บทที่ 207

ซูเฉี่ยนเฉี่ยนเป็นคนรักของป๋อซือเหยียนไม่ใช่เหรอ ? ป๋อซือเหยียนเย็นชากับคนรักเขาจัง เกิดเรื่องไม่ถามเลยสักคำ

"ครับ ครับ ครับ ประธานป๋อวางใจได้เลย ผมจะดูแลคุณหญิงให้ดี! จะไม่ปล่อยให้คุณหญิงต้องลำบากในบริษัทเรา!"

ป๋อซือเหยียนลำคาญเล็กน้อยและไม่สนใจประธานถังและวางสายไป

เลขาหลี่อยู่ข้างๆ ก็ได้พูด:"ประธานป๋อครับ อย่างไรก็ตามหากคุณซูไม่สามารถหาที่ฝึกงานได้ วิทยานิพนธ์ของเธอ……"

"ถ้าเธอไม่มีความสามารถนั้น ก็เสียแรงที่ฉันสั่งสอนเธอมานานขนาดนี้"

ป๋อซือเหยียนพูดออกไปเรียบๆ:"ต่อไปอย่าพูดถึงซูเฉี่ยนเฉี่ยนต่อหน้าฉันอีก ฉันไม่เกี่ยวข้องอะไรกับเธอแล้ว"

"ครับประธานป๋อ "

ในตอนบ่าย เสิ่นม่านได้รับมันสายจากเลขาจาง

เสิ่นม่านชงชาให้ตัวเองไปพลางถามไปพลางว่า:"มีอะไรเหรอ"

"วันนี้ตอนเที่ยงทางบริษัทได้รับเรซูเม่มาฉบับหนึ่งครับ"

"คือใคร "

"ซูเฉี่ยนเฉี่ยน"

เสิ่นม่านขำออกมา

เพิ่งออกจากงาน ก็รีบหาบริษัทใหม่ ควรกลัวว่าการฝึกงานครั้งนี้จะล้มเหลว และโควต้านักศึกษาปอโทที่พึ่งป๋อซือเหยียนจนได้มาก็จะหายไป

เสิ่นม่านพูด:"เธอต้องการตําแหน่งอะไร"

"คือ……รองผู้จัดการครับ"

เลขาจางยังคิดว่าซูเฉี่ยนเฉี่ยนคนนี้น่าส