บททั้งหมดของ ชีวิตหลังความตายของเซินมาน: บทที่ 191 - บทที่ 200

กู้ไป๋พูดเสียงเบา: "คุณมีอะไร ปิดบังผมหรือเปล่า?"เสิ่นม่านคาดหัวเข็มขัดแน่นทําให้ กู้ไป๋รู้สึกเจ็บเล็กน้อย เขาก้มศีรษะลงเห็นว่า เสิ่นม่านเอามือออกแล้ว พูด:"รอนายนักแสดงนำชายแล้วฉันจะบอก""นี่มันอะไร ทำไมช้าขนาดนี้!"เจ้าหน้าที่กําลังเร่ง และเขาขมวดคิ้วเข้าไปเห็นเสิ่นม่าน:"เธอทําได้ไหม ทําไม่ได้ก็ไสหัวไป!""ผมช้าเอง ทำไม? ผมก็ต้องไสหัวออกไปไหม?"น้ําเสียงของกู้ไป๋ไม่มีความรู้สึกอะไร และทันใดนั้นเจ้าหน้าที่ก็ได้ประจบ:"เปล่าครับ เปล่าครับ!อาจารย์กู้ รีบไปถ่ายกันเถอะครับ"กู้ไป๋ไม่ขยับ แต่มองเจ้าหน้าที่ด้วยสีหน้าเยือกเย็น: "ด่าคนอื่นเขา ไม่รู้จักขอโทษยังไง?"เจ้าหน้าที่คิดไม่ถึงว่ากู้ไป๋จะจริงจังกับพนักงานตัวเล็ก ๆ แบบนี้ แต่เขาไม่สามารถทำให้ศิลปินชายยอดนิยมที่ตอนนี้ดังไม่พอใจได้ ดังนั้นเขาจึงพูดกับเสิ่นม่าน:"ขอโทษจริงๆ เมื่อกี้ฉันอารมณ์ร้อนไป""ไม่เป็นไรค่ะ ต่อไประวังหน่อยก็พอ"ท่าทางของเสิ่นม่านไม่เหมือนพนักงานตัวเล็กเลย แต่เหมือนเจ้านายระดับสูงเจ้าหน้าที่อึ้ง ศิลปินคนนี้นี่อะไร? พนักงานคนนี้ก็อะไรอีก?!ในเวลาเดียวกัน——ซูเฉี่ยนเฉี่ยนกลับไปที่หอพัก และเพื่อนร่วมห้องคนอื่นๆ

หลังจากที่ผู้จัดการถังแนะนําซูเฉี่ยนเฉี่ยนแล้ว พี่จางซึ่งเดิมทีได้ดูถูกคนทั้งโลกก็ก้าวไปข้างหน้าเพื่อยกย่องซูเฉี่ยนเฉี่ยน"นักศึกษาปอโทจากโรงเรียนที่มีชื่อเสียงไม่เหมือนกันจริงๆ ต่อไปก็ขอให้คุณช่วยฉันด้วยนะคะ"ซูเฉี่ยนเฉี่ยนมีรอยยิ้มที่สุภาพบนใบหน้า แต่ก็มีแววตาที่ได้ใจแวบไปเสิ่นม่านขี้เกียจที่จะไปประจบตาม และเมื่อเธอกําลังจะออกไป ซูเฉี่ยนเฉี่ยนก็เรียกเธอทันที:"พี่เสิ่น คิดไม่ถึงว่าพี่มาฝึกงานที่นี่ เลิกงานไปดื่นกาแฟด้วยกันไหมคะ"พี่จางมองไปที่เสิ่นม่าน จากนั้นมองไปที่ซูเฉี่ยนเฉี่ยนและถามว่า:"พวกคุณรู้จักกัน "ซูเฉี่ยนเฉี่ยนกําลังจะพูด แต่เสิ่นม่านตอบก่อน:"ไม่สนิท "หลังจากพูดจบเสิ่นม่านก็หันหลังกลับและจากไปสีหน้าของซูเฉี่ยนเฉี่ยนดูประหม่า แต่พี่จางก็พูดดูถูกออกไปว่า:"อาศัยตัวเองหน้าตาดี ไม่เห็นใครในสายตา ฉันไม่ชอบคนแบบนี้ที่สุด!""อย่าพูดแบบนี้สิค่ะ ไม่แน่เธออยากจะมีความลำบากอะไรก็ได้ ตอนอยู่ที่มหาลัย ฉันก็จำได้ว่าเธอสร้างเรื่องไว้"หลังจากที่ซูเฉี่ยนเฉี่ยน พูดจบเขาก็ปิดปากแสร้งทําเป็นพูดผิดและพูดว่า:"อ๊ะ จริงๆเลยนะ อยู่ๆพูดเรื่องพวกนี้ทำไม "ดูเหมือนว่าพี่จางจะจับที่จับจุ

เสิ่นม่านหันหลังกลับและเข้าไปในบริษัท ใบหน้าของป๋อซือเหยียน ซีดราวกับกระดาษ และเลขาหลี่ที่มาถึง เอาเสื้อตัวใหญ่คลุมบนร่างของป๋อซือเหยียนแล้วพูดว่า: "ประธานป๋ออาหาศหนาว คุณดื่มเหล้าไปเยอะขนาดนี้ รีบกลับไปเถอะครับ""เธอรู้ได้ไง……""อะไร? ! ""เธอรู้ว่าฉันกับซูเฉี่ยนเฉี่ยน……"เสียงของป๋อซือเหยียนเบาเอามากๆเขาคิดว่าตัดความสัมพันธ์กับซูเฉี่ยนเฉี่ยน ก็สามารถลืมสิ่งที่เกิดขึ้นในคืนนั้นแต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าไม่มีทางที่จะเปลี่ยนแปลงสิ่งที่ได้ทําไปแล้ว"ประธานป๋อ ยังไงก็ไปกันก่อนครับ……"เลขาหลี่ทนดูไม่ไหวป๋อซือเหยียนมีสีหน้าเคร่ง:"ทําไมซูเฉี่ยนเฉี่ยนถึงไปบริษัทถังซือ ? นายไปตรวจสอบให้ชัดเจน""ประธานป๋อ หรือว่า พวกเราไปถามคุณซูก่อน?""ฉันไม่อยากมีอะไรกับผู้หญิงคนนั้นอีกต่อไป!"โทษเขา โทษเขาที่ใจอ่อนแล้วให้ทุนซูเฉี่ยนเฉี่ยนขณะนั้น แค่รู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้น่าสงสารมาก และซูเฉี่ยนเฉี่ยนก็มีพรสวรรค์ ดังนั้นเขาจึงดูแลเธอหน่อย แต่เขาไม่คิดว่ามันจะทําให้ซูเฉี่ยนเฉี่ยนมีความคิดอื่นทางนี้ เสิ่นม่านเพิ่งผลักประตูเข้าไปในห้องทํางานประธาน และจู่ๆ ก็ถูคนกคุมขังอยู่ในอ้อมแขนเสิ่นม่านตกตะลึง แ

"เห็นได้ชัดว่าบริษัท M กรุ๊ปกําลังจะแย่งกำไรของเรา หรือควรใช้วิธีการพิเศษ"กรรมการที่อยู่ด้านล่างต่างพูด ตอนนี้ไม่สามารถทำอะไรบริษัท M กรุ๊ปอย่างเปิดเผยได้ พวกเขามีเพียงวางแผนลับหลังถ้าเป็นเมื่อก่อน ป๋อซือเหยียนคงเห็นด้วยโดยไม่ลังเลแต่ตอนนี้ ป๋อซือเหยียนก็เงียบลงคืนนั้น เขาเมาและทําตามสัญชาตญาณไปที่บริษัท M กรุ๊ป ก็เห็นเสิ่นม่านจริงๆหรือว่าเสิ่นม่าน เกี่ยวข้องกับบริษัท M กรุ๊ป?หรือว่า เสิ่นม่านและเมิ่งจงเซิงเกี่ยวข้องกัน?ป๋อซือเหยียนนวดหว่างคิ้วของ รู้สึกเหนื่อย:"ผมยังมีธุระ ไปประชุนกันทีหลัง"พูดจบป๋อซือเหยียนก็ลุกขึ้นและจากไปเลขาหลี่ที่อยู่ด้านข้างๆ พูดว่า:"ประธานป๋อ ทางยาแก้แฮงก่อนไหมครับ"เมื่อคืนป๋อซือเหยียนดื่มเหล้าไปจํานวนมาก และทั้งคนอารมณ์ไม่ดีอย่างเห็นได้ชัด"เรื่องเมิ่งจงเซิงที่ฉันให้ตรวจสอบ ได้เรื่องหรือยัง?""ยังครับ ข้อมูลของบุคคลนี้ถูกซ่อนไว้ ผมใช้เครือข่ายทั้งหมดแล้ว แต่ยังตรวจสอบตัวตนของเมิ่งจงเซิงไม่ได้""แล้วเรื่องของซูเฉี่ยนเฉี่ยนล่ะ?""คุณซู……ไปบริษัทถังซือเองครับ ผู้จัดการของบริษัทถังซือเป็นคนต้อนรับเอง และตอนนี้คุณซูเป็นเจ้านายของคุณหญิง

ในห้องประชุม ป๋อซือเหยียนขยับเข้าใกล้เสิ่นม่าน พูดเสียงเบา:"ม่านม่าน ผมทำแบบนี้เพื่อคุณ ห่างจากคนอย่างเซียวตั๋ว และเมิ่งจงเซิง พวกเขาเข้าหาคุณก็เพื่อผลประโยชน์"เสิ่นม่านไม่ตอบ แต่ถอยออกมาหนึ่งก้าวและพูดว่า:"ประธานป๋อ ถ้าไม่มีเรื่องอะไรฉันขอตัวก่อนค่ะ"เสิ่นม่านออกมาจากห้องประชุมคนเดียว เมื่อเธอออกมาจากห้อง เธอเห็นพนักงานในพื้นที่ทํางานที่กําลังยื่นหัวออกมาดูซูเฉี่ยนเฉี่ยนมีสายตาที่อิจฉาเล็กน้อย แต่เมื่อเห็นป๋อซือเหยียนออกมาก็ได้เปลี่ยนไปทันทีซูเฉี่ยนเฉี่ยนที่สวมรองเท้าส้นสูงและเดินไปหาป๋อซือเหยียน เธอยิ้มอย่างสดใส:"ซือเหยียน คุณมาแล้วเหรอ"ป๋อซือเหยียนขมวดคิ้ว เขาไม่ต้องการเกี่ยวข้องอะไรกับซูเฉี่ยนเฉี่ยน เขากําลังจะเดินผ่านซูเฉี่ยนเฉี่ยน แต่ซูเฉี่ยนเฉี่ยนเอื้อมมือไปจับแขนของป๋อซือเหยียน ดูเหมือนแฟนที่กำลังออดอ้อน"ซือเหยียน คุณมาหาฉันใช่ไหม"ดวงตาของซูเฉี่ยนเฉี่ยนเต็มไปด้วยความคาดหวังเพราะ เสิ่นม่านซึ่งอยู่ไม่ไกลกําลังดูฉากนี้อย่างเงียบ ๆ"ม่านม่าน ชานมอร่อยใช่ไหมครับ"เวลานี้กู้ไป๋เดินมาที่ห้อง ก็ได้เอาเค้กให้เสิ่นม่านเพราะการปรากฏตัวของป๋อซือเหยียน ในตอนนี้อารมณ์ของเสิ่