บททั้งหมดของ ชีวิตหลังความตายของเซินมาน: บทที่ 171 - บทที่ 180

เสิ่นม่านยื่นกล่องแหวนในมือคืนให้ป๋อซือเหยียน"เอาอันนี้ให้ผู้หญิงที่คุณชอบจริงๆ เถอะ ตําแหน่งคุณหญิงป๋อนี้ ฉันเบื่อที่จะเป็นแล้ว"หลังจากพูดจบ เสิ่นม่านก็หันหลังกลับและจากไป ปล่อยให้ป๋อซือเหยียนยืนอยู่กับที่เพียงลําพังคืนนั้น เสิ่นม่านกลับไปที่อพาร์ตเมนต์ ในขณะที่บนเน็ตต่างก็เป็นเรื่องบริษัท M กรุ๊ปปไม่ถูกกับป๋อซือ แพร่ทั่วเน็ตข่าวลือเปลี่ยนจากข้อเท็จจริงเป็นข้อเท็จจริงและใช้เวลาเพียงคืนเดียวมีคนบอกว่าป๋อซือกําลังจะก้าวลงจากตําแหน่งสถานะของผู้นําอันดับหนึ่งของเมืองไห่เฉิงนอกจากนี้ยังมีข่าวลืออีกว่า เจ้านายเบื้องหลังบริษัท M กรุ๊ปเป็นคนใหญ่ที่มีภูมิหลังใหญ่ และป๋อซือเหยียนไม่สามารถ ทำอะไรเขาได้มีอีกหลายคนลือว่า ป๋อซือเหยียนเป็นลูกน้องของบริษัท M กรุ๊ป ตอนนี้บริษัท M กรุ๊ปกลับมาแล้ว ก็จะมาจัดการลูกน้องที่สถาปนาตัวเองเป็นกษัตริย์เจียงฉินมองข่าวบนเน็ตก็หัวเราะเสิ่นม่านพิงโซฟา ไม่รู้จะทำไง :"เตียงกําลังจะพังเพราะเสียงหัวเราะของพี่แล้ว พี่อย่าส่งเสียงดังกับเพื่อนบ้านชั้นล่าง""แต่……เธอไม่คิดว่ามันตลกเหรอ ฉันอยากเห็นจริงๆ ว่าป๋อซือเหยียนจะมีสีหน้าแบบไหนหลังจากเห็นข่าวนี้!"

ด้วยความสามารถของกู้ไป๋ที่เขาจะกลายเป็นนักแสดงนำชายได้ในอีกไม่กี่ปีนี้ แทนที่จะให้เธอเป็นเจ้านายของกู้ไป๋ จะดีกว่าที่จะมาร่วมมือกันแทน นานๆไปต้องเป็นพันธมิตรที่วินวินทั้งสองฝ่ายแน่เสิ่นม่านมองซ้ายขวาชาย ศิลปินชายลากพนักงานตัวเล็ก ๆ ออกไปในช่วงพักกลางวัน และหากเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยในห้องกล้องวงจรปิดเห็นเข้า มันจะเป็นพาดหัวข่าวในวันพรุ่งนี้อย่างแน่นอนกู้ไป๋เห็นความกังวลของเสิ่นม่านและพูดว่า:"วางใจเถอะ ผมดูแล้วรอบๆไม่มีกล้องวงจรปิด"เสิ่นม่านขมวดคิ้วถามว่า"ไม่ต้องไปถ่ายภาพประชาสัมพันธ์เหรอ""เสร็จแล้วครับ แต่ไม่กี่วันนี้อาจจะมากตลอด และยังมีโฆษณาที่ต้องถ่ายทํา""งั้นนายไปทำงานเถอะ ฉันก็จะไปทำงานเหมือนกัน"เสิ่นม่านกําลังจะจากไป แต่กู้ไป๋หยุดเสิ่นม่าน วางอาหารกลางวันในมือให้เสิ่นม่านแล้วพูดว่า:"คุณย่าเป็นคนทํา""ให้ฉัน？"กู้ไป๋พูดเสริมว่า:"คุณย่า ทำให้คุณโดยเฉพาะ"ครั้งก่อนที่ไปในบ้านของกู้ไป๋ คุณย่าของกู้ไป๋ชอบเธอมากเสิ่นม่านรับมันด้วยความเขินอาย ไม่ว่ายังไงก็เป็นน้ำใจของคนแก่เขา"ขอบคุณคุณย่าแทนฉันด้วย"ก่อนที่เสิ่นม่านจากไปเธอได้ตบไหล่กู้ไป๋:"ทำงานดีๆ! อนาคตไร้ขีดจํ

ทําไมเสิ่นม่านไม่เคยมองมาที่เขา?ทําไมเสิ่นม่านไม่มองเขาเหมือนเมื่อก่อน?ยิ่งคิดแบบนี้ป๋อซือเหยียนยิ่งบ้าในเวลาเดี๋ยวกัน ตอนเย็นเสิ่นม่านยังคงทำงานล่วงเวลาในบริษัท M กรุ๊ปก็ได้จามออกมา"ฮะชู่ว——！""ทำไมเหรอ"เซียวตั๋วขมวดคิ้วตอนนี้มีเพียงสองคนในห้องทำงานคือเขาและเสิ่นม่านฟู่ฉือโจวและเจียงฉินออกไปเที่ยวแล้วตอนนี้ กลางวัน เสิ่นม่านอยู่ฝึกงานในบริษัทถังซือและหลังเลิกงานถึงได้หาเวลามาจัดการโครงการต่างๆใน บริษัท M กรุ๊ป"อาจเป็นหวัด"เสิ่นม่านจิบชาร้อนๆ ช่วงนี้ก็ได้เหนื่อยมากจนไม่มีเวลาพักผ่อน"หากรู้สึกไม่สบายก็อย่าไปงานเลี้ยงครอบครับในวันพรุ่งนี้ก็ได้"ก่อนหน้าเพราะเรื่องที่เสิ่นเหวินฉวนทำ สามเดือนมานี้เสิ่นม่านมักจะใช้อาการบาดเจ็บจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ มาปฏิเสธไม่ไปงานเลี้ยงของตระกูลเสิ่น แต่คราวนี้เธอต้องไปเสิ่นม่านส่ายหัว:"ต้องไปค่ะ ฉันไม่ได้รู้สึกไม่สบายอะไร ก็แค่หนาวนิดหน่อย คุณไม่ต้องเป็นห่วง"เซียวตั๋วเลิกคิ้ว:"คุณก็ว่าผมเป็นห่วง?"เสิ่นม่านหน้าแดง"ผมก็คิดว่าคุณไม่รู้ ชาขิงที่ผมให้คุณ เจียงฉินบอกว่า คุณไม่ดื่มเลย""ฉันไม่ชอบดื่มชาขิง……"เสิ่นม่านพูดเสียงเบา

คิ้วของเสิ่นม่านขมวดคิ้วเล็กน้อย คุณฉินที่อยู่ข้างๆ มองออกว่าเสิ่นม่านไม่พอใจ และพูดกับสาวใช้ทันที:"ทำไมไม่ระวังแบบนี้ ? ยังไม่รีบไปเตรียมเสื้อผ้าใหม่ให้คุณหนูใหญ่อีก?""ขอโทษค่ะคุณหนูใหญ่ ! ฉันจะไปเตรียมเสื้อผ้าเดี๋ยวนี้"แม่บ้านคนหนึ่งก้มหัวขอโทษ คุณฉินพูดอยู่ข้างๆ :"คนรับใช้คนนี้มาใหม่ อายุน้อย ทํางานไม่ดี ดังนั้นคุณหนูใหญ่อย่างถือสาเลย"ขณะที่พูด คุณฉินพูดกับสาวใช้อีกครั้ง:"ยังไม่พาคุณหนูใหญ่ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าชั้นบนอีก?""ค่ะ คุณหญิง"สาวใช้ก้าวไปข้างหน้าอย่างสั่นเทาเพื่อนําทางเสิ่นม่านขึ้นไปชั้นบนเสิ่นม่านหันกลับไปมองคุณฉิน เธอมักรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ แต่วันนี้เป็นงานเลี้ยงของครอบครัวตระกูลเสิ่น ต่อให้คุณฉินกล้าขนาดไหนก็ไม่กล้าเล่นตุกติกในงานคนใช้พาเสิ่นม่านไปที่ห้องพักบนชั้นสอง จากนั้นก็ได้เตรียมเสื้อผ้าส่งให้เสิ่นม่าน"คุณหนูใหญ่เชิญเปลี่ยนชุดของคุณที่นี่ค่ะ ฉันจะรอคุณอยู่ข้างนอก"เสิ่นม่านพยักหน้า รอจนกว่าสาวใช้จะออกไป เสิ่นม่านตรวจสอบเสื้อผ้าที่คนใช้คนนั้นเอาให้อย่างระมัดระวัง แต่ก็ไม่มีอะไรผิดปกติเป็น……แค่อุบัติเหตุ?เสิ่นม่านส่ายหัว สรุปคือเสื้อผ้าไม่มีปั

เซียวตั๋วไม่มีเวลาสั่งสอนฉินเทียนรุ่ย รีบก้าวไปข้างหน้าเพื่อประคองเสิ่นม่านเมื่อเห็นว่าร่างของเสิ่นม่านเปื้อนเลือด ใบหน้าของก็แดงผิดปกติเซียวตั๋วพูดกับสาวใช้นอกประตูอย่างโกรธเคือง:"เอากล่องยามา!"สาวใช้ไม่กล้ารอช้ารีบไปหากล่องยาเมื่อส่งมอบกล่องยา เซียวตั๋วพูดกับฉินเทียนรุ่ยในห้องอย่างเยือกเย็น:"มึงไสหัวออกไป!"ฉินเทียนรุ่ยได้ยิน ก็รีบวิ่งออกไปและสาวใช้ก็ไม่กล้าอยู่ เธอจึงรีบปิดประตูเซียวตั๋วปฐมพยาบาลเบื้องต้นให้เสิ่นม่าน แต่เสิ่นม่านไม่สามารถทนได้อีกต่อไป"ฉันอึดอัด……"เสิ่นม่านรู้สึกว่าเธอกําลังจะหมดลมหายใจ และร่างกายของเธอก็ร้อน และสติเธอก็ได้เริ่มเลื่อนราง"อดทนหน่อยครับ"เซียวตั๋วกอดเสิ่นม่านไว้ในอ้อมแขนของเขาเมื่อสัมผัสได้ถึงหน้าอกอันอบอุ่นของอีกฝ่าย เสิ่นม่านรู้สึกเพียงว่าการสัมผัสของชายหนุ่มช่วยบรรเทาความร้อนในร่างกายของเธอ นําความเย็นผ่านผิวหนังของเธอเซียวตั๋ววางเสิ่นม่านไว้ในอ่างอาบน้ํา ฝักบัวยังคงสาดน้ําเย็นลง ชุดของเสิ่นม่านก็บางอยู่แล้ว แต่ตอนนี้เปียกโชกไปหมดแล้วเซียวตั๋วลดสายตาลงและไม่มอง หยิบผ้าขนหนูเปียกเช็ดร่างของเสิ่นม่านมือของเสิ่นม่านร้อนผิดปกติ