"เด็กนี่ !หุบปาก!"ลุงรองเสิ่นจ้องมองเสิ่นเหวินฉวนอย่างหงุดหงิดเสิ่นเหวินฉวนไม่กล้าพูดเสิ่นม่านคิดว่า เสิ่นเหวินฉวนอยู่ในคุกมานานขนาดนี้ และเขาควรจะเรียนรู้น้อย แต่คิดไม่ถึงว่าจะเหมือนเดิม"ม่านม่าน ลุงตัดสินใจแล้วว่า จะมอบบริษัท อื่น ๆ ของตระกูลเสิ่นให้กับเรา เราจะได้ฝึกฝนตัวเอง"ทันทีที่คําพูดของลุงรองเสิ่นพูดจบคุณฉิน ซึ่งมาจากครัวพร้อมอาหารก็ได้ยินสีหน้าคุณฉินเปลี่ยนไปเล็กน้อย:"ที่รัก คุณพูดเรื่องอะไรน่ะ ! บริษัทของบ้านจะให้กับคน……"คำว่าคนนอกไม่ได้พูดออกมา คุณฉินรู้ตัวว่าตัวเองพูดผิดเมื่อเทียบกับเสิ่นม่าน พวกเขาต่างหากที่เป็นคนนอก!ธุรกิจทั้งหมดของตระกูลเสิ่น เป็นพ่อของเสิ่นม่านที่เป็นสร้างมาเพียงลำพังเสิ่นม่านเลิกคิ้วพูด :"ป้ารอง ไม่ได้เจอตั้งนาน ไม่คิดว่าป้าก็ยังเหมือนเมื่อก่อน""ผม……"คุณฉินว่าตัวเองเถียงไม่ออก เธอนําจานมาวางที่โต๊ะเสิ่นม่านคิดว่าคุณฉินจะโวยวาย แต่ไม่คิดว่าคุณฉินจะกลั้นใจและยิ้มแย้ม:"เมื่อก่อนป้ารองไม่ดีเอง ป้ารองขอโทษนะ วันนี้เป็นงานเลี้ยงครอบครัว ต้องมีร่วมอย่างสนุก"เสิ่นม่านขมวดคิ้วคุณฉินในวันนี้ไม่เหมือนเดิมตอนเย็น คนในตระกูลเสิ่นก็ไ
คิ้วของเสิ่นม่านขมวดคิ้วเล็กน้อย คุณฉินที่อยู่ข้างๆ มองออกว่าเสิ่นม่านไม่พอใจ และพูดกับสาวใช้ทันที:"ทำไมไม่ระวังแบบนี้ ? ยังไม่รีบไปเตรียมเสื้อผ้าใหม่ให้คุณหนูใหญ่อีก?""ขอโทษค่ะคุณหนูใหญ่ ! ฉันจะไปเตรียมเสื้อผ้าเดี๋ยวนี้"แม่บ้านคนหนึ่งก้มหัวขอโทษ คุณฉินพูดอยู่ข้างๆ :"คนรับใช้คนนี้มาใหม่ อายุน้อย ทํางานไม่ดี ดังนั้นคุณหนูใหญ่อย่างถือสาเลย"ขณะที่พูด คุณฉินพูดกับสาวใช้อีกครั้ง:"ยังไม่พาคุณหนูใหญ่ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าชั้นบนอีก?""ค่ะ คุณหญิง"สาวใช้ก้าวไปข้างหน้าอย่างสั่นเทาเพื่อนําทางเสิ่นม่านขึ้นไปชั้นบนเสิ่นม่านหันกลับไปมองคุณฉิน เธอมักรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ แต่วันนี้เป็นงานเลี้ยงของครอบครัวตระกูลเสิ่น ต่อให้คุณฉินกล้าขนาดไหนก็ไม่กล้าเล่นตุกติกในงานคนใช้พาเสิ่นม่านไปที่ห้องพักบนชั้นสอง จากนั้นก็ได้เตรียมเสื้อผ้าส่งให้เสิ่นม่าน"คุณหนูใหญ่เชิญเปลี่ยนชุดของคุณที่นี่ค่ะ ฉันจะรอคุณอยู่ข้างนอก"เสิ่นม่านพยักหน้า รอจนกว่าสาวใช้จะออกไป เสิ่นม่านตรวจสอบเสื้อผ้าที่คนใช้คนนั้นเอาให้อย่างระมัดระวัง แต่ก็ไม่มีอะไรผิดปกติเป็น……แค่อุบัติเหตุ?เสิ่นม่านส่ายหัว สรุปคือเสื้อผ้าไม่มีปั
นอกประตูคนใช้ใส่กุญแจสํารองเสียบคารูกุญแจ แค่รูกุญแจข้างนอกเสียบคาไว้ ข้างในก็เปิดไม่ได้"ช่วยฉันด้วย! ช่วยฉันด้วย!"เสิ่นม่านทุบประตูตะโกนเสียงดังแต่ชั้นล่างเปิดเพลงเสียงดัง คุณฉินสวมชุดสีแดงและเต้นแทงโก้ผู้สูงอายุกัยลุงรองเสิ่น ไม่ได้ยินเสียงการเคลื่อนไหวชั้นบนเลย"อย่าเสียแรงเปล่าเลย! วันนี้เธอต้องเป็นของฉันได้เท่านั้น!"ฉินเทียนรุ่ยก้าวไปข้างหน้ากอดเสิ่นม่าน แต่เสิ่นม่านผลักฉินเทียนรุ่ย ออกไปและขวางแก้วน้ําไว้บนโต๊ะลงกับพื้นเธอหยิบเศษแก้วขึ้นมาแล้วกดที่คอของเธอ:"ถ้าแกกล้าเข้ามา ฉันจะตัดคอของฉัน และแผนของแกและพี่สาวของแกก็เปล่าประธยชน์ !"สีหน้าฉินเทียนรุ่ยเปลี่ยนไปเขาไม่กล้าปล่อยให้เสิ่นม่านตายที่นี่!"แม่งเอ๋ย การขู่กูเหรอ?"ฉินเทียนรุ่ยรีบไปข้างหน้าแย่งเศษแก้วในมือของเสิ่นม่าน แต่ เสิ่นม่านไม่ให้โอกาสฉินเทียนรุ่ยแม้แต่น้อย และรอยเลือดก็ปรากฏบนคอสีขาวราวกับหิมะของเธอเห็นฉินเทียนรุ่ยในฉากนี้ไม่กล้าขยับและเวลานี้เซียวตั๋วรออยู่นอกตระกูลเสิ่นมาระยะหนึ่งแล้วเมื่อเห็นว่าเวลาที่เขาตกลงกับเสิ่นม่านใกล้เข้ามาเซียวตั๋วจึงกดโทรเบอร์ของเสิ่นม่านแต่ไม่มีใครรับสายเซียวตั๋วเห
เซียวตั๋วไม่มีเวลาสั่งสอนฉินเทียนรุ่ย รีบก้าวไปข้างหน้าเพื่อประคองเสิ่นม่านเมื่อเห็นว่าร่างของเสิ่นม่านเปื้อนเลือด ใบหน้าของก็แดงผิดปกติเซียวตั๋วพูดกับสาวใช้นอกประตูอย่างโกรธเคือง:"เอากล่องยามา!"สาวใช้ไม่กล้ารอช้ารีบไปหากล่องยาเมื่อส่งมอบกล่องยา เซียวตั๋วพูดกับฉินเทียนรุ่ยในห้องอย่างเยือกเย็น:"มึงไสหัวออกไป!"ฉินเทียนรุ่ยได้ยิน ก็รีบวิ่งออกไปและสาวใช้ก็ไม่กล้าอยู่ เธอจึงรีบปิดประตูเซียวตั๋วปฐมพยาบาลเบื้องต้นให้เสิ่นม่าน แต่เสิ่นม่านไม่สามารถทนได้อีกต่อไป"ฉันอึดอัด……"เสิ่นม่านรู้สึกว่าเธอกําลังจะหมดลมหายใจ และร่างกายของเธอก็ร้อน และสติเธอก็ได้เริ่มเลื่อนราง"อดทนหน่อยครับ"เซียวตั๋วกอดเสิ่นม่านไว้ในอ้อมแขนของเขาเมื่อสัมผัสได้ถึงหน้าอกอันอบอุ่นของอีกฝ่าย เสิ่นม่านรู้สึกเพียงว่าการสัมผัสของชายหนุ่มช่วยบรรเทาความร้อนในร่างกายของเธอ นําความเย็นผ่านผิวหนังของเธอเซียวตั๋ววางเสิ่นม่านไว้ในอ่างอาบน้ํา ฝักบัวยังคงสาดน้ําเย็นลง ชุดของเสิ่นม่านก็บางอยู่แล้ว แต่ตอนนี้เปียกโชกไปหมดแล้วเซียวตั๋วลดสายตาลงและไม่มอง หยิบผ้าขนหนูเปียกเช็ดร่างของเสิ่นม่านมือของเสิ่นม่านร้อนผิดปกติ
เซียวตั๋วกลืนน้ำลาย เขาเอื้อมมือไปที่ด้านหลังของคอของเสิ่นม่าน และในขณะที่เขากําลังจะจูบเธออย่างดุเดือด เซียวตั๋วก็กลับมารู้สึกตัวเขากลั้นความปรารถนาไว้ในดวงตาของเขาและพูดเสียงเบา:"หากคุณมีสติสัมปชัญญะดีก็คิดอย่างนั้น ในตอนนั้นผมจะไม่ปล่อยคุณไป แต่……ตอนนี้ไม่ได้"ดวงตาของเสิ่นม่านยังคงสับสน เซียวตั๋วตีเสิ่นม่านที่ด้านหลังคอด้วยมีดมือ และเสิ่นม่านเป็นลมในอ้อมแขนของเซียวตั๋วในวินาทีถัดไปเซียวตั๋วห่อร่างของเสิ่นม่านให้แน่นด้วยผ้าขนหนู จากนั้นอุ้มเธอขึ้นมาลุงรองเสิ่นและคุณฉินอยู่นอกประตู ลุงรองเสิ่นไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น แต่คุณฉินกลับมีสีหน้ากังวลเมื่อเห็นเซียวตั๋วเดินออกจากห้องโดยมีเสิ่นม่านอยู่ในอ้อมแขน ดวงตาของเซียวตั๋วก็กวาดไปที่คุณฉินราวกับมีดเย็นคุณฉินตกใจ หลบตาอย่างมีพิรุธ"บัญชีนี้ผมจะกลับมาคิดทั้งหมดที่หลัง!"เซียวตั๋วทิ้งประโยคนี้และรีบอุ้มเสิ่นม่านออกไปลุงรองเสิ่นไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น เขามองไปที่คุณฉินข้างๆเขาอย่างสงสัยและพูดว่า:"เกิดอะไรขึ้น?""เซียวตั๋วประสานไปเอง! มันเกี่ยวอะไรกับฉัน!"คุณฉินพูดอะไรไม่ออกก็ทิ้งประโยคนี้ไว้ และจากไปในโรงพยาบาลแขนของเสิ่นม
เสิ่นม่านขมวดคิ้วและพูดว่า "ฉันไม่รู้ว่าเธอวางยาฉันได้ยังไง และฉันหาโทรศัพท์ของฉันไม่เจอตอนที่เมื่อฉันถูกขังอยู่ในห้อง""คุณฉินนี้เก่งพอควรจริงๆ! เมื่อก่อนเราดูถูกเธอไปแล้ว"เจียงฉินโมโหกล่าว:"ม่านม่านไม่ต้องห่วง ฉันจะไปตระกูลเสิ่น ไปเรียกความยุติธรรมให้เธอ!""กลับมา!"เสิ่นม่านจับมือของเจียงฉินพูด:"เซียวตั๋วและฟู่ฉือโจวไปแล้ว พี่ช่วยฉันทำเรื่องออกจากโรงพยาบาล ฉันอยากไปเห็นด้วตัวเอง""ค่ะ"เจียงฉินไม่ปฏิเสธเรื่องใหญ่ขนาดนี้ เจ้าตัวจะไม่อยู่ในเหตุการณ์ได้ไง?หลังจากทำเรื่องออกโรงพยาบาลเสร็จ เจียงฉินก็ขับรถพาเสิ่นม่านไปที่บ้านตระกูลเสิ่นในเวลานั้นตระกูลเสิ่นก็วุ่นวายเมื่อเซียวตั๋วเอาคนบุกไปบ้านตระกูลเสิ่น ใบหน้าของลุงรองเสิ่นก็ไม่ดีมากๆ:"ท่านเซียว ! คราวนี้คุณจะทําอะไร? ตระกูลเสิ่นของเราทําอะไรให้คุณขุ่นเคือง?""ถามสะใภ้ที่ดีของคุณสิครับ"ดวงตาของเซียวตั๋วดุร้ายคุณฉินไม่กล้าหายใจแรงๆลุงรองเสิ่นรู้เซียวตั๋วจะไม่มาสร้างปัญหาโดยไม่มีเหตุผลเขาหันหน้าไปมองคุณฉินข้างๆเขาและถามว่า:"คุณและลูกชายแสนดีของคุณทําอะไรไป?!"คุณฉินกลัวจนไม่กล้าขยับ เสิ่นเหวินฉวนทนมองไม่ได้ รีบวิ่ง
ฉินเทียนรุ่ยซึ่งล้มลงกับพื้นได้ยินคุณฉินพูดแบบนี้และรีบพูด:"พี่! พี่ขอร้องพี่เขย! ช่วยฉันด้วย! ฉันไม่อยากโดนจับ! ช่วยฉันด้วย!""แกหุบปาก! แกมันอสุจิขึ้นสมอง เกี่ยวอะไรกับฉัน!"คุณฉินพูดแบบนั้น ทําให้ลุงรองเสิ่นเข้าใจทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น"พวกแก! กล้าดียังไง?!"ลุงรองเสิ่นโกรธ คุณฉินรีบพูดว่า:"ที่รัก! ฟังฉันอธิบายให้คุณฟัง!"ในเวลานั้น เสิ่นม่านและเจียงฉินได้มาถึงบ้านตระกูลเสิ่น เห็นว่าตระกูลเสิ่นกําลังวุ่นวายแบบนี้ และคนของเซียวตั๋วยังทำการค้นหาเห็นเสิ่นม่านสีหน้าเสิ่นม่านยิ่งแย่ลงไปอีกลุงรองเสิ่นเห็นเสิ่นม่านมา เขาก็เดินไปหาเสิ่นม่านและพูดกับคุณฉิน:"คุณอธิบายต่อหน้าเสิ่นม่านดีๆ! อธิบายเรื่องนี้กับผม!"คุณฉินกลัว เธอรีบชี้ไปที่ฉินเทียนรุ่ยที่กําลังคุกเข่าอยู่บนพื้นพูด:"คุณก็รู้น้องชายคนนี้ของฉันหย่าไปสองครั้ง เดิมก็หาเมียได้ยาก บวกกับฉันคิดว่าคุณหนูใหญ่กับป๋อซือเหยียนนก็กําลังจะหย่ากันด้วย คิดว่าถ้าพวกเขาอยู่ด้วยกัน สองตระกูลจะได้สนิทกันมากขึ้น"คุณฉินหดตัว พูดว่า:"นอกจากนี้……คุณหนูใหญ่หย่าไปครั้งหนึ่ง คนที่หย่าด้วยยังเป็นป๋อซือเหยียน ฉันกลัวว่าจะไม่มีใครกล้าขอเธอในอนาคต และก
"ที่รัก……คุณเชื่อฉันเรื่องนี้ไม่เกี่ยวอะไรกับฉันเลยจริงๆ!"ไม่ว่าคุณฉินจะแก้ตัวขนาดไหน คราวนี้ลุงรองเสิ่นก็ไม่ได้เห็นใจ เขายกมือขึ้นและตบหน้าของคุณฉิน คุณฉินก็ล้มลงกับพื้น หน้าซีด"คุณ—คุณตบฉัน?!"หลังจากแต่งงานมาหลายปี เสิ่นเจียนซานก็เชื่อฟังเธอมาโดยตลอดแม้ว่าบางครั้งจะทะเลาะกัน แต่เสิ่นเจียนซานไม่เคยลงไม้ลงมือกับเธอเลย!เพื่อเสิ่นม่านคนนี้ เสิ่นเจียนซานทะเลาะกับเธอหลายครั้ง และตอนนี้ก็ได้ลงไม้ลงมือกับเธอ!"คุณทำเรื่องสกปรกแบบนี้ ทําร้ายผู้คน และคุณคาดหวังให้ผมทําอะไรกับคุณ? ฉินหยู่เหมย ผมมองคุณผิดไป! ม่านม่านเป็นสมาชิกของครอบครัวเรา ปกติคุณมักพูกเสียดสีก็ช่างแล้ว! แต่การที่จะวางแผนทำร้ายเธอ!"ลุงรองเสิ่นมองไปเสิ่นเหวินฉวนข้างๆ:"ดูสิว่าเด็กดีๆคนนี้เรียนรู้อะไรจากคุณบ้าง?!พยายามฆ่าเลยนะ ! เสิ่นเจียนซานคนนี้แต่งงานกับผู้หญิงอย่างคุณได้อย่างไร!"คุณฉินรู้ว่าคราวนี้เสิ่นเจียนซานโกรธจริงๆ เสิ่นม่านเป็นสิ่งต้องห้ามของเสิ่นเจียนซานมาโดยตลอด"ได้!เรื่องนี้เป็นความผิดของฉัน ถ้าคุณแน่มากคุณหย่ากับฉันสิ!"จู่ๆคุณฉินก็ได้อวดดี และเสิ่นม่านที่อยู่ด้านข้างมองเขาอย่างเย็นชานี่เป็นอาวุธลับขอ
เสิ่นม่านไม่ได้ระลึกถึงอุบัติเหตุรถยนต์ในหลายปีก่อนมานานแล้ว อุบัติเหตุที่ทำให้เธอต้องสูญเสียพ่อแม่ตั้งแต่อายุยังน้อย ในตอนนั้นเธอยังเด็ก ต่อให้โตขึ้นมาแล้ว เธอก็ยังคิดว่ามันเป็นเพียงอุบัติเหตุธรรมดา แต่ตอนนี้ฮั่วหยุนเหลียนนั่งอยู่ตรงหน้าเธอและบอกว่าเรื่องทั้งหมดนี้อาจจะไม่ใช่อุบัติเหตุ แต่เป็นแผนการที่ไตร่ตรองมาอย่างดี!"พ่อแม่ของเซียวตั๋วตายในอุบัติเหตุรถยนต์ซึ่งเป็นเพียงภาพลวงตา ในตอนนั้นป้าเซียวที่ตั้งครรภ์อยู่รอดชีวิต เพื่อไม่ให้คนเหล่านั้นค้นพบ และเพื่อให้ป้าเซียวคลอดลูกได้อย่างสบายใจ คุณปู่เซียวได้ส่งป้าเซียวไปต่างประเทศ ไม่นานนัก เซียวตั๋วก็เกิดขึ้น"ตามข่าวลือ แม่ของเซียวตั๋วถูกกล่าวหาว่าเป็นภรรยาลับที่เซียวเป่ยเจิงเลี้ยงดูอยู่นอกบ้าน ซึ่งโกรธแค้นตระกูลเซียวมาโดยตลอด และปลูกฝังความคิดที่ต้องการแก้แค้นตระกูลเซียวให้แก่เซียวตั๋ว ซึ่งแท้จริงแล้วไม่ใช่คนบ้าแต่อย่างใด ครั้งหนึ่งบนเรือสำราญ เซียวตั๋วก็เคยยอมรับว่าเรื่องเหล่านี้เป็นเพียงข่าวลือจากภายนอกแม่ของเซียวตั๋วไม่ใช่ภรรยาลับ แต่เป็นภรรยาถูกต้องตามกฎหมายของเซียวเป่ยเจิง เป็นคุณหญิงเซียวตัวจริง"คุณยังไม่ได้บอกฉันเลยว่า ใ
เบื้องหน้าคือวิลล่าที่ดูธรรมดา แต่ทำเลที่ตั้งของที่นี่ถือว่าดีที่สุด วิลล่าในย่านนี้มีราคาขั้นต่ำขั้นสูงกว่าล้านล้านบาท คนที่สามารถอาศัยอยู่แถวนี้ได้ต้องเป็นคนร่ำรวยหรือจะต้องรวยหรือมีเกียรติแต่ว่า ที่นี่ดูเหมือนไม่ใช่ที่ที่มีคนอาศัยอยู่เป็นประจำ"ไม่นึกเลยว่าคุณฮั่วจะมีบ้านที่งดงามแบบนี้ที่นี่""นี่ไม่ใช่ของผม"น้ำเสียงของฮั่วหยุนเหลียนเรียบเฉย เสิ่นม่านยังไม่ทันได้ตอบสนองอะไร ฮั่วหยุนเหลียนก็หยิบกุญแจออกมา เขาไอเบา ๆ สองครั้ง หน้าตาดูไม่ค่อยสู้ดีเท่าไร จากนั้นเขาก็เปิดประตูวิลล่าเสิ่นม่านก้าวขึ้นไปข้างหน้าแล้วพูดว่า: "ที่นี่ไม่ใช่บ้านของคุณ แล้วทำไมคุณถึงมีกุญแจล่ะ?""เพื่อนให้ผมมา"คนที่ฮั่วหยุนเหลียนเรียกว่าเพื่อนในเมืองไห่เฉิงนี้ไม่มีมากนัก เสิ่นม่านจึงนึกถึงเซียวตั๋วเป็นคนแรกฮั่วหยุนเหลียนเปิดประตูแล้วเสิ่นม่านก็เดินตามฮั่วหยุนเหลียนเข้าไป แม้วิลล่าจะดูเรียบง่ายจากด้านนอก แต่การตกแต่งภายในก็พิถีพิถันมาก แม้ในยุคนี้ก็ยังถือเป็นสิ่งที่ล้ำเลิศหลังจากฮั่วหยุนเหลียนเปิดไฟ เสิ่นม่านก็มองไปรอบ ๆ เหมือนที่นี่มีคนมาทำความสะอาดอยู่เสมอ ฮั่วหยุนเหลียนไม่ได้มาที่นี่เป็นครั้งแรก
"คุณเคยคิดเรื่องนี้อาจจะเหลือหลักฐานไหม? คุณยังสัญญากับฉันว่า จะไม่ทำเรื่องอันตรายอีกแล้ว"วันนี้เซียวตั๋วพาคนมาทั้งหมดเป็นพวกลุกฮือที่เคยติดตามเขาตลอด ซึ่งเสิ่นม่านก็ไม่เคยเห็นมาก่อน แต่ในชาติก่อน เสิ่นม่านรู้ว่า เซียวตั๋วมาเเมืองไห่เฉิง แท้จริงแล้วก็คือมีเป้าหมายอื่น เป้าหมายหลักของเขาคือป๋อซือเหยียน แม้ว่าตอนนี้เธอยังไม่รู้ว่าเซียวตั๋วมีจุดมุ่งหมายอะไรแต่สิ่งที่แน่นอนก็คือ เซียวตั๋วต้องการจะเป็นใหญ่ในเมืองไห่เฉิง และอุปสรรคคนแรกก็คือป๋อซือเหยียนแต่เธอไม่คาดคิดว่าจะเกิดเรื่องราวมากมายขนาดนี้ในชาตินี้ เส้นทางอนาคตได้ถูกปรับเปลี่ยนไป แต่เป้าหมายของเซียวตั๋วกลับไม่เปลี่ยนเลย และยังมีกลุ่มอันตรายเช่นนี้ซ่อนอยู่ด้วยหากมีสักคนที่ถูกจับได้ เซียวตั๋วอาจจะพังพินาศได้เสิ่นม่านไม่กล้าคิดถึงเรื่องในอนาคต เธอมองไปที่เซียวตั๋วตรงหน้า รอให้เซียวตั๋วอธิบายเซียวตั๋วนิ่งเงียบ เสิ่นม่านจึงถามตรงๆ "คุณมีเรื่องอื่นที่ต้องทำในเมืองไห่เฉิง ใช่ไหม?""...ใช่""ก่อนที่คุณมาเมืองนี้แต่อยู่ต่างประเทศก็ตั้งตัวเป็นใหญ่ได้แล้ว ทำไมถึงต้องมาเมืองไห่เฉิงด้วย หยุนเฟยหานไม่ใช่มาเมืองหลินเฉิงแล้วกำลังรุ่
เสิ่นม่านมองป๋อซือเหยียนที่นอนหมดสติอยู่บนเตียงแล้วพูดเรียบๆ ว่า: "ไม่ล่ะ รอให้เขาหายดีแล้วฉันค่อยมาอีกทีก็แล้วกัน"เสิ่นม่านเดินออกจากห้องพักคนไข้โดยไม่ลังเลเลย ในตอนนั้นเอง ป๋อซือเหยียนที่นอนอยู่บนเตียงก็ลืมตาขึ้นเลขาหลี่เห็นป๋อซือเหยียนลืมตาก็ตกตะลึง"คุณป๋อ? คุณ...""ช่วยพยุงผมลุกหน่อย"เสียงของป๋อซือเหยียนแหบแห้งเลขาหลี่รีบเข้าไปช่วยพยุงป๋อซือเหยียนให้ลุกขึ้น เขาอดไม่ได้ที่จะพูดว่า: "คุณป๋อครับ นี่คุณ... ใช้กลอุบายเรียกร้องความสนใจหรือครับ?"ป๋อซือเหยียนไม่พูดอะไรตอนนั้น เขาสังเกตเห็นความผิดปกติตั้งแต่แรกแล้ว ระบบรักษาความปลอดภัยส่งสัญญาณเตือนตั้งนานแล้ว เขารู้ว่าคนที่บุกเข้ามาในบ้านตระกูลป๋อในเวลานี้มีเพียงเซียวตั๋วเท่านั้น และมีเพียงเซียวตั๋วเท่านั้นที่มีความสามารถทำเช่นนี้ได้และเมื่อกลุ่มโจรบุกเข้ามา ด้วยรูปร่างของเขาสามารถหลบดาบนั้นได้อย่างสมบูรณ์แบบ แต่เขากลับไม่ทำเช่นนั้น แต่เลือกที่จะรับดาบนั้นเต็มๆเขาแค่อยากรู้ว่า เสิ่นม่านจะเสียใจหรือกังวลเพราะเขาหรือไม่ป๋อซือเหยียนแสดงสีหน้าอ่อนล้าด้วยรอยยิ้มเศร้าๆ แล้วพูดว่า: "คุณหลี่ ในใจของเธอ คงยังมีผมอยู่บ้างมั้ง"
"กล่องปฐมพยาบาลมาแล้วค่ะ!"แม่บ้านวางกล่องปฐมพยาบาลลงตรงหน้าเสิ่นม่าน ขณะเดียวกัน เจียงฉินและฟู่ฉือโจวก็มาถึงพอดี เมื่อเห็นความยุ่งเหยิงเต็มพื้น เจียงฉินชะงักไป ทั้งสองคนต่างรู้ชัดว่า 'โจร' ที่ว่านั้นคือใครเจียงฉินขมวดคิ้วและพูดว่า: "นั่งรถฉันไปเถอะ ไม่รู้ว่ารถพยาบาลจะมาถึงเมื่อไหร่""ตกลง"เสิ่นม่านสั่งให้ยามช่วยกันยกป๋อซือเหยียนไปที่รถของเจียงฉินที่อยู่หน้าประตูในโรงพยาบาล แพทย์รีบทำการช่วยชีวิตป๋อซือเหยียนทันที เจียงฉินนั่งอยู่กับเสิ่นม่านบนเก้าอี้ในทางเดิน และพูดว่า: "ไม่ต้องกังวลนะ เมื่อกี้หมอบอกว่าไม่ใช่จุดอันตราย""แต่ถ้าเสียเลือดมากเกินไป ก็อาจเสียชีวิตได้"เสิ่นม่านนวดขมับและถามว่า: "แล้วฟู่ฉือโจวล่ะ?""เขา... เขามีธุระต้องกลับไปก่อน""ไปหาเซียวตั๋วใช่ไหม?"เสิ่นม่านและเจียงฉินต่างรู้ว่าโจรที่บุกเข้าบ้านตระกูลป๋อวันนี้ไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็นเซียวตั๋วครั้งนี้เซียวตั๋วทำอะไรลงไปอย่างบุ่มบ่ามเกินไป เห็นได้ชัดว่าเป็นการตัดสินใจกะทันหัน แม้ว่าการแทงครั้งนี้จะไม่ถึงกับเอาชีวิตป๋อซือเหยียน แต่ก็ไม่มีใครรู้ว่าในระหว่างนั้นจะเกิดอุบัติเหตุอะไรขึ้นหรือไม่"ใครเป็นญาติผู้ป่ว
"ไม่มีเหตุผล ทำไมบ้านตระกูลป๋อจะถูกโจรบุกได้"เสิ่นม่านรู้ดีถึงระบบรักษาความปลอดภัยของบ้านตระกูลป๋อ นอกจากยามรักษาความปลอดภัย 20 คนแล้ว ยังมีแม่บ้านและบอดี้การ์ดอีกหลายคน ภายในบ้านตระกูลป๋อมีศาลบรรพชนของตระกูล ดังนั้นประตูหน้าและหลังจึงใช้ประตูเทคโนโลยีทั้งหมด คนทั่วไปยากที่จะเข้าไปในบ้านตระกูลป๋อได้ แล้วโจรที่ไหนจะมีฝีมือขนาดนี้ สามารถบุกเข้าประตูหลังของบ้านตระกูลป๋อได้อย่างกะทันหัน"ตำรวจคงจะมาถึงเร็วๆ นี้ พวกเราไม่ควรอยู่ที่นี่เพื่อสร้างความวุ่นวาย ม่านม่าน รีบไปกันเถอะ"เจียงฉินดึงแขนของเสิ่นม่านด้วยความกลัว แต่เสิ่นม่านขมวดคิ้วพูดว่า: “อย่าแจ้งตำรวจ ฉันจะเข้าไปข้างใน""คุณหนูเสิ่น คุณบ้าไปแล้วหรือ!"ฟู่ฉือโจวมองเสิ่นม่านที่อยู่ตรงหน้าด้วยความไม่อยากเชื่อ เสิ่นม่านมองประตูใหญ่ของบ้านตระกูลป๋อ หากเธอเดาไม่ผิด โจรที่อยู่ในบ้านตระกูลป๋อตอนนี้ น่าจะเป็นคนที่เธอคิดถึงเสิ่นม่านวิ่งไปที่ประตูใหญ่ของบ้านตระกูลป๋อ ขณะนี้บ้านตระกูลป๋ออยู่ในสภาพยับเยิน และในความมืด เสิ่นม่านก็ถูกจับแขนทั้งสองข้างอย่างรวดเร็ว: “หัวหน้า จับผู้หญิงได้คนหนึ่ง!"เสียงของโจรดึงดูดความสนใจของชายคนหนึ่งในความ
เสิ่นม่านวางสายโทรศัพท์มู่หยุนหานเดินเข้ามาถามว่า :“เกิดอะไรขึ้น?”“คุณและกู้ไป๋รู้จักคนในวงการบันเทิงบางคน ฉันมีธุระต้องไปก่อน”“แต่วันนี้มันเป็นงานสำคัญ คุณจะไปได้เหรอ?”เสิ่นม่านมองไปที่ป๋อซือเหยียนที่ยังคุยอยู่กับกู้ไป๋แล้วพูดว่า :“ฉันจะไปแบบเงียบๆ”พูดจบ เสิ่นม่านก็รีบดื่มไวน์จนหมดแล้วส่งแก้วเปล่าให้มู่หยุนหาน ก่อนจะยกกระโปรงแล้ววิ่งหนีไปในทันที เมื่อไม่มีใครสังเกตมู่หยุนหานพยายามเรียกเสิ่นม่าน แต่เสิ่นม่านวิ่งได้เร็วมาก จนในไม่ช้าเธอก็ออกมาจากประตูบ้านป๋อได้แล้วหลังจากนั้นสิบห้านาที รถสปอร์ตขับมาอย่างรวดเร็ว เสิ่นม่านมายืนที่หน้าบ้านป๋อ เจียงฉินก็ก้าวลงจากรถอย่างรวดเร็ว: “เกิดอะไรขึ้น? ทำไมถึงกลับมาคืนดีกันอย่างเฉียบพลัน?”“ใช่ค่ะ เสิ่นม่าน มีเรื่องอะไรหรือเปล่า? หรือว่าป๋อซือเหยียนข่มขู่คุณ? อย่ากลัวนะ มีเซียวตั๋วอยู่ เขาไม่กล้าทำอะไรคุณหรอก ” ฟู่ฉือโจวพูดสนับสนุนจากข้างๆเสิ่นม่านพูดว่า: “มันไม่ใช่การข่มขู่ แต่เราทำข้อตกลงกัน”“ข้อตกลงอะไร?”“ฉันกับป๋อซือเหยียนได้เซ็นสัญญากันแล้ว เอกสารหย่าก็เซ็นเรียบร้อย เพียงแค่แกล้งทำเป็นคู่รักที่รักกับโลกภายนอกเพื่อช่วยฟื้นฟูภ
ประธานซ่งและซูเฉี่ยนเฉี่ยนรีบออกจากตระกูลป๋อ ขณะที่ป๋อซือเหยียนก็ลงมาจากชั้นสอง เลขาหลี่ก็เดินเข้ามาใกล้ป๋อซือเหยียนและพูดว่า: “ประธานป๋อ ไม่เห็นแม้แต่เงาของเมิ่งจงเซิง”ป๋อซือเหยียนมองไปรอบๆ เขาเคยคิดว่านี่จะเป็นโอกาสดีในการดูตัวตนที่แท้จริงของเมิ่งจงเซิง แต่ไม่คาดคิดว่าเมิ่งจงเซิงจะยังคงไม่ให้เกียรติเลย“แม้ว่าเมิ่งจงเซิงจะไม่มา แต่กู้ไป๋ก็มา”ทันทีที่เลขาหลี่กล่าวเสร็จ กู้ไป๋ก็เดินเข้ามาทางนี้: “ประธานป๋อ ยินดีที่ได้เจอกัน”“ยินดีที่ได้เจอกัน แต่ทำไมประธานเมิ่งไม่มา?”“ประธานเมิ่งไม่มา แต่การที่ผมมาที่นี่ก็เหมือนกัน”คำพูดของกู้ไป๋มีนัยยะ ซึ่งดึงความสนใจของป๋อซือเหยียนก่อนหน้านี้กู้ไป๋เป็นเพียงนักแสดงชั้นนำของบริษัท M กรุ๊ป ในสายตาของกลุ่มนักลงทุนใหญ่ๆ เขาเป็นเพียงแค่คนทำงานในบริษัท M แต่เขากลับพูดอย่างชัดเจนว่าตนอยู่ในระดับสูงสุดของบริษัท M กรุ๊ป“คุณกู้ หมายความว่าอะไรครับ?”กู้ไป๋ยิ้มเล็กน้อย สายตาของเขามีความลึกลับบางอย่างตลอดเวลาที่ผ่านมา ธุรกิจของบริษัท M กรุ๊ป คือเมิ่งจงเซิง ไม่เคยปรากฏตัวเลย มักจะปรากฏตัวแค่ในการเต้นรำที่สวมหน้ากากครั้งเดียวเท่านั้น หลังจากนั้นเข
เธอเข้าข่ายไม่ชอบที่คนอื่นพูดถึงเรื่องที่เธอเคยเป็นมือที่สาม เลขาหลี่ก็พูดอย่างอ้อมๆ แต่ความหมายก็ชัดเจนในช่วงเวลานี้ ตระกูลป๋อไม่สามารถแต่งงานกับผู้หญิงที่เพิ่งสูญเสียลูกไปได้ จึงต้องรักษาชื่อเสียงไว้ด้วยการอยู่คู่กับภรรยาเดิม สร้างภาพลักษณ์ว่าครอบครัวมีความรักกัน เพื่อให้เศรษฐกิจของตระกูลป๋อกลับมาฟื้นตัวเมื่อประธานซ่งได้ยินคำพูดเหล่านี้ ก็เอ่ยห้ามซูเฉี่ยนเฉี่ยนที่กำลังจะพูด: “เหนี่ยนสือ อย่าทำตัวไม่รู้เรื่องนะ”“พ่อ…”“ผมเข้าใจความกังวลของประธานป๋อ และเข้าใจว่าท่านทำไปเพื่ออนาคตของตระกูลป๋อ ถ้าประธานป๋อกับคุณหนูเสิ่นหย่ากันแล้ว จะใช้เวลานานแค่ไหนถึงจะแต่งงานกับลูกสาวของผม?”ป๋อซือเหยียนไม่ได้พูดอะไร เลขาหลี่ก็ตามมาอธิบายว่า: “หกเดือนครับ สัญญาระหว่างประธานป๋อกับคุณหนูเสิ่นจะสิ้นสุดในหกเดือน ดังนั้นต้องให้คุณซ่งรออีกหกเดือน”“ ไม่ ตำแหน่งคุณหญิงป๋อควรเป็นของฉัน!”“เธอหุบปากซะ!”ประธานซ่งตัดบทพูดของซูเฉี่ยนเฉี่ยนด้วยความโกรธเมื่อเห็นประธานซ่งโกรธ ซูเฉี่ยนเฉี่ยนจึงไม่กล้าพูดอะไรอีก กลับถอยไปอยู่ข้างๆประธานซ่งลุกขึ้นพูดว่า: “ดี หกเดือนก็หกเดือน ผมหวังว่าประธานป๋อจะไม่ทำให้ผ