บทที่ 200

ในห้องประชุม ป๋อซือเหยียนขยับเข้าใกล้เสิ่นม่าน พูดเสียงเบา:"ม่านม่าน ผมทำแบบนี้เพื่อคุณ ห่างจากคนอย่างเซียวตั๋ว และเมิ่งจงเซิง พวกเขาเข้าหาคุณก็เพื่อผลประโยชน์"

เสิ่นม่านไม่ตอบ แต่ถอยออกมาหนึ่งก้าวและพูดว่า:"ประธานป๋อ ถ้าไม่มีเรื่องอะไรฉันขอตัวก่อนค่ะ"

เสิ่นม่านออกมาจากห้องประชุมคนเดียว เมื่อเธอออกมาจากห้อง เธอเห็นพนักงานในพื้นที่ทํางานที่กําลังยื่นหัวออกมาดู

ซูเฉี่ยนเฉี่ยนมีสายตาที่อิจฉาเล็กน้อย แต่เมื่อเห็นป๋อซือเหยียนออกมาก็ได้เปลี่ยนไปทันที

ซูเฉี่ยนเฉี่ยนที่สวมรองเท้าส้นสูงและเดินไปหาป๋อซือเหยียน เธอยิ้มอย่างสดใส:"ซือเหยียน คุณมาแล้วเหรอ"

ป๋อซือเหยียนขมวดคิ้ว เขาไม่ต้องการเกี่ยวข้องอะไรกับซูเฉี่ยนเฉี่ยน เขากําลังจะเดินผ่านซูเฉี่ยนเฉี่ยน แต่ซูเฉี่ยนเฉี่ยนเอื้อมมือไปจับแขนของป๋อซือเหยียน ดูเหมือนแฟนที่กำลังออดอ้อน

"ซือเหยียน คุณมาหาฉันใช่ไหม"

ดวงตาของซูเฉี่ยนเฉี่ยนเต็มไปด้วยความคาดหวังเพราะ เสิ่นม่านซึ่งอยู่ไม่ไกลกําลังดูฉากนี้อย่างเงียบ ๆ

"ม่านม่าน ชานมอร่อยใช่ไหมครับ"

เวลานี้กู้ไป๋เดินมาที่ห้อง ก็ได้เอาเค้กให้เสิ่นม่าน

เพราะการปรากฏตัวของป๋อซือเหยียน ในตอนนี้อารมณ์ของเสิ่