All Chapters of DESPERATE MOVE: Chapter 11 - Chapter 20

Halos takasan na ako ng kaluluwa, dahil sa pagsulpot ng isang puting kotse na pa-balagbag na pumarada sa aking harapan. Natigil ang mga paa ko sa paghakbang at napaatras itong bigla ng lumabas ang tatlong lalaki na pawang may mga baril na nakasuksôk sa kanilang mga baywang. “S-Sino kayo?” Nahintakutan kong tanong, ngunit, imbes na sagutin ng mga ito ang tanong ko ay mabilis silang lumapit sa akin. Tinangka kong tumakbo, ngunit napakabilis ng mga pangyayari dahil hawak na nila ako sa magkabilang braso at pwersahan na hinatak. “Bitawan niyo ako!” Naiiyak kong sigaw habang pilit na nagpupumiglas mula sa mahigpit na pagkakahawak nila sa aking mga braso. Nagsimula na akong mag hysterical ng kaladkarin ako ng mga ito papasok sa loob ng sasakyan. “Tulong! Parang awa nyo na! Tulungan ninyo ako!” Halos mabasag na ang boses ko at kulang na lang ay mapatid ang mga litid ko dahil sa labis na pagsigaw. Ngunit ni isang tao sa paligid ko ay wala man lang nagmalasakit sa tulungan ako. Bagkus ay

Tumigil ang mga kamay ko na may hawak na kumot sa tapat ng dibdib ni Mr. Thompson ng biglang bumukas ang pinto ng silid. Napatayo ako ng tuwid habang ang dalawa kong kamay ay napahawak sa laylayan ng suot kong duster. Kinabahan ako ng pumasok ang isang magandang babae. Tulad ni Mrs. Thompson, ang awra nito ay naghuhumiyaw sa karangyaan. Katunayan ang mga alahas niyang kumikinang na bumagay sa makinis at maputi nitong balat. Ngunit ang higit na umagaw ng atensyon ko ay ang mga mata nitong nanlilisik sa galit, parang gusto na ako nitong patayin. Nalipat ang tingin ko sa bandang likuran ng babae ng biglang lumitaw ang matapang na mukha ni Mrs. Thompson. “Tita, why did you let her stay here!?” Mataray at maarteng tanong ng babae bago nito pinasadahan ng tingin ang kabuuan ko mula ulo hanggang paa at paa hanggang ulo. Ewan ko ba, ngunit ang nakikita kong ekspresyon mula sa mukha nito ay tila inggit at pagkamuhi. “You don’t have to worry, Iha, she’s a piece of garbage na kailangan

“Lumipat ang dalawang kamay ko sa malapad na dibdib ng lalaki at naglakas loob ako na lumaban. Pilit ko siyang itulak palayo ngunit kinuha nito ang aking ng kamay at saka ipininid sa armrest ng sofa na nasa aking ulunan. Hawak ng isang kamay nito ang dalawang kamay ko sa aking ulunan, habang ang isang kamay nito ay patuloy na pinaglalaruan ang mga labi ng aking pagkababae. Nakagat ko ang ibabang labi ko dahil sa pagsipâ ng kakaibang pakiramdam mula sa kaibuturan ng aking laman. Buong buhay ko ay ngayon ko lang ito naramdaman. Naalarma ang buong sistema ko ng mapagtanto ko na nasa pagitan pala siya ng aking mga hita at huli na bago pa ako makapalag dahil naitutok na nito ang kanyang ari sa tapat ng ari ko. Mabilis kong itinukod ang aking mga paa sa sofa upang itulak ang sarili pataas para mapigilan ang tangkang pagpasok nito sa aking pagkababae. Ngunit, isang malaking pagkakamali ang ginawa ko. Dahil mas lalo ko lang siya nabigyan ng pagkakataon na malayang mapasôk nito ang masela

Ala una ng madaling araw ng naalimpungatan ako dahil sa lamig na nararamdaman ko sa aking katawan. Saka ko lang napagtanto na hubo’t-hubad na pala ako. At ang mas ikinagimbal ko ay ang nangyayari sa ibabang bahagi ng aking katawan. Saka ko lang napansin ang ayos ko, dahil habang nakahiga ako ay nakasampay ang dalawang binti ko sa magkabilang balikat ng lalaking nanghalay sa akin. At ngayon, kasalukuyang nakapwesto ang mukha nito sa pagitan ng aking mga hita. “Hindi! Nagbalik s’ya!”Nanghihilakbot na wika ng isang tinig mula sa aking isipan. Kinabahan akong bigla at binalot ng matinding takot ang dibdib ko ng maramdaman ko ang bibig nito sa pagitan ng aking mga hita. Balak ko sanang magsalita upang tumutol ngunit nagulat ako ng paglaruan ng kanyang dila ang aking pagkababae. Halos mamilipit ang katawan ko ng ipasok niya ang pinatigas nitong dila sa bungad ng aking hiyas. Imbes na tumutol ay hindi na maampat ang mga ungol na lumalabas sa bibig ko habang ang aking katawan ay naglul

ANG NAKARAAN…“Where have you been, Donita!?” Galit na tanong ni Alistair sa kanyang fianceé, habang patuloy itong sinusundan patungo sa kanilang silid. “My god, Alistair! Bigyan mo naman ako kahit konting panahon na makahinga! Nakakasakal ka na! Lahat na lang pinupuna mo, maging ang mga kaibigan ko ay natatakot ng makipag-usap sa akin dahil diyan sa pagiging seloso mo!” Galit na sagot ni Donita bago hinagis nito sa ibabaw ng kama ang kanyang shoulder bag. Marahas na hinaklit ni Alistair ang braso ni Donita kaya hindi na maipinta ang mukha ng dalaga halatang nasasaktan na ito. “I’m asking you again, saan ka galing?” Matigas ngunit may diin ang pagkakatanong ni Alistair na nagdulot ng takot sa puso ng dalaga. Kilala niya ito, sa oras na mag-iba na ang tono ng pananalita nito ay siguradong kahit sino ay kakabahan. “S-Sa kaibigan ko, nag window shopping lang kami. Alam mo naman na kailangan ko ring maglibang, lagi ka na lang busy sa trabaho, halos wala ka ng oras sa akin. Kaya sana p