บททั้งหมดของ ชีวิตหลังความตายของเซินมาน: บทที่ 211 - บทที่ 220

เสิ่นม่านไม่โกรธ คุณนายป๋อเป็นคุณหนูตระกูลใหญ่ตั้งแต่เกิด และเธอไม่เคยทํางานเลยแม้แต่วันเดียว แต่เงินก็เพียงพอที่จะใช้จ่ายสามหรือสี่ชั่วอายุคน คนแบบนี้จะกลัวไม่มีเงินใช้เหรอ?ในชาติที่แล้วเธอก็คิดแบบนั้น มีตระกูลเสิ่นเป็นที่พึ่ง และแต่งงานกับป๋อซือเหยียน ไม่ต้องกังวลไปตลอดชีวิตแต่ตระกูลเสิ่นพึ่งพาไม่ได้ ป๋อซือเหยียนยิ่งไม่น่าพึ่งพา!เธอเคยประสบกับวันที่ไม่มีเงินและหมดหวังมาก่อน และจะไม่ปล่อยให้ตัวเองประสบกับมันเป็นครั้งที่สองเสิ่นม่านดึงเก้าอี้ขึ้นมานั่งตรงฝั่งตรงข้ามคุณนายป๋อคุณนายป๋อคงไม่คาดคิดว่า เสิ่นม่านจะกล้านั่งลงต่อหน้าเธอ ก็ได้อึ้งไปเสิ่นม่านยังคงยิ้ม เธอพูดว่า:"คุณนายอย่าโมโหไปค่ะ ฉันแค่ออกไปทำงานกับบริษัทของพวกเรา บริหารบริษัทของตัวเอง ไม่มีอะไรน่าอายค่ะตอนนี้สิ่งที่คุณนายต้องกังวลควรเป็นซือเหยียน เพราะบริษัทของซือเหยียนเพิ่งได้รับผลกระทบจากบริษัท M กรุ๊ป หลายโครงการก็ได้ยุติ แบบนี้ บริษัทก็ได้ขาดทุนไปเป็นจำนวนมาก ที่ฉันออกไปทำงาน ก็เพื่อบ้านเรานะคะ"คุณนายป๋อขมวดคิ้ว :"เธอหมายความว่าไง แค่บริษัท M กรุ๊ป ฉันอยู่มาขนาดนี้แล้วไม่เคยได้ยินแบบนี้มาก่อน ! ทำโครงการของต

ป๋อซือเหยียนตามเธอขึ้นไปชั้นบนและเดินไปที่ห้องนอนของทั้งสองป๋อซือเหยียนลดเสียงลงถามว่า"ทําไมเห็นด้วย?""คุณนายยืนกรานว่าอยากย้ายเข้า จะพูดอะไรได้อีก?"เสิ่นม่านแค่ขี้เกียจจัดการ ถ้าเธอปฏิเสธ คุณนายป๋อก็จะใช้เหตุผลอื่นย้ายเข้ามา และจะสงสัยในความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับป๋อซือเหยียนเพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาที่ไม่จําเป็นเธอทําได้เพียงตกลงเหมือนไม่แคร์อะไรป๋อซือเหยียนเงียบไปครู่หนึ่งพูด:"คุณย่าแค่กลัวว่าคุณจะไม่กลับบ้าน แล้วมีสองใจ""แน่นอนฉันรู้ว่าคุณนายคิดอะไร เธอทำไปเพื่อคุณ ท้ายที่สุดแล้ว ความสัมพันธ์ระหว่างตระกูลป๋อและตระกูลเสิ่น จะแตกราวไม่ได้"เพราะความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับป๋อซือเหยียน ตอนนี้ตระกูลป๋อมีโครงการที่ทำกับตระกูลเสิ่นมากมาย และพวกเขายังเป็นฝ่ายร่วมมือที่สําคัญ ทั้งสองฝ่ายถ้าได้ดี ก็ได้ดีตามกัน ถ้าเสียก็เสียตามกันถ้าในเวลานี้เกิดอะไรขึ้นกับความสัมพันธ์ระหว่างตระกูลเสิ่นและตระกูลป๋อ ทั้งสองตระกูลไม่ว่าใครก็ไม่ได้ดีคุณนายป๋อเดาจุดนี้ นี่คือเหตุผลที่เธอเชื่อว่าเขาจะไม่ทำอะไรในตอนนี้ป๋อซือเหยียนจ้องมองเสิ่นม่านเป็นเวลานานและไม่รู้จะพูดอะไรและในที่สุดก็พูดเบา ๆ :"พรุ่งนี

ป๋อซือเหยียนไม่สนใจสาวใช้ที่อยู่ตรงหน้า เขาและสวมเสื้อคลุมให้เสิ่นม่านแทนเสิ่นม่านมองไปที่สาวใช้ สาวใช้ก็ก้มศีรษะลงด้วยความประหม่าหัวราวกับว่าเขาได้เห็นสิ่งที่เขาไม่ควรเห็นความใสซือแบบนี้ เหมือนซูเฉี่ยนเฉี่ยนมากคุณนายป๋อเป็นคนละเอียดอ่อน รู้ว่าป๋อซือเหยียนชอบซูเฉี่ยนเฉี่ยน ดังนั้นจึงหาคนที่มีบุคลิกคล้ายกับซูเฉี่ยนเฉี่ยนมาเป็นพิเศษเสิ่นม่านถาม:"ชื่ออะไร ""ฉันชื่อหลินหวั่นเอ๋อร์ค่ะคุณหญิง"หลินหวั่นเอ๋อร์ดูกล้าๆกลัวๆเล็กน้อย แต่การพูดการจาถึงว่าดีเสิ่นม่านพยักหน้าหัว: "ยังไม่ถึงเวลาอาหารเช้าของฉัน ต่อไปอาหารเช้าของฉันมีแค่แม่บ้านหลิวที่ทำให้เท่านั้น เข้าใจไหม?""คุณหญิง คุณนายให้แม่บ้านหลิวหยุดยาว คุณทานอาหารเช้ากี่โมงคะ? ฉันสามารถเตรียมไว้ล่วงหน้า"เสิ่นม่านเงียบไปคุณนายป๋อชอบแม่บ้านหลิวมาก ดูเหมือนว่าคราวนี้เธอตั้งใจที่จะสร้างวิกฤตให้กับเธอเสิ่นม่านยิ้มพูด: "แปดโมง""ได้"หลินหวั่นเอ๋อร์ก้าวออกไปป๋อซือเหยียนล้างหน้าล้างตาเสร็จออกมาจากห้องน้ํา เขาเดินไปข้างๆ เสิ่นม่าน: "ผมไปหาคุณย่าก่อน""ได้"ต่อหน้าคนนอก เธอและป๋อซือเหยียนยังคงเป็นสามีภรรยากัน เธอจึงไม่ทําตัวเ

รอยยิ้มของคุณนายป๋อก็จางหายไปเช่นกัน และเธอก็พูดว่า: "หากพวกเธอสองสามีภรรยาต้องการออกไปเดทก็ไป แต่ตอนเย็นพวกเธอต้องกลับมา ออกไปเล่นไม่กลับบ้านนั่นมันนับอะไร" "อืม "ป๋อซือเหยียนหมดความอยากอาหาร ยืนขึ้น พูดกับเสิ่นม่าน:"ขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้า ผมรอคุณอยู่ข้างนอก""ได้"เสิ่นม่านลุกขึ้นมองไปที่หลินหวั่นเอ๋อร์ และเห็นว่าสายตาของหลินหวั่นเอ๋อร์มองป๋อซือเหยียนตลอด และความหลงรักในดวงตาของเธอก็ชัดเจนมากเสิ่นม่านขึ้นไปชั้นบนหลังจากเปลี่ยนเสื้อผ้า เมื่อเธอออกไปข้างนอก สีหน้าของหลินหวั่นเอ๋อร์ก็ยิ่งเศร้าลงในรถ ป๋อซือเหยียนนั่งอยู่ที่เบาะคนขับ และเขาได้เตรียมเบาะรองนั่งสําหรับเสิ่นม่านไว้แล้วป๋อซือเหยียนพูด:"ขึ้นรถ "เสิ่นม่านนั่งลงในที่นั่งข้างคนขับ ป๋อซือเหยียนไม่ได้ขับรถ แต่เงียบไปครู่หนึ่งและพูดว่า:"คุณนายแค่กลัวคุณไม่ใส่ใจผม""ฉันรู้ "เสิ่นม่านไม่ใช่คนโง่ตระกูลหลินก็แค่ตระกูลเล็กๆ คุณนายป๋อหวังสูงขนาดนั้น จะไปอยากให้เธอเป็นสะใภ้ได้ไง?แต่แค่รู้สึกว่าช่วงนี้เธอไม่เชื่อฟัง ดังนั้นจึงใช้หลินหวั่นเอ๋อร์เพื่อยั่วยุเธอตระกูลหลินยังต้องพึ่งพาตระกูลป๋อเพื่อหาเงิน ดังนั้นก็ได้ส่งลูก

กรรมการคนหนึ่งพูดอย่างไม่พอใจ: "ประธานป๋อ ตอนนี้พวกเรามีเรื่องที่สำคัญมาต้องประชุม คนที่ไม่เกี่ยวข้องก็ไม่ต้องพามาก็ได้หรือเปล่าครับ""อีกอย่างคุณหนูเสิ่นและบริษัท M กรุ๊ปมีความเกี่ยวข้องที่ไม่ชัดเจน ใครจะรู้ว่าเธอเอาข่าวอะไรไปให้บริษัท M กรุ๊ป?"เสิ่นม่านไม่แสดงสีหน้าอะไร เดิมเธอก็ไม่อยากมามองพวกตาเฒ่าดื้อรันพูดคุยที่ป๋อซือกรุ๊ปกลายเป็นแบบนี้ ถ้าไม่ใช่เพราะความสามารถของป๋อซือเหยียนที่คอยประคองไว้ ตาเฒ่าพวกนี้คงไม่มีอะไรกินไปนานแล้ว"เสิ่นม่านเป็นภรรยาของผมป๋อซือเหยียนคนนี้ การที่เธออยู่ที่นี่ตอนนี้ มันสมเหตุสมผล"กรรมการคนหนึ่งพูดเสียงเคร่ง:"ประธานป๋อ ไม่ว่ายังไงเธอก็ไม่ใช่คนของบริษัท และเธอจะไม่ให้ความสําคัญกับผลประโยชน์ของบริษัทเป็นอันดับแรก ผมแนะนําให้คุณ ให้เธอออกไปก่อนจะดีกว่า ไม่งั้นพวกเราทุกคนก็ไม่วางใจ""ผมได้เอาหุ้นร้อยละยี่สิบของบริษัทโอนไปให้เสิ่นม่านแล้ว ตอนนี้เธอเป็นส่วนหนึ่งของป๋อซือกรุ๊ป หุ้นที่เสิ่นม่านถืออยู่สูงกว่าพวกคุณทุกคน ตอนนี้พวกคุณยังมีอะไรจะเถียงอีกไหม?"เลขาหลี่ตกใจ:"ประธานป๋อ!"เรื่องใหญ่อย่างการโอนทุนแบบนี้ ! ทําไมเขาไม่รู้เลยเทียบกับเลขาหลี่กับ