แชร์

บทที่ 175

ซูเฉี่ยนเฉี่ยนมองไปที่ท่าทางที่จริงจังของป๋อซือเหยียน เธอกําหมัดแน่นแม้ว่าเธอจะไม่พอใจ แต่เธอก็ไม่กล้าที่สติแตก :"ข้างนอกหนาว……คุณช่วยส่งฉันกลับก่อนได้ไหม"

"ผมจะส่งคุณกลับ แต่ผมจะไม่ขึ้นไป"

ป๋อซือเหยียนพูดอย่างชัดเจน

ซูเฉี่ยนเฉี่ยนฝืนยิ้ม:"ค่ะ……ฉันไม่บังคับคุณ"

ป๋อซือเหยียนปล่อยให้ซูเฉี่ยนเฉี่ยนขึ้นรถ

อย่างไรก็ตามเธอยังสามารถอาศัยอยู่ในอพาร์ตเมนต์นั้นได้

นี่เป็นการพิสูจน์ว่าเธอยังมีโอกาส

นึกมากแล้ว และป๋อซือเหยียนไม่ได้ส่งซูเฉี่ยนเฉี่ยนขึ้นไปชั้นบนจริงๆ

ซูเฉี่ยนเฉี่ยนขึ้นลิฟต์คนเดียว หลังจากกลับไปที่ห้องเธอ ก็เดินไปที่หน้าต่างมองไปที่ป๋อซือเหยียน ที่กําลังจะออกไป จากนั้นเหลือบมองมีดผลไม้บนโต๊ะที่อยู่ไม่ไกลจากนั้นกดโทรศัพท์ของป๋อซือเหยียน ราวกับว่าเธอตัดสินใจแล้ว

นานกว่าอีกฝ่ายจะรับโทรศัพท์

ซูเฉี่ยนเฉี่ยนหยิบมีดผลไม้บนโต๊ะและพูดกับป๋อซือเหยียนว่า :"ซือเหยียน ฉันชอบคุณมาก……ฉันมีชอบคุณมานานแล้ว เพื่อคุณฉันถึงได้ทนมาถึงทุกวันนี้ ถ้าคุณไม่สนใจฉันแล้ว……ฉันยอมที่จะตายเดี๋ยวนี้"

"คุณจะอะไร"

ป๋อซือเหยียนสังเกตว่าบางอย่างผิดปกติเขาขมวดคิ้วและพูดว่า:"แม้ว่าจะเป็นคุณจะฆ่าตัวตาย ผมก็ไม่
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application
ความคิดเห็น (1)
goodnovel comment avatar
Sam Sung
555 ป๋อโง่ เรียบร้อย รร.ยัย เฉียนๆซะแล้ว ดีเลยขอเปลี่ยน พอ.เถอะนะ ไม่ระวังตัวเล้ย
ดูความคิดเห็นทั้งหมด

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status