บททั้งหมดของ ชีวิตหลังความตายของเซินมาน: บทที่ 181 - บทที่ 190

เสิ่นม่านขมวดคิ้วและพูดว่า "ฉันไม่รู้ว่าเธอวางยาฉันได้ยังไง และฉันหาโทรศัพท์ของฉันไม่เจอตอนที่เมื่อฉันถูกขังอยู่ในห้อง""คุณฉินนี้เก่งพอควรจริงๆ! เมื่อก่อนเราดูถูกเธอไปแล้ว"เจียงฉินโมโหกล่าว:"ม่านม่านไม่ต้องห่วง ฉันจะไปตระกูลเสิ่น ไปเรียกความยุติธรรมให้เธอ!""กลับมา!"เสิ่นม่านจับมือของเจียงฉินพูด:"เซียวตั๋วและฟู่ฉือโจวไปแล้ว พี่ช่วยฉันทำเรื่องออกจากโรงพยาบาล ฉันอยากไปเห็นด้วตัวเอง""ค่ะ"เจียงฉินไม่ปฏิเสธเรื่องใหญ่ขนาดนี้ เจ้าตัวจะไม่อยู่ในเหตุการณ์ได้ไง?หลังจากทำเรื่องออกโรงพยาบาลเสร็จ เจียงฉินก็ขับรถพาเสิ่นม่านไปที่บ้านตระกูลเสิ่นในเวลานั้นตระกูลเสิ่นก็วุ่นวายเมื่อเซียวตั๋วเอาคนบุกไปบ้านตระกูลเสิ่น ใบหน้าของลุงรองเสิ่นก็ไม่ดีมากๆ:"ท่านเซียว ! คราวนี้คุณจะทําอะไร? ตระกูลเสิ่นของเราทําอะไรให้คุณขุ่นเคือง?""ถามสะใภ้ที่ดีของคุณสิครับ"ดวงตาของเซียวตั๋วดุร้ายคุณฉินไม่กล้าหายใจแรงๆลุงรองเสิ่นรู้เซียวตั๋วจะไม่มาสร้างปัญหาโดยไม่มีเหตุผลเขาหันหน้าไปมองคุณฉินข้างๆเขาและถามว่า:"คุณและลูกชายแสนดีของคุณทําอะไรไป?!"คุณฉินกลัวจนไม่กล้าขยับ เสิ่นเหวินฉวนทนมองไม่ได้ รีบวิ่ง

"ที่รัก……คุณเชื่อฉันเรื่องนี้ไม่เกี่ยวอะไรกับฉันเลยจริงๆ!"ไม่ว่าคุณฉินจะแก้ตัวขนาดไหน คราวนี้ลุงรองเสิ่นก็ไม่ได้เห็นใจ เขายกมือขึ้นและตบหน้าของคุณฉิน คุณฉินก็ล้มลงกับพื้น หน้าซีด"คุณ—คุณตบฉัน?!"หลังจากแต่งงานมาหลายปี เสิ่นเจียนซานก็เชื่อฟังเธอมาโดยตลอดแม้ว่าบางครั้งจะทะเลาะกัน แต่เสิ่นเจียนซานไม่เคยลงไม้ลงมือกับเธอเลย!เพื่อเสิ่นม่านคนนี้ เสิ่นเจียนซานทะเลาะกับเธอหลายครั้ง และตอนนี้ก็ได้ลงไม้ลงมือกับเธอ!"คุณทำเรื่องสกปรกแบบนี้ ทําร้ายผู้คน และคุณคาดหวังให้ผมทําอะไรกับคุณ? ฉินหยู่เหมย ผมมองคุณผิดไป! ม่านม่านเป็นสมาชิกของครอบครัวเรา ปกติคุณมักพูกเสียดสีก็ช่างแล้ว! แต่การที่จะวางแผนทำร้ายเธอ!"ลุงรองเสิ่นมองไปเสิ่นเหวินฉวนข้างๆ:"ดูสิว่าเด็กดีๆคนนี้เรียนรู้อะไรจากคุณบ้าง?!พยายามฆ่าเลยนะ ! เสิ่นเจียนซานคนนี้แต่งงานกับผู้หญิงอย่างคุณได้อย่างไร!"คุณฉินรู้ว่าคราวนี้เสิ่นเจียนซานโกรธจริงๆ เสิ่นม่านเป็นสิ่งต้องห้ามของเสิ่นเจียนซานมาโดยตลอด"ได้!เรื่องนี้เป็นความผิดของฉัน ถ้าคุณแน่มากคุณหย่ากับฉันสิ!"จู่ๆคุณฉินก็ได้อวดดี และเสิ่นม่านที่อยู่ด้านข้างมองเขาอย่างเย็นชานี่เป็นอาวุธลับขอ

ฉินเทียนรุ่ยตะโกนไปก็ไม่มีประโยชน์ คนของเซียวตั๋วได้พาฉินเทียนรุ่ยออกไปเสิ่นม่านหันหลังกลับเตรียมออกไป ลุงรองเสิ่นพูดว่า:"ม่านม่าน การตัดสินใจทั้งหมดของบริษัทลุงจะมอบอํานาจให้เรา ลุงรองแก่แล้ว เราบริหารได้ดี คนเหล่านั้นใน บริษัท ไม่กล้าขัดขืนเรา"เสิ่นม่านหันหลัง หัวขมวดคิ้วเล็กน้อยไม่ว่าคุณฉินจะเป็นยังไง สําหรับลุงรองของเธอรักเธอเสมอและไม่เคยเปลี่ยนแปลง"ลุงรองขอบคุณค่ะ"ออกจากบ้านตระกูลเสิ่น เสิ่นม่านเดินเร็วและไม่กล้าคุยกับเซียวตั๋ว"ม่านม่าน! ทำไมเดินเร็วขนาดนั้น!"เจียงฉินรีบตามเสิ่นม่านไปเสิ่นม่านไม่กล้าเงยหน้าขึ้น:"ไม่……ไม่เป็นไร""เป็นอะไรไป"เจียงฉินมองไปที่เสิ่นม่านที่หน้าแดงจัด เธอเอื้อมมือไปวางบนหน้าผากของเสิ่นม่านและพูดว่า:"ไม่ได้ป่วยแล้วทำไมหน้าแดงขนาดนี้?"เสิ่นม่านกัดริมฝีปากของเขาเธอไม่อยากคิดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้จริงๆเซียวตั๋วที่เดินตามหลังเสิ่นม่านยิ้มมุมปากเล็กน้อยฟู่ฉือโจวกดแตรสองครั้ง เซียวตั๋วถึงได้รู้สึกตัว"วุ่นวายด้านในตั้งนาน! ออกมาแล้วเหม่อลอยอะไร?"ฟู่ฉือโจวรอจนรากจะงอก และในที่สุดก็รอให้ผู้คนออกมาแต่แต่ละคนก็ทำตัวแปลกๆเซียวตั๋ว

ซูเฉี่ยนเฉี่ยนรีบหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาและต้องการโทรไปหาป๋อซือเหยียน แต่เลขาหลี่มองอย่างเย็นชา:"คุณซู อย่าเสียเวลาเลย ประธานป๋อจะไม่รับสายของคุณ"ซูเฉี่ยนเฉี่ยนไม่เชื่อ ก็ได้โทรไปหาป๋อซือเหยียนไม่หยุด แต่ก็ไม่มีการตอบรับซูเฉี่ยนเฉี่ยนได้สิ้นหวัง เธอคุกเข่าลงบนพื้นราวกับขอความช่วยเหลือและดึงแขนเสื้อของเลขาหลี่:"พี่หลี่ ฉันขอร้องคุณคุณช่วยฉันด้วย……ฉันจะไปแบบนี้ไม่ได้ คุณช่วยโทรหาประธานป๋อหน่อยได้ไหม"เลขาหลี่ขมวดคิ้วและ ซูเฉี่ยนเฉี่ยนร้องไห้อย่างหนัก:"ฉัน……ฉันเป็นของประธานป๋อแล้ว เขาไม่อยากเอาฉันบอกฉันตรงๆก็ได้! แต่เขาทําแบบนั้นกับฉันไม่ได้!"เสียสปอนเซอร์อย่างป๋อซือเหยียนไป ในมหาลัยเธอก็แค่หมาตัวหนึ่งเท่านั้น !เธอต้องไปมีชีวิตที่กินไม่อิ่มนอนไม่อุ่น และยังต้องเจอคนร่วมห้องดูถูกในที่สุดเลขาหลี่ก็ใจอ่อน เอาโทรศัพท์ให้ซูเฉี่ยนเฉี่ยน และพูดอย่างเย็นชา:"ถึงประธานป๋อรับโทรศัพท์ แต่มันก็ไร้ประโยชน์สิ่งที่ประธานป๋อตัดสินใจอะไรแล้วไม่มีใครเปลี่ยนได้ อีกอย่าง……นี่เป็นสิ่งที่คุณก่อเอง!"เขาติดตามประธานป๋อมาตลอด เป็นคนที่ดูข้างๆตั้งนานวิธีการก่อนหน้านี้ของซูเฉี่ยนเฉี่ยน ไม่ใช่ว่าเขามอง

"ดูเหมือนว่าจะเป็นเซียวตั๋วจริงด้วย"เซียวตั๋วมาโวยวายที่ตระกูลเสิ่นเพื่อเสิ่นม่านสองครังถ้าบอกว่าสองคนนี้ไม่มีอะไรจริงๆ เสิ่นเจียนซานก็คงไม่เงียบ"บอกเสิ่นม่าน ผมไม่เห็นด้วยกับการหย่า ให้เธอหยุดคิดเรื่องนี้ได้แล้ว!"ป๋อซือเหยียนหันหลังกลับและออกจากตระกูลเสิ่นเสิ่นเจียนซานเช็ดเหงื่อเย็นแล้วรีบติดต่อเสิ่นม่านทางนั้น เมื่อเสิ่นม่านรับโทรศัพท์สีหน้าของเธอก็มืดลง:" ค่ะ หนูเข้าใจแล้ว"เจียงฉินง่วง:"ดึกขนาดนี้ใครโทรมา"เสิ่นม่านวางสายพูดอย่างเย็นชา:"ดูเหมือน ต้องเร่งแผนแล้ว""หา?"บ่ายวันรุ่งขึ้นห้องทำงานบริษัท M กรุ๊ปเสิ่นม่านเขาจ้องมองไปที่ตราสัญลักษณ์ที่ได้คืนในคืนที่งานสวมหน้ากาก พูดว่า:"นับหรือยัง?"เลขาจาง พูดว่า:"นับแล้วค่ะ คนที่เข้าร่วมงานสวมหน้ากากในคืนนั้นคือใคร ก็รู้อย่างชัดเจน""ดีมาก รวบรวมเนื้อหาเหล่านี้ ค่อยๆแอบหลุดให้ป๋อซือเหยียนรู้""ค่ะ ประธานเสิ่น"รอจนกว่าเลขาจางออกไป เจียงฉินถามอย่างสงสัย:"งานสวมหน้ากาก เข้าร่วมแบบไม่เปิดเผยตัวตนไม่ใช่เหรอ เธอจะรู้ว่าใครเป็นคนเข้าร่วมได้ไง?""ตรานี้เท่ากับจดหมายเชิญ ตอนฉันส่งให้แต่ละตระกูลฉันฝังชิปไว้ในนี้ เช่นให้ป๋อซ