบรรพชนของตระกูล ดังนั้นประตูหน้าและหลังจึงใช้ประตูเทคโนโลยีทั้งหมด คนทั่วไปยากที่จะเข้าไปในบ้านตระกูลป๋อได้ แล้วโจรที่ไหนจะมีฝีมือขนาดนี้ สามารถบุกเข้าประตูหลังของบ้านตระกูลป๋อได้อย่างกะทันหัน"ตำรวจคงจะมาถึงเร็วๆ นี้ พวกเราไม่ควรอยู่ที่นี่เพื่อสร้างความวุ่นวาย ม่านม่าน รีบไปกันเถอะ"เจียงฉินดึงแขนของเสิ่นม่านด้วยความกลัว แต่เสิ่นม่านขมวดคิ้วพูดว่า: “อย่าแจ้งตำรวจ ฉันจะเข้าไปข้างใน""คุณหนูเสิ่น คุณบ้าไปแล้วหรือ!"ฟู่ฉือโจวมองเสิ่นม่านที่อยู่ตรงหน้าด้วยความไม่อยากเชื่อ เสิ่นม่านมองประตูใหญ่ของบ้านตระกูลป๋อ หากเธอเดาไม่ผิด โจรที่อยู่ในบ้านตระกูลป๋อตอนนี้ น่าจะเป็นคนที่เธอคิดถึงเสิ่นม่านวิ่งไปที่ประตูใหญ่ของบ้านตระกูลป๋อ ขณะนี้บ้านตระกูลป๋ออยู่ในสภาพยับเยิน และในความมืด เสิ่นม่านก็ถูกจับแขนทั้งสองข้างอย่างรวดเร็ว: “หัวหน้า จับผู้หญิงได้คนหนึ่ง!"เสียงของโจรดึงดูดความสนใจของชายคนหนึ่งในความ
เสิ่นม่านวางสายโทรศัพท์มู่หยุนหานเดินเข้ามาถามว่า :“เกิดอะไรขึ้น?”“คุณและกู้ไป๋รู้จักคนในวงการบันเทิงบางคน ฉันมีธุระต้องไปก่อน”“แต่วันนี้มันเป็นงานสำคัญ คุณจะไปได้เหรอ?”เสิ่นม่านมองไปที่ป๋อซือเหยียนที่ยังคุยอยู่กับกู้ไป๋แล้วพูดว่า :“ฉันจะไปแบบเงียบๆ”พูดจบ เสิ่นม่านก็รีบดื่มไวน์จนหมดแล้วส่งแก้วเปล่าให้มู่หยุนหาน ก่อนจะยกกระโปรงแล้ววิ่งหนีไปในทันที เมื่อไม่มีใครสังเกตมู่หยุนหานพยายามเรียกเสิ่นม่าน แต่เสิ่นม่านวิ่งได้เร็วมาก จนในไม่ช้าเธอก็ออกมาจากประตูบ้านป๋อได้แล้วหลังจากนั้นสิบห้านาที รถสปอร์ตขับมาอย่างรวดเร็ว เสิ่นม่านมายืนที่หน้าบ้านป๋อ เจียงฉินก็ก้าวลงจากรถอย่างรวดเร็ว: “เกิดอะไรขึ้น? ทำไมถึงกลับมาคืนดีกันอย่างเฉียบพลัน?”“ใช่ค่ะ เสิ่นม่าน มีเรื่องอะไรหรือเปล่า? หรือว่าป๋อซือเหยียนข่มขู่คุณ? อย่ากลัวนะ มีเซียวตั๋วอยู่ เขาไม่กล้าทำอะไรคุณหรอก ” ฟู่ฉือโจวพูดสนับสนุนจากข้างๆเสิ่นม่านพูดว่า: “มันไม่ใช่การข่มขู่ แต่เราทำข้อตกลงกัน”“ข้อตกลงอะไร?”“ฉันกับป๋อซือเหยียนได้เซ็นสัญญากันแล้ว เอกสารหย่าก็เซ็นเรียบร้อย เพียงแค่แกล้งทำเป็นคู่รักที่รักกับโลกภายนอกเพื่อช่วยฟื้นฟูภ
ประธานซ่งและซูเฉี่ยนเฉี่ยนรีบออกจากตระกูลป๋อ ขณะที่ป๋อซือเหยียนก็ลงมาจากชั้นสอง เลขาหลี่ก็เดินเข้ามาใกล้ป๋อซือเหยียนและพูดว่า: “ประธานป๋อ ไม่เห็นแม้แต่เงาของเมิ่งจงเซิง”ป๋อซือเหยียนมองไปรอบๆ เขาเคยคิดว่านี่จะเป็นโอกาสดีในการดูตัวตนที่แท้จริงของเมิ่งจงเซิง แต่ไม่คาดคิดว่าเมิ่งจงเซิงจะยังคงไม่ให้เกียรติเลย“แม้ว่าเมิ่งจงเซิงจะไม่มา แต่กู้ไป๋ก็มา”ทันทีที่เลขาหลี่กล่าวเสร็จ กู้ไป๋ก็เดินเข้ามาทางนี้: “ประธานป๋อ ยินดีที่ได้เจอกัน”“ยินดีที่ได้เจอกัน แต่ทำไมประธานเมิ่งไม่มา?”“ประธานเมิ่งไม่มา แต่การที่ผมมาที่นี่ก็เหมือนกัน”คำพูดของกู้ไป๋มีนัยยะ ซึ่งดึงความสนใจของป๋อซือเหยียนก่อนหน้านี้กู้ไป๋เป็นเพียงนักแสดงชั้นนำของบริษัท M กรุ๊ป ในสายตาของกลุ่มนักลงทุนใหญ่ๆ เขาเป็นเพียงแค่คนทำงานในบริษัท M แต่เขากลับพูดอย่างชัดเจนว่าตนอยู่ในระดับสูงสุดของบริษัท M กรุ๊ป“คุณกู้ หมายความว่าอะไรครับ?”กู้ไป๋ยิ้มเล็กน้อย สายตาของเขามีความลึกลับบางอย่างตลอดเวลาที่ผ่านมา ธุรกิจของบริษัท M กรุ๊ป คือเมิ่งจงเซิง ไม่เคยปรากฏตัวเลย มักจะปรากฏตัวแค่ในการเต้นรำที่สวมหน้ากากครั้งเดียวเท่านั้น หลังจากนั้นเข
เธอเข้าข่ายไม่ชอบที่คนอื่นพูดถึงเรื่องที่เธอเคยเป็นมือที่สาม เลขาหลี่ก็พูดอย่างอ้อมๆ แต่ความหมายก็ชัดเจนในช่วงเวลานี้ ตระกูลป๋อไม่สามารถแต่งงานกับผู้หญิงที่เพิ่งสูญเสียลูกไปได้ จึงต้องรักษาชื่อเสียงไว้ด้วยการอยู่คู่กับภรรยาเดิม สร้างภาพลักษณ์ว่าครอบครัวมีความรักกัน เพื่อให้เศรษฐกิจของตระกูลป๋อกลับมาฟื้นตัวเมื่อประธานซ่งได้ยินคำพูดเหล่านี้ ก็เอ่ยห้ามซูเฉี่ยนเฉี่ยนที่กำลังจะพูด: “เหนี่ยนสือ อย่าทำตัวไม่รู้เรื่องนะ”“พ่อ…”“ผมเข้าใจความกังวลของประธานป๋อ และเข้าใจว่าท่านทำไปเพื่ออนาคตของตระกูลป๋อ ถ้าประธานป๋อกับคุณหนูเสิ่นหย่ากันแล้ว จะใช้เวลานานแค่ไหนถึงจะแต่งงานกับลูกสาวของผม?”ป๋อซือเหยียนไม่ได้พูดอะไร เลขาหลี่ก็ตามมาอธิบายว่า: “หกเดือนครับ สัญญาระหว่างประธานป๋อกับคุณหนูเสิ่นจะสิ้นสุดในหกเดือน ดังนั้นต้องให้คุณซ่งรออีกหกเดือน”“ ไม่ ตำแหน่งคุณหญิงป๋อควรเป็นของฉัน!”“เธอหุบปากซะ!”ประธานซ่งตัดบทพูดของซูเฉี่ยนเฉี่ยนด้วยความโกรธเมื่อเห็นประธานซ่งโกรธ ซูเฉี่ยนเฉี่ยนจึงไม่กล้าพูดอะไรอีก กลับถอยไปอยู่ข้างๆประธานซ่งลุกขึ้นพูดว่า: “ดี หกเดือนก็หกเดือน ผมหวังว่าประธานป๋อจะไม่ทำให้ผ