Chapter 38

MAY tumulong luha sa mga mata ni Shiela nang marinig iyon mula kay Chris.

Kung ganoon, hanggang kamatayan pala ay hindi siya nito lulubayan. May parte sa kanyang ayaw iyon mangyari at mayroon ding natutuwa.

Hindi niya maintindihan ang sarili. Marahil ay ganoon talaga kapag naghihintay na lamang na lisanin ang mundo.

"Naririnig mo 'ko, Shiela? Kahit hanggang kamatayan ay hindi kita pakakawalan kaya 'wag kang sumuko, pwede? Samahan mo pa kami ni Archie ng matagal."

Sunod-sunod ang pagdaloy ng luha sa mga mata ni Shiela nang marinig ang pangalan ng anak. Ilang araw na niya itong hindi nakikita at miss na miss na niya ito. Gusto na niyang makasamang muli ang anak at mayakap nang mahigpit na mahigpit.

"Gusto ko siyang makita," aniya.

"Oo naman, one of this day ay isasama ko siya rito," saad naman ni Chris.

Nasa ganoon silang tagpo ng kumatok mula sa labas ang isang Nurse. "Excuse me, Sir, pero gusto po kayong makausap ni Dok."

Saglit na nagpaalam si Chris para kausapin ang Doctor. "Babalik