BINILISAN pang lalo ni Chris ang paghabol hanggang sa pinigilan ng hospital staff. "Henry!" aniya dahil kahit sugatan ay nakita niyang may ulirat pa ito.Mula sa dalawang Nurse ay huminto ang isa para siya ay tanungin. "Kamag-anak niyo ba siya, Sir?"Umiling si Chris. "Kakilala ko lang siya.""Kung gano'n ay paki-contact na lamang po ang kamag-anak niya para sabihing na-aksidente siya.""Ano bang nangyari sa kanya?" si Chris na nagpupumilit lumapit. Hindi siya makapaniwalang ang lalakeng kausap lang kanina, ngayon ay nag-aagaw buhay na."Nabunggo po siya," tugon ng Nurse.Samantalang napagdesisyunan ng Doctor na operahan si Henry dahil sobrang lubha ng tinamo nito. "Ihanda niyo kaagad ang operating room!"Dahil na-distract ang Nurse ay bahagyang nakalapit si Chris. Nagtama ang tingin nila ni Henry at tila may kung anong sinasabi."Ano? Dok, mukhang may sinasabi ang pasiyente!" saad ng isa pang Nurse.Habang ang isa pa ay agad hinila si Chris palayo. "Sir, hindi kayo pwede rito.""Sand
MAHIGIT isang buwan ang nakalipas matapos na maoperahan sa mata si Shiela ay nakakakita na siya nang maayos. Mas malinaw pa nga sa dati niyang vision.Kaya sobrang saya niya dahil fully recovered na rin siya sa operasyon sa liver at ilang araw na lamang ay puwede nang ma-discharge.Makakasama na niyang muli ang anak at mahal sa buhay. Halos araw-araw ay bumibisita si Zia o si Mia at kung minsan ay si Maricar kasama si Archie.Pero napapansin niya na dalawang linggo ng wala si Chris. Ang huling kita niya rito ay iyong araw na na-discharge ito sa ospital.At dahil nakakakita na siya ng maayos at pinayagan na rin ng Doctor na gumamit siya ng cellphone kaya tinawagan niya ang asawa. Hindi ito sumasagot pero nag-message naman na abala ito sa trabaho.Hindi na rin siya tumawag ulit para hindi ito maistorbo. Pagkatapos, habang nagsi-scroll sa may contact list ay nakita niya ang number ni Henry. Ang tagal na niya itong hindi nakakausap. Kaya tinawagan niya at gaya ni Chris ay hindi ito sumasa
TULALA at hindi makausap si Shiela matapos na malaman ang totoo.Lumuluha lang siya hanggang sa makasakay sa kotse. Katabi si Zia na panaka-naka ang lingon."Alam kong mahirap pero--"Napapikit si Shiela. "Hindi niya man lang nasilayan ang anak niya. Nawala siya sa mundo na hindi man lang ito nakita." Pagmulat ay nilingon niya si Diana sa kanyang tabi at ang tiyan nito.Kasama nila ito sa sasakyan dahil pansamantala itong nakatira sa Cruz mansion. Ang gusto ni Diana ay umuwi na sa Cebu pero dahil malapit na itong manganak ay pinigilan muna ni Zia. Dahil sagot na nila ang panganganak nito sa Rodriguez hospital."Aalagaan ko ng mabuti ang mga mata ko," saad ni Shiela na hinawakan pa ang kamay nito.Malungkot naman na nangiti si Diana. "Salamat."Ilang minuto pa ang lumipas ay nakarating na sila sa mansion."Mama!" si Laurence na tumatakbong palapit.Kasunod nito si Maricar na karga si Archie.Agad namang lumapit si Shiela. Mahigit isang linggo niyang hindi nakita ang anak. Paglapit ay a
KATOK sa pinto ang gumambala sa tatlo ng mga sandaling iyon.Si Zia ang nagbukas ng pinto at nakitang nakatayo si Shiela sa labas."M-May kailangan ka?""Galing ako sa kusina, Ate. Pinapatanong ng kusinera kung anong gusto niyong kainin sa hapunan," tugon ni Shiela na bahagyang sumilip.Nakita niyang nasa loob si Maricar at Jeric kaya napatanong siya, "Anong meron, Ate?"Ngumiti naman si Zia para ipakita na maayos lang ang lahat. "Wala naman, sige at tatanungin ko si Mama." Pagkatapos ay sinara ang pinto.Nagtaka naman si Shiela pero hindi na masiyado iyong pinagtuunan ng pansin at pinuntahan na lamang si Diana para makipagkuwentuhan.Samantalang sa loob naman ng kwarto ay pinalabas na ng dalawa si Jeric dahil ayaw talaga nitong magsalita.Pagkaalis ng binata ay nag-usap ang mag-ina."Hindi kaya ay bumalik si Kuya sa Cebu?" ani Zia."Ano namang babalikan niya ro'n? 'Wag mo sabihing ang babaeng 'yun?" tukoy kay Irene. "Ano pa bang babalikan niya sa Irene na 'yun?"Saglit na nag-isip si
BAGO pa man masagot ni Shiela ang tanong ay mabilis nang nakalapit si Chris at iginiya siya palabas ng apartment. Bakas ang kaba sa mukha nito ng mga sandaling iyon. Hindi akalain ni Chris na mahahanap siya ng asawa."Hindi ko alam na naghiwalay na pala tayo? Kailan ka kinasal sa kanya?" ani Shiela matapos bawiin ang brasong hawak nito."Nagkakamali ka, picture lang 'yung nasa loob. Walang ibig sabihin.""Talaga? Pero nakuha mong i-display na hindi mo nagawa ni minsan sa'kin?!"Lumingon muna si Chris sa loob ng bahay saka ito muling hinarap. "Sinong nagsabi sa'yo na narito ako?""Hindi 'yun ang mahalaga, Chris! Akala ko ba, huli na 'to? Kaya nga sabi ko pa, sige, pagbibigyan kita ng isa pang pagkakataon kasi nga, nangako ka! Pero ano 'to?! Balik sa dating gawi? Ga'no ba siya kahalaga na nakakaya mong iwan kami ng anak mo para sa kanya?""Hindi ko kayo iniwan. Umalis lang ako sandali dahil kailangan niya ang tulong ko--""Bakit ikaw?! Wala bang pwedeng tumulong sa kanya at ikaw na lan
TINULAK ni Irene ang katulong na hinahawakan siya. Ganoon din ang ginawa niya sa iba pa para mahabol si Chris.Pero hindi siya hinayaan ng mga tauhan na nasa labas ng kwarto."Ano ba, umalis kayo!" singhal niya sa mga ito. "Chris! Bumalik ka rito!" sigaw niya matapos marinig ang ugong ng sasakyan. "Chris, hindi ka pwedeng umalis!"Nahawakan siya sa makabilang braso at pilit ibinabalik sa kama. Kahit kumikirot na ang hiwa niya sa tiyan ay tuloy pa rin siya sa pagwawala.Sinipa niya at pinagtatadyakan ang mga ito. Nang mabitawan ay mabilis niyang binasag ang baso sa side table.Pinulot niya ang malaking tipak ng bubog saka itinutok sa mga ito. "Subukan niyong lumapit at hindi ako magdadalawang-isip na saktan kayo!" Saka iwinasiwas ang kamay, hindi alintana ang matalim na parte ng basag na baso na sumusugat sa palad niya.Dahil sa banta ay nagsi-atrasan naman ang mga katulong at tauhan sa takot."Pakiusap, Ma'am. Huminahon muna kayo. Baka mapa'no kayo, kagagaling niyo lang sa operasyon!"
MARAHANG inihiga ni Chris ang asawa sa kama nang hindi bumibitaw sa halik.Ang kamay na nakaalalay sa likod nito ay dumausdos patungo sa puw*tan at humaplos sa hita nito. Pumipisil-pisil pa siya sa pantalon na suot nito upang ipadama ang kagustuhan niyang maramdaman nito ang pagnanasa niya.Tumigil naman si Shiela sa pagsabay sa halik saka tinitigan sa mga mata si Chris. Nais alamin kung ano ang nararamdaman nito ng mga oras na iyon sa pamamagitan ng pagtitig sa mga mata nito.Para itong nalalasing sa ginagawa. Hinihingal at ramdam ang pagnanais na higitan pa ang pinagsaluhan nilang halik.Nang magtama ang tingin ng dalawa ay may kung anong kumislap sa mga mata nito. Doon pa lang ay alam na ni Shiela na nasa sukdulan na ito ng pagpipigil."I want you," bulong ni Chris saka muling inangkin ang malambot at manamis-namis nitong labi.Habang naghahalikan ang dalawa ay unti-unti nang hinuhubaran ni Chris ang asawa. Una niyang inalis ang hook ng brassiere.At pagkatapos ay hinawi pataas ang
PAREHO nang nagbibihis si Shiela at Chris ng mga sandaling iyon.Tahimik lang silang dalawa, walang gustong magsalita hanggang sa matapos na magbihis.Nilingon ito ni Shiela. "Babalik ka na ba sa kanya? Pagkatapos ng mga nangyari ay babalikan mo pa rin ba siya?"Bago pa makasagot si Chris ay katok sa pinto ang gumambala at nagpalingon sa dalawa. Ito na rin ang kusang lumapit sa pinto at nilakihan ang pagkakabukas.Nasa labas ang dalawang tauhan ni Louie."Pasensiya na sa istorbo, Sir," saad ng isa saka tiningnan si Shiela. "Ma'am, kailangan na po nating umalis."Napatingin naman si Shiela sa suot na relo. Malapit na ang flight nila, ibig sabihin ay oras na para umalis.Pero wala pa rin siyang nakukuhang sagot mula kay Chris."Sumama ka na sa'min pabalik."Nag-iwas ng tingin si Chris. Sa ginawang iyon ay hindi na nito kailangan pang magsalita. Alam na ni Shiela na magpapaiwan ito para kay Irene.Galit niya itong nilapitan saka tinulaktulak, bilang ganti sa nararamdamang sama ng loob. P
SA ISANG IGLAP ay tumulo ang luha sa mga mata ni Chantal. Halo-halo ang nararamdaman niya ng mga sandaling iyon pero mas nanaig ang galit at pagkabigo.Pakiramdam niya ay pinagtaksilan siya ni Archie. Oo, siya itong nakipaghiwalay pero ni minsan ay hindi niya kinalantari si Edward o ibang lalake. Ginamit niya man ang binata pero hindi siya humantong sa kahit na anong physical touch.Si Archie mismo ang paulit-ulit na nagsasabing walang namamagitan na relasyon kay Heather pero ano itong nakikita niya ngayon?Sa huli, sa halip na sugurin ang dalawa ay umalis na lamang siya at bumalik sa restaurant. "Excuse po, sa'n dito ang restroom niyo?""A-Ayos lang kayo, Ma'am?" tanong ng waitress sabay turo sa direksyon ng restroom. "Doon banda, Ma'am."Tumango lang si Chantal bilang pasasalamat saka nagmamadaling magtungo roon. Hindi siya pwedeng bumalik sa table na ganoon ang kanyang itsura, paniguradong tatanungin siya ng pamilya kung bakit siya umiiyak.Pumasok siya sa isa sa mga cubicle saka i
BAGO pa man makakilos si Chantal ay binuksan na agad ni Archie ang pinto ng kotse at hinila siya palabas. "S-Sandali, nasasaktan ako!" exaggerated niyang sabi kahit hindi naman ganoon kahigpit ang pagkakahawak nito."Lumabas ka riyan, kanina pa kita tinatawagan pero hindi ka sumasagot!" inis na sabi ni Archie.Nang walang ano-ano ay hinawakan ni Edward ang braso nito. "Pare, nasasaktan mo na ang kapatid mo.""Hindi ko siya kapatid!" sumabog na ng tuluyan si Archie saka tinabig ang kamay nitong nakahawak.Hindi naman nagustuhan ni Edward ang inasal nito kaya lumabas siya sa kotse upang harapin ang binata.Naalarma naman si Chantal, kinakabahan na baka magkagulo ang mga ito kaya lumabas na rin siya sa sasakyan at humarang sa pagitan ng dalawa. "Please, 'wag kayong mag-aaway." Saka hinarap si Archie. "Nanuod lang kami ng movie kaya sorry kung hindi ko napansin ang tawag mo."Para naman walang narinig si Archie at nakipagsukatan pa ng masamang tingin kay Edward. "Sugod," paghahamon pa niy
SA HALIP na sagutin ang tanong ay ngumisi lang si Archie at pagkatapos ay isinubsob ang mukha sa balikat ng dalaga.Hindi naman iyon nagustuhan ni Chantal dahil amoy na amoy niya ang alak sa katawan nito. "Ano ba, ang baho mo!" Saka ito tinulak-tulak.Ngunit hindi natinag si Archie at niyakap lang ito nang mahigpit. "Miss na miss na kita.""Lasing ka na!" reklamo ni Chantal saka pilit kumakawala. Nang matagumpay na maialis ang braso nitong nakapulupot sa kanyang bewang ay agad siyang umalis sa kama. "Umalis ka na bago pa may makapansin." Sabay turo sa pinto.Kumurap-kurap si Archie at sa isang iglap ay bigla na lang sumigaw, "Ba't ganyan ka sa'kin?!"Napasinghap at nataranta si Chantal sa ginawa nito. Natatakot siyang baka marinig ito ng kasama nila sa bahay. Kaya dali-dali siyang lumabas ng kwarto matapos kunin ang phone. Tumakbo siya hanggang sa makababa ng hagdan.Kapag lasing si Archie, kailangan niya lang hindi magpakita para hindi siya kulitin. Dahil kapag hindi siya lumayo ay p
SIMULA ng bumalik si Chantal sa Baguio ay lagi na niyang dinadahilan na busy siya sa tuwing pinapauwi kapag may okasyon. Kung hindi naman ay sinasadya niya talagang wala si Archie, nalalaman niya iyon kapag tinatawagan niya si Asher o hindi kaya si Amber.Sa loob ng limang buwan ay hindi siya umuuwi hanggang sa dumating ang Christmas holiday.Hapon ng araw na iyon ng dumating siya sa bahay. Mahigpit na yakap sa bewang ang sinalubong ng kapatid."Mabuti naman at nandito ka na, Ate! Kanina pa kita hinihintay," excited na sabi ni Amber.Hinaplos naman ni Chantal ang buhok nito. "Sina Mama at Papa?""Si Papa, wala pa pero si Mama ay nasa kitchen, nagluluto."May lumapit naman na katulong at nag-alok na ito na lamang ang mag-aakyat ng bagahe sa kwarto.Hinayaan naman ni Chantal at sumunod kasama ang kapatid. "Si Asher, nasa'n?""Nasa room... Si kuya Archie naman ay hindi pa umuuwi like Papa," tugon ni Amber.Medyo natigilan saglit si Chantal ng banggitin nito ang pangalan ni Archie. Hindi
NAPALUNOK si Chantal habang nakatitig sa Ina. Kulang na nga lang ay mabuwal siya sa labis na kabang nararamdaman."... 'Ma," sambit niya pa rito.Bumuntong-hininga si Shiela saka in-off ang ilaw. "Dis-oras na ng gabi pero nag-iingay kayong dalawa ni Archie. 'Wag niyong hintayin na si Chris ang magising." Pagkatapos ay tumalikod na siya upang lumabas."S-Sandali lang, 'Ma," pigil ni Chantal. "Hindi ba kayo magtatanong?"Lumupaypay ang balikat ni Shiela saka nagsalita ng hindi ito nililingon. "Hindi na kailangan ng tanong, halata naman." Saka sinara ang pinto.Akmang magsasalita at pipigilan pa ito Chantal pero sa huli ay pinili na lamang manahimik. Nanghihina siyang bumalik sa kama at naupo.Ilang minuto siyang natahimik, lumuluha habang iniisip kung anong sunod na gagawin ngayon natuklasan na ang lihim nilang relasyon ni Archie?Ang pag-iyak niyang iyon ay nakatulugan niya hanggang sa magising na halos hindi niya maibuka ang mga mata. Namamaga sa labis na pag-iyak.Nanunuyot din ang l
NANATILING tahimik ng ilang segundo sa kwarto kaya binuksan na ni Shiela ang pinto at tumambad sa kanya ang anak na nakatayo sa malapit. "Si Chantal?" tanong niya nang hindi ito makita, saka pumasok sa loob.Nilibot niya ang paningin sa buong kwarto at nilingon si Archie. "Ba't 'di ka sumasagot, nasaan ang kapatid mo?"Napalingon naman si Archie sa pinto ng banyo nang bumukas ito at lumabas si Chantal na nakatungo.Kumunot-noo naman si Shiela saka nagpalipat-lipat ang tingin sa dalawa. "Ano bang nangyayari sa inyo at ba't kayo nagsisigawan?""Wala lang po 'yun--""Nainis ako," putol ni Archie sa sasabihin ni Chantal. "Kasi naman, ilang beses ko ng sinasabi na kung hindi naman niya gusto ay 'wag siyang basta-bastang um-oo sa mga request niyo."Napasinghap si Shiela sabay baling ng tingin kay Chantal. "Totoo ba? Napilitan ka lang na um-oo na makipag-date kay Edward?""Kilala niyo naman si Chantal, 'Ma. Mahihiya 'yang humindi sa inyo," si Archie ang sumagot.Naikuyom naman ni Chantal ang
BAGO pa makapag-react si Archie ay may dumaan na babaeng customer patungo sa restroom. Kaya nagpigil siya, mariin kinuyom ang kamay. Bakas sa mukha niya ang iritasyon pero nagawa pa rin huminahon. "Sa bahay na natin 'to pag-usapan." Pagkatapos ay nauna nang umalis.Si Chantal naman ay pumasok sa restroom, naghugas ng kamay kahit hindi naman kailangan. Wala lang, gusto lang niyang mapag-isa kahit sandali."Ayos ka lang?" tanong ng babae kanina na dumaan.Tiningnan ito ni Chantal saka malungkot na nginitian, hindi alintana na naluluha siya ng sandaling iyon."Magkakaayos din kayo ng boyfriend mo," patuloy pa ng babae."Salamat." Pagkatapos ay umalis na siya. Pagbalik sa table ay ang malawak na ngiti agad ni Edward ang sumalubong."Ayos ka lang ba?"Natigilan si Chantal dahil pangalawang beses ng may nagtanong sa kanya, ibig sabihin ay mahahalata talaga sa mukha niya na hindi siya totally fine.Pagkatapos ay nilingon niya ang table kung saan nakaupo ang Ina saka si Archie, na masama ang
NABIGLA at napakunot-noo pa si Chris habang nakatingin sa anak. Nagtataka kung bakit ganoon na lang ang reaksyon nito. "Ba't parang gulat na gulat ka?"Kumurap-kurap ang mata si Archie, biglang natauhan. "W-Wala lang po, nabigla lang. Ito ang unang beses na ginawa niyo 'to. Masiyado pa naman kayong over-protective kay Chantal."Naging relax ang ekspresyon ni Chris sa sinabi ng anak. "Well, ayoko rin sa ideya na 'to. Para sa'kin ay walang sinong lalake ang nababagay para sa anak ko."Napalunok ng laway si Archie sa narinig ngunit pinanatiling walang reaksyon ang mukha. "Totoo, walang sino man ang nararapat kay Chantal--"'Dahil akin lang siya.'Iyon ang isinisigaw ng isip ni Archie. "Pero bakit niyo hinayaan, 'Pa?""Iyong isang kaibigan ng Mama mo, nakiusap dahil 'yung tarant*do-- Well, hindi naman talaga siya gano'n, ang sabi pa nga ay matino naman na binata--" Saka umakto na parang nasusuka. "Ang sabi ay nagustuhan ng anak ng kaibigan ni Shiela si Chantal kaya gustong makipag-date."
TUMANGO-TANGO si Chantal sa hiling ng bata. Hindi niya gustong masira ang wish nito. “Hmm… Oo naman, magiging happy family tayo. Forever.” Pag-angat ng tingin kay Archie ay nakatitig din pala ito sa kanya.Ilang segundo silang ganoon hanggang siya na ang unang umiwas ng tingin. Pagkatapos ay tuloy-tuloy na sila sa labas ng bahay.Si Shiela agad ang unang nakapansin sa kanila. “Kanina pa kita hindi nakikita, sa’n ka galing?” aniya habang nakahawak sa balikat nito. “Umiyak ka ba?”“Kasalanan ko, ‘Ma,” agap ni Archie.“Nag-away kayo?”“Wala lang po ‘yun, ‘Ma,” si Chantal ang nagsalita para hindi na lumalim ang usapan. “May fireworks po kayong hinanda?” pag-iiba niya pa ng topic.Tumango lang si Shiela at hindi na masiyadong inalam ang pinagtatalunan ng dalawang anak.Hindi nagtagal ay inaabangan na nila ang fireworks hanggang sa nagsimula na nga.Lahat ay nakatingala sa madilim na langit at pinagmamasdan ang makukulay na paputok. Napapahiyaw pa nga si Amber sa tuwa at pagkabigla sa sunod