All Chapters of Ex-Husband's Regret: Chapter 301 - Chapter 310

Rowan. "Kailangan mong ibigay sa akin ang isang bagay, Reaper... Kahit ano sa puntong ito, sa totoo lang." Ang aking boses ay pilit at ginawa ko ang lahat ng aking makakaya upang pigilan ang aking sarili sa paghampas.Nakakainis na hindi pa rin namin alam kung sino ang nasa likod ng pag atake ni Ava. Ito ay gumagambala sa aking p*tanginang utak na kung sino man ang nanakit sa kanya ay nandoon pa rin. Naglalakad pa rin ng ligtas, na para bang hindi sinaktan ng bastard ang babaeng mahal ko.Araw araw akong umaalis ng bahay o umaalis si Ava sa bahay namin, napupuno ako ng pag aalala. Hindi ko mapigilan ang mga tanong na bumabaha at umaatake sa aking isipan. Paano kung may nanakit sa kanya kapag nasa bahay siya? Paano kung may umatake sa kanya kapag nasa labas siya sa mga lansangan?Alam kong nakakuha ako ng pinakamahuhusay na bodyguard at binabantayan din siya ng mga tauhan ni Reaper, ngunit hindi ko pa rin maiwasan ang pinakamasamang sitwasyon na patuloy na bumabaha sa isip ko araw

Ava “Okay lang ba kung dumating kami ni Corrine kinabukasan?” Tanong ni Letty.Tumawag siya ilang minuto ang nakalipas. Nagulat ako, ngunit masaya na mayroon siya. The last time she was here, nag usap kami, at naintindihan ko bakit ako naging kanyang kaibigan sa kabila ng kanyang relasyon kay Travis.Siya ay isang masayang tao sa paligid. Bukod dun, sweet at mabait din siya. Agad ko siyang dinala, natutuwa na siya ay nasa aking buhay.Paikot ikot ako sa kusina kasama si Iris sa braso ko. Siya ay tumangging umidlip sa hapon at dahil doon, siya ngayon ay napaka galit. Sa tuwing sinusubukan ko siyang ibaba, naiiyak siya hanggang sa binuhat ko siyang muli.“Ava?”Nagdalawang isip ako saglit. Ang huling beses na nakita ko si Corrine ay sa hospital. Hindi niya ako nakontak o pinupuntahan para makita ako. Hindi ko maintindihan, lalo na't isa siya sa mga pinakamalapit kong kaibigan."Magiging okay ba iyon sa kanya?" Pagtatanong ko, hindi sigurado sa sarili ko. "Buti na lang hindi na ta

“Ava, gumising ka na; handa na ang hapunan." Hinihila ako ng boses niya sa panaginip ko.Ito ay hindi isang magandang panaginip, ngunit hindi rin ito masama. Isa iyon sa mga panaginip na nag iwan sa iyo ng kalituhan at malabong larawan ng iyong pinangarap.“Iris?”“Huwag kang mag alala. Nagising siya. Binigyan ko siya ng bote at natulog ulit siya,” Sagot niya, hinahanap ang mga mata niya sa akin.Tumango ako, tapos tinabi ang kumot at bumangon. Sa pag uunat, nararamdaman ko ang aking mga buto na lumuluwag at muling naaayos ang kanilang mga sarili sa pinakamasarap na paraan."Bakit dito ka natutulog imbes na sa kama namin?" Tanong ni Rowan, na nakatitig ng malalim sa mga mata ko.Lahat ng tinatakbuhan ko ay bumagsak sa akin. Pinapaalala sa akin ang dahilan kung bakit ako nandito sa kama at hindi ang master bedroom.Ramdam ko ang iritasyon at galit sa loob ko. Ang aking katahimikan ay nawawala at sa lugar nito ay isang mapait na lasa. Bakit siya magsisinungaling sa akin? Bakit niy

Ang mga nakaraang linggo ay naging abala at hindi ko pinag uusapan ang oras na ginugol ko sa bilangguan. Okay lang ba ako? Talagang hindi. Napakalayo ko sa okey na wala ng saysay sa buhay ko ngayon.Hindi ko itatago ang katotohanang nawala ako. Mayroon akong planong ito. Ang layunin at pangarap na ito na balang araw ay makasama si Rowan. Pinagtuunan ko ng pansin ang panaginip na iyon ng napakatagal na naging hangin na aking nalalanghap. Lahat ng ginawa ko, nagawa ko ay itinutulak ng mga pangarap na makabalik si Rowan balang araw.Ibig kong sabihin, bwisit, naging abogado pa ako dahil sa kanya. Alam ko na isang araw ay hihilingin niya si Ava para sa isang divorce at naroroon ako upang suportahan siya. Naniniwala talaga ako na lalabanan ito ni Ava, tatangging bumitaw at nandiyan ako para labanan siya dahil hindi ako natalo sa isang kaso. Ako ang pinakamahusay na abogado ng divorce.Ang lahat ng iyon ay gumuho, bagaman. Sa sandaling ipinakulong ako ni Rowan, nawasak ang aking mga panga

Hindi ko mapigilan ang gulat na bumabalot sa akin o ang bilis ng tibok ng puso ko na natatakot akong mabutas nito ang gitna ng aking dibdib.Anong kalokohan ang ginagawa ko dito? Bakit ako pupunta dito sa lahat ng lugar?Ang mga tanong ay patuloy na lumalangoy sa aking ulo, ngunit para sa aking pagmamahal, wala akong sagot sa alinman sa mga ito.Ng magpasya akong magmaneho, wala sa isip ko kung saan nakatira sina Calvin at Gunner. Naisip ko na lang na pwede akong mag drive saglit para lang makatakas sa nakaka depress na atmosphere na nakapaligid sa akin, saka ako uuwi, mag shower at pagkatapos ay umidlip.Ngayon, narito ako, sa kanyang lugar, at nalilito ako kung ano ang gagawin. Aalis na lang ba ako? O ipa check up ko na siya? Baka wala pa siya sa bahay. Weekday ito at pusta ko na nasa trabaho siya.Palaging kumplikado ang mga bagay sa pagitan namin ni Calvin. Simula pa nung highschool kami. Gusto niya ako at ako ay hindi. Ang kanyang mga pagsisikap sa pagsisikap na pagtagumpayan