All Chapters of Divorce by Mistake: Ex-husband CEO Started Chasing Her: Chapter 211 - Chapter 220

SA NARINIG ay agad nanghina ang tuhod ni Shiela. Mabuti na lamang at agad umalalay si Maricar. "Ano'ng nangyayari, sinong kausap mo?"Nangilabot ang buong katawan ni Shiela. Nanlamig siya at bumilis ang tibok ng puso."A-Anong sinasabi mo, Irene? Pa'nong mapupunta sa'yo ang anak ko?"Mula sa kabilang linya ay humalakhak si Irene. "Salamat sa biyenan mo't madali ko'ng nakuha si Archie, ang cute-cute talaga ng anak ni Chris. Sayang lang at ikaw ang Ina.""Anong sinasabi ng kausap mo, Shiela?" sabat naman ni Maricar.Hindi inimik ni Shiela ang tanong ng biyenan. Mas pinagtuunan niya ng pansin si Irene sa kabilang linya. "'Wag mo siyang sasaktan, nakikiusap ako sa'yo. Lahat ng gusto mo ay gagawin ko, ibalik mo lang siya ng ligtas," naluluhang saad ni Shiela.Muling tumawa si Irene. "Lahat ay gagawin? Pwes, ibigay mo ang cellphone kay Chris. Gusto ko siyang makausap."Huminga nang malalim si Shiela saka tiningnan ang biyenan. "'Ma, papuntahin niyo rito si Chris."Tumango si Maricar. "S-Sig

WALA pang limang minuto ay tumatawag na si Zia. Noong una ay hindi pansin ni Chris dahil sa malakas na buhos ng ulan.Naglalakad na rin siya pabalik sa Cruz mansion hanggang sa muling tumawag ang kapatid at sinagot na niya."Kuya! Si Shiela!"Biglang nagising ang diwa ni Chris saka napalingon sa pinanggalingan. Sa isang iglap ay nakaramdam siya ng matinding kaba. Naglakad siya ng mabilis hanggang sa tuluyan nang tumakbo palabas ng subdivision.Ayon kay Zia mula sa kabilang linya ay bigla na lamang sumuka ng dugo si Shiela at pagkatapos ay nahimatay habang patungo ang mga ito sa ospital.Si Chris na nakalabas na ng subdivision ay nagpalinga-linga sa paligid. Naghahanap ng masasakyan.Natataranta siya sa labis na pag-aalala kay Shiela sa puntong hindi na niya naisip na kumuha na lamang ng sasakyan sa mansion. Kaya muli siyang tumakbo pabalik at hiningi sa driver ang isa sa mga susi ng kotse na naroon sa garahe.Habang naghihintay na maibigay ang susi ay lumabas si Maricar habang nakapay

MAG-IISANG oras ng tinatawagan ni Zia ang kapatid pero hindi ito sumasagot."Nasa'n ba si Kuya? Kung kailan kailangan na kailangan ay saka mo naman hindi mahagilap."Napatingin si Shiela rito at kay Maricar na halatang nag-aalala. Hindi niya maintindihan kung bakit concern ang dalawa sa kanya gayong hindi naman siya kaano-ano. Hindi rin gaanong kilala at hindi pa matagal na nakakasama.Saka niya napagtantong... Ah, kasi mabubuting tao ang kasama niya at iyon ang isa sa pinagpapasalamat niya.Na kahit malungkot at madilim ang buhay na naranasan ay may mga tao pa rin handang tumulong at nagmamalasakit."Ate, hayaan mo na lang kung hindi niya sinasagot. Baka nga, higit na mas importante iyong inaasikaso niya," gusto niyang sabihin na 'higit sa kanya' pero ayaw niya namang magtunog nanunumbat.Tumigil naman si Zia sa kaka-dial sa numero ng kapatid at sa halip ay ang asawa ang tinawagan. Nagre-request ng agarang treatment para kay Shiela.Na agad nitong tinanggihan."Hindi na kailangan, At

MATAPOS na makapag-usap ang magkapatid ay pumasok si Maricar sa kwarto kasama ang caregiver na may dalang pagkain.Si Mia na nasa tabi ng kama ay napatayo. Pakiramdam niya ay oras na para siya ay umalis kaya nagpaalam na siya sa kapatid.Kahit nahihirapang gumalaw ay pinigilan ito ni Shiela sa kamay. "Dito ka lang. 'Wag kang umalis."Saglit na lumingon si Mia kay Maricar bago ibalik ang tingin sa kapatid. "'Wag kang mag-alala, babalik din agad ako mamaya. Aasikasuhin ko muna 'yung tutuluyan ko."Titig na titig si Shiela sa kapatid ng bitawan niya ang kamay nito. "Babalik ka, a? Hihintayin kita mamaya."Tumango si Mia saka tuluyang nagpaalam. Bago lumabas ng kwarto ay nagpasalamat siya kay Maricar. Sa pag-aalaga sa kanyang kapatid."'Wag kang mag-alala. Anak na rin ang turing ko sa kanya," ani Maricar na bagama't kinausap ito ay naroon pa rin ang puot na nararamdaman."Maraming salamat po talaga." Matapos ay saka siya tuluyang umalis.Pagdating ng hapon gaya ng ipinangako ay bumalik si

NAGPALIPAT-LIPAT ang tingin ni Zia sa Doctor at kay Shiela. Nilapitan niya pa ang hipag saka hinaplos ang braso nito. "'Wag kang mag-isip ng ganyan. Sigurado akong babalik sa normal ang paningin mo. Magtiwala ka lang, 'di po ba?" aniya sa Doctor.Tumango naman ito. "Temporary lang ito kaya 'wag kang mabahala. Sinisigurado kong gagawin namin ang lahat para bumalik sa dati ang paningin mo."Matapos ay nagpaalam na ito para maihanda ang pagsusuri na gagawin kay Shiela.Pagkaalis ng Doctor ay natahimik silang naroon sa loob ng kwarto. Maging si Laurence na natural na malikot at maingay ay tahimik lang na nakaupo sa sofa katabi ang kapatid.Ilang minuto ang lumipas ang dumating si Louie. Agad tumakbo palapit ang dalawang bata sa ama at ikinuwento ang nangyari."Magiging okay lang naman si Tita, 'di ba, Papa?" ani Laurence."Oo, magiging okay lang siya," tugon ni Louie saka tiningnan ang panganay. "Ayos ka lang, Luiza?""Kawawa si Tita," saad ng bata."'Wag kayong mag-alala. Magiging okay l