แต่เธอไม่แคร์ เธอก็หลอกใช้ป๋อซือเหยียนเหมือนกัน!ท้ายที่สุดแล้ว พวกเขาก็เป็นคนประเภทเดียวกัน!ป๋อซือเหยียนมองไปที่ซูเฉี่ยนเฉี่ยนอย่างเย็นชา และพูดขึ้นว่า:"ฉันของเตือนเธอนะ ถ้ากล้าใช้วิธีสกปรกเหล่านั้นทําร้ายเสิ่นม่าน ฉันจะไม่ปล่อยเธอไปอย่างแน่นอน"ใบหน้าของซูเฉี่ยนเฉี่ยนซีดเผือด เธอจับมือของป๋อซือเหยียนราวอ้อนวอน แล้วพูดว่า:"ซือเหยียน เสิ่นม่านไม่มีคุณอยู่ในใจเลย! เธอไม่ชอบคุณ! แต่ฉันรักคุณจริงๆ……คืนนั้นพวกเราก็มีความสุขไม่ใ่ช่เหรอ?""พอแล้ว!"ป๋อซือเหยียนสะบัดมือของซูเฉี่ยนเฉี่ยน ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยแรงอาฆาต:"เธอยังกล้าพูดถึงคืนนั้น? ซูเฉี่ยนเฉี่ยน ถ้าเธอไม่อยากถูกไล่ออกจากบริษัทถังซือ ฉันแนะนําว่าเธออย่ามาทำให้ฉันโมโห! ไม่อย่างนั้นฉันจะให้มหาลัยเอไล่เธอออกอย่างไร้ความปราณี!"สีหน้าซูเฉี่ยนเฉี่ยนไม่ดีขึ้นเลื่อยๆ เธอไม่กล้าขยับ เพราะเธอรู้ว่าป๋อซือเหยียนพูดได้ทำได้ และเขาจะทําสิ่งที่น่ากลัวกว่าสิ่งที่เขาพูดกว่าสิบเท่าป๋อซือเหยียนหันหลังออกไป ซูเฉี่ยนเฉี่ยนอยู่ที่เดิมเลขาหลี่มองไปที่ซูเฉี่ยนเฉี่ยน และพูดว่า:"คุณซู ประธานป๋อไม่ได้เปิดโปงคําโกหกของคุณกับประธานถังก็เป็นความกรุณาอย
"เสิ่นม่าน สองสามวันมานี้เธอได้ทำงานกับกู้ไป๋ ทำให้งานในระหว่างฝึกงานของเธอทำได้ไม่ดี นี่คืองานที่หัวหน้าทีมซูให้เธอ วันนี้ต้องทำให้เสร็จ ไม่งั้นคะแนนฝึกงานของเธอก็ เกรงว่าคงไม่มีแล้ว"ผู้หญิงที่อยู่ข้างๆวางกองเอกสารไว้ในมือบนโต๊ะทำงานของเสิ่นม่านเสิ่นม่านมองไปที่โต๊ะทำงานที่วางซ้อนกันสูงเท่าคอมพิวเตอร์ ก็ได้หันไปมองซูเฉี่ยนเฉี่ยนซึ่งยิ้มให้เธอในห้องทำงานเธอรู้ว่าจะเป็นแบบนี้ แค่ไม่คิดว่าซูเฉี่ยนเฉี่ยนจะมีสมองแค่นี้เสิ่นม่านเดินไปที่โต๊ะทำงานและนับเอกสาร พูด:"ฉันจําไว้ว่าเอกสารนี้ พี่จางพึ่งให้เธอเมื่อวานนี้ใช่ไหม?"ผู้หญิงที่อยู่ข้างๆไม่กลัวเสิ่นม่าน:"แล้วไง? ฉันเป็นพนักงานประจํา และฉันให้เอกสารนี้กับเธอเพราะเชื่อมั่นในตัวเธอ!"เสิ่นม่านเยาะเย้ย:"งั้นขอถามคุณสามารถตรวจสอบรายงานเหล่านี้ในหนึ่งวันและจัดทําแผนที่เกี่ยวข้องสิบแผนได้ไหม?"พนักงานหญิงมีพิรุธเล็กน้อย แต่ก็ยังพูดว่า:"เสิ่นม่าน นี่เป็นโอกาสที่เธอจะได้เรียนรู้! อย่าทำตัวบอกบุญไม่รับ ! บริษัทถังซือก็เป็นบริษัทขึ้นทะเบียน และคนที่ใช้เส้นสายเข้ามหาลัยเออย่างเธอ การมาฝึกงานที่บริษัทถังซือเป็นโชคดีของเธอ!"เสิ่นม่านได้ยิน
พนักงานรอบๆตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งเมื่อเห็นสถานการณ์แบบนี้แม้แต่สีหน้าของซูเฉี่ยนเฉี่ยนก็เปลี่ยนไปเธอรู้แค่ว่าเสิ่นม่านเป็นคุณหนูใหญ่ของตระกูลเสิ่น แต่เธอไม่เคยคิดว่าเสิ่นม่านจะดูแลบริษัทของตระกูลเสิ่น!"ทำไม หัวหน้าทีมซู ไม่ได้บอกพวกเขาว่าฉันเป็นใครเหรอ?"เสิ่นม่านยืนตรงนั้นก็ได้ยิ้มสวยออกมา:"ฉันชื่อเสิ่นม่าน เป็นคุณหนูของบริษัทเสิ่นซือกรุ๊ป ภรรยาตามกฎหมายของป๋อซือเหยียน"ฝูงชนได้ยินแบบนั้น สีหน้าก็ได้เปลี่ยนไป จากนั้นพวกเขาทั้งหมดก็มองไปที่ซูเฉี่ยนเฉี่ยนภรรยาตามกฎหมายของป๋อซือเหยียนคือเสิ่นม่าน งั้นซูเฉี่ยนเฉี่ยนก็เป็นแค่เมียน้อยไม่ใช่เหรอ ?ซูเฉี่ยนเฉี่ยนรู้สึกถึงการจ้องมองแปลก ๆ รอบตัว และอดไม่ได้ที่จะกําหมัดแน่น"หัวหน้าทีมซูทำไมไม่พูดแล้วล่ะ? ถ้าไม่มีข้อกังขานอะไร ก็รบกวนคุณไปแจ้งประธานถังให้มาคุยด้วย"พูดจบ เสิ่นม่านจะยื่นเอกสารให้เลขาจางข้างๆเขา:"วันนี้ฉันอารมณ์ไม่ค่อยดีสัญญานี้จะสิ้นสุดที่นี่ในปีนี้เถอะ"พี่จางได้ยินเสียงในบริเวณห้องทำงาน เธอก็ขมวดคิ้วและเดินไปมองไปที่เสิ่นม่านและพูดว่า:"เสิ่นม่าน เธออีกแล้วเหรอ? เธอจะทำงานดีๆได้ไหม!"ทันทีที่พี่จางพูดจบเธอก็ตระหนักว่
พนักงานหญิงที่อยู่ด้านข้างตัวสั่นด้วยความตกใจแต่เดิมเสิ่นม่านก็ไม่อยากเอาเรื่องคนเหล่านี้ แต่ซูเฉี่ยนเฉี่ยนหยิ่งผยองเกินไป ถ้าเธอไม่สั่งสอนหล่อนให้ดีๆในวันนี้ เกรงว่าช่วงเวลาการฝึกงานหลังจากนี้ต้องลำบากแน่"ประธานเสิ่น! คิดไม่ถึงว่าประธานเสิ่นจะมาเอง!"ตอนที่ประธานถังออกมาด้วยรอยยิ้มแต่เห็นใบหน้าของเสิ่นม่าน และเขาก็อึ้งอยู่นานนี้มัน เรื่องอะไรเลขาจางพูดอยู่ข้างๆ :"นี่คือประธานเสิ่นของพวกเรา และก็เป็นภรรยาของประธานป๋อ"สีหน้าประธานถังก็ดูไม่ดี :" คุณ คุณหญิงป๋อ?"ประธานถังมองไปที่เสิ่นม่าน แล้วก็มองซูเฉี่ยนเฉี่ยน:"ถ้าคุณเป็นคุณหญิงป๋อ……แล้วเธอ……"ซูเฉี่ยนเฉี่ยนขมวดคิ้วเห็นได้ชัดว่าไม่พอใจมากประธานถังกลืนน้ําลายอย่างประหม่าเมื่อก่อนป๋อซือเหยียนไม่พาเสิ่นม่านออกงานมาก่อน แน่นอนว่าพวกเขาก็ไม่รู้ว่าเสิ่นม่านหน้าตาเป็นไงและเขาไม่เคยฟังมาก่อนว่าลูกสาวที่ดีแต่สวยของตระกูลเสิ่น จะเป็นนักศึกษาปอโทของมหาลัยเอ"ประธานถัง เหมือนว่าคุณจะประหม่ามาก"เสิ่นม่านมองท่าทางของประธานตรงหน้าเหมือนสนุก"ไม่กล้าครับไม่กล้า ไม่คิดว่าคุณหญิงป๋อจะมีฝึกงานที่บริษัทเรา นี่เป็นความน่ายินดีของบริ
เสิ่นม่านโยนกองเอกสารลงบนโต๊ะต่อหน้าซูเฉี่ยนเฉี่ยนสีหน้าของซูเฉี่ยนเฉี่ยนไม่ดีเอามาก"ประธานเสิ่นพูดถูก! จะไม่มีแล้วครับ!"เสิ่นม่านยิ้ม:"งั้นก็ตามนั้น ฉันทำงานต่อ ก็รบกวนประธานถังเซ็นชื่อด้วย""ครับ! ครับ! ผมเซ็นเดี๋วนี้!"ประธานถังตกใจมากจนเซ็นสัญญาทันที เขาไม่มีเวลาสนใจว่าเขาจะต่อสัญญากับกู้ไป๋ในปีหน้าได้หรือไม่เพราะว่าทำให้คุณหญิงป๋อโมโหแล้ว และสิ่งที่สําคัญที่สุดสําหรับเขาในตอนนี้ไม่ใช่การทําเงิน แต่เป็นรักษาชีวิต!ซูเฉี่ยนเฉี่ยนยืนอยู่กับที่ มองไปที่ท่าทางของเสิ่นม่านที่นั่งอยู่ที่โต๊ะทำงาน และตัวสั่นด้วยความโกรธดูท่าทางโกรธเกรี้ยวของซูเฉี่ยนเฉี่ยน รอยยิ้มบนใบหน้าของเสิ่นม่านก็ได้เข้มขึ้นพูดตรงๆซูเฉี่ยนเฉี่ยนก็ฉลาดเล็กน้อย และเธอก็เก่งด้านวิชาการ แต่เธอไม่เข้าใจกฎในแวดวงนี้เลย คิดว่าเกาะป๋อซือเหยียนได้ก็ไม่มีอะไรต้องกังวล แต่ในความเป็นจริงแม้ว่าเธอจะได้ฐานะจริง แต่ในแวดวงนี้ก็ไม่มีทางยอมรับเมียน้อยขึ้นตำแหน่งหรอกก็เหมือนคุณฉินแม้ว่าตอนนี้จะเป็นภรรยาตามกฏหมายแล้ว ลุงรองเสิ่นก็รักเธอเช่นกัน แต่เธอก็ยังถูกดูถูกเพราะฐานะไม่เหมาะ ได้ตำแหน่งนี้มาด้วยวิธีที่ปกปรกประธ
ซูเฉี่ยนเฉี่ยนตกตะลึงเสิ่นม่านก็แค่ผู้หญิงไม่ใช่เหรอ? ตระกูลเสิ่นวางใจที่จะเอาธุรกิจของตระกูลเสิ่นทั้งหมดให้เสิ่นม่านที่เป็นแค่ผู้หญิงจัดการได้ยังไง?"มันเป็นไปไม่ได้ คุณต้องเข้าใจผิด!"มันไม่สมเหตุสมผลเลย!ประธานถังพูดอย่างจริงจัง:"คุณซู ผมจะโกหกคุณทำไมครับ? เรื่องนี้แพร่กระจายในแวดวงแล้ว ผมสามารถทําให้เจ้านายของบริษัทการบันเทิงเสิ่นซื่อไม่พอใจได้ แต่ผมไม่สามารถทําให้ของเสิ่นซือกรุ๊ปโมโหได้นะครับ!"เมื่อซูเฉี่ยนเฉี่ยนได้ยินคําพูดของประธานถัง เธอก็เหมือนโดนสูบวิญญาณไปเสิ่นม่านเข้าบริหารตระกูลเสิ่นทั้งหมด……หรือว่า ป๋อซือเหยียนเป็นคนจัดการให้?ซูเฉี่ยนเฉี่ยนกําหมัดแน่นเสิ่นม่าน เธอมีภูมิหลังที่ดี แม้ว่าเธอจะทำอะไรไม่เป็นเลย เธอก็ยังสามารถพึ่งพาป๋อซือเหยียนและตระกูลเสิ่นเพื่อนั่งในตําแหน่งของประธานเสิ่นซือกรุ๊ปได้ แต่ทําไม? ทําไมฉันพยายามเรียนหนังสือหลายปี แต่ฉันกลับมีชีวิตแบบนี้?"คุณซู หวังว่าคุณจะเข้าใจ"ประธานถังพูดขนาดนี้แล้วแม้ว่าซูเฉี่ยนเฉี่ยนจะไม่พอใจ แต่ก็ทําได้เพียงจากไปด้วยความเกลียดชังในพื้นที่ทำงาน คนที่เคยประจบซูเฉี่ยนเฉี่ยนก็ได้พากันมาทำดีกับเสิ่นม่าน"พี่
ซูเฉี่ยนเฉี่ยนเป็นคนรักของป๋อซือเหยียนไม่ใช่เหรอ ? ป๋อซือเหยียนเย็นชากับคนรักเขาจัง เกิดเรื่องไม่ถามเลยสักคำ"ครับ ครับ ครับ ประธานป๋อวางใจได้เลย ผมจะดูแลคุณหญิงให้ดี! จะไม่ปล่อยให้คุณหญิงต้องลำบากในบริษัทเรา!"ป๋อซือเหยียนลำคาญเล็กน้อยและไม่สนใจประธานถังและวางสายไปเลขาหลี่อยู่ข้างๆ ก็ได้พูด:"ประธานป๋อครับ อย่างไรก็ตามหากคุณซูไม่สามารถหาที่ฝึกงานได้ วิทยานิพนธ์ของเธอ……""ถ้าเธอไม่มีความสามารถนั้น ก็เสียแรงที่ฉันสั่งสอนเธอมานานขนาดนี้"ป๋อซือเหยียนพูดออกไปเรียบๆ:"ต่อไปอย่าพูดถึงซูเฉี่ยนเฉี่ยนต่อหน้าฉันอีก ฉันไม่เกี่ยวข้องอะไรกับเธอแล้ว" "ครับประธานป๋อ "ในตอนบ่าย เสิ่นม่านได้รับมันสายจากเลขาจางเสิ่นม่านชงชาให้ตัวเองไปพลางถามไปพลางว่า:"มีอะไรเหรอ""วันนี้ตอนเที่ยงทางบริษัทได้รับเรซูเม่มาฉบับหนึ่งครับ""คือใคร ""ซูเฉี่ยนเฉี่ยน"เสิ่นม่านขำออกมาเพิ่งออกจากงาน ก็รีบหาบริษัทใหม่ ควรกลัวว่าการฝึกงานครั้งนี้จะล้มเหลว และโควต้านักศึกษาปอโทที่พึ่งป๋อซือเหยียนจนได้มาก็จะหายไปเสิ่นม่านพูด:"เธอต้องการตําแหน่งอะไร""คือ……รองผู้จัดการครับ"เลขาจางยังคิดว่าซูเฉี่ยนเฉี่ยนคนนี้น่าส
ซูเฉี่ยนเฉี่ยนแต่งตัวเป็นพิเศษเหยียบรองเท้าส้นสูงและเข้าไปใน บริษัท ผู้สัมภาษณ์มองไปที่ซูเฉี่ยนเฉี่ยนและพูดว่า:"ฉันเห็นในประวัติย่อของคุณ คุณคือนักศึกษาปอโทของมหาลัยเอ?"ซูเฉี่ยนเฉี่ยนได้ใจเล็กน้อย และพูดว่า: "ค่ะ""อายุน้อยขนาดนี้ ไม่เลว"หัวหน้าผู้สัมภาษณ์ชมซูเฉี่ยนเฉี่ยนยิ่งรู้สึกว่าตัวเองไม่ธรรมดาเพราะไม่ว่ายังไงเธอพึ่งพาความสามารถของคุณเองเข้ามหาลัยเอ และก็พึ่งความสามารถของตัวเองเรียนต่อปอโทผู้สัมภาษณ์ พูดว่า:"เรามีตําแหน่งที่คุณสามารถฝึกงานได้ แต่ไม่ใช่ตําแหน่งรองผู้จัดการ""ไม่ใช่รองผู้จัดการ? "ซูเฉี่ยนเฉี่ยนขมวดคิ้ว เธอก็คิดไว้แล้วว่ามันจะไม่ง่ายที่จะได้รับตําแหน่งรองผู้จัดการ ดังนั้นเธอจึงพูดว่า:"เงื้อนไขที่ฉันตั้งไว้ ที่นี่คือหัวหน้าแผนกการเงินหรือแผนกบัญชี……""ไม่ ไม่ ไม่ คุณเข้าใจความหมายของพวกเราผิดไป"ผู้สัมภาษณ์ขัดจังหวะซูเฉี่ยนเฉี่ยนและพูดว่า:"แม้ว่าคุณจะมาจากมหาลัยเอ แต่มาตรฐานนักศึกษาของบริษัทของเราสําหรับการฝึกงานนั้นสูงมากเสมอมาและ ผู้ฝึกงานล่าสุดใน บริษัท ก็กลับมาจากต่างประเทศได้วุฒิการปริญญาโทและรางวัลทั้งในและต่างประเทศ ไม่รู้ว่าคุณได้รับรางวัลใด ๆ
เสิ่นม่านไม่ได้ระลึกถึงอุบัติเหตุรถยนต์ในหลายปีก่อนมานานแล้ว อุบัติเหตุที่ทำให้เธอต้องสูญเสียพ่อแม่ตั้งแต่อายุยังน้อย ในตอนนั้นเธอยังเด็ก ต่อให้โตขึ้นมาแล้ว เธอก็ยังคิดว่ามันเป็นเพียงอุบัติเหตุธรรมดา แต่ตอนนี้ฮั่วหยุนเหลียนนั่งอยู่ตรงหน้าเธอและบอกว่าเรื่องทั้งหมดนี้อาจจะไม่ใช่อุบัติเหตุ แต่เป็นแผนการที่ไตร่ตรองมาอย่างดี!"พ่อแม่ของเซียวตั๋วตายในอุบัติเหตุรถยนต์ซึ่งเป็นเพียงภาพลวงตา ในตอนนั้นป้าเซียวที่ตั้งครรภ์อยู่รอดชีวิต เพื่อไม่ให้คนเหล่านั้นค้นพบ และเพื่อให้ป้าเซียวคลอดลูกได้อย่างสบายใจ คุณปู่เซียวได้ส่งป้าเซียวไปต่างประเทศ ไม่นานนัก เซียวตั๋วก็เกิดขึ้น"ตามข่าวลือ แม่ของเซียวตั๋วถูกกล่าวหาว่าเป็นภรรยาลับที่เซียวเป่ยเจิงเลี้ยงดูอยู่นอกบ้าน ซึ่งโกรธแค้นตระกูลเซียวมาโดยตลอด และปลูกฝังความคิดที่ต้องการแก้แค้นตระกูลเซียวให้แก่เซียวตั๋ว ซึ่งแท้จริงแล้วไม่ใช่คนบ้าแต่อย่างใด ครั้งหนึ่งบนเรือสำราญ เซียวตั๋วก็เคยยอมรับว่าเรื่องเหล่านี้เป็นเพียงข่าวลือจากภายนอกแม่ของเซียวตั๋วไม่ใช่ภรรยาลับ แต่เป็นภรรยาถูกต้องตามกฎหมายของเซียวเป่ยเจิง เป็นคุณหญิงเซียวตัวจริง"คุณยังไม่ได้บอกฉันเลยว่า ใ
เบื้องหน้าคือวิลล่าที่ดูธรรมดา แต่ทำเลที่ตั้งของที่นี่ถือว่าดีที่สุด วิลล่าในย่านนี้มีราคาขั้นต่ำขั้นสูงกว่าล้านล้านบาท คนที่สามารถอาศัยอยู่แถวนี้ได้ต้องเป็นคนร่ำรวยหรือจะต้องรวยหรือมีเกียรติแต่ว่า ที่นี่ดูเหมือนไม่ใช่ที่ที่มีคนอาศัยอยู่เป็นประจำ"ไม่นึกเลยว่าคุณฮั่วจะมีบ้านที่งดงามแบบนี้ที่นี่""นี่ไม่ใช่ของผม"น้ำเสียงของฮั่วหยุนเหลียนเรียบเฉย เสิ่นม่านยังไม่ทันได้ตอบสนองอะไร ฮั่วหยุนเหลียนก็หยิบกุญแจออกมา เขาไอเบา ๆ สองครั้ง หน้าตาดูไม่ค่อยสู้ดีเท่าไร จากนั้นเขาก็เปิดประตูวิลล่าเสิ่นม่านก้าวขึ้นไปข้างหน้าแล้วพูดว่า: "ที่นี่ไม่ใช่บ้านของคุณ แล้วทำไมคุณถึงมีกุญแจล่ะ?""เพื่อนให้ผมมา"คนที่ฮั่วหยุนเหลียนเรียกว่าเพื่อนในเมืองไห่เฉิงนี้ไม่มีมากนัก เสิ่นม่านจึงนึกถึงเซียวตั๋วเป็นคนแรกฮั่วหยุนเหลียนเปิดประตูแล้วเสิ่นม่านก็เดินตามฮั่วหยุนเหลียนเข้าไป แม้วิลล่าจะดูเรียบง่ายจากด้านนอก แต่การตกแต่งภายในก็พิถีพิถันมาก แม้ในยุคนี้ก็ยังถือเป็นสิ่งที่ล้ำเลิศหลังจากฮั่วหยุนเหลียนเปิดไฟ เสิ่นม่านก็มองไปรอบ ๆ เหมือนที่นี่มีคนมาทำความสะอาดอยู่เสมอ ฮั่วหยุนเหลียนไม่ได้มาที่นี่เป็นครั้งแรก
"คุณเคยคิดเรื่องนี้อาจจะเหลือหลักฐานไหม? คุณยังสัญญากับฉันว่า จะไม่ทำเรื่องอันตรายอีกแล้ว"วันนี้เซียวตั๋วพาคนมาทั้งหมดเป็นพวกลุกฮือที่เคยติดตามเขาตลอด ซึ่งเสิ่นม่านก็ไม่เคยเห็นมาก่อน แต่ในชาติก่อน เสิ่นม่านรู้ว่า เซียวตั๋วมาเเมืองไห่เฉิง แท้จริงแล้วก็คือมีเป้าหมายอื่น เป้าหมายหลักของเขาคือป๋อซือเหยียน แม้ว่าตอนนี้เธอยังไม่รู้ว่าเซียวตั๋วมีจุดมุ่งหมายอะไรแต่สิ่งที่แน่นอนก็คือ เซียวตั๋วต้องการจะเป็นใหญ่ในเมืองไห่เฉิง และอุปสรรคคนแรกก็คือป๋อซือเหยียนแต่เธอไม่คาดคิดว่าจะเกิดเรื่องราวมากมายขนาดนี้ในชาตินี้ เส้นทางอนาคตได้ถูกปรับเปลี่ยนไป แต่เป้าหมายของเซียวตั๋วกลับไม่เปลี่ยนเลย และยังมีกลุ่มอันตรายเช่นนี้ซ่อนอยู่ด้วยหากมีสักคนที่ถูกจับได้ เซียวตั๋วอาจจะพังพินาศได้เสิ่นม่านไม่กล้าคิดถึงเรื่องในอนาคต เธอมองไปที่เซียวตั๋วตรงหน้า รอให้เซียวตั๋วอธิบายเซียวตั๋วนิ่งเงียบ เสิ่นม่านจึงถามตรงๆ "คุณมีเรื่องอื่นที่ต้องทำในเมืองไห่เฉิง ใช่ไหม?""...ใช่""ก่อนที่คุณมาเมืองนี้แต่อยู่ต่างประเทศก็ตั้งตัวเป็นใหญ่ได้แล้ว ทำไมถึงต้องมาเมืองไห่เฉิงด้วย หยุนเฟยหานไม่ใช่มาเมืองหลินเฉิงแล้วกำลังรุ่
เสิ่นม่านมองป๋อซือเหยียนที่นอนหมดสติอยู่บนเตียงแล้วพูดเรียบๆ ว่า: "ไม่ล่ะ รอให้เขาหายดีแล้วฉันค่อยมาอีกทีก็แล้วกัน"เสิ่นม่านเดินออกจากห้องพักคนไข้โดยไม่ลังเลเลย ในตอนนั้นเอง ป๋อซือเหยียนที่นอนอยู่บนเตียงก็ลืมตาขึ้นเลขาหลี่เห็นป๋อซือเหยียนลืมตาก็ตกตะลึง"คุณป๋อ? คุณ...""ช่วยพยุงผมลุกหน่อย"เสียงของป๋อซือเหยียนแหบแห้งเลขาหลี่รีบเข้าไปช่วยพยุงป๋อซือเหยียนให้ลุกขึ้น เขาอดไม่ได้ที่จะพูดว่า: "คุณป๋อครับ นี่คุณ... ใช้กลอุบายเรียกร้องความสนใจหรือครับ?"ป๋อซือเหยียนไม่พูดอะไรตอนนั้น เขาสังเกตเห็นความผิดปกติตั้งแต่แรกแล้ว ระบบรักษาความปลอดภัยส่งสัญญาณเตือนตั้งนานแล้ว เขารู้ว่าคนที่บุกเข้ามาในบ้านตระกูลป๋อในเวลานี้มีเพียงเซียวตั๋วเท่านั้น และมีเพียงเซียวตั๋วเท่านั้นที่มีความสามารถทำเช่นนี้ได้และเมื่อกลุ่มโจรบุกเข้ามา ด้วยรูปร่างของเขาสามารถหลบดาบนั้นได้อย่างสมบูรณ์แบบ แต่เขากลับไม่ทำเช่นนั้น แต่เลือกที่จะรับดาบนั้นเต็มๆเขาแค่อยากรู้ว่า เสิ่นม่านจะเสียใจหรือกังวลเพราะเขาหรือไม่ป๋อซือเหยียนแสดงสีหน้าอ่อนล้าด้วยรอยยิ้มเศร้าๆ แล้วพูดว่า: "คุณหลี่ ในใจของเธอ คงยังมีผมอยู่บ้างมั้ง"
"กล่องปฐมพยาบาลมาแล้วค่ะ!"แม่บ้านวางกล่องปฐมพยาบาลลงตรงหน้าเสิ่นม่าน ขณะเดียวกัน เจียงฉินและฟู่ฉือโจวก็มาถึงพอดี เมื่อเห็นความยุ่งเหยิงเต็มพื้น เจียงฉินชะงักไป ทั้งสองคนต่างรู้ชัดว่า 'โจร' ที่ว่านั้นคือใครเจียงฉินขมวดคิ้วและพูดว่า: "นั่งรถฉันไปเถอะ ไม่รู้ว่ารถพยาบาลจะมาถึงเมื่อไหร่""ตกลง"เสิ่นม่านสั่งให้ยามช่วยกันยกป๋อซือเหยียนไปที่รถของเจียงฉินที่อยู่หน้าประตูในโรงพยาบาล แพทย์รีบทำการช่วยชีวิตป๋อซือเหยียนทันที เจียงฉินนั่งอยู่กับเสิ่นม่านบนเก้าอี้ในทางเดิน และพูดว่า: "ไม่ต้องกังวลนะ เมื่อกี้หมอบอกว่าไม่ใช่จุดอันตราย""แต่ถ้าเสียเลือดมากเกินไป ก็อาจเสียชีวิตได้"เสิ่นม่านนวดขมับและถามว่า: "แล้วฟู่ฉือโจวล่ะ?""เขา... เขามีธุระต้องกลับไปก่อน""ไปหาเซียวตั๋วใช่ไหม?"เสิ่นม่านและเจียงฉินต่างรู้ว่าโจรที่บุกเข้าบ้านตระกูลป๋อวันนี้ไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็นเซียวตั๋วครั้งนี้เซียวตั๋วทำอะไรลงไปอย่างบุ่มบ่ามเกินไป เห็นได้ชัดว่าเป็นการตัดสินใจกะทันหัน แม้ว่าการแทงครั้งนี้จะไม่ถึงกับเอาชีวิตป๋อซือเหยียน แต่ก็ไม่มีใครรู้ว่าในระหว่างนั้นจะเกิดอุบัติเหตุอะไรขึ้นหรือไม่"ใครเป็นญาติผู้ป่ว
"ไม่มีเหตุผล ทำไมบ้านตระกูลป๋อจะถูกโจรบุกได้"เสิ่นม่านรู้ดีถึงระบบรักษาความปลอดภัยของบ้านตระกูลป๋อ นอกจากยามรักษาความปลอดภัย 20 คนแล้ว ยังมีแม่บ้านและบอดี้การ์ดอีกหลายคน ภายในบ้านตระกูลป๋อมีศาลบรรพชนของตระกูล ดังนั้นประตูหน้าและหลังจึงใช้ประตูเทคโนโลยีทั้งหมด คนทั่วไปยากที่จะเข้าไปในบ้านตระกูลป๋อได้ แล้วโจรที่ไหนจะมีฝีมือขนาดนี้ สามารถบุกเข้าประตูหลังของบ้านตระกูลป๋อได้อย่างกะทันหัน"ตำรวจคงจะมาถึงเร็วๆ นี้ พวกเราไม่ควรอยู่ที่นี่เพื่อสร้างความวุ่นวาย ม่านม่าน รีบไปกันเถอะ"เจียงฉินดึงแขนของเสิ่นม่านด้วยความกลัว แต่เสิ่นม่านขมวดคิ้วพูดว่า: “อย่าแจ้งตำรวจ ฉันจะเข้าไปข้างใน""คุณหนูเสิ่น คุณบ้าไปแล้วหรือ!"ฟู่ฉือโจวมองเสิ่นม่านที่อยู่ตรงหน้าด้วยความไม่อยากเชื่อ เสิ่นม่านมองประตูใหญ่ของบ้านตระกูลป๋อ หากเธอเดาไม่ผิด โจรที่อยู่ในบ้านตระกูลป๋อตอนนี้ น่าจะเป็นคนที่เธอคิดถึงเสิ่นม่านวิ่งไปที่ประตูใหญ่ของบ้านตระกูลป๋อ ขณะนี้บ้านตระกูลป๋ออยู่ในสภาพยับเยิน และในความมืด เสิ่นม่านก็ถูกจับแขนทั้งสองข้างอย่างรวดเร็ว: “หัวหน้า จับผู้หญิงได้คนหนึ่ง!"เสียงของโจรดึงดูดความสนใจของชายคนหนึ่งในความ
เสิ่นม่านวางสายโทรศัพท์มู่หยุนหานเดินเข้ามาถามว่า :“เกิดอะไรขึ้น?”“คุณและกู้ไป๋รู้จักคนในวงการบันเทิงบางคน ฉันมีธุระต้องไปก่อน”“แต่วันนี้มันเป็นงานสำคัญ คุณจะไปได้เหรอ?”เสิ่นม่านมองไปที่ป๋อซือเหยียนที่ยังคุยอยู่กับกู้ไป๋แล้วพูดว่า :“ฉันจะไปแบบเงียบๆ”พูดจบ เสิ่นม่านก็รีบดื่มไวน์จนหมดแล้วส่งแก้วเปล่าให้มู่หยุนหาน ก่อนจะยกกระโปรงแล้ววิ่งหนีไปในทันที เมื่อไม่มีใครสังเกตมู่หยุนหานพยายามเรียกเสิ่นม่าน แต่เสิ่นม่านวิ่งได้เร็วมาก จนในไม่ช้าเธอก็ออกมาจากประตูบ้านป๋อได้แล้วหลังจากนั้นสิบห้านาที รถสปอร์ตขับมาอย่างรวดเร็ว เสิ่นม่านมายืนที่หน้าบ้านป๋อ เจียงฉินก็ก้าวลงจากรถอย่างรวดเร็ว: “เกิดอะไรขึ้น? ทำไมถึงกลับมาคืนดีกันอย่างเฉียบพลัน?”“ใช่ค่ะ เสิ่นม่าน มีเรื่องอะไรหรือเปล่า? หรือว่าป๋อซือเหยียนข่มขู่คุณ? อย่ากลัวนะ มีเซียวตั๋วอยู่ เขาไม่กล้าทำอะไรคุณหรอก ” ฟู่ฉือโจวพูดสนับสนุนจากข้างๆเสิ่นม่านพูดว่า: “มันไม่ใช่การข่มขู่ แต่เราทำข้อตกลงกัน”“ข้อตกลงอะไร?”“ฉันกับป๋อซือเหยียนได้เซ็นสัญญากันแล้ว เอกสารหย่าก็เซ็นเรียบร้อย เพียงแค่แกล้งทำเป็นคู่รักที่รักกับโลกภายนอกเพื่อช่วยฟื้นฟูภ
ประธานซ่งและซูเฉี่ยนเฉี่ยนรีบออกจากตระกูลป๋อ ขณะที่ป๋อซือเหยียนก็ลงมาจากชั้นสอง เลขาหลี่ก็เดินเข้ามาใกล้ป๋อซือเหยียนและพูดว่า: “ประธานป๋อ ไม่เห็นแม้แต่เงาของเมิ่งจงเซิง”ป๋อซือเหยียนมองไปรอบๆ เขาเคยคิดว่านี่จะเป็นโอกาสดีในการดูตัวตนที่แท้จริงของเมิ่งจงเซิง แต่ไม่คาดคิดว่าเมิ่งจงเซิงจะยังคงไม่ให้เกียรติเลย“แม้ว่าเมิ่งจงเซิงจะไม่มา แต่กู้ไป๋ก็มา”ทันทีที่เลขาหลี่กล่าวเสร็จ กู้ไป๋ก็เดินเข้ามาทางนี้: “ประธานป๋อ ยินดีที่ได้เจอกัน”“ยินดีที่ได้เจอกัน แต่ทำไมประธานเมิ่งไม่มา?”“ประธานเมิ่งไม่มา แต่การที่ผมมาที่นี่ก็เหมือนกัน”คำพูดของกู้ไป๋มีนัยยะ ซึ่งดึงความสนใจของป๋อซือเหยียนก่อนหน้านี้กู้ไป๋เป็นเพียงนักแสดงชั้นนำของบริษัท M กรุ๊ป ในสายตาของกลุ่มนักลงทุนใหญ่ๆ เขาเป็นเพียงแค่คนทำงานในบริษัท M แต่เขากลับพูดอย่างชัดเจนว่าตนอยู่ในระดับสูงสุดของบริษัท M กรุ๊ป“คุณกู้ หมายความว่าอะไรครับ?”กู้ไป๋ยิ้มเล็กน้อย สายตาของเขามีความลึกลับบางอย่างตลอดเวลาที่ผ่านมา ธุรกิจของบริษัท M กรุ๊ป คือเมิ่งจงเซิง ไม่เคยปรากฏตัวเลย มักจะปรากฏตัวแค่ในการเต้นรำที่สวมหน้ากากครั้งเดียวเท่านั้น หลังจากนั้นเข
เธอเข้าข่ายไม่ชอบที่คนอื่นพูดถึงเรื่องที่เธอเคยเป็นมือที่สาม เลขาหลี่ก็พูดอย่างอ้อมๆ แต่ความหมายก็ชัดเจนในช่วงเวลานี้ ตระกูลป๋อไม่สามารถแต่งงานกับผู้หญิงที่เพิ่งสูญเสียลูกไปได้ จึงต้องรักษาชื่อเสียงไว้ด้วยการอยู่คู่กับภรรยาเดิม สร้างภาพลักษณ์ว่าครอบครัวมีความรักกัน เพื่อให้เศรษฐกิจของตระกูลป๋อกลับมาฟื้นตัวเมื่อประธานซ่งได้ยินคำพูดเหล่านี้ ก็เอ่ยห้ามซูเฉี่ยนเฉี่ยนที่กำลังจะพูด: “เหนี่ยนสือ อย่าทำตัวไม่รู้เรื่องนะ”“พ่อ…”“ผมเข้าใจความกังวลของประธานป๋อ และเข้าใจว่าท่านทำไปเพื่ออนาคตของตระกูลป๋อ ถ้าประธานป๋อกับคุณหนูเสิ่นหย่ากันแล้ว จะใช้เวลานานแค่ไหนถึงจะแต่งงานกับลูกสาวของผม?”ป๋อซือเหยียนไม่ได้พูดอะไร เลขาหลี่ก็ตามมาอธิบายว่า: “หกเดือนครับ สัญญาระหว่างประธานป๋อกับคุณหนูเสิ่นจะสิ้นสุดในหกเดือน ดังนั้นต้องให้คุณซ่งรออีกหกเดือน”“ ไม่ ตำแหน่งคุณหญิงป๋อควรเป็นของฉัน!”“เธอหุบปากซะ!”ประธานซ่งตัดบทพูดของซูเฉี่ยนเฉี่ยนด้วยความโกรธเมื่อเห็นประธานซ่งโกรธ ซูเฉี่ยนเฉี่ยนจึงไม่กล้าพูดอะไรอีก กลับถอยไปอยู่ข้างๆประธานซ่งลุกขึ้นพูดว่า: “ดี หกเดือนก็หกเดือน ผมหวังว่าประธานป๋อจะไม่ทำให้ผ